Eurokinissi

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Παπαλεξόπουλος τόνισε ότι «χρειάζονται τομές, αλλαγές και ρήξεις», καθώς όπως εκτιμάται από το κεφάλαιο «η ανταγωνιστικότητά μας δεν έχει βελτιωθεί ουσιαστικά σε σχέση με τους εταίρους μας στην ΕΕ. Δεν έχουν δικαιωθεί όσοι ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελέσει αφορμή για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας». Ανέγνωσε πάντως - αναγνωρίζοντας εμμέσως και τη δουλειά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ - ότι τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε μια «ευρύτερη συναντίληψη στην κοινωνία», ότι «χρειαζόμαστε στροφή προς επενδύσεις και παραγωγή», ότι «η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ και αντλεί δύναμη από αυτή». Ο ίδιος έβαλε εκ μέρους του ΣΕΒ και την ατζέντα της συζήτησης, βάζοντας ουσιαστικά τον Κυρ. Μητσοτάκη να δεσμεύεται ανά θεματική.

Συγκεκριμένα, κληθείς να τοποθετηθεί για τη στήριξη της λεγόμενης καινοτομίας ο πρωθυπουργός απάντησε ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερα κεφάλαια στη διάθεση επιχειρήσεων, υπάρχει το πλαίσιο του ελληνικού κράτους που ενισχύει τις επιχειρήσεις, κοινοτικοί πόροι, παράμετροι που καθιστούν «το περιβάλλον επενδυτικής δράσης πολύ πιο ελκυστικό απ' ό,τι τα προηγούμενα χρόνια».

Βέβαια, ο Δ. Παπαλεξόπουλος του τόνισε ότι η καινοτομία είναι και θέμα δεξιοτήτων και παιδείας, αλλά και σχέσεων επιστημονικής κοινότητας και επιχειρήσεων. «Δεν εξοπλιζόμαστε επαρκώς με τις δεξιότητες που χρειαζόμαστε. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της οικονομίας και των επιχειρήσεων», επέμεινε, σημειώνοντας ότι από την πλευρά του ο ΣΕΒ φέρνει «την επιχειρηματικότητα πιο κοντά στα σχολεία».

Επόμενη προτεραιότητα που έβαλε ο ΣΕΒ ήταν η «πράσινη μετάβαση», με τον Δ. Παπαλεξόπουλο να βάζει ανοιχτά στόχους το «ανταγωνιστικό κόστος» και την «ενεργειακή επάρκεια». Χαρακτήρισε δε «θαρραλέα» την απόφαση για «ταχεία απολιγνιτοποίηση» στην Ελλάδα, «αλλά η ενεργειακή μετάβαση δεν θα είναι ανέξοδη, το κόστος Ενέργειας να φροντίσουμε να μην ξεφύγει», επεσήμανε, δείχνοντας βασικά τι θα γίνει και πώς θα το φορτώσουν στα λαϊκά νοικοκυριά. Κάτι που επιβεβαίωσε ως βασικό σενάριο και ο Κυρ. Μητσοτάκης, λέγοντας ότι «έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε ώστε να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα ανέβει το κόστος Ενέργειας, όχι μόνο για τις επιχειρήσεις αλλά και για τα νοικοκυριά. Να διασφαλίσουμε ότι δεν θα κινδυνέψουν με ενεργειακή φτώχεια», μην αφήνοντας έτσι περιθώρια παρερμηνειών.

Επιασαν και τη λεγόμενη ψηφιακή επανάσταση, με τον πρόεδρο του ΣΕΒ να ζητά ανοιχτά τα σχετικά κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ «να πιάσουν τόπο». Ο δε πρωθυπουργός έσπευσε να χαρακτηρίσει «μεγάλη πρόκληση» την ψηφιοποίηση του κράτους και των υποδομών, διαβεβαιώνοντας ότι υπάρχουν πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης. Σημειωτέον, ο μετέχων στη συζήτηση CEO της «Pfizer», Αλ. Μπουρλά, εστίασε στην ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα τονίζοντας ότι τη χρειάζονται οι επιχειρήσεις και οι επενδυτές, ώστε να είναι «λειτουργικός».

Τα «θέλω» του κεφαλαίου εκφράστηκαν ανοιχτά και στη θεματική για την Βιομηχανία, με τον Δ. Παπαλεξόπουλο να ζητάει «μια ολοκληρωμένη στρατηγική με οριζόντιες παρεμβάσεις (αδειοδότηση, φορολογία) αλλά και στοχευμένες πολιτικές ενίσχυσης σε κλάδους όπου η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα». Ο δε Κυρ. Μητσοτάκης θύμισε τις μειώσεις στη φορολογία όπου έχει ήδη προχωρήσει για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κέρδη τους, τονίζοντας ότι σε συνδυασμό με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών «θα κάνουν τη Βιομηχανία πιο ανταγωνιστική, σε συνεργασία και με φορολογικά κίνητρα».

Συμπλήρωσε ότι γίνονται «σημαντικά βήματα στις αδειοδοτήσεις», με το κράτος παράλληλα να δίνει «σημασία στις υποδομές, στις συνδυασμένες μεταφορές για να αξιοποιήσουμε τη θέση της χώρας», εξ ου και διαβεβαίωσε για την πρόθεση της κυβέρνησης «το κράτος να έρθει και να χτίσει το δίκτυο υποδομών που η Βιομηχανία χρειάζεται». Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο πρόσφατα ψηφισμένο αντεργατικό έκτρωμα, λέγοντας ότι «η εργατική νομοθεσία έχει τη σημασία της - δημιουργούμε ένα πλαίσιο για μια εργασία που προσαρμόζεται στις επιταγές της εποχής, με συνεννόηση μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου και προσαρμογή στις απαιτήσεις των καιρών»...

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση ευελπιστεί και παροτρύνει για μεγαλύτερο άνοιγμα της τραπεζικής χρηματοδότησης, που με τη σειρά της αποτελεί βασικό κρίκο τόσο για την υλοποίηση των επενδύσεων στο πλαίσιο του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας όσο και γενικότερα για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας την επόμενη περίοδο.

Σε αυτή την κατεύθυνση, οι εγχώριες τράπεζες καλούνται να αναλάβουν περισσότερο επενδυτικό ρίσκο και να προχωρήσουν στο δανεισμό περισσότερων επιχειρήσεων καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, με τα σημερινά συστήματα αξιολόγησης πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό έχουν μόλις 30.000 επιχειρήσεις.

Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, και στη διάρκεια του 1ου φετινού 4μήνου, συνεχίζουν να κατευθύνουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης προς τις μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς αυτές που ταξινομούνται στις μικρομεσαίες, συνδέονται με υψηλό πιστωτικό κίνδυνο.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας για τη νομισματική πολιτική, οι περισσότερες χρηματοδοτήσεις αφορούσαν σε μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ τα 2/3 των τραπεζικών δανείων έγιναν στο πλαίσιο των προγραμμάτων εγγυοδοσίας και συγχρηματοδοτούμενων δανείων από την Αναπτυξιακή Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, κ.λπ.

Να σημειωθεί ότι στο Σχέδιο Ανάκαμψης προβλέπεται η θέσπιση σειράς κινήτρων για να «ενθαρρυνθούν» μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να συνεργαστούν, ή να αξιοποιήσουν τα εργαλεία των συγχωνεύσεων ή των εξαγορών με στόχο τη δημιουργία αποτελεσματικότερων οικονομικών μεγεθών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες. Σε κάθε περίπτωση, μόνο από το σκέλος του Ταμείου Ανάκαμψης οι επενδύσεις στην «πράσινη» και «ψηφιακή» οικονομία θα απαιτήσουν δεκάδες δισ. ευρώ από τραπεζικό δανεισμό, που καλούνται να διεκπεραιώσουν οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι.

Μια μέρα μετά την παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την εργασία, όταν και έδειξε για άλλη μια φορά το βαθιά αντεργατικό πρόσημο της πολιτικής του πρότασης, ο Αλ. Τσίπρας, με την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, ως φυσική συνέχεια, παρείχε στο εγχώριο κεφάλαιο εξηγήσεις ότι οι προτάσεις του δεν στοχεύουν παρά στην εξασφάλιση «ισχυρής κοινωνικής συνοχής», για την αποφυγή της πόλωσης ως αναγκαία προϋπόθεση ανάκαμψης της κερδοφορίας του.

Εκτιμώντας ότι «η ελληνική κοινή γνώμη δεν αισθάνεται ταύτιση με τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις», ότι «δεν είναι ευδιάκριτο το κοινωνικό αποτύπωμα της μεγάλης επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα» και ξεκαθαρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παίξει αποτελεσματικό ρόλο στην άμβλυνση αυτής της πραγματικότητας, ο Αλ. Τσίπρας φιλοτέχνησε για το κεφάλαιο την εικόνα του ...εθνικού ευεργέτη και δεσμεύτηκε για στήριξή του ποικιλοτρόπως.

Σκιαγραφώντας το ...βάθος της αλλαγής, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπέδειξε στους βιομηχάνους «αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας» ως όρο για την αύξηση της παραγωγικότητας, για την εξαγορά επί της ουσίας της στήριξης των εργαζομένων στην ένταση της εκμετάλλευσής τους. Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε ότι «οποιαδήποτε συζήτηση για μείωση του μισθολογικού κόστους είναι άκαιρη, άτοπη και βαθιά υπονομευτική της αναπτυξιακής προσπάθειας. Είμαι ανοιχτός να συζητήσουμε σοβαρές προτάσεις για τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους». Ουσιαστικά δεσμεύτηκε για νέες φοροαπαλλαγές και για μια σειρά από μέτρα που ενισχύουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αλλά και η πρόταση για προστασία του περιβάλλοντος, στο πλαίσιο της περιβόητης «πράσινης ανάπτυξης», όπως παραδέχτηκε ο Αλ. Τσίπρας, έχει τα ίδια «ελατήρια»: «Η Ελλάδα να γίνει πρωτοπόρος της Πράσινης Επανάστασης, και ο λόγος που αυτό πρέπει να συμβεί είναι εξαιρετικά απλός. Γιατί εκτός από ηθικά αναγκαίο είναι και οικονομικά επωφελέστερο». Εκτός των άλλων, εξήγησε, «κομβικοί κλάδοι της οικονομίας στους οποίους η Ελλάδα έχει δεδομένο συγκριτικό πλεονέκτημα στον διεθνή ανταγωνισμό, όπως ο Τουρισμός και η αγροτική παραγωγή, έχουν βασική προϋπόθεση την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος».

Η στήριξη της ανάκαμψης του κεφαλαίου απαιτεί και χρήμα, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να εγκωμιάζει τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης με τα σκληρά αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, αλλά και άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία όπως το ΕΣΠΑ, η Αναπτυξιακή Τράπεζα, η παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων κ.λπ.

Παρέμβαση στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών Θεμάτων και Απασχόλησης του Ευρωκοινοβουλίου για το Εαρινό Εξάμηνο πραγματοποίησε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, αποκαλύπτοντας τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του Ταμείου Ανάκαμψης και των εθνικών σχεδίων. Σημείωσε ότι ΕΕ - κυβερνήσεις καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες, ώστε να νομιμοποιήσουν οι εργαζόμενοι στη συνείδησή τους τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα μνημονιακού χαρακτήρα που συνοδεύουν τα σχέδια αυτά. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος στην ομιλία του τόνισε τα εξής:

«Παρά την προσπάθεια να καλλιεργηθεί ένα κλίμα δήθεν "γενικευμένης ευημερίας", είναι φανερό ότι το Ταμείο Ανάκαμψης αποτελεί πακτωλό χρήματος προς τους μονοπωλιακούς ομίλους της "πράσινης" και "ψηφιακής" οικονομίας, που οι λαοί θα πληρώσουν πολύ ακριβά μέσω σκληρών δεσμεύσεων και "ίδιων πόρων", όπως αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής.

Τα δε εθνικά σχέδια ανάκαμψης συνοδεύονται με επώδυνα για τους λαούς μέτρα, όπως στην Ελλάδα ο νόμος για τη 10ωρη δουλειά, που αυξάνει την απλήρωτη εργασία και περιορίζει τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, με βάση τις "ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές". Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το νέο νομοσχέδιο, που ιδιωτικοποιεί την Επικουρική Ασφάλιση.

Στην Ελλάδα οι καταγεγραμμένοι άνεργοι ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο. Η ανεργία αυξάνεται σε όλη την ΕΕ. Ομιλοι που επιδοτήθηκαν με δισ. ευρώ για να βάλουν εργαζόμενους σε αναστολή, ώστε να διατηρήσουν δήθεν τις θέσεις εργασίας, τώρα τους απολύουν. Εκτιμάται ότι θα ακολουθήσουν εκτεταμένα λουκέτα βιοπαλαιστών αυτοαπασχολούμενων. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια χτυπάνε "κόκκινο", ξεκινούν οι πλειστηριασμοί λαϊκών περιουσιών και θα γενικευτούν με κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

Ολα τα παραπάνω σηματοδοτούν ότι ΕΕ - κυβερνήσεις φορτώνουν την καπιταλιστική κρίση στις πλάτες των εργαζομένων για να θωρακιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Τα αντιλαϊκά μέτρα δεν νομιμοποιούνται στη συνείδηση των εργαζομένων. Η προσπάθεια περιορισμού του απεργιακού δικαιώματος δείχνει ότι ο οργανωμένος συλλογικός αγώνας για να μην πληρώσει ο λαός την κρίση, διεκδικώντας τα σύγχρονα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, είναι αυτός που σας φοβίζει και είναι πραγματικά ελπιδοφόρος και αποτελεσματικός για τα λαϊκά συμφέροντα».