Αποκαλυπτική των ανησυχιών που μοιράζονται στη Γαλλία η «δημοκρατική παράταξη» (κορμός της οποίας σήμερα θεωρείται το κυβερνών κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν, «Αναγέννηση») και οι εθνικιστικές δυνάμεις, με την «Εθνική Συσπείρωση» της Μαρίν Λεπέν, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου, είναι ο νέος νόμος για τη μετανάστευση ο οποίος ψηφίστηκε προχτές το βράδυ στην Εθνοσυνέλευση, από την κυβερνητική πλειοψηφία αλλά και με τη στήριξη της «Εθνικής Συσπείρωσης» (στους 535 παρόντες ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου οι 349).

Ο νέος νόμος αυστηροποιεί τη χορήγηση επιδομάτων (μεταξύ άλλων και των αναπηρικών!) στους μετανάστες, ανάλογα με το αν δουλεύουν, προβλέποντας π.χ. ότι όσοι είναι άνεργοι θα πρέπει να περιμένουν πέντε χρόνια, παρότι η απουσία εισοδήματος σημαίνει και μεγαλύτερες ανάγκες... Για όσους δηλώνουν ότι έχουν εργασία η αναμονή θα διαρκεί 30 μήνες, διευκολύνοντας έτσι τη μεγαλοεργοδοσία να εκβιάζει με κάθε τρόπο για την υποταγή σε συνθήκες δουλειάς που ήδη πολλές φορές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Αντίστοιχα, για το επίδομα στέγασης, όσοι δηλώνουν ότι εργάζονται θα έχουν πρόσβαση σε αυτό μετά από τρεις μήνες και οι άνεργοι μετά από πέντε χρόνια... Επιπλέον, ο νέος νόμος καθιστά ευκολότερη την απέλαση μεταναστών.

Η παράταξη της Λεπέν χαρακτήρισε την ψήφιση «ιδεολογική νίκη», ενώ ο Μακρόν (που χτες το βράδυ αναμενόταν να κάνει και σχετικό διάγγελμα) μετά από συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου μίλησε για «συμβιβασμό» με «πράγματα που δεν μου αρέσουν, αλλά που δεν είναι αντίθετα με τις αξίες μας». Η δε πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν χαρακτήρισε τον νόμο «απαραίτητο, χρήσιμο» και «αποτελεσματικό», καθώς με αυτόν «θα είναι εφικτό να απελαύνονται γρηγορότερα οι εγκληματίες ή ριζοσπαστικοποιημένοι αλλοδαποί»... Για «εξαιρετικά ισχυρά» μέτρα, αλλά και για νόμο που «δεν είναι τέλειος», μίλησε ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Νταρμαμέν, αναφέροντας ότι θα είχε ψηφιστεί και χωρίς τη συναίνεση της «Εθνικής Συσπείρωσης», αν βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης δεν είχαν κάνει αποχή.

Στο μεταξύ, η συζήτηση επί του νομοσχεδίου αναμόχλευσε και ενδοαστικές διεργασίες που «σιγοκαίνε» εδώ και καιρό. Ο υπουργός Υγείας Ορελιάν Ρουσό οριστικοποίησε την παραίτησή του, ενώ χτες διακινούνταν σενάρια για παραίτηση μέχρι και άλλων τριών υπουργών.

Κοινή Δήλωση έξι άρθρων για την ανάπτυξη της διμερούς συνεργασίας ειδικά σε τομείς όπως η «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» υπέγραψαν προχτές στην Αγκυρα οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν και Γιασάρ Γκιουλέρ, και του Ιράκ, Φουάντ Χουσεΐν και Ταμπέτ Αλ Αμπάσι.

«Ως αποτέλεσμα των συναντήσεων, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να βελτιώσουν περαιτέρω τις σχέσεις σε όλους τους τομείς και να τις λειτουργήσουν με ολοκληρωμένο και θεσμικό τρόπο. Εχουν εκφράσει την κοινή πολιτική τους βούληση γι' αυτόν τον σκοπό», ανέφερε μεταξύ άλλων η Δήλωση, σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ της «Χουριέτ», που σημειώνει ότι στις συνομιλίες προτάχθηκε η ανταλλαγή απόψεων και για «περιφερειακά ζητήματα», σε μια περίοδο που η Μέση Ανατολή βρίσκεται στο επίκεντρο ακόμα πιο πυκνών διεργασιών, εν μέσω και της σφαγής που κλιμακώνει καθημερινά το Ισραήλ στη Γάζα.

Σημειωτέον, στις συνομιλίες παρευρέθηκαν αξιωματούχοι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Υπηρεσιών Πληροφοριών των δύο χωρών, ενώ η Αγκυρα δεν παρέλειψε να επαναλάβει την ανησυχία της για τη δράση του ΡΚΚ και, βέβαια, να εκφράσει την ετοιμότητά της «να παράσχει κάθε είδους υποστήριξη στο Ιράκ στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Θυμίζουμε ότι η Τουρκία συχνά πυκνά εξαπολύει επιθέσεις με στόχους θέσεις του ΡΚΚ, και εντός ιρακινής επικράτειας, τις οποίες επιθέσεις μάλιστα αξιοποιεί προκειμένου να εμφανιστεί ως άξιος «υπερασπιστής της σταθερότητας» της ευρύτερης περιοχής.

Η Δήλωση αναφέρει επίσης ότι «η περιφερειακή ασφάλεια, σταθερότητα και ευημερία θα είναι δυνατή μέσω της προόδου σε τομείς συνεργασίας όπως το εμπόριο, οι επενδύσεις, οι μεταφορές και οι υποδομές, στο πλαίσιο ενός κοινού στρατηγικού οράματος». Ετσι, δεν είναι τυχαίο που οι τουρκικές και ιρακινές αρχές, όπως τονίστηκε, έχουν αξιολογήσει και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την υλοποίηση του «Αναπτυξιακού Οδικού Εργου», το οποίο θα συνδέει τις δύο χώρες με σιδηροδρόμους, οδικούς δρόμους και πόλεις.

Τέλος, οι δύο πλευρές συζήτησαν και για «κοινές προκλήσεις» που συνδέονται με «την κλιματική αλλαγή και τη διαχείριση των υδάτων», δεδομένης της μεγάλης σημασίας που έχει η διασφάλιση υδάτινων πόρων για μια σειρά επενδυτικά σχέδια στην Αραβική Χερσόνησο και στη γενικότερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Σε μια πρωτοφανή απόφαση για τα δεδομένα των ΗΠΑ, ενδεικτική των ενδοαστικών αντιθέσεων, προχώρησε χτες το ανώτατο δικαστήριο του Κολοράντο: Αποφάνθηκε ότι ο πρώην Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που αντιμετωπίζει δεκάδες ποινικές κατηγορίες για οικονομικά και άλλα αδικήματα, δεν δικαιούται να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του 2024, εξαιτίας των πράξεών του όταν έγινε η επίθεση των φανατικών υποστηρικτών του στο Καπιτώλιο στις 6/1/2021.

Η απόφαση του πολιτειακού δικαστηρίου του Κολοράντο ελήφθη με 4 ψήφους έναντι 3. Αναφέρει ότι ο Τραμπ προέβη ουσιαστικά σε «ανταρσία» και ότι το άρθρο 3 της 14ης τροπολογίας του Συντάγματος των ΗΠΑ, δυνάμει του οποίου αποφάσισε πως δεν έχει δικαίωμα να είναι υποψήφιος, είναι πράγματι εφαρμοστέο, παρότι ο ενδιαφερόμενος ήταν Πρόεδρος της χώρας όταν εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα.

Ο Τραμπ, που διεκδικεί το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων για τις προεδρικές εκλογές οι οποίες θα διεξαχθούν τον Νοέμβρη του 2024, αναμένεται να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

Με ανακοίνωσή του το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης αποχαιρετά τον βετεράνο Αμερικανό αγωνιστή Αλφρεντ Μάρντερ. Οπως σημειώνει: «Το ΠΣΕ δέχθηκε με βαθιά θλίψη την πληροφορία για τον θάνατο του αγαπημένου μας συντρόφου, βετεράνου ηγέτη του Συμβουλίου Ειρήνης των ΗΠΑ και Επίτιμου Προέδρου του, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 102 ετών στο New Haven των ΗΠΑ.

Ο σύντροφός μας Αλφρεντ υπήρξε για όλη του τη ζωή μαχητής για την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη, αφοσιωμένος κομμουνιστής από τα νεανικά του χρόνια και υπέρμαχος του αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. Αντιμετώπισε και πολέμησε στο αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών τη δεκαετία του 1950. Ως γνήσιος διεθνιστής που αγωνιζόταν στις ΗΠΑ, δεν έχασε ποτέ τον ξεκάθαρο αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό και το ταξικό του ένστικτο.

Στη μακρόχρονη υπηρεσία του στο Κίνημα Ειρήνης στις ΗΠΑ, ως Πρόεδρος του Συμβουλίου Ειρήνης των ΗΠΑ αλλά και διεθνώς ως μέρος της ηγεσίας του ΠΣΕ, αντιπρόεδρός του και για πολλά χρόνια ως μέλος της Γραμματείας του, ο σ. Αλφρεντ δεν εγκατέλειψε ποτέ τις ελπίδες και τις προσπάθειες, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετώπισε το κίνημα. Συνέβαλε μαζί με άλλους βετεράνους αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης μετά το έτος 2000, όταν κινδύνεψε ο χαρακτήρας του ΠΣΕ.

Για όλους τους συναγωνιστές στο ΠΣΕ που είχαν το προνόμιο να γνωρίσουν και να συνεργαστούν με τον σύντροφο Αλ, ήταν πηγή έμπνευσης και θάρρους με την πεποίθησή του ότι τα ιδανικά για τα οποία αγωνιζόμαστε θα επικρατήσουν και θα νικήσουν».