Ο χαιρετισμός του εκπροσώπου του ΚΚΕ στο 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ
«Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί σύνεδροι,
Τα συνέδρια των κομμάτων και οι αποφάσεις τους ασκούν την ιδιαίτερη επίδρασή τους στην πολιτική ζωή της χώρας. Πολύ περισσότερο το συνέδριο και οι αποφάσεις ενός κυβερνητικού κόμματος όπως είναι το ΠΑΣΟΚ.
Το ΚΚΕ, πιστεύουμε, πάντα από στάση αρχών και σαφείς θέσεις, παρακολουθεί και κρίνει το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του, με δεδομένο ότι τα κόμματά μας έχουν πολύ διαφορετικές ιστορικές διαδρομές, αναφορές και σκοπούς.
Από θέσεις αρχών και σε στιγμές που ορισμένα συνθήματα ή θέσεις των κομμάτων μας συνέπιπταν στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και σε στιγμές κορυφαίων αντιπαραθέσεων. Με αυτό το πνεύμα θα μελετήσουμε και τις αποφάσεις του συνεδρίου σας.
Οι μέρες που ζούμε είναι πολύ κρίσιμες και υπεύθυνες και είναι πολύ λογικό να παρακολουθούμε όλοι με πολλή προσοχή τη θέση που παίρνει το κάθε κόμμα.
Μας έχουν απασχολήσει και μας προβληματίζουν, πολύ πιο έντονα σήμερα, ορισμένα γεγονότα που έχουν προηγηθεί του τρομοκρατικού πλήγματος που δέχτηκαν οι ΗΠΑ, πράξη που με σαφήνεια και κατηγορηματικό τρόπο καταδικάσαμε.
Οι κλάδοι αιχμής που συνθέτουν τη λεγόμενη νέα οικονομία και θεωρούνταν ως ατμομηχανή της ανάπτυξης, σήμερα είναι η αιχμή του δόρατος σε αντίθετη κατεύθυνση. Παρακολουθούσαμε και παρακολουθούμε την αγωνιώδη προσπάθεια των διαφόρων οικονομικών επιτελείων για αναζήτηση μεθόδων αποτροπής και ρύθμισης της επικίνδυνης αυτής πορείας.
Εχουμε την αίσθηση ότι τα μέσα που μέχρι τώρα έχουν χρησιμοποιηθεί για έναν τέτοιο σκοπό όλο και περισσότερο χάνουν τη δυναμική τους. Τα "φάρμακα" που χρησιμοποιούνται αποδείχνονται πιο καταστρεπτικά από την αρρώστια. Πρόκειται για μια εικόνα που μοιάζει, για να θυμηθούμε τον Μαρξ, με το μάγο που εξεπόλυσε τις καταχθόνιες δυνάμεις του και δεν μπορεί να τις μαζέψει.
Η δημιουργία της νέας δομής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε πριν 2 χρόνια, θεωρούμε ότι δεν ήταν έξω από την πρόβλεψη μελλοντικών περιπλοκών στην απρόσκοπτη ανάπτυξη της καπιταλιστικής διεθνοποίησης.
Η έντονη φιλολογία και τα διάφορα σχέδια που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια για την κατοχή, έλεγχο και βαθύτερη εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας και πρώτων υλών και οι οξύτατοι ανταγωνισμοί που αναπτύσσονται είχαν ξεπεράσει τα συνηθισμένα όρια.
Με λίγα λόγια είμαστε μπροστά σε μια κατάσταση όπου η συσσώρευση εκρηκτικών προβλημάτων, αντιθέσεων και ανταγωνισμών έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο τα τελευταία 20 χρόνια και έχει προκαλέσει τον πονοκέφαλο στα επιτελεία των ανεπτυγμένων χωρών. Η πόλωση ανάμεσα στον πλούτο και τη φτώχεια δεν αντιμετωπίζεται πλέον με παθητικό, μοιρολατρικό τρόπο από τους λαούς.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι τυχαία η φιλολογία που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ότι ο πόλεμος είναι η μόνη διέξοδος; Αλλωστε η ιστορία των πολέμων δε μας επιτρέπει να παραβλέψουμε αυτό το ενδεχόμενο.
Η συγκυρία του σκληρού πλήγματος, που δέχτηκε ο αμερικανικός λαός, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επισκιάσει την αντικειμενική αυτή πραγματικότητα.
Δεν μπορούμε με καμιά δύναμη και σε καμιά περίπτωση να αποδεχτούμε την άποψη ότι ο πόλεμος που έχει εξαπολυθεί, και μάλιστα δεκαετής, είναι πόλεμος για την ελευθερία, ότι θα χτυπήσει αποτελεσματικά την τρομοκρατία.
Ποιος μπορεί βάσιμα και με ευθύνη να ισχυριστεί ότι με τη σύλληψη του Μπιν Λάντεν ή τη διάλυση των Ταλιμπάν, για τους οποίους καμία συμπάθεια δεν έχουμε, αν θεωρήσουμε ότι αυτός είναι ο σκοπός του πολέμου, θα εξαλειφθούν οι αιτίες που έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα σε ένα κουβάρι προβλημάτων και αντιθέσεων;
Θα πάψουν να δρουν οι παράγοντες που γεννούν τις οικονομικές κρίσεις;
Θα δοθούν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα των λαών;
Θα πάψουν οι μυστικές υπηρεσίες να δημιουργούν τρομοκρατικές ομάδες;
Θα σταματήσει η κρατική βία των ισχυρών ως μέσο επιβολής ή κυριαρχίας σε αδύνατες οικονομίες ή χώρες;
Θα μειωθούν οι ανταγωνισμοί;
Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να εξαλειφθούν, αλλά αντίθετα θα δρουν με μεγαλύτερη ακόμα ένταση και θα σπρώχνουν την ανθρωπότητα μπροστά σε μεγάλα και κρίσιμα διλήμματα. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες θα γνωρίσουν νέα οξύτητα. Οι συμμαχίες που κτίζονται σήμερα είναι καιροσκοπικές. Η μαζική ανεργία, η μαζική φτώχεια, η μαζική ανασφάλεια δεν είναι πλέον φαινόμενο του Τρίτου Κόσμου, αλλά το πλέον χαρακτηριστικό φαινόμενο των μητροπόλεων του καπιταλισμού.
Η επίθεση στο Αφγανιστάν άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει πώς θα βγούμε από αυτή την περιπέτεια.
Οι λαοί, αλλά και πολλές χώρες δεν πρόκειται να συμβιβαστούν με αυτή τη βαρβαρότητα, όσοι περιορισμοί κι αν επιβληθούν στις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα.
Δε θεωρούμε παντοδύναμο τον ιμπεριαλισμό. Τα ισχυρά πολεμικά του συστήματα δεν μπορεί να υποκαταστήσουν με τίποτα τη δύναμη των οικονομικών νομοτελειών. Το ζήτημα είναι να προχωρήσει η ανθρωπότητα με τις λιγότερες δυνατόν θυσίες, με τα λιγότερα βάσανα. Ο πόλεμος δεν είναι η λύση και μπορεί να εμποδιστεί.
Αγαπητοί σύνεδροι,
Το ΚΚΕ, πιστεύουμε, δεν υποτιμά ούτε απλουστεύει τις εξελίξεις και θα αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις, μαζί με άλλες δυνάμεις και στη χώρα μας και διεθνώς, για να παραμείνει ανοιχτός ο δρόμος των λαών, μαζί και του λαού μας, προς την κοινωνική πρόοδο.
Θα θέλαμε, τελειώνοντας το χαιρετισμό μας, να επαναλάβουμε κάτι που σας είναι ήδη πολύ γνωστό.
Δε μας βρίσκουν σύμφωνους οι χειρισμοί της κυβέρνησης και είμαστε πολύ ανήσυχοι για τις συνέπειες που μπορούν να έχουν.
Θα χαρούμε ειλικρινά να πέσουμε έξω. Ελπίζουμε ότι η χώρα μας δε θα παρασυρθεί πιο βαθιά στη δίνη των εξελίξεων.
Καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας».
Η Διεθνείς Κοινότητα υπογράμμισε σ' άλλο σημείο ο Δ. Χριστόφιας «πρέπει να ενδιατρίψει σε βάθος στις αιτίες που προκαλούν το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Η κοινωνική και η οικονομική εξαθλίωση που μαστίζει ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη, η διαιώνιση διενέξεων και η αδικία σε βάρος ολόκληρων λαών, όπως του Παλαιστινιακού και του Κυπριακού, η άδικη κατανομή και ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου, είναι οι αιτίες που προκαλούν την απελπισία και την οργή εκατομμυρίων ανθρώπων. Απελπισία και οργή την οποία έντεχνα εκμεταλλεύονται φανατικοί και αδίστακτοι τρομοκράτες».
Τέλος, ο Δ. Χριστόφιας, κάλεσε τη Διεθνή Κοινότητα «να αντιμετωπίσει και την κρατική τρομοκρατία, θύμα της οποίας για 27 ολόκληρα τώρα χρόνια, είναι ολόκληρος ο κυπριακός λαός. Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι». Ζητούμε, κατέληξε, από τη Διεθνή Κοινότητα και την ΕΕ «να αντιμετωπίσουν την κρατική τρομοκρατία της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου με αποφασιστικότητα και στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών».
«Απογοητευμένος» από την ομιλία του Κ. Σημίτη στο συνέδριο εμφανίστηκε ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ. Σε δήλωσή του ο Θ. Ρουσόπουλος σημειώνει ότι «την ώρα που ζητούμενο είναι η εθνική επαγρύπνηση, η συσπείρωση και η συνεννόηση, ο κ. Σημίτης διολισθαίνει στο λαϊκισμό, στη δημαγωγία και στο διχασμό». Τον κατηγόρησε επίσης για παραποίηση της ιστορίας επειδή στην ομιλία του υποστήριξε ότι η ΝΔ είναι αντίθετη με την... ευρωπαϊκή προοπτική, και «με θλίψη» διαπίστωσε ότι «ο κ. Σημίτης αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων» καθώς και ότι «επέλεξε να ζει στο παρελθόν».
Την ανάγκη του συντονισμού της δράσης των δύο μεγάλων κομμάτων ώστε να καταφέρουν να «καθοδηγήσουν» τον ελληνικό λαό σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, ανέδειξε στο χαιρετισμό του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ Β. Μεϊμαράκης. Αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, υπογράμμισε την «ανάγκη θεσμοθετημένης συνεννόησης» μεταξύ των δύο ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους, δηλαδή «να ενημερώσουν, να καθοδηγήσουν και να καθορίσουν τις τύχες της χώρας». Ο Β. Μεϊμαράκης έθεσε εκτός «κομματικής αντιπαράθεσης» όχι μόνο τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, αλλά και την Υγεία, την Παιδεία, τη Δημόσια Διοίκηση, τον Πολιτισμό, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών. Σημείωσε μάλιστα ότι οι σύγχρονες ανάγκες «υπαγορεύουν να υπερβούμε τις αμιγώς κομματικές διαφορές στα μείζονα εθνικά και κοινωνικά θέματα». Υπογραμμίζοντας τον «ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο» των δύο μεγάλων κομμάτων, τόνισε ότι οι εξελίξεις και οι εθνικές ανάγκες επιβάλλουν τον «ποιοτικό μετασχηματισμό των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος».
Την ανησυχία του για τον πόλεμο και την κοινωνική πολιτική και το... παράπονό του για τις σχέσεις μεταξύ των δύο κομμάτων, κατέθεσε ενώπιον των αντιπροσώπων του 6ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος.
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού μοιράστηκε με τους «συντρόφους» του ΠΑΣΟΚ τον προβληματισμό του για τα «καίρια πλήγματα που θα επιφέρει στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και αυτονόμησης της ΕΕ από το άρμα των ΗΠΑ» ο πόλεμος που «ξεκίνησε ο Μπους», εμφανίζοντας σαν αθώα περιστερά την ΕΕ, παρά την κραυγαλέα συνενοχή της. Να σημειωθεί πως ούτε μία λέξη δεν άρθρωσε για απεμπλοκή, τουλάχιστον, της χώρας μας.
Αναφορικά με την κοινωνική πολιτική, αρκέστηκε στη διαπίστωση ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ έχει ως αποτέλεσμα τη «συνεχή διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων» και αντέτεινε «πέρα από την ανάπτυξη, πολιτική και κοινωνική παρέμβαση για την ανακατανομή των πόρων, αντιμετώπιση του κοινωνικού ελλείμματος».
Τέλος, εξέφρασε το παράπονό του για το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ «πάντα αντιμετώπιζε την υπόλοιπη αριστερά με ηγεμονισμό και σαφή πρόθεση περιθωριοποίησής της», κάτι που οδηγεί σε «συντηρητική μετατόπιση της κοινωνίας» και που εφαρμόστηκε με τρόπο που «θίγει την ποιότητα της πολιτικής ζωής».
«Ποτέ η δημοκρατία δεν κέρδισε από υπόθαλψη φαινομένων παραγοντισμού άνευ αρχών, από υπόθαλψη λογικών μεταγραφών και καριερισμών» κατέληξε, έχοντας προφανώς υπόψη του τα στελέχη του ΣΥΝ που μεταπήδησαν προς το ΠΑΣΟΚ μετά τις τελευταίες εκλογές, αλλά βλέποντας και προς την επόμενη «μεταγραφική» περίοδο.