Πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, με λόγια και αριθμούς, επιχείρησε να κάνει ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αλέξανδρος Καλαφάτης απαντώντας στις παρεμβάσεις των βουλευτών του ΚΚΕ. Αν και παραδέχτηκε ότι μόνο το 1999 έκλεισαν επίσημα τουλάχιστον 59.300 επιχειρήσεις, πρόβαλε την άποψη ότι άνοιξαν περισσότερες. Παράλληλα, επιβεβαίωσε με κατηγορηματικό τρόπο την εμμονή της κυβέρνησης στην πολιτική του άκρατου ανταγωνισμού στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσον αφορά τη στήριξη των ΜΜΕ επιχειρήσεων, παρέπεμψε στις φορολογικές αλλαγές, που θα γίνουν και στο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης.

Ο υφυπουργός Ανάπτυξης πρόβαλε τη γνωστή λογική του «μονόδρομου» προς την ελεύθερη αγορά, σημειώνοντας ότι εκεί πρέπει να ενταχτεί και η κυβερνητική πολιτική. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε «ο ανταγωνισμός υπάρχει, είναι αμείλικτος και πολλές φορές είναι και βάρβαρος, αλλά μέσα σε αυτή τη διεθνή πραγματικότητα οφείλουμε να κινηθούμε. Δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε μια πραγματικότητα. Το να περιγράφουμε μια άλλη πραγματικότητα η οποία θα μας άρεσε να υπάρχει αλλά δεν υπάρχει είναι μια ουτοπία, γι' αυτό ακριβώς η πολιτική μας κινείται μέσα σε ένα πραγματικό πλαίσιο, όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε φυσικά». Παράλληλα, παρερμηνεύοντας τις θέσεις του ΚΚΕ υποστήριξε πως «διατυπώνω ρητά την αντίθεσή μου με τη νοοτροπία του κρατικού προστατευτισμού, γιατί είναι μια ξεπερασμένη αντίληψη. Ο προστατευτισμός είναι μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη για χρόνια στην ελληνική κοινωνία και δε συνάδει με τη διεθνή επιχειρηματική ροή. Ουσιαστικά, αποτελεί ευνουχισμό στο επιχειρηματικό πνεύμα. Αντίθετα, πρέπει με τις ενέργειές μας να απελευθερώσουμε το επιχειρηματικό πνεύμα, το οποίο διαθέτει ο Ελληνας. Το κράτος πρέπει να συνεργάζεται, πρέπει να ρυθμίζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Πρέπει να εξασφαλίζει θετικές συνθήκες όπως είναι η ειρήνη, η ασφάλεια, η αξιοπιστία του κράτους μας».

Πρόκειται για μια τοποθέτηση που αποκαλύπτει πλήρως τους κυβερνητικούς προσανατολισμούς και την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, που όπως λέει ο υφυπουργός πρέπει να μην... ευνουχίζει το επιχειρηματικό πνεύμα. Ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι ο συστηματικός ευνουχισμός του συνόλου των κοινωνικών ομάδων και των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου τελικά να ενισχύεται η περιβόητη επιχειρηματική δράση, μια πολιτική, δηλαδή, πλήρους υποταγής στα συμφέροντα και τα κελεύσματα του μεγάλου κεφαλαίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το λαό.

Οσον αφορά την κρίση που υπάρχει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ο Αλέξανδρος Καλαφάτης έκανε λόγο μεν για τον ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρήσεων, δεν παρέλειψε όμως να κατηγορήσει τους «μικρομεσαίους», λέγοντας ότι στην ελληνική αγορά «έχουμε μια ιδιαίτερη εσωστρέφεια. Εχουμε τεχνολογική και ηλεκτρονική υστέρηση. Υπάρχει κακό επίπεδο οργάνωσης. Υπάρχει έλλειψη συνεργασίας με μεγάλες εταιρίες. Αυτό είναι ένα δομικό στοιχείο, ένα μειονέκτημα πάρα πολύ σημαντικό. Υπάρχει έλλειψη πείρας και αυτό οφείλεται στην ιστορική εξέλιξη της βιοτεχνίας και βιομηχανίας στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει προσαρμοστικότητα όσο θα έπρεπε να υπάρχει στα νέα δεδομένα, αλλά υπάρχει και επιφυλακτικότητα απέναντι στα τεκταινόμενα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Επίσης, δεν υπάρχει παιδεία για συνέργεια και συνενώσεις, αυτή που θα έπρεπε να υπάρχει». Μάλιστα σημείωσε ότι «δεν μπορούμε να καθηλωθούμε απ' αυτούς που δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις εξελίξεις»!

Είναι φανερό ότι ο υφυπουργός σκόπιμα αποσιωπά τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και του τρόπου που αυτή αναπτύχθηκε όλες τις τελευταίες δεκαετίες. Μια ανάπτυξη που, επειδή έτσι εξυπηρετούσε την άρχουσα τάξη, στηρίχτηκε στον κατακερματισμό της παραγωγής, δημιουργώντας ένα πολύ πλατύ και δυναμικό κοινωνικό στρώμα εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων. Ολους αυτούς που σήμερα εξωθούνται στο περιθώριο, επειδή έτσι απαιτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου σ' αυτή τη φάση.

Επιχειρώντας να παρουσιάσει ως φιλική προς τις μικρές επιχειρήσεις την κυβερνητική πολιτική, ο υφυπουργός Ανάπτυξης έκανε λόγο για δράσεις συνολικού ύψους 510 δισεκατομμυρίων δραχμών. Παράλληλα, υποστήριξε ότι «εκπονείται νέος φορολογικός νόμος, ο οποίος θα κατατεθεί το 2003 -τα μέτρα αυτά είναι η πρώτη του φάση- κι επίσης ότι εκπονούμε και το νόμο που προβλέπει κίνητρα για τις συνενώσεις». Παράλληλα, έκανε λόγο για «θεσμικές παρεμβάσεις για τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Απλοποίηση διαδικασιών, πάταξη γραφειοκρατίας, πληροφόρηση σε όλες τις επιχειρήσεις». Ξεχνώντας τις κυβερνητικές νομοθετικές ρυθμίσεις και πρακτικές που έχουν οδηγήσει το ΕΟΜΜΕΧ σε μαρασμό, ο Αλ. Καλαφάτης το επικαλέστηκε μιλώντας για «τριάντα δύο κέντρα νέων επιχειρηματιών με τη συμμετοχή του ΕΟΜΜΕΧ, των επιμελητηρίων, της τοπικής νομαρχιακής αυτοδιοίκησης». Πρόσθεσε, πάντως, ότι ο εν λόγω οργανισμός είναι «ξεπερασμένος από τις εξελίξεις».

Τέλος, ο υφυπουργός Ανάπτυξης δεν παρέλειψε να εξάρει το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις εξελίξεις στις ΜΜΕ επιχειρήσεις, υποστηρίζοντας πως «το ΕΥΡΩ είναι μια μεγάλη υπόθεση για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Εχουμε ισχυρό νόμισμα, έχουμε νομισματική σταθερότητα, έχουμε προφύλαξη από οικονομικές κρίσεις και αυτό δεν οφείλεται μόνο ότι είμαστε στη ζώνη του ευρώ, οφείλεται και στην ισχύ της δικής μας οικονομίας. Εχουμε την απόκτηση τεχνογνωσίας από συνεργασίες με πιο εξελιγμένες επιχειρήσεις. Εχουμε την αξιοποίηση προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και κοινή αντιμετώπιση της κρίσης των ΜΜΕ». Μόνο που ο υφυπουργός δεν μπήκε καν στον κόπο να εξηγήσει στο Κοινοβούλιο ότι, όταν η ΕΕ μιλά για ΜΜΕ, σε καμιά περίπτωση δεν εννοεί τις εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι και 10 άτομα, αλλά επιχειρήσεις με 30-40 εργαζόμενους και πάνω...

Ακόμα μεγαλύτερη φιλελευθεροποίηση της αγοράς, ζήτησε στην παρέμβασή του ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Σαλαγκούδης, σημειώνοντας ότι η ΝΔ θα στηρίξει τέτοιες πρωτοβουλίες.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, κινούμενος εκτός τόπου και χρόνου σε ό,τι αφορά τις μικρές επιχειρήσεις στη χώρας μας, το πρόβλημα των μικρομεσαίων συνίσταται στο ότι «υπάρχουν παρεμβάσεις στην οικονομία. Εκεί οι μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν τους πολιτικούς και να φτιάχνουν τους κανόνες ενδεχομένως με τις παρεμβάσεις που κάνουν στην αγορά κατά το δικό τους συμφέρον. Αυτή η ημιελεύθερη αγορά είναι η αγορά εκείνη που οδηγεί τελικά στη διαφθορά».

Παράλληλα, ανέδειξε τη γνωστή αυταπάτη περί των δυνατοτήτων που παρέχει η ελεύθερη αγορά, υποστηρίζοντας ότι «δίνει τη δυνατότητα και την ευκαιρία και στους μικρούς και στους καινούριους να αναπτυχθούν. Αν θα δούμε τις εκατό μεγαλύτερες εταιρίες της Αμερικής, θα δούμε εκεί μέσα, και στην πρώτη εικοσάδα ακόμα, ότι είναι εταιρίες που δεν έχουν ούτε δέκα χρόνια ζωής. Ο Μπιλ Γκέιτς, παραδείγματος χάρη, ήταν ένας υπάλληλος, ο οποίος σήμερα έχει κάνει τον κολοσσό της Microsoft». Στο σημείο αυτό προκάλεσε την αντίδραση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Αντώνη Σκυλλάκου, που ρώτησε «πόσοι μικροί έγιναν Μπιλ Γκέιτς», χωρίς, βεβαίως, να πάρει απάντηση.

Παράλληλα, ο Γεώργιος Σαλαγκούδης, αμφισβήτησε τα στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης περί άνθησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σημειώνοντας ότι «μέχρι πριν από λίγα χρόνια στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, για να πάρεις ένα μαγαζί στο κέντρο ή ακόμα και στην περιφέρεια της Θεσσαλονίκης πλήρωνες «αέρα». Σήμερα, άμα κάνεις μία βόλτα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης θα δεις ένα σωρό ενοικιαστήρια. Πηγαίνεις να πάρεις τώρα ένα μαγαζί και δεν πληρώνεις ούτε «αέρα», ούτε τίποτα, αφού δεν μπορούν να βρουν ενοικιαστές. Εχουν κλείσει, δηλαδή, τα μαγαζιά. Και όχι μόνο τα μαγαζιά -τα καταστήματα πωλήσεων- αλλά και οι βιοτεχνικοί χώροι. Αμα θα πάτε και γυρίσετε στη Θεσσαλονίκη θα δείτε "ενοικιάζεται βιοτεχνικός χώρος", εκεί που κάποτε για να έβρισκες κάτι τέτοιο πλήρωνες εκατομμύρια "αέρα", για να μπορέσεις να το πάρεις. Είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση αριθμών για το πόσες καινούριες επιχειρήσεις γίνονται και πόσες κλείνουν. Οπωσδήποτε αυτές που κλείνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι πολύ περισσότερες».

«Η κατάσταση δεν πάει άλλο». Μ' αυτό το σύνθημα η Παναττική Επιτροπή Αγώνα των επαγγελματιών βιοτεχνών και εμπόρων διοργανώνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 28 Νοέμβρη, ημέρα Τετάρτη, στις 6.00 το απόγευμα στην πλατεία Κάνιγγος, καλώντας τους ΕΒΕ, τονίζοντας ότι με αγώνες μαζικούς, ανυποχώρητους, διεκδικητικούς, που θα αμφισβητούν την πολιτική των μονοπωλίων στη βάση της πρέπει να αλλάξει η αδιέξοδη κατάσταση που βιώνουν οι ΕΒΕ.

Η Παναττική Επιτροπή Αγώνα υπογραμμίζει ότι κάθε μέρα που περνάει η ασκούμενη πολιτική που υπαγορεύεται από την ΕΕ προσθέτει στις πλάτες των ΕΒΕ νέα προβλήματα. Η επιδείνωση των προβλημάτων των ΕΒΕ, τονίζει, η συρρίκνωση του εισοδήματός τους, η χειροτέρευση των όρων διαβίωσης τα τελευταία χρόνια, δεν οφείλονται στην «κακή επιχειρηματική δράση» τους ή στην «κακή τους μοίρα». Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ, που από τη μια πριμοδοτεί το μεγάλο κεφάλαιο σε βάρος των μικρών ΕΒΕ και από την άλλη διατηρεί και διευρύνει τα αντικίνητρα για τους μικρούς. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, κύρια οι πολυεθνικές, καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς, με τη βοήθεια μιας σειράς μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση για να ενισχύσει την κυριαρχία τους. Το αντικίνητρο του 25% για τις ΟΕ και ΕΕ και το 35% για τους συνεταιρισμούς παραμένει άθικτο. Το αφορολόγητο όριο είναι πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ έρχεται να προστεθεί και το χαράτσωμα της «αντικειμενικοποίησης» του ΦΠΑ. Ταυτόχρονα, μόνη πηγή χρηματοδότησης για τους ΕΒΕ παραμένει η τοκογλυφία των τραπεζών. Ο ΕΟΜΜΕΧ συρρικνώνεται και απαξιώνεται.

Η Παναττική Επιτροπή Αγώνα καταγγέλλει την πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ που με τους συμβιβασμούς της και την ενσωμάτωση σ' αυτή την πολιτική δε στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δίνει χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση.

Δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρει ο εισηγητής του ΚΚΕ, Σπύρος Στριφτάρης, απαντώντας στις θεωρίες περί ευκαιριών του ελεύθερου ανταγωνισμού στις οποίες αναφέρθηκαν βουλευτές και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ: «Γιατί ο φούρναρης που έχει έναν αρτεργάτη τον πληρώνει με 25 χιλιάδες την ημέρα και ο Καραμολέγκος του δίνει 7.211; Το ίδιο και ο Κατσέλης», τόνισε χαρακτηριστικά. «Μπορούν λοιπόν οι φουρναραίοι να έχουν την ίδια ανταγωνιστική δύναμη όταν ο ένας πληρώνει 25 χιλιάδες μεροκάματο και ο άλλος 7 χιλιάδες; Και μη μου πείτε να το πάει και ο φούρναρης στις 7 χιλιάδες. Οχι, να το πληρώσει και ο Καραμολέγκος 25 χιλιάδες, όσο το πληρώνει και ο φούρναρης. Να δούμε τότε ποιος είναι ανταγωνιστικός»!

***

Οσον αφορά τις συνθήκες εργασίας ο Σπύρος Στριφτάρης αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό. Οπως είπε «πριν λίγες μέρες σε ένα Σούπερ Μάρκετ, ρώτησα μια κοπελίτσα πόσες ώρες δουλεύει και πόσα παίρνει και μου απαντά: «Είσθε από την Επιθεώρηση Εργασίας;». Ναι, της λέω. Και εξαφανίστηκε»!