Στις αρχές του καλοκαιριού προβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα φρικιαστικό ντοκιμαντέρ, το οποίο αποκάλυπτε τις σφαγές και τους βασανισμούς από Αμερικανούς στρατιώτες ενάντια σε χιλιάδες αιχμαλώτους Ταλιμπάν.

Στο ντοκιμαντέρ - το οποίο έγινε από πρώην δημοσιογράφο του ΒΒC - μεταδόθηκαν συγκλονιστικές σκηνές και μαρτυρίες, οι οποίες είναι επιβεβαιωμένες από Αφγανούς μάρτυρες. Ετσι οι Αμερικανοί, σύγχρονοι ναζί, βασανίζουν κτηνωδώς τους κρατούμενους Ταλιμπάν, αυτούς που άλλοτε εκπαίδευαν μαζί με τη σημερινή εγκάθετη κυβέρνηση της Βόρειας Συμμαχίας, για να εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Δυστυχώς οι Αμερικανοί, οι οποίοι θέλουν να ονομάζονται και «ανθρωπιστές», ξεπέρασαν σε φρικαλεότητες ακόμα και αυτούς τους ίδιους τους Ταλιμπάν!

Φυσικά και πρέπει να τιμωρηθούν οι Ταλιμπάν, για όλες τις εγκληματικές πράξεις που διέπραξαν μαζί με τους ξένους ιμπεριαλιστές και τη «Β. Συμμαχία», ενάντια στον αφγανικό λαό. Ομως φασιστικές μέθοδοι τέτοιου είδους, που ακολουθούν οι «ειρηνοποιοί» Αμερικανοί φυσικά και μας βρίσκουν αντίθετους. Οι Ταλιμπάν θα 'πρεπε να δικαστούν και καταδικαστούν, για τα εγκλήματα που έκαναν, από τον αφγανικό λαό και όχι να σφαγιαστούν από τους Αμερικανούς. Οι Ταλιμπάν, τώρα, λόγω του θρησκευτικού τους φανατισμού και εθνικισμού αντιστρατεύονται τα συμφέροντα των Αμερικανών και γι' αυτό υφίστανται τις συνέπειες.

Οι Αμερικανοί, όπως παλαιότερα στο Βιετνάμ, στην Κορέα, στη Γιουγκοσλαβία και σήμερα στο Αφγανιστάν, αποδεικνύουν για άλλη μια φορά το αληθινό τους πρόσωπο. Είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού και του «ανώτερου» αμερικάνικου «πολιτισμού». Ετσι το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι, ότι άσχετα αν οι Ταλιμπάν και οι ιμπεριαλιστές έχουν κάποτε διαφορετικούς στόχους, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν και η ιδεολογία που εκφράζουν έχει πάρα πολλά κοινά σημεία.

Ομως είναι σίγουρο ότι, όπως όλοι οι μεγάλοι εγκληματίες της ανθρωπότητας τιμωρήθηκαν, έτσι και οι σημερινοί ιμπεριαλιστές, που τους εκφράζουν οι Αμερικανοί και οι συνοδοιπόροι τους, θα τιμωρηθούν. Τη θέση του δικαστή - τιμωρού δε θα την καταλάβουν οι μαριονέτες τους, αλλά οι λαοί όλου του κόσμου.

ΣΑΒΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

μαθητής Γ' Λυκείου

Κύπρος

Από το βράδυ που έσκασε η βόμβα στα χέρια του Ξηρού και αμέσως άρχισε το «ξήλωμα» της «17 Νοέμβρη», που 26 τόσα χρόνια ήταν άφαντη, τίποτα άλλο δεν ακούγεται από τα ΜΜΕ, εκτός από το κυνήγι της τρομοκρατίας! Λες και η τρομοκρατία δεν είναι δημιούργημα της ίδιας της καπιταλιστικής κοινωνίας, είτε μέσω των διαφόρων μυστικών υπηρεσιών της, είτε μέσω κάποιων διαχειριστών της εξουσίας, για το μοίρασμα της λείας.

Οι εξουσιαστές συνήθως χρησιμοποιούν την «τρομοκρατία», για να οργανώσουν καλύτερα τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς ενάντια στους εργαζόμενους, σ' αυτούς δηλαδή που παράγουν τον πλούτο και παίρνουν τα ψίχουλα. Και είναι πλέον σ' όλους γνωστό, πόσο η κυβέρνηση αδιαφορεί για τα μεγάλα προβλήματα του εργαζόμενου λαού.

Ενα πολύ αιχμηρό αγκάθι της κοινωνίας μας, μέσα στα τόσα άλλα, είναι και αυτό της ανεργίας. Κυρίως δε, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα είναι και πιο καταπιεσμένοι, δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι, γιατί κρέμεται από πάνω τους η «δαμόκλεια σπάθη» της απόλυσης.

Η κοινωνική ασφάλιση δε διασφαλίζει στον ασφαλισμένο στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οποιος βάλει το χέρι στην τσέπη, σε περίπτωση αρρώστιας, πιθανόν να σωθεί, γιατί διαφορετικά μπορεί και να πάει στον άλλο κόσμο.

Η παιδεία είναι γνωστό ότι εξυπηρετεί μόνο τους πλούσιους. Πρόσφατες στατιστικές που έγιναν, δείχνουν ότι τα παιδιά της άρχουσας τάξης και των διαχειριστών της καπιταλιστικής κοινωνίας, είναι αυτά που στην πλειοψηφία τους μπαίνουν στα Πανεπιστήμια ή πάνε για σπουδές στο εξωτερικό.

Η φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί μεγάλα οικονομικά και αξεπέραστα προβλήματα στους μικρομεσαίους και βιοτέχνες, με αποτέλεσμα το κλείσιμο καθημερινά πολλών μαγαζιών και μικροεπιχειρήσεων. Οπότε πολλές οικογένειες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της επιβίωσης.

Γι' αυτό στις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, μα και αργότερα στις βουλευτικές, όλος ο αδικημένος και ταλαιπωρημένος εργαζόμενος λαός, συνταξιούχοι, υποαπασχολούμενοι, άνεργοι, νεολαίοι με αβέβαιο μέλλον, πρέπει να ρίξουν «μαύρο» στα μεγάλα κόμματα του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και να συσπειρωθούν στα μικρά, εκείνα που με συνέπεια και πραγματικούς αγώνες μάχονται για μια καλύτερη ζωή.

ΗΛΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

Καισαριανή

Ευθύμιος Π. Βαλκανάς, Ηλιούπολη. Τελευταία είδαν το φως της δημοσιότητας στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στα εκτελούμενα ή εκτελεσθέντα ήδη μεγάλα έργα, όπως η ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, το «Ελευθέριος Βενιζέλος», η Αττική Οδός, η Εγνατία κλπ, υπερτριπλασιάστηκαν τα κονδύλια των αρχικών προϋπολογισμών. Και μιλάμε για εκατοντάδες δισεκατομμύρια ή και τρισεκατομμύρια.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Θα συνεχιστεί αυτή η κραιπάλη των αριθμών; Και θα ισχυρίζονται οι κρατούντες ότι δεν υπάρχουν οικονομικές δυνατότητες για την επίλυση χρόνιων λαϊκών προβλημάτων; Και εμείς όλοι, ο λαός, θα ήμαστε μεμψίμοιροι θεατές; δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα; Θα ανεχόμαστε να είμαστε μια κοινωνία βολεψάκηδων;

Καιρός είναι λοιπόν να αντιδράσουμε! Οι εκλογές έρχονται. Οχι ψήφο λοιπόν στο δικομματισμό. Ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε ΝΔ. Ψήφο σε μια άλλη πολιτική! Ψήφο στην αντίσταση. Συνεπώς ψήφο στα κόμματα που την εκφράζουν. Μην καμπουριάζουμε και μην υποκρινόμαστε στους δοκιμασμένους και στους συμμάχους τους. Η Ευρώπη του κεφαλαίου δυστυχώς δε γίνεται Ευρώπη των εργαζομένων - των λαών της.

Αγώνας λοιπόν, αντίσταση «και της αυγής το φωτεινό το αστέρι, της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει», όπως έλεγε και ο εθνεγέρτης Ρήγας Φεραίος.