Πίσω από τα πορίσματα διαφόρων επιτροπών που συστάθηκαν για να διερευνήσουν τα αίτια της κατάρρευσης της γέφυρας στο Κορωπί, προσπαθεί ήδη να οχυρωθεί η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ και να κρύψει και τις δικές της τεράστιες ευθύνες για το τραγικό δυστύχημα, που στοίχισε τη ζωή σε δύο εργαζόμενους και τον τραυματισμό εννέα συναδέλφων τους.

Εγκυροι, μάλιστα, παρατηρητές εκτιμούσαν ότι, ακόμη και πίσω από την προχτεσινή δήλωση των εκπροσώπων της κοινοπραξίας «Αττική Οδός», με την οποία αναλάμβαναν πλήρως την ευθύνη για το πέσιμο της γέφυρας, κρυβόταν ακόμη μία προσπάθεια να αποσυρθούν οι κατηγορίες που αφορούν τις κυβερνητικές ευθύνες.

Μια τέτοια προσπάθεια, όμως, δεν μπορεί με τίποτε να ευοδωθεί, καθώς είναι γνωστό ότι:

• Η ασφάλεια και η ποιότητα ενός δημόσιου έργου - και, μάλιστα, τόσο πολύπλοκου, όσο αυτό της Σταυρού - Ελευσίνας, έστω και αν κατασκευάζεται με το σύστημα της συγχρηματοδότησης και με σύμβαση παραχώρησης στον κατασκευαστή - είναι πρωταρχικά θέμα διοικητικής και πολιτικής ευθύνης. Η κυβέρνηση, λοιπόν, δεν μπορεί να κρύψει τις ευθύνες της αυτές πίσω από τους οποιουσδήποτε δήθεν ανεξάρτητους επιβλέποντες μηχανικούς και συμβούλους, που δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους. Κι αυτό, γιατί η ίδια η κυβέρνηση «παραίτησε» το κράτος από την ευθύνη της επίβλεψης, η ίδια δέχτηκε και ενέκρινε την πρόσληψη των ξένων συμβούλων, ενώ μέσα ακόμη και από τη σύμβαση που υπογράφηκε πρόβλεψε, ένα ποσοστό της πληρωμής τους να καλύπτεται από τον ίδιο τον κατασκευαστή - ελεγχόμενο!
• Η ίδια η κυβέρνηση έχει επίσης δεχτεί ως όρο στη σύμβαση για τα Σπάτα την κατασκευή του τμήματος της λεωφόρου Παλλήνη - Σπάτα, δεχόμενη μάλιστα την πληρωμή εκατομμυρίων για κάθε μέρα καθυστέρησης, αν δε γίνει αυτό. Επομένως πίσω από τη βιασύνη των εργολάβων και την εντατικοποίηση της κατασκευής δεν κρύβεται μόνο η όρεξή τους να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα, ώστε να κερδίζουν δισεκατομμύρια από την εκμετάλλευση των δεκάδων σταθμών διοδίων, αλλά και η λαιμητόμος των προστίμων για το δημόσιο σε περίπτωση καθυστέρησης.
• Τέλος, η ίδια η κυβέρνηση προωθεί επισταμένως την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων έργων, υπογράφοντας αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις, όπως αυτή για τη Σταυρού - Ελευσίνας και για τα Σπάτα, ενισχύοντας την ασυδοσία των εργολάβων, η οποία φτάνει στο σημείο να προκαλεί συνεχώς θανατηφόρα ατυχήματα.

Καμιά όμως επιτροπή - για εύλογους λόγους - δε συστάθηκε για να διερευνήσει αυτές τις πτυχές...

«Τα εργοτάξια έχουν μετατραπεί σε κάτεργα, όσο για τα μέτρα ασφαλείας, αυτά φαντάζουν περισσή πολυτέλεια, μπροστά στη συνεχή συμπίεση του εργατικού κόστους, μπροστά στο αφόρητο κυνήγι του κέρδους». Αυτό επισημαίνει, σε χτεσινή του ανακοίνωση, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, το οποίο περιλαμβάνει μηχανικούς, τεχνολόγους μηχανικούς, γεωλόγους και σχεδιαστές που εργάζονται στα μεγάλα έργα. Το σωματείο, αφού παρατηρεί ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει, καθώς το σύστημα της δήθεν αυτοχρηματοδότησης έχει γίνει ο κύριος τρόπος εκτέλεσης των έργων, ζητά συγκεκριμένα μέτρα, ώστε να μπει φρένο στον εργασιακό αυτό μεσαίωνα, όπως τον χαρακτηρίζει.

Αποκλεισμένη σιδηροδρομικώς παραμένει εδώ και 20 μέρες η Πελοπόννησος από την Αθήνα αλλά και το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Ο ΟΣΕ από τις 8 του Νοέμβρη, δεν έχει καταφέρει να επισκευάσει τη σιδηροδρομική γέφυρα στο ύψος της Κακιάς Σκάλας, η οποία «χτυπήθηκε» από τις πλημμύρες που έπληξαν τη μέρα εκείνη την περιοχή. Τα νερά της πλημμύρας στο 63ο χιλιόμετρο, εξαιτίας της έλλειψης των κατάλληλων αντιπλημμυρικών έργων, ξήλωσαν τις βάσεις της τσιμεντένιας γέφυρας, που είχε ως αποτέλεσμα την άμεση διακοπή της λειτουργίας του σιδηροδρομικού δικτύου.

Αν και η διοίκηση του ΟΣΕ ανακοίνωσε ότι μετά από 10 μέρες η γέφυρα θα επισκευαστεί και το δίκτυο θα ξαναλειτουργήσει, εντούτοις μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα. Σημειώνεται πως ενώ τα συνεργεία του ΟΣΕ αποκατέστησαν τις ζημιές στο υπόλοιπο δίκτυο, για το σημείο της γέφυρας, εκτίμησαν ότι χρειάζονται ειδικά μέτρα. Ομως μέχρι σήμερα η διοίκηση του ΟΣΕ δεν προέβη σε καμιά κίνηση. Ετσι το σύνολο των δρομολογίων καταργήθηκε, ενώ στα δύο που γίνονται, οι επιβάτες μεταφέρονται από τον Πειραιά με τρένο μέχρι τους Αγίους Αναργύρους και από εκεί με λεωφορεία στην Κόρινθο και εν συνεχεία επιβιβάζονται σε άλλο τρένο για να πάνε στον προορισμό τους. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να νεκρώσει από επιβάτες το δίκτυο της Πελοποννήσου, οι οποίοι «χαρίζονται» σε άλλα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς και ο ΟΣΕ να χάνει καθημερινά σημαντικά έσοδα.

Ταυτόχρονα, σημαντικά προβλήματα προκύπτουν και για τη συντήρηση του τροχαίου υλικού της Πελοποννήσου, που γίνεται στα μηχανοστάσια του Πειραιά και τα οποία επιδρούν πλέον και στη λειτουργία του εσωτερικού δικτύου της Πελοποννήσου. Επιπτώσεις επίσης υπάρχουν και στην απασχόληση των εργαζομένων στις υπηρεσίες και στα μηχανοστάσια του Πειραιά και οι εργαζόμενοι επισημαίνουν, ότι η παράταση του προβλήματος τούς εξαναγκάζει στην υποαπασχόληση. Η αδράνεια κυβέρνησης και διοίκησης του ΟΣΕ ν' αντιμετωπίσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα ένα τέτοιο πρόβλημα και να κρατούν αποκλεισμένη μια ολόκληρη γεωγραφική περιοχή της χώρας δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες στο κατά πόσο είναι σε θέση, αλλά και επιθυμούν, να στηρίξουν πραγματικά την εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξη που έχει ανάγκη ο σιδηρόδρομος.

Σε Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕΑποστόλη Τασούλα και Νίκου Γκατζή επισημαίνεται πως «το γεγονός ότι η διοίκηση του ΟΣΕ και η κυβέρνηση αδρανούν τελείως και μέχρι σήμερα δεν έχουν παρουσιάσει ούτε κάποιο πρόγραμμα αποκατάστασης της γραμμής δημιουργεί ανησυχίες και ερωτηματικά μήπως αυτό αποτελέσει και δικαιολογία για το κλείσιμο του δικτύου της Πελοποννήσου»

Οι βουλευτές ερωτούν τον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών Τ. Μαντέλη, γιατί μέχρι τώρα δεν έχει γίνει τίποτα για την αποκατάσταση της σιδηροδρομικής γραμμής, πότε προβλέπεται ν' αποκατασταθούν οι ζημιές και τι μέτρα θα παρθούν, ώστε να λειτουργήσει απρόσκοπτα το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου.