Εποχές άγριου σκλαβοπάζαρου έζησαν οι 11 εργαζόμενοι της βιοτεχνίας μετάλλου EUROCALL (μηχανήματα εξοπλισμού καταστημάτων), όταν ο εργοδότης τους κλείδωσε (!) μέσα στο μηχανουργείο του, στον Κεραμεικό! Ο ιδιοκτήτης Γιάννης Τούντας προχώρησε σ' αυτήν την πρωτοφανή ενέργεια, προκειμένου να μην έρθουν οι εργαζόμενοι σε επαφή με μέλη του Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας, του ΕΚΑ και της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», που μαζί με δημοσιογράφο και φωτογράφο του «Ρ» θέλησαν να επικοινωνήσουν με τους εργαζόμενους, μετά τις καταγγελίες των ίδιων ότι τοποθετήθηκαν κάμερες για να τους παρακολουθούν με πρόσχημα την ασφάλεια.

Λίγο νωρίτερα, το κλιμάκιο είχε συνάντηση με τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, ο οποίος τους είπε θρασύτατα και με προκλητικό τρόπο ότι θα κάνει ό,τι γουστάρει στο εργοστάσιό του και αν οι εργαζόμενοι δε θέλουν τις κάμερες (που, όπως είπε, είναι το μάτι του αφεντικού), θα τους απολύσει όλους και θα προσλάβει άλλους! Μετά τη συνάντηση, πρόλαβε να πάει πρώτος στο μηχανουργείο που είναι λίγα μέτρα πιο πέρα από το γραφείο του και να κλειδώσει τους εργαζόμενους.

Την περασμένη Δευτέρα και ενώ οι εργαζόμενοι έφτασαν στη δουλιά τους, με μεγάλη έκπληξη αντίκρισαν έξω από τις δύο εισόδους του μηχανουργείου ταμπέλες που έγραφαν: «Ο χώρος παρακολουθείται με κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης για θέμα ασφάλειας»! Οταν μάλιστα μπήκαν στο χώρο, ήρθαν αντιμέτωποι με κάμερες έτοιμες να παρακολουθήσουν και να καταγράψουν κάθε τους κίνηση. Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν άμεσα και αρνήθηκαν να εργαστούν, καταφέρνοντας να μην μπουν σε λειτουργία οι κάμερες. Ταυτόχρονα, κατήγγειλαν το γεγονός στο Συνδικάτο, στην Επιθεώρηση Εργασίας και στην αρχή προσωπικών δεδομένων.

Δεν ήταν, όμως, η πρώτη φορά, που ο εργοδότης επέβαλε τέτοιου είδους μέτρα στο μηχανουργείο. Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, οι απειλές και η τρομοκρατία είναι καθημερινό φαινόμενο. Εντατικοποίηση, καθημερινές υπερωρίες και «διατάγματα», για να μη μιλάνε μεταξύ τους και να πηγαίνουν όσες φορές θέλει αυτός στην τουαλέτα (!), είναι η πολιτική που έχει επιβάλει. Αποκορύφωμα ήταν το κλείδωμα των εργαζομένων σαν να ήταν ιδιοκτησία του και οι απειλητικές φωνές που ακολούθησαν όταν έφυγε το κλιμάκιο. Παρ' όλα αυτά, οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν και να υπερασπιστούν την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητά τους.

Οπως κατήγγειλε στον «Ρ» ο Κ. Μυτιληνιού, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου, η εργοδοσία με πρόσχημα την ασφάλεια θέλει να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και να εξαντλήσει την παραγωγικότητά τους. Είναι, όπως σημείωσε, το αποκορύφωμα της εργοδοτικής ασυδοσίας που εκμεταλλευόμενη την κυβερνητική πολιτική δε σέβεται τίποτα.

Ο Κ. Τουμασάτος, δικηγόρος της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», που πήγε στο εργοστάσιο, επισήμανε ότι η τοποθέτηση των καμερών είναι παράνομη και προσβάλλει κατευθείαν την αξιοπρέπεια και προσωπικότητα των εργαζομένων της επιχείρησης.

Τους δικούς του αντεργατικούς νόμους έχει επιβάλει στα επισιτιστικά καταστήματα που διατηρεί ο επιχειρηματίας Βλάσης Σταθοκωστόπουλος. Ο συγκεκριμένος εργοδότης, σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων και του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Αθήνας, λειτουργεί ως «κράτος εν κράτει», καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας είναι ιδιοκτήτης των τουριστικών - επισιτιστικών επιχειρήσεων «Ιθάκη», «Ακρωτήρι», «Οστρια», «Κόρτε», «Νότος», «Αίθριο», «Υδρία», «Νεφέλη», «Ερμείον», «Αργώ», «Διογένης» και πολλών άλλων ακόμα.

Σύμφωνα με την καταγγελία - ανακοίνωση του συνδικάτου, στο εστιατόριο «Ερμείον», εργάζεται ως σερβιτόρος το μέλος του ΔΣ του συνδικάτου Νίκος Οικονόμου. Ο συνδικαλιστής καταγγέλλει την απασχόληση δεκάδων ανασφάλιστων εργαζομένων στο συγκεκριμένο κατάστημα. Δεν υπάρχουν αναρτημένες καταστάσεις εργασίας και όταν ή όπου υπάρχουν δεν εφαρμόζονται. Ο εργοδότης έχει καταργήσει με το «έτσι θέλω» τις ειδικότητες των εργαζομένων. Οι σερβιτόροι και οι βοηθοί τους υποχρεώνονται να κάνουν αγγαρείες εκτός ειδικότητας. Υπάρχει εντατικοποίηση της εργασίας και μη εφαρμογή του πενθήμερου. Οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται σε παράνομες υπερωρίες χωρίς αμοιβή. Δεν καταβάλλονται επιδόματα, δε δίνονται αναλυτικές εξοφλητικές αποδείξεις. Δεν καταβάλλεται η άδεια και το επίδομα άδειας, ενώ δεν έχει καταβληθεί και το δώρο Χριστουγέννων.

Επιπλέον οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται να υπογράφουν λευκές ατομικές συμβάσεις για να μπορεί ο εργοδότης να τους εκβιάζει ανά πάσα στιγμή. Τέλος, όποιος από τους εργαζόμενους δε συμμορφωθεί με τους δικούς του νόμους ή θα μετατεθεί ή θα απολυθεί. Στις κλήσεις του συνδικαλιστή για αλλαγή συμπεριφοράς και εφαρμογή των νόμων και των ΣΣΕ, η απάντηση της εργοδοσίας ήταν η ένταση της τρομοκρατίας και των εκβιαστικών διλημμάτων προς τους εργαζόμενους.

Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση - καταγγελία του συνδικάτου, η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε άλλα καταστήματα του συγκεκριμένου επιχειρηματία. Αυτό το απαράδεκτο καθεστώς δεν ισχύει μόνο στα καταστήματα του συγκεκριμένου επιχειρηματία, αλλά και σε μια σειρά επισιτιστικούς χώρους. Η καταπάτηση κάθε εργατικού δικαιώματος θα ενταθεί ακόμα περισσότερο και ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το συνδικάτο απαιτεί την άμεση παρέμβαση των αρμόδιων υπουργείων για να σταματήσει αυτή η κατάσταση, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορεί από τη μια να επιβάλλεται σκληρή λιτότητα στους εργαζόμενους και από την άλλη να επιτρέπεται στη μεγαλοεργοδοσία να οργιάζει, να καταπατεί κάθε έννοια δικαίου και να πλουτίζει σε βάρος των εργαζομένων».

Καλεί επίσης τη ΓΣΕΕ, την Ομοσπονδία και το ΕΚΑ να παρέμβουν και σημειώνει ότι «οποιαδήποτε κωλυσιεργία θα καταγραφεί σαν συμπόρευση με τη μεγαλοεργοδοσία και το καταστημένο». Σε κάθε περίπτωση, το σωματείο υπογραμμίζει ότι οι εργαζόμενοι θα αντισταθούν σθεναρά και θα οργανώσουν καλύτερα τον αγώνα τους.

Στο δρόμο έχουν βρεθεί οι 200 εργαζόμενοι στα «ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΠΡΕΒΕΖΑΣ» καθώς από τις 19 Γενάρη η διεύθυνση των κλωστηρίων τούς ανακοίνωσε, ότι βγαίνουν σε διαθεσιμότητα για ένα μήνα και ότι στο επόμενο τρίμηνο θα αποφασίσει για την τύχη του εργοστασίου. Το θέμα φέρνουν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Σπύρος Στριφτάρης και Παναγιώτης Κοσιώνης με Ερώτηση προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Οπως σημειώνουν ειδικότερα οι βουλευτές στο κείμενο της Ερώτησης: Για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα διάφορα παιχνίδια του ιδιοκτήτη Αργυρού ο οποίος επικαλείται οικονομικά προβλήματα στο εργοστάσιο εξαιτίας «ζημιάς» της επιχείρησης, γεγονός που δε συμβαδίζει με το ότι υπάρχει παραγωγή, πωλούνται τα προϊόντα, ότι οι εργαζόμενοι παίρνουν τους χαμηλότερους μισθούς, ενώ από στοιχεία φαίνεται ότι ο κλάδος παρουσιάζει μεγάλη κερδοφορία για την εργοδοσία.

Προφανώς, όπως επισημαίνουν οι βουλευτές, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης θέλει να ρυθμιστούν τα χρέη του προς το δημόσιο και να του δοθούν χρήματα από τα αναπτυξιακά προγράμματα. Αλλωστε, αναφέρουν συγκεκριμένα, υπάρχει η εμπειρία και από το άλλο εργοστάσιο, του οποίου ήταν ιδιοκτήτης, αυτό των Φιλιατών, που όταν εξασφάλισε τα παραπάνω (ρύθμιση χρεών, επιδοτήσεις μέσω προγραμμάτων «ανάπτυξης»), το έκλεισε. Να σημειωθεί, ότι και το 2002 ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας είχε προχωρήσει σε παρόμοιες ενέργειες σε βάρος των εργαζομένων στα «ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΠΡΕΒΕΖΑΣ» απολύοντας 70 εργαζόμενους.

Καταλήγοντας οι βουλευτές επισημαίνουν, ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης για την κατάσταση αυτή είναι τεράστιες αφού με την πολιτική της (επιδοτήσεις, εργασιακές σχέσεις κ.ά.) επιτρέπει στους εργοδότες να δρουν ασύδοτα και να «παίζουν» τα διάφορα παιχνίδια τους με στόχο το κέρδος στις πλάτες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Οι βουλευτές ρωτούν τον υπουργό τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση για να μπει φραγμός σε τέτοιες ενέργειες της διεύθυνσης της επιχείρησης «ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ» αλλά και για να ανακληθούν οι διαθεσιμότητες και να προστατευτούν τα δικαιώματα και οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων;

Αθωώθηκαν για την κατηγορία της παρακώλυσης συγκοινωνιών, παραμένουν, όμως, καταδικασμένοι στην ανεργία οι εργάτες της ΒΙΟΜΑΓΝ. Χτες, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θήβας αθώωσε 15 εργάτες, μεταξύ τους και μέλη της διοίκησης του σωματείου, που είχαν παραπεμφθεί, μετά από μήνυση της αστυνομίας, με την κατηγορία της «παρακώλυσης συγκοινωνιών», κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους το διάστημα 18 Γενάρη μέχρι τις αρχές Φλεβάρη του 2000 στα διόδια Σχηματαρίου.

Να υπενθυμίσουμε ότι οι 300 εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΑΓΝ εκείνη την περίοδο έδωσαν έναν πολύμορφο αγώνα, για να μην κλείσει την επιχείρηση ο τελευταίος εργοδότης Κ. Βαρβούτης που την είχε αγοράσει πριν από 2,5 χρόνια και τη φέσωσε με 13 δισ. δραχμές, μεταξύ των οποίων και 650 εκατομμύρια δεδουλευμένα και αποζημιώσεις των εργαζομένων και τώρα άνεργων που ακόμα δεν έχουν καταβληθεί. Οι εργαζόμενοι τότε είχαν βρεθεί αντιμέτωποι με την κυβερνητική αναλγησία και κοροϊδία και όταν βγήκαν στους δρόμους η κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ για να τους σύρει στη συνέχεια στα δικαστήρια.

Οπως σημείωσε στο «Ρ» μετά την απόφαση του δικαστηρίου ο Στέλιος Λιάκος, πρώην μέλος της διοίκησης του Σωματείου Εργαζομένων: «Μπορεί να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι και δικαιωμένοι από την απόφαση του δικαστηρίου, ωστόσο παραμένουμε άνεργοι και η κυβέρνηση δε μας εξασφαλίζει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην εργασία. Αφού επέτρεψε το κλείσιμο της επιχείρησης, επιτρέπει στον Κ. Βαρβούτη να κυκλοφορεί ελεύθερος και να συνεργάζεται με τη ΔΕΗ, προμηθεύοντάς τη με λιγνίτη μέσω της εταιρία του ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ».