Δέσμη μέτρων που αφορούν σε όλο το φάσμα της οικονομικής και κοινωνικής δομής της χώρας, βασική συνιστώσα των οποίων είναι η τόνωση της επιχειρηματικότητας και η διαχρονική διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ζήτησαν από την κυβέρνηση οι μεγαλοβιομήχανοι. Χτες, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), Οδ. Κυριακόπουλος, μιλώντας από το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου, περιέγραψε και ταυτόχρονα αξίωσε την εφαρμογή ενός ισοπεδωτικού πλαισίου σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων της χώρας, το οποίο περιλαμβάνει δραστικές, υπέρ του κεφαλαίου παρεμβάσεις, από τα δημοσιονομικά, μέχρι και την Παιδεία, που φαίνεται πλέον να αποτελεί το σημείο αιχμής για το κεφάλαιο.

Ζητώντας την ανακήρυξη του 2005 ως «έτους εθνικής ανταγωνιστικότητας» ο πρόεδρος του ΣΕΒ, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό, αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση, απαίτησε: «Δέσμη διαρθρωτικών παρεμβάσεων με ριζική αναδιοργάνωση της λειτουργίας του κράτους, απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, ευελιξία στην αγορά εργασίας, δημιουργία ανταγωνιστικών υποδομών, ποιότητα στην εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση, αλλά και ολοκληρωμένες πολιτικές απασχόλησης που θα στηρίζουν την επιχειρηματικότητα».

Αυτή η δέσμη μέτρων που αξιώνει ο ΣΕΒ δεν αποτελεί καινοτομία. Ορισμένα από αυτά μάλιστα έχουν τεθεί σε σταδιακή εφαρμογή τα τελευταία χρόνια και τις συνέπειές τους τις βιώνει στο πετσί του ο ελληνικός λαός. Οι βιομήχανοι όμως απαιτούν την εμβάθυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, προσδοκώντας να ξεμπερδεύουν μια και καλή με τις προτεραιότητες «πρώτης γραμμής», πολύ δε περισσότερο τώρα, που η ΝΔ με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί και πρέπει, κατά τους βιομηχάνους, να βάλει την «ταφόπλακα» στα όποια εργατικά δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις, στη δημόσια Παιδεία και Υγεία.

Η σταδιακή εδώ και χρόνια ικανοποίηση των αξιώσεων των μεγαλοεπιχειρηματιών δίνει το περιθώριο στον πρόεδρο του ΣΕΒ να αναγνωρίσει: «Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση απ' ό,τι μερικά χρόνια πριν. Η πρόοδος και η οικονομική ανάπτυξη που πετύχαμε σταθερά από το 1997 μέχρι σήμερα ήταν σημαντική». Δεν αρκεί όμως αυτό. Σε μια περίοδο που ο ελληνικός λαός στέναζε για την επίτευξη των κριτηρίων της ΟΝΕ, οι βιομήχανοι ομολογούν περίπου πως επρόκειτο για τη χρυσή περίοδό τους.

Εχοντας επιτύχει απόλυτα τους στόχους τους, οι βιομήχανοι επιχειρούν τώρα να θέσουν μια «νέα φιλοσοφία». Τη φιλοσοφία της επιχειρηματικότητας. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ είναι σαφής ως προς αυτό. «Εάν η κοινωνία μας είχε συνειδητοποιήσει τη σημασία και την εξάρτησή μας από την καλώς εννοούμενη επιχειρηματικότητα, θα τη στήριζε με κάθε εύλογο μέσο (...). Οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες θα έπρεπε να επιβραβεύονται από την πολιτεία και να προβάλλονται ως πρότυπα στην κοινωνία όπως οι καλλιτέχνες, οι πρωταθλητές και οι Ολυμπιονίκες»!

«Το κράτος πρέπει να απέχει από την επιχειρηματική δραστηριότητα, ειδικά στους τομείς που δραστηριοποιούνται ιδιωτικές επιχειρήσεις», απαιτεί ο ΣΕΒ, σημειώνοντας ότι η νέα κυβέρνηση πρέπει να ανατρέψει το αντιεπιχειρηματικό κλίμα, να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα με συστηματική απλοποίηση του κανονιστικού και νομοθετικού πλαισίου, με κατά μέτωπο επίθεση ενάντια στη γραφειοκρατία.

Οι βιομήχανοι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους διότι δεν έχουν ακόμα μετουσιωθεί σε πράξη η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η ενίσχυση της απασχολησιμότητας των ανέργων, η διά βίου εκπαίδευση, η αναδιοργάνωση του ΟΑΕΔ, η σύνδεση της εκπαίδευσης και κατάρτισης με τις ανάγκες της αγοράς.

Κινδυνολογώντας επί των στοιχείων για τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, οι βιομήχανοι απαιτούν την εφαρμογή μιας πολιτικής ελέγχου και περικοπής των δημοσίων δαπανών στο πλαίσιο ενός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, το οποίο να συνδυάζει:

• Σταδιακό περιορισμό του συνολικού ύψους των πρωτογενών δαπανών
• Επιδίωξη για μείωση της φορολογίας και τις επιλογές της κυβέρνησης για τις κοινωνικές δαπάνες

Επ' αυτών ζητούν από την κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι οι δημόσιες δαπάνες δε θα αυξάνονται με ρυθμούς που υπερβαίνουν τον πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ.

Σε ό,τι αφορά στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, οι βιομήχανοι εκτιμούν ότι «δεν επιδέχεται αποσπασματικές λύσεις, προκρίνοντας τη μείωση του δημοσίου τομέα, ο οποίος εκτοπίζει την ιδιωτική δραστηριότητα και περιορίζει το κεφάλαιο για επενδύσεις».

Ιδιαίτερη έμφαση δίνουν πλέον οι βιομήχανοι και στα ζητήματα της Παιδείας, μια και στο νέο περιβάλλον της ασύδοτης δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου η Παιδεία αποτελεί γι' αυτούς θεμέλιο λίθο. Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της αγοράς, αποκομμένη από την πραγματική γνώση και τις αξίες, οι επιχειρηματίες θέλουν ένα «βιομηχανοποιημένο» εκπαιδευτικό σύστημα», που θα τροφοδοτεί τις επιχειρήσεις με στελέχη (σχετικό ρεπορτάζ στις σελίδες 20-21).

Κατά τις αρχαιρεσίες του ΣΕΒ επανεκλέχτηκε πρόεδρος ο Οδ. Κυριακόπουλος.

Ορκους πίστης στο μεγάλο κεφάλαιο και σαφέστατα δείγματα μιας φιλικής στα συμφέροντά του πολιτικής, έδωσε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής, διαλύοντας κάθε αυταπάτη για την επερχόμενη αντιλαϊκή επέλαση που ετοιμάζει η κυβέρνησή του. Μιλώντας χτες το βράδυ στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ ο πρωθυπουργός είπε όσα θα ήθελαν να ακούσουν οι βιομήχανοι για την οικονομική πολιτική του, αναγορεύοντας στην κατεύθυνση αυτή το «μοντέλο της Ιρλανδίας» - μοντέλο εξάπλωσης της φτώχειας και της εξαθλίωσης - ως παράδειγμα προς μίμηση!

Ξεκινώντας την ομιλία του έπλεξε το εγκώμιο στο μεγάλο κεφάλαιο, λέγοντας: «Είμαι σήμερα εδώ για να υπογραμμίσω την αυξανόμενη σημασία της επιχειρηματικότητας τόσο για την οικονομία όσο και για ολόκληρη την κοινωνία»! Αμέσως, μετά, έσπευσε να δώσει συγχαρητήρια «τόσο στο ΣΕΒ όσο και τη ΓΣΕΕ» για την υπογραφή της, επαίσχυντης, Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ευλογώντας έτσι τη λιτότητα και την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Εν γνώσει «των... συνεπειών του νόμου», ο πρωθυπουργός:

• Αναγόρευσε σε «κεντρικό στόχο της νέας οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησής τους την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας» και στο πλαίσιο αυτό τάχθηκε υπέρ της αντιγραφής του μοντέλου της Ιρλανδίας. «Σε αντίθεση με τη χώρα μας, η Ιρλανδία που είχε το θάρρος να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις έχει πετύχει να αυξήσει το κατά κεφαλήν εισόδημά της από το 84,1% του κοινοτικού μέσου όρου (το 1994) στο 120,6% (το 2003)», τόνισε.
• Επικαλέστηκε το - κίβδηλο - επίτευγμα της μείωσης της ανεργίας στην Ιρλανδία, από το 14,3% (το 1994) στο 4,6% (το 2003), ξεχνώντας ότι αυτό έγινε μέσω της αύξησης της μερικής απασχόλησης.
• Εξέφρασε το θαυμασμό του προς τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ιρλανδία και «διαμόρφωσαν ένα περιβάλλον φιλικό στην επιχειρηματικότητα», επισημαίνοντας ότι «το ίδιο μπορούμε κι εμείς», με το «ολοκληρωμένο σχέδιο» που ξεκινά να εφαρμόζει η κυβέρνησή του.

Παρουσιάζοντας τους βασικούς άξονες της οικονομικής πολιτικής του, έδωσε έμφαση στο νέο φορολογικό και αναπτυξιακό νόμο, καθώς και σε συμπληρωματικά μέτρα που έχουν στόχο τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» και την «άρση των αντικινήτρων» για την προσέλκυση των ξένων επενδύσεων.

Ειδικότερα:

• Υποσχέθηκε ότι το φορολογικό νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει «γενναίες φορολογικές ελαφρύνσεις» στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα αδιανέμητα κέρδη των ΑΕ και ΕΠΕ στο 25% και για τις προσωπικές εταιρίες στο 20%, με στόχο, όπως είπε, «να περιοριστεί το φορολογικό βάρος που φέρει η κάθε επιχείρηση»(!).
• Εξήγγειλε «ριζικές αλλαγές στο σύστημα ελέγχων», ώστε να «μειωθεί η αβεβαιότητα που δημιουργεί το σημερινό προβληματικό σύστημα ελέγχων».
• Η «τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας» είναι ο βασικός στόχος του αναπτυξιακού νομοσχεδίου, το οποίο θα προσφέρει «αποτελεσματικότερα κίνητρα» στο όνομα της αύξησης των επενδύσεων.

Στα συμπληρωματικά μέτρα περιλαμβάνονται η «απελευθέρωση των αγορών», η «νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων», η «σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας», ο «δραστικός περιορισμός της αντιαναπτυξιακής γραφειοκρατίας» κ.ά.

Κλείνοντας την ομιλία του, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως η κυβέρνησή του «δημιουργεί τις συνθήκες (το κατάλληλο περιβάλλον) για μια νέα εποχή επιχειρηματικής άνοιξης»...

Μιλώντας από το ίδιο βήμα, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης διαβεβαίωσε τους βιομήχανους ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα σταθεί αρωγός στους επιχειρηματίες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Ο υπουργός επανέλαβε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες για τη φορολογική μεταρρύθμιση και την προώθηση νέου αναπτυξιακού νόμου, που θα ολοκληρωθούν τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Ασκώντας κριτική στην οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ανέφερε ότι δε στηρίχτηκε στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, αλλά στην επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και στην πιστωτική επέκταση, που - όπως είπε - έχουν συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα στην ανάπτυξη.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, είπε ο Γ. Αλογοσκούφης, είναι ο μεγάλος δημόσιος τομέας και υποσχέθηκε ότι η κυβέρνησή του θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κρατικής σπατάλης, της γραφειοκρατίας, με στόχο να δημιουργήσει ένα περιβάλλον φιλικό προς τις επιχειρήσεις. Αναφερόμενος στην πολιτική ιδιωτικοποιήσεων, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα κάνει πραγματικές ιδιωτικοποιήσεις και όχι ιδιωτικοποιήσεις για ταμειακούς ή άλλους σκοπούς, που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. Η φιλοσοφία της ΝΔ στο θέμα αυτό είναι να κάνει προσεκτικές κινήσεις, που θα στοχεύουν να αναπτύξουν τις δημόσιες επιχειρήσεις, ενώ θα χρησιμοποιήσουν όλες τις μορφές (μετοχοποιήσεις, στρατηγικές συμμαχίες, συμβάσεις παραχώρησης, πλήρεις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.).