Δέσμη μέτρων που αφορούν σε όλο το φάσμα της οικονομικής και κοινωνικής δομής της χώρας, βασική συνιστώσα των οποίων είναι η τόνωση της επιχειρηματικότητας και η διαχρονική διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ζήτησαν από την κυβέρνηση οι μεγαλοβιομήχανοι. Χτες, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), Οδ. Κυριακόπουλος, μιλώντας από το βήμα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου, περιέγραψε και ταυτόχρονα αξίωσε την εφαρμογή ενός ισοπεδωτικού πλαισίου σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων της χώρας, το οποίο περιλαμβάνει δραστικές, υπέρ του κεφαλαίου παρεμβάσεις, από τα δημοσιονομικά, μέχρι και την Παιδεία, που φαίνεται πλέον να αποτελεί το σημείο αιχμής για το κεφάλαιο.

Ζητώντας την ανακήρυξη του 2005 ως «έτους εθνικής ανταγωνιστικότητας» ο πρόεδρος του ΣΕΒ, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό, αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση, απαίτησε: «Δέσμη διαρθρωτικών παρεμβάσεων με ριζική αναδιοργάνωση της λειτουργίας του κράτους, απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, ευελιξία στην αγορά εργασίας, δημιουργία ανταγωνιστικών υποδομών, ποιότητα στην εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση, αλλά και ολοκληρωμένες πολιτικές απασχόλησης που θα στηρίζουν την επιχειρηματικότητα».

Αυτή η δέσμη μέτρων που αξιώνει ο ΣΕΒ δεν αποτελεί καινοτομία. Ορισμένα από αυτά μάλιστα έχουν τεθεί σε σταδιακή εφαρμογή τα τελευταία χρόνια και τις συνέπειές τους τις βιώνει στο πετσί του ο ελληνικός λαός. Οι βιομήχανοι όμως απαιτούν την εμβάθυνση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, προσδοκώντας να ξεμπερδεύουν μια και καλή με τις προτεραιότητες «πρώτης γραμμής», πολύ δε περισσότερο τώρα, που η ΝΔ με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί και πρέπει, κατά τους βιομηχάνους, να βάλει την «ταφόπλακα» στα όποια εργατικά δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις, στη δημόσια Παιδεία και Υγεία.

Η σταδιακή εδώ και χρόνια ικανοποίηση των αξιώσεων των μεγαλοεπιχειρηματιών δίνει το περιθώριο στον πρόεδρο του ΣΕΒ να αναγνωρίσει: «Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση απ' ό,τι μερικά χρόνια πριν. Η πρόοδος και η οικονομική ανάπτυξη που πετύχαμε σταθερά από το 1997 μέχρι σήμερα ήταν σημαντική». Δεν αρκεί όμως αυτό. Σε μια περίοδο που ο ελληνικός λαός στέναζε για την επίτευξη των κριτηρίων της ΟΝΕ, οι βιομήχανοι ομολογούν περίπου πως επρόκειτο για τη χρυσή περίοδό τους.

Εχοντας επιτύχει απόλυτα τους στόχους τους, οι βιομήχανοι επιχειρούν τώρα να θέσουν μια «νέα φιλοσοφία». Τη φιλοσοφία της επιχειρηματικότητας. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ είναι σαφής ως προς αυτό. «Εάν η κοινωνία μας είχε συνειδητοποιήσει τη σημασία και την εξάρτησή μας από την καλώς εννοούμενη επιχειρηματικότητα, θα τη στήριζε με κάθε εύλογο μέσο (...). Οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες θα έπρεπε να επιβραβεύονται από την πολιτεία και να προβάλλονται ως πρότυπα στην κοινωνία όπως οι καλλιτέχνες, οι πρωταθλητές και οι Ολυμπιονίκες»!

«Το κράτος πρέπει να απέχει από την επιχειρηματική δραστηριότητα, ειδικά στους τομείς που δραστηριοποιούνται ιδιωτικές επιχειρήσεις», απαιτεί ο ΣΕΒ, σημειώνοντας ότι η νέα κυβέρνηση πρέπει να ανατρέψει το αντιεπιχειρηματικό κλίμα, να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα με συστηματική απλοποίηση του κανονιστικού και νομοθετικού πλαισίου, με κατά μέτωπο επίθεση ενάντια στη γραφειοκρατία.

Οι βιομήχανοι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους διότι δεν έχουν ακόμα μετουσιωθεί σε πράξη η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η ενίσχυση της απασχολησιμότητας των ανέργων, η διά βίου εκπαίδευση, η αναδιοργάνωση του ΟΑΕΔ, η σύνδεση της εκπαίδευσης και κατάρτισης με τις ανάγκες της αγοράς.

Κινδυνολογώντας επί των στοιχείων για τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, οι βιομήχανοι απαιτούν την εφαρμογή μιας πολιτικής ελέγχου και περικοπής των δημοσίων δαπανών στο πλαίσιο ενός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, το οποίο να συνδυάζει:

• Σταδιακό περιορισμό του συνολικού ύψους των πρωτογενών δαπανών
• Επιδίωξη για μείωση της φορολογίας και τις επιλογές της κυβέρνησης για τις κοινωνικές δαπάνες

Επ' αυτών ζητούν από την κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι οι δημόσιες δαπάνες δε θα αυξάνονται με ρυθμούς που υπερβαίνουν τον πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ.

Σε ό,τι αφορά στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, οι βιομήχανοι εκτιμούν ότι «δεν επιδέχεται αποσπασματικές λύσεις, προκρίνοντας τη μείωση του δημοσίου τομέα, ο οποίος εκτοπίζει την ιδιωτική δραστηριότητα και περιορίζει το κεφάλαιο για επενδύσεις».

Ιδιαίτερη έμφαση δίνουν πλέον οι βιομήχανοι και στα ζητήματα της Παιδείας, μια και στο νέο περιβάλλον της ασύδοτης δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου η Παιδεία αποτελεί γι' αυτούς θεμέλιο λίθο. Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της αγοράς, αποκομμένη από την πραγματική γνώση και τις αξίες, οι επιχειρηματίες θέλουν ένα «βιομηχανοποιημένο» εκπαιδευτικό σύστημα», που θα τροφοδοτεί τις επιχειρήσεις με στελέχη (σχετικό ρεπορτάζ στις σελίδες 20-21).

Κατά τις αρχαιρεσίες του ΣΕΒ επανεκλέχτηκε πρόεδρος ο Οδ. Κυριακόπουλος.