Ακριβότερο κατά 4% ήταν το επίσημο κόστος κατασκευής νέων κτιρίων στο δ΄ τρίμηνο του 2004, συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2003, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις προσδοκίες των εργαζομένων που προσπαθούν να αποκτήσουν ιδιόκτητο σπίτι και να απαλλαγούν από το βραχνά του ενοικίου. Και η κατάσταση με τις τιμές των κατοικιών θα επιδεινωθεί, όταν η κυβέρνηση προχωρήσει στην αύξηση των αντικειμενικών αξιών ακινήτων (ίσως και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2005), όπως έχει προαναγγείλει, με πρόσχημα την καθιέρωση του ΦΠΑ στις νεοανεγειρόμενες οικοδομές από το Γενάρη του 2006.

Με ταχύτερους ρυθμούς ανεβαίνει και το συνολικό κόστος ζωής, καθώς οι αρμόδιοι αναμένουν τον επίσημο τιμάριθμο να «ψηλώσει» το Γενάρη του 2005 πάνω από 4% συγκριτικά με τον αντίστοιχο περσινό μήνα. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής απελευθέρωσης των τιμών και γενικότερα της αγοράς, στο όνομα της οποίας «πίνουν νεράκι» οι μεγαλοεπιχειρηματίες, με τους κυβερνώντες να υποστηρίζουν ότι «η ελεύθερη αγορά» και ο «ανταγωνισμός» ευνοούν τους εργαζόμενους.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χτες από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας, προκύπτει ότι ο Γενικός Δείκτης Συνολικού Κόστους στην κατασκευή Νέων Κτιρίων Κατοικιών (δηλαδή του κόστους κατασκευής κατοικιών) αυξήθηκε κατά 4,0% στο δ΄ τρίμηνο του 2004 συγκριτικά με το δ΄ τρίμηνο του 2003. Η αύξηση αυτή είναι αρκετά μεγάλη, όχι μόνο επειδή σε σύγκριση με τον επίσημο τιμάριθμο λιανικής είναι μεγαλύτερος περίπου 1 μονάδα, αλλά και σε σύγκριση με τις αυξήσεις κατά 2,6% και 2,1% που είχε παρουσιάσει το οικοδομικό κόστος τις αντίστοιχες περιόδους 2003 προς 2002 και 2002 προς 2001.

Από τους αναλυτικούς δείκτες του συνολικού κόστους, προκύπτει ότι η αύξηση αυτή προήλθε από:

• Το Γενικό Δείκτη Τιμών Υλικών το μήνα Δεκέμβρη 2004, που σημείωσε αύξηση 4,7% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Δεκέμβρη 2003, ενώ σε μέσα επίπεδα (12μηνο Γενάρης - Δεκέμβρης 2004 σε σύγκριση προς τον ίδιο δείκτη του προηγούμενου δωδεκαμήνου) η αύξηση ήταν 3,8%.
• Το Γενικό Δείκτη Τιμών Αμοιβής Εργασίας, που σημείωσε άνοδο 3,6%, έναντι αυξήσεων 2,2% και 2,7% τα έτη 2003/2002 και 2002/2001.

Με ρυθμό αύξησης γύρω και πάνω από 4% (σε δωδεκάμηνη βάση) αναμένεται να κλείσει το Γενάρη του 2005 και ο επίσημος τιμάριθμος, έναντι 3% που ήταν το Δεκέμβρη του 2004. Εχουμε δηλαδή ένα απότομο άλμα στις τιμές λιανικής. Τα επίσημα στοιχεία θα ανακοινωθούν στο πρώτο δεκαήμερο του Φλεβάρη.

Επίσημα, το αναμενόμενο «φούσκωμα» του τιμαρίθμου από τον πρώτο μήνα του 2005 αποδίδεται στο γεγονός ότι φέτος οι εκπτώσεις θα αρχίσουν από το Φλεβάρη, ενώ πέρσι είχαν αρχίσει από το Γενάρη. Πρόκειται, όμως, για τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή αλήθεια έχει να κάνει με το γεγονός ότι το 2005 ξημέρωσε - με τις ευλογίες της κυβέρνησης - με αυξήσεις τιμών τόσο στα τιμολόγια του ΟΤΕ, των εισιτηρίων υπεραστικών ΚΤΕΛ κλπ. όσο και σε δεκάδες είδη και υπηρεσίες πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης που διαμορφώνονται ελεύθερα από τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Αποτελεί δε θέμα χρόνου η αύξηση των κομίστρων στα ταξί. Με δεδομένο μάλιστα ότι οι διεθνείς τιμές πετρελαίου τραβούν την ανηφόρα, και μεταφέρονται - και με το παραπάνω - στην εγχώρια αγορά, οι προοπτικές για την πορεία του τιμαρίθμου λιανικής δεν είναι καθόλου ευχάριστες για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Συντηρούνται οι ανούσιοι διαγκωνισμοί γύρω από τους πόρους του κοινοτικού πλαισίου και τη λεγόμενη απορροφητικότητα, δηλαδή την ικανότητα κυβερνήσεων και υπουργών να διαχειρίζονται κοινοτικά κονδύλια σε όφελος και για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό εξελίσσεται η «κόντρα» και μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης με τη χρήση πληθώρας λογιστικών αλχημειών από τα εμπλεκόμενα υπουργεία Οικονομίας-Οικονομικών και ΠΕΧΩΔΕ που αναμοχλεύεται με επίσημες δηλώσεις και αντιδηλώσεις σε επίπεδο υφυπουργών.

Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ευ. Αντώναρος, έκανε λόγο για «παρανόηση σχετικά με τους αριθμούς που διογκώθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης». Απέδωσε την «παρανόηση» στο ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ και ο υφυπουργός Θ. Ξανθόπουλος αναφέρονταν σε στοιχεία που περιείχαν τόσο την κοινοτική συνδρομή όσο και την εθνική συμμετοχή, σε αντίθεση με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας και του υφυπουργού Χρ. Φώλια που αφορούσαν μόνο στην κοινοτική συμμετοχή. Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος ήταν και η δήλωση του Χρ. Φώλια.

Χτες το βράδυ ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Θ. Ξανθόπουλος αναζωπύρωσε την ψευτοδιαμάχη κάνοντας λόγο για πληρωμές του υπουργείου που δε συμπεριλήφθηκαν στα στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας. Αναφέρεται, επίσης, και σε δαπάνες του υπουργείου του που οι παράγοντες του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών έκριναν ως «μη επιλέξιμες». Προσθέτει χαρακτηριστικά: «Καλό θα είναι για την πληρότητα της πληροφόρησης να προηγείται διασταύρωση δεδομένων μεταξύ των υπηρεσιών». Στο «διά ταύτα» αναφέρουν πως το ΥΠΕΧΩΔΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται στην ...«πρωτοπορία της απορροφητικότητας, αρκεί να υπάρχει ομαλή χρηματοδότηση και έγκαιρη πληρωμή των φορέων κατασκευής των έργων», ρίχνοντας το «μπαλάκι» στο υπουργείο Οικονομίας. Στο ...χορό μπήκε και το ΠΑΣΟΚ.

Σε ανακοίνωση του τομέα Οικονομικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για «έλλειψη συντονισμού» στην κυβέρνηση, διαβλέπουν κινδύνους απώλειας κοινοτικών πόρων και ...εξανίστανται για την υποτιθέμενη ολιγωρία της κυβέρνησης να εφαρμόσει το λεγόμενο αναπτυξιακό νόμο, με τον οποίο εκχωρούν σωρεία προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο και στους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους...

Είναι φανερό ότι η «διαμάχη» αφορά επιμέρους μερίδες, συμφέροντα και βλέψεις και είναι έξω από τα πραγματικά προβλήματα των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.

Προάγγελο των συστάσεων του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, για την εφαρμογή δέσμης μέτρων, αποτελεί η έκθεση της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία, που δόθηκε χτες και επίσημα στη δημοσιότητα. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή διαπιστώνει πως τον προηγούμενο χρόνο δε σημειώθηκε στη χώρα μας πρόοδος σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών. Οπως επισημαίνει, παρά την ισχυρή οικονομική ανάπτυξη, δε λήφθηκαν μέτρα για τη μείωση με ικανοποιητικούς ρυθμούς του δημοσίου χρέους και τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος.

Στα πλαίσια αυτά, οι συντάκτες της έκθεσης βάζουν στο στόχαστρο και τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις, ακόμη και το πενιχρό ύψος των μισθολογικών αυξήσεων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, καλώντας την κυβέρνηση να προχωρήσει σε «αλλαγές» του συστήματος των Συλλογικών Συμβάσεων, με γνώμονα τη λεγόμενη παραγωγικότητα της εργασίας. Οι Κοινοτικοί ορθά - κοφτά θεωρούν «ανεπαρκή» τα μέτρα που έχουν παρθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Η έκθεση της Κομισιόν «διαπιστώνει» επίσης πως «οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα συνδέονται με την εισοδηματική πολιτική στο Δημόσιο και τις προοπτικές του πληθωρισμού, παρά με την παραγωγικότητα». Πρόκειται για τις γνωστές αντιλαϊκές συνταγές και μέτρα που «εισηγούνται» και οι ντόπιες ενώσεις συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Με άλλοθι τα «δημοσιονομικά προβλήματα», τα οποία είναι γέννημα - θρέμμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, η Επιτροπή της ΕΕ διατηρεί στην επικαιρότητα και το θέμα της... «αναγκαιότητας» για πρόσθετα μέτρα και στα Εργασιακά - Ασφαλιστικό. Χαρακτηρίζοντας «ανησυχητική» την κατάσταση στα δημόσια οικονομικά, τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού - Συνταξιοδοτικού, στην ουσία στρώνουν το χαλί στην κυβέρνηση της ΝΔ να προχωρήσει άμεσα σε νέα αντιλαϊκά μέτρα, με πρόσχημα το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών και τη «σωτηρία» του ασφαλιστικού συστήματος!

Καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη χώρα μας, επειδή παραβίασε την κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον.

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του ΑΠΕ, το Δικαστήριο έκρινε με την απόφασή του ότι η χώρα μας δε θέσπισε τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για τη συμμόρφωση της εθνικής νομοθεσίας προς την κοινοτική νομοθεσία, σχετικά με τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον. Στόχος της οδηγίας 2001/18/ΕΚ είναι η προσέγγιση των διατάξεων των νομοθεσιών των κρατών - μελών και η προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Τα κράτη - μέλη όφειλαν να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες διατάξεις ,προκειμένου να συμμορφωθούν με τη συγκεκριμένη οδηγία μέχρι τις 17 Οκτώβρη 2002.

Σημειώνουμε ότι η οδηγία αυτή σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι πράγματι προστατεύει αποτελεσματικά τόσο τον άνθρωπο όσο και το φυσικό περιβάλλον, ωστόσο η χώρα μας δεν μπόρεσε να συμμορφωθεί ούτε σε αυτά τα, υποκριτικά έστω, μέτρα.