Συντηρούνται οι ανούσιοι διαγκωνισμοί γύρω από τους πόρους του κοινοτικού πλαισίου και τη λεγόμενη απορροφητικότητα, δηλαδή την ικανότητα κυβερνήσεων και υπουργών να διαχειρίζονται κοινοτικά κονδύλια σε όφελος και για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό εξελίσσεται η «κόντρα» και μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης με τη χρήση πληθώρας λογιστικών αλχημειών από τα εμπλεκόμενα υπουργεία Οικονομίας-Οικονομικών και ΠΕΧΩΔΕ που αναμοχλεύεται με επίσημες δηλώσεις και αντιδηλώσεις σε επίπεδο υφυπουργών.

Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ευ. Αντώναρος, έκανε λόγο για «παρανόηση σχετικά με τους αριθμούς που διογκώθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης». Απέδωσε την «παρανόηση» στο ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ και ο υφυπουργός Θ. Ξανθόπουλος αναφέρονταν σε στοιχεία που περιείχαν τόσο την κοινοτική συνδρομή όσο και την εθνική συμμετοχή, σε αντίθεση με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας και του υφυπουργού Χρ. Φώλια που αφορούσαν μόνο στην κοινοτική συμμετοχή. Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος ήταν και η δήλωση του Χρ. Φώλια.

Χτες το βράδυ ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Θ. Ξανθόπουλος αναζωπύρωσε την ψευτοδιαμάχη κάνοντας λόγο για πληρωμές του υπουργείου που δε συμπεριλήφθηκαν στα στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας. Αναφέρεται, επίσης, και σε δαπάνες του υπουργείου του που οι παράγοντες του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών έκριναν ως «μη επιλέξιμες». Προσθέτει χαρακτηριστικά: «Καλό θα είναι για την πληρότητα της πληροφόρησης να προηγείται διασταύρωση δεδομένων μεταξύ των υπηρεσιών». Στο «διά ταύτα» αναφέρουν πως το ΥΠΕΧΩΔΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται στην ...«πρωτοπορία της απορροφητικότητας, αρκεί να υπάρχει ομαλή χρηματοδότηση και έγκαιρη πληρωμή των φορέων κατασκευής των έργων», ρίχνοντας το «μπαλάκι» στο υπουργείο Οικονομίας. Στο ...χορό μπήκε και το ΠΑΣΟΚ.

Σε ανακοίνωση του τομέα Οικονομικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για «έλλειψη συντονισμού» στην κυβέρνηση, διαβλέπουν κινδύνους απώλειας κοινοτικών πόρων και ...εξανίστανται για την υποτιθέμενη ολιγωρία της κυβέρνησης να εφαρμόσει το λεγόμενο αναπτυξιακό νόμο, με τον οποίο εκχωρούν σωρεία προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο και στους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους...

Είναι φανερό ότι η «διαμάχη» αφορά επιμέρους μερίδες, συμφέροντα και βλέψεις και είναι έξω από τα πραγματικά προβλήματα των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.