Πέθαναν 350.000 από την πείνα και αν δεν ήταν οι οργανώσεις να κάνουν λαϊκά συσσίτια στις συνοικίες των Αθηνών και σε όλη την Ελλάδα θα πέθαιναν και άλλοι. Παραπάνω δεν αναφέρω τις εκτελέσεις που έγιναν, όπως στην Καισαριανή, στην Κοκκινιά, στα Καλάβρυτα και σε όλη την Ελλάδα, χώρια τους κρεμασμένους που τους κρεμούσαν στους τηλεγραφόστυλους και στα δέντρα.

Χιλιάδες, το 85% του ελληνικού λαού πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ο αιμοδότης ήταν το ΚΚΕ, για το διώξιμο των ιταλογερμανικών στρατευμάτων Κατοχής. Ο ΕΛΑΣ έδωσε πάνω από 350 χιλ. ανθρώπους γι' αυτές τις χώρες που πήραν μέρος στον αντιφασιστικό αγώνα. Η Ελλάδα ήταν δεύτερη που δέχτηκε τέτοια χτυπήματα. Τα ιταλογερμανικά στρατεύματα και οι συνεργάτες, που οι ραδιοσταθμοί της Μόσχας, του Λονδίνου και της Αμερικής δίνανε συγχαρητήρια.

Θα αναφέρω τι έκανε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός μαζί με τους συνεργάτες των Παπανδρέου, Πλαστήρα, Σοφούλη, Βενιζέλο, Τσαλδάρη και άλλους. Τρώγανε και πίνανε στο Κάιρο και όσοι θέλανε να έρθουν στην Ελλάδα να πάρουν μέρος στον αντιφασιστικό αγώνα τους κλείνανε σε στρατόπεδο. Χωρίς να ρίξουν τουφεκιά ήρθανε σαν απελευθερωτές μαζί με τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές και άρχισε το δράμα για τον ελληνικό λαό. Ιδρυσαν, παράλληλα, ακροδεξιές συμμορίες (Σούρλας, Μπίζδας, Καρακίτσος, Καλαμπαλίκης, Βουρλάκης κ.ά.) υποστηρίζονταν από το Στρατό, τη Χωροφυλακή και τα σώματα Ασφαλείας για να στέλνουν στις φυλακές και τις εξορίες (Μακρόνησο, Γιούρα) στα έκτακτα στρατοδικεία, κατά χιλιάδες στα εκτελεστικά αποσπάσματα αυτούς που τους δίνονταν συγχαρητήρια για τον αντιφασιστικό αγώνα που κάνανε. Οι αγωνιστές για να μην υποστούν αυτά πήραν και πάλι το δρόμο για το βουνό.

Θα ήθελα να γράψω πιο πολλά, γιατί τα έζησα από 17 χρόνων, πήρα μέρος στην Εθνική Αντίσταση, μαζί με χιλιάδες ΕΠΟΝίτες, αμούστακα παιδιά. Στη συνέχεια στο Δημοκρατικό Στρατό.

Το 85% που στηρίζουν τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, είναι εργαζόμενοι και τους λέω να τους γυρίσουν την πλάτη τους και ας έρθουν στο δικό τους μέτωπο, το ΠΑΜΕ, με ένα ισχυρό ΚΚΕ που αγωνίζονται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, για το Λαϊκό Μέτωπο πάλης και τη Λαϊκή Εξουσία. Εδώ είναι η θέση κάθε λαϊκού ανθρώπου.

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΠΑΧΗΣ

Αντιστασιακός και ανάπηρος του ΔΣΕ

Εμείς οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ Πειραιά, όπως βέβαια και όλοι οι συνταξιούχοι, για την εφαρμογή του 7ωρου - 5ήμερου, 35ωρου, δώσαμε σκληρές μάχες με την εργοδοσία και το αυταρχικό κράτος και σε καμία περίπτωση δε δεχόμαστε την κατάργησή της. Τα κέρδη τους ήταν και είναι υψηλά. Δε δεχόμαστε και συμπορευόμαστε με τους εργαζόμενους, αφού αυτοί είναι τα ίδια τα παιδιά μας. Απεναντίας, ΖΗΤΑΜΕ και έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ η κυβέρνηση να δώσει στους συνταξιούχους ό,τι ισχύει και στην ΕΕ. Και οι βιομήχανοι να μην κάνουν εκβιασμό ότι θα πάρουν την επιχείρησή τους και θα φύγουν. Για μας αυτή η απειλή είναι και πράξη αντεθνική που χτυπάει στην καρδιά της οικονομίας της χώρας. Ομως, αυτή είναι και η θέση της κυρίαρχης πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Και μιλάνε για ελλείμματα που πρέπει να εκλείψουν. Πώς; Ξεζουμίζοντας εργαζόμενους και συνταξιούχους, δηλαδή αυτούς που δεν έχουν; Ζητάνε μείωση των μισθών κοντά 30% για τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Για ποια ανταγωνιστικότητα μιλάει ο πρόεδρος του ΣΕΒ; Για το ποιος θα έχει μεγαλύτερο χρηματοκιβώτιο; Να δουλεύουν 10-12 ώρες την ημέρα οι εργαζόμενοι χωρίς να πληρώνονται; Ευέλικτες μορφές απασχόλησης, 3ωρα, 4ωρα χωρίς ασφάλιση; Ενεργός και ανενεργός χρόνος. Και, όμως, ο χρόνος από το σπίτι στη δουλιά και το αντίθετο είναι ενεργός χρόνος, κάτι που δε μιλάει κανείς γι' αυτό.

Γι' αυτό εμείς, οι συνταξιούχοι, το λέμε και το εννοούμε, σ' αυτές τις ταξικές τοποθετήσεις του κυρίου προέδρου του ΣΕΒ, αντιτάσσουμε την ενότητά μας, την ταξική μας θέση ΟΛΩΝ, εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων, και αυτή η θέση θα εκφράζεται σε όλους τους αγώνες.

Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Πειραιά

Στην εφημερίδα με ημερομηνία 31 Μάη 2005, διάβασα ένα δημοσίευμα με τίτλο: «ΕΠΙΔΟΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ». Θετική εισήγηση για τραπεζικούς. Στην αρχή χάρηκα, διαβάζοντας και σκέφτηκα, επιτέλους, σκεφτήκανε οι της κυβέρνησης να μιλήσουν για Εθνική Αντίσταση, διότι είμαι κι εγώ ένας αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης 1941 - 45.

Πραγματικά, πέρασαν πάνω από 6 δεκαετίες και το αίτημα για υλική αποκατάσταση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης ουσιαστικά δεν υλοποιήθηκε. Πράγματι, οι περισσότεροι έχουν πεθάνει χωρίς ποτέ να δικαιωθούν υλικά. Ομως μπαίνει το ερώτημα; Ποιος ευθύνεται για την υλική δικαίωση και αξιοπρέπεια των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, όπου με το θάνατο στα μάτια τους, στα χρόνια 1941 - 45, πολεμούσαν μέρα νύχτα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας;

Την ευθύνη για την αμοιβή, που μέχρι σήμερα δεν έχει λυθεί, ακέραια τη φέρνουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και δε χρειάζεται να ταράξουμε τα νερά στην πολύπαθη υπόθεση, αλλά να τραντάξουμε τα μυαλά των κυβερνήσεων διότι αυτοί δεν πολέμησαν το φασισμό, αλλά συνεργάστηκαν μαζί του.

Στις 9 Μάη του 2005 η Ρωσία γιόρτασε τα 60χρονα της μεγάλης Νίκης κατά του γερμανικού φασισμού. Θαύμασε όλη η ανθρωπότητα. Στη γιορτή αυτή είχε την τιμή να παραβρεθεί και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος παρασημοφορήθηκε σαν αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Αυτό πρέπει να είναι τιμή για την Ελλάδα. Είναι υποχρεωμένη να τιμήσει τους δικούς της αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση της ΝΔ είναι ντροπή που μέχρι σήμερα δεν ολοκληρώθηκε η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

Το ΚΚΕ που, όλα αυτά τα χρόνια αγωνίζεται για την ηθική και υλική αποκατάσταση των Αντιστασιακών και την αξιοποίηση του μεγάλου κεφαλαίου που λέγεται Εθνική Αντίσταση, πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα αυτό μαζί με το «Ριζοσπάστη» και την κοινοβουλευτική ομάδα του και να απαιτήσουν από την κυβέρνηση για όλους τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, να δικαιωθούν υλικά προτού πεθάνουν όλοι.

ΔΑΡΟΓΙΔΕΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Αντιστασιακός

Αγαπητέ σ. «Ρίζο»,

Επιτρέψτε μου, σαν παλιός Επιθεωρητής Γεωργικών Συνεταιρισμών και για την ιστορία, να αναφερθώ στο γραφτό. «Στην πτώση της κυβέρνησης Θεοτόκη το 1910, μια ανάλογη εξέγερση ξεκίνησε από την Καλαμάτα και την Ηλεία, με ηγέτη τον Κουρλαμπά».

Το σωστό είναι Κουλαμπά Τάσο, που μαζί με το Στέλιο Διακουμογιαννόπουλο, παλιοί Ακροναυπλιώτες κι οι δυο, τον Παπαστασινό κ.ά. όχι από το 1910, αλλά το 1935 με κυβέρνηση του Ι. Μεταξά πριν την κήρυξη της δικτατορίας το 1936.

Ηγετική φυσιογνωμία ο Τ. Κουλαμπάς, δεινός ρήτορας, δημεγέρτης και παν' απ' όλα κομμουνιστής, ξεσήκωσε πανστρατιά τους ξωμάχους, άντρες, γυναίκες, παιδιά, μπήκε επικεφαλής, κατέλυσε τις αρχές στις επαρχίες Μεσσήνης - Πυλίας - Τριφυλίας του Ν. Μεσσηνίας με σύνθημα: «Τρεις εξακόσιες ή θάνατος». Δηλαδή να δοθούν τρεις χιλιάδες εξακόσιες δραχμές ανά χιλιόλιτρο σταφίδας, αντί των 2.050 περίπου που τους έδινε το κράτος.

Η κυβέρνηση θορυβήθηκε, έστειλε ένα τάγμα στρατού για την καταστολή της εξέγερσης. Ομως η επιτυχία ήταν πλήρης σχεδόν. Πέτυχαν 3.100 δρχ. το χιλιόλιτρο.

Ο Τάσος Κουλαμπάς έως το τέλος της ζωής του ήταν κομμουνιστής, επανειλημμένα βουλευτής και αξέχαστος λαϊκός αγροτικός ηγέτης της Εθνικής Αντίστασης.

Με συντροφικούς

χαιρετισμούς

ΜΠΑΜΠΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ

Παλαίμαχος

Αντιστασιακός