Ειδική αναφορά έκανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, στη μουσουλμανική μειονότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

«Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι στην Ξάνθη ζουν Ελληνες πολίτες, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Ζει η μουσουλμανική μειονότητα. Τα προβλήματά της είναι οξυμένα. Δε θα μπορέσει όμως η μειονότητα να βρει απάντηση στο ερώτημα γιατί έχει οξυμένα προβλήματα αν δει τα ζητήματα μόνο από την ιδιαιτερότητα που έχουν και που την αποδίδει σε θέματα καταγωγής, θρησκείας, γλώσσας, κλπ.

Πριν απ' όλα υποφέρει η μειονότητα που ανήκει στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα. Υποφέρει επίσης η μειονότητα που ανήκει στη φτωχή αγροτιά. Βεβαίως, έχει πιο οξυμένα προβλήματα, ως αποτέλεσμα άλλων προβλημάτων που δεν έχουν λυθεί, όπως, π.χ., το ζήτημα της Παιδείας και άλλα, που πρέπει να επιλυθούν μέσα στα πλαίσια των ελληνικών νόμων, αλλά και ως αποτέλεσμα της όξυνσης της κατάστασης στα Βαλκάνια και γενικότερα, με το "διαίρει και βασίλευε" των ιμπεριαλιστών.

Εμείς δε θα σταθούμε σε αυτό που λένε τα άλλα κόμματα, ότι οι μειονότητες όπου κι αν βρίσκονται είναι γέφυρες φιλίας. Γιατί πολλές φορές αυτοί που τα λένε επεμβαίνουν μέσα στη μειονότητα και χρησιμοποιούν τις μειονότητες για τους ανταγωνισμούς τους στο πεδίο των αγορών, ακόμα και της αμφισβήτησης των συνόρων. Για μας κάθε μειονότητα είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικοταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας. Για μας είναι εργάτες, μικρομεσαίοι, υπάλληλοι, αγρότες, γενικά, φτωχά λαϊκά στρώματα. Βεβαίως, υπάρχει ένα κομμάτι της μειονότητας σε όλο τον κόσμο, που αυγατίζει τις τσέπες του, ζει καλά και εκμεταλλεύεται, μαζί βεβαίως με τους υπόλοιπους επιχειρηματίες, σημαντικά τμήματα της μειονότητας».

Η Αλέκα Παπαρήγα ξεκαθάρισε: «Σήμερα η πάλη για τη βελτίωση της θέσης της μειονότητας είναι αναπόσπαστα δεμένη με το εργατικό πρόβλημα, το αγροτικό πρόβλημα και με την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, την πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων κάθε μορφής, ταξικής ή άλλης διάκρισης».

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε και στην όξυνση που εκδηλώνεται με αφορμή τα Ελληνοτουρκικά, σημειώνοντας: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η περίοδος που διανύουμε είναι μια περίοδος εξαιρετικά επικίνδυνη για την περιοχή. Δεν υπάρχει μόνο το πρόβλημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της προκλητικής πραγματικά στάσης της ηγεσίας της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα. Πάνω απ' όλα, υπάρχει το ΝΑΤΟ, το οποίο έχει καλύψει όλες τις μη δίκαιες διεκδικήσεις της Τουρκίας. Πάνω απ' όλα, υπάρχει η πολιτική διάσπασης και επέμβασης στη Μέση Ανατολή των ΗΠΑ, που έχει ασπαστεί και η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση. Πάνω απ' όλα, υπάρχει ο ανταγωνισμός για το από πού θα περάσουν οι αγωγοί του φυσικού αερίου, του πετρελαίου, πού θα κατασκευαστούν έργα. Ενας ανταγωνισμός ο οποίος όχι μόνο αφήνει απ' έξω τους λαούς, αλλά τους μετατρέπει σε θύματά τους».

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την αντιπαράθεση που εκδηλώνεται τελευταία με επίκεντρο τη Θράκη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είπε:

«Θα ήθελα να σταθώ σε ένα ζήτημα. Μια εκτίμηση που κάνουμε ως Κόμμα. Βεβαίως, οι εκτιμήσεις πατάνε σε αυτά που βλέπουμε και στην ενημέρωση που έχουμε.

Αυτή τη στιγμή, το κύριο πρόβλημα που εμφανίζεται είναι η περιοχή Τουρκία, Ιράκ, Ιράν και οι διάφοροι αγωγοί. Η Τουρκία εκβιάζει, γιατί φοβάται πραγματικά τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου αυτόνομου κουρδικού κράτους. Εκβιάζει ανοιχτά και εκβιάζει έχοντας πλάτες. Πού βρίσκεται κατ' αρχήν το πρόβλημα, ενδεχομένως άμεσα ή στην πορεία. Τα ανταλλάγματα που θα δοθούν στην ηγεσία της Τουρκίας να είναι το Αιγαίο, να είναι η Κύπρος, και να υπάρχουν και κάποιες συνέπειες και στη δική σας περιοχή, που βέβαια δεν είναι θέμα δικό σας, αφορά ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτό βλέπουμε εμείς. Δηλαδή, ότι ένα ζήτημα είναι τα ανταλλάγματα προς την ηγεσία της Τουρκίας, ανταλλάγματα που θα της δώσουν και οι εταίροι στην ΕΕ και οι ΗΠΑ ή, αν θέλετε, και η, από σπόντα ακόμα, όξυνση υπαρχόντων προβλημάτων.

Θα έλεγα ότι δεν μπορεί κανείς να παίζει ούτε με τη Θράκη ούτε με τα θέματα της μειονότητας. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται η μειονότητα από κανέναν. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι το ΚΚΕ έχει καθαρές θέσεις, τις εντάσσει μέσα στη γενικότερη πολιτική του και έτσι είναι προφυλαγμένο από το να θεωρείται ότι τη χρησιμοποιεί. Ούτε εκλογική πελατεία για μας είναι η μειονότητα. Η μεγάλη πλειοψηφία υποφέρει όπως και οι - ας το πούμε - χριστιανοί.

Εμείς δεν κοιτάμε τέτοιες ταυτότητες. Βλέπουμε ταξικά τα πράγματα. Ωστόσο, θεωρούμε ότι εκεί που υπάρχουν ιδιαιτερότητες, είτε θρησκευτικές είτε άλλες, εκεί χρειάζεται και μια πιο ενεργητική πολιτική και πιο ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ενώ είναι ταξικά τα προβλήματα στην ουσία τους, πρέπει να πάρεις υπόψη και τη σύνθεση των τάξεων από όλες τις πλευρές».

Να βγάλουν συμπεράσματα από την ίδια την πείρα τους, κάλεσε τους εργαζόμενους της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και της ΣΕΚΑΠ, η Αλέκα Παπαρήγα, ξεκαθαρίζοντας πως «στην καπιταλιστική Ελλάδα, που κυβερνάται από κόμματα που διαχειρίζονται τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, ό,τι επενδύεται, καθορίζεται όχι από τα συμφέροντα του λαού, τις καταναλωτικές, λαϊκές του ανάγκες, αλλά από το τι συμφέρει το κεφάλαιο».

Τόσο στο εργοστάσιο της ΕΒΖ όσο και στη ΣΕΚΑΠ οι εργαζόμενοι ήταν βαθύτατα προβληματισμένοι από τις εξελίξεις στην αγροτική πολιτική που συνδέονται άμεσα και με το δικό τους εργασιακό μέλλον.

Το εργοστάσιο της ΕΒΖ στην Ξάνθη, αναφέρεται μέσα σε αυτά που θα οδηγηθούν σε κλείσιμο λόγω της μείωσης της ποσόστωσης που επιβλήθηκε στο πλαίσιο των επιλογών της ΕΕ. Ως εναλλακτική προοπτική προβάλλεται η αλλαγή παραγωγικού αντικειμένου σε βιοκαύσιμα. Κι αυτό όμως είναι αμφίβολο.

Ηδη οι επιπτώσεις άρχισαν να «σκάνε» στις πλάτες της φτωχομεσαίας αγροτιάς με τη συρρίκνωση της παραγωγής τεύτλων, ενώ σαρωτικές αναμένονται οι επιπτώσεις το επόμενο διάστημα και στους τευτλοεξαγωγείς, στους τευτλομεταφορείς κλπ.

Στο εργοστάσιο της ΕΒΖ βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα μείωσης του προσωπικού και μέχρι το τέλος του Ιούλη αναμένεται ο αριθμός των μονίμων εργαζομένων από 110 να φτάσει τους 69. Σε μια περιοχή που τα τελευταία χρόνια χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Στην περίπτωση της ΣΕΚΑΠ, ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησής της, στο πλαίσιο των επιλογών της ΑΤΕ να ξεμπερδεύει με τις παραγωγικές δραστηριότητες που ελέγχει. Παράλληλα προχωρά πρόγραμμα μείωσης του προσωπικού με στόχο από τους 450 που απασχολεί σήμερα να φτάσει μέχρι το τέλος του 2007 στους 250 - 280. Ταυτόχρονα με τον κανονισμό της ΕΕ για τον καπνό, οι αγρότες εγκαταλείπουν την καλλιέργεια.

Η Αλέκα Παπαρήγα αρχικά ενημερώθηκε από τις διευθύνσεις των δύο εργοστασίων και στη συνέχεια μίλησε στους εργαζόμενους.

Εξέφρασε την ανησυχία του ΚΚΕ για την πορεία της ΣΕΚΑΠ στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της ΕΕ στον καπνό και της μεγάλης διαμάχης που γίνεται παγκόσμια πάνω στο θέμα του καπνού. Και προειδοποίησε πως χαμένοι θα βγουν οι μικροί παραγωγοί και οι συνεταιριστικές οργανώσεις.

Παρουσιάζοντας την πρόταση του Κόμματος για άλλη ανάπτυξη, ξεκαθάρισε πως πρέπει να στηριχτεί η εγχώρια παραγωγική βάση σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των εργαζομένων, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρών και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων. «Θέλουμε εργοστάσια να υπάρχουν, να δουλεύουν αλλά όχι στα χέρια καπιταλιστών. Να δίνεται δουλιά στους εργαζόμενους και οι εργαζόμενοι στην πορεία να παλέψουν, να περάσουν τα εργοστάσια στην ιδιοκτησία του λαού», είπε. Και ξεκαθάρισε πως οι κομμουνιστές παλεύουν για μια κοινωνία της λαϊκής ευημερίας αλλά για να υπάρχει ευημερία πρέπει να υπάρχει και παραγωγή. Η Ελλάδα, είπε, έχει αναπτυξιακές δυνατότητες.

Αναφερόμενη ειδικά στις Συνεταιριστικές οργανώσεις, όπως π.χ. η ΣΕΚΑΠ, προειδοποίησε πως η συνύπαρξη με άλλες ισχυρές επιχειρήσεις μονοπωλιακές δεν είναι ειρηνική. Είναι ένας πόλεμος που συνήθως χτυπά τις συνεταιριστικές οργανώσεις. Και πρόσθεσε πως η συνεταιριστική επιχείρηση μπορεί να επιβιώσει μόνο ως σύμμαχος του κρατικού τομέα και με πλήρη προστασία από τον ανταγωνισμό άλλων πολυεθνικών εταιριών. Και φυσικά με στόχο την ανάπτυξη των εγχώριων παραγωγικών δυνατοτήτων.