1.000.000 τ.μ. του λιμανιού του Πειραιά παραδίδονται στις πολυεθνικές, με το διεθνή διαγωνισμό που πρόσφατα αποφάσισαν κυβέρνηση και ΟΛΠ ΑΕ
Eurokinissi |
Η αρχή των... παραχωρήσεων γίνεται με την εναπόθεση στο πιάτο των ιδιωτών ενός εκατομμυρίου τετραγωνικών μέτρων του λιμανιού που αποτελούν το Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ), ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή του Ικονίου. Παραδίδεται προς ξεκοκάλισμα έτοιμη υποδομή και ανωδομή, πληρωμένη πανάκριβα από τον ελληνικό λαό, αλλά και αυτή που τώρα κατασκευάζεται, επίσης με λεφτά των εργαζομένων, όπως είναι η Α' προβλήτα. Υποδομή - χρυσωρυχείο, αν αναλογιστεί κανείς ότι από αυτή προκύπτει το 75% των εσόδων του ΟΛΠ!
Με στοιχεία του ίδιου του Οργανισμού παραδίδεται στο μεγάλο κεφάλαιο, ένας ΣΕΜΠΟ όπου διακινούνται πάνω από 1.500.000 teus (μονάδα μέτρησης της κίνησης εμπορευματοκιβωτίων). Η υπήνεμη θέση του σταθμού, σε συνδυασμό με τα μεγάλα βάθη του, εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη και ταχεία εξυπηρέτηση των πλέον σύγχρονων πλοίων.
Το ίδιο το κείμενο της διακήρυξης του διαγωνισμού για τη σύμβαση παραχώρησης του ΣΕΜΠΟ φανερώνει και ποιος είναι ο στόχος. Επιδίωξη της κυβέρνησης της ΝΔ, συνεχίζοντας το έργο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, είναι ακριβώς να μετατραπεί το λιμάνι σε διαμετακομιστικό κέντρο, που θα εξυπηρετεί την κίνηση του κεφαλαίου.«Οι συμμετέχοντες (σ.σ. στο διαγωνισμό) - αναφέρεται - θα πρέπει να έχουν αποδεδειγμένη εμπειρία στη διοίκηση και διαχείριση λιμενικών σταθμών εμπορευματοκιβωτίων (container terminal) τα οποία λειτουργούν ως κόμβοι θαλάσσιου, διαμετακομιστικού εμπορίου (hub) και εξυπηρετούν κυρίως πλοία μεγάλης μεταφορικής ικανότητας από και προς διεθνείς προορισμούς».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ένας από τους επίδοξους μνηστήρες η «China Ocean Shipping Company» («Cosco») - η οποία είναι η ναυλώτρια εταιρεία πλοίων της εταιρείας «Costamare» του εφοπλιστή Κωνσταντακόπουλου, που διαθέτει στόλο 60 κοντεϊνεράδικων - έχει ξεκαθαρίσει τις βλέψεις της που είναι μέσω του λιμανιού του Πειραιά και την παραχώρηση κυρίως της Α' προβλήτας και των αποθηκών του Οργανισμού να προωθηθεί εμπορεύματα στα Βαλκάνια, στις χώρες της Μαύρης Θάλασσας και της Βορείου Αφρικής. Να σημειωθεί ότι επίσης έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά του 25% των μετοχών του ΟΛΠ. Οι άλλοι υποψήφιοι είναι επίσης μεγάλες πολυεθνικές του τομέα των μεταφορών και διαχείρισης λιμανιών, όπως οι ΖΙΜ, «Mediterranean Shipping Company» (MSC), που αποτελούν και χρήστες σήμερα του λιμανιού, οι «Dubai Ports», «Hutchison Ports» και άλλες.
Ακόμα, από ίδιο κείμενο προδιαγράφεται ολοκάθαρα και η μετατροπή του λιμανιού σε περιοχή όπου οι πολυεθνικές θα εφαρμόζουν τους δικούς τους νόμους σε βάρος των εργαζομένων, ενώ οι ήδη εργαζόμενοι του ΟΛΠ μένουν στον αέρα. Οπως αναφέρεται, σκοπός της παραχώρησης είναι, με το σύστημα της αυτοχρηματοδότησης, να γίνει η περαιτέρω ανάπτυξη, επέκταση και εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων, των οποίων η λειτουργία και εκμετάλλευσή τους από τον ιδιώτη θα διαρκέσει 30 χρόνια. Ο ιδιώτης θα έχει, εκτός των άλλων, την «υποχρέωση» για «παροχή φορτοεκφορτωτικών υπηρεσιών προς τα πλοία που εξυπηρετούνται στην προς παραχώρηση έκταση του λιμενικού σταθμού» και «λειτουργίες διαχείρισης του φορτίου εντός της προς παραχώρηση έκτασης του λιμενικού σταθμού (μεταφορά, έλεγχος, στοιβασία, αποθήκευση και μεταφόρτωση του φορτίου κλπ)»!
Ουσιαστικά με αυτές τις παραγράφους μπαίνουν από την «πίσω πόρτα» σε εφαρμογή μέτρα της γνωστής πρότασης οδηγίας «για την απελευθέρωση της αγοράς των λιμενικών υπηρεσιών», η οποία, τόσο για λόγους εσωτερικών αντιθέσεων του κεφαλαίου όσο και των αντιδράσεων των εργαζομένων στα λιμάνια των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν έχει ακόμα ψηφιστεί. Τμήμα της οδηγίας είναι ακριβώς η «αυτοεξυπηρέτηση», όπως προβλέπει και το κείμενο της προκήρυξης. Ετσι, με τα όσα αναφέρονται στην προκήρυξη, το λιμάνι γκετοποιείται και οι εταιρείες αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη λειτουργίας του. Που σημαίνει ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και εντελώς ανεξέλεγκτοι, θα χρησιμοποιούν το δικό τους προσωπικό, με ποιος ξέρει τι είδους σχέσεις εργασίας, για τη φορτοεκφόρτωση των πλοίων, ενώ ανενόχλητες ακόμα και ναυτεργάτες θα κατεβάζουν στους ντόκους!
Επίσης εύκολα προκύπτει ότι συντριπτικό χτύπημα θα δεχτεί και ο τελωνειακός μηχανισμός και οι εκτελωνιστές. Πλήρης ασυδοσία θα επικρατεί στην κίνηση εμπορευμάτων, με φούντωμα του λαθρεμπορίου και απώλεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων εσόδων για το κράτος. Και βέβαια, βίαιος εκτοπισμός των επαγγελματιών, βιοτεχνών και μικρεμπόρων που δραστηριοποιούνται μέσα στο λιμάνι και δορυφορικά από αυτό.
Τα σχέδια του κεφαλαίου για το μέλλον του λιμανιού δε «χωράνε» το μεροκάματο των εργατοτεχνιτών στα καρνάγια
Με την ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ οι πολυεθνικές και οι εφοπλιστές θα θέσουν υπό τον έλεγχό τους την κύρια είσοδο και έξοδο εμπορευμάτων στη χώρα μας εφαρμόζοντας την τιμολογιακή πολιτική που αυτοί θα θέλουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το καταναλωτικό κοινό. Ταυτόχρονα, ο ΟΛΠ χάνει την κύρια πηγή εσόδων του. Αυτό θα σημάνει και τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Είναι άλλωστε ενδεικτικό γι' αυτά που σχεδιάζουν σε βάρος της Ζώνης - τη μετατροπή της δηλαδή σε ένα ακόμα χώρο εναπόθεσης κοντέινερ - το γεγονός ότι πρόσφατα η διοίκηση του ΟΛΠ επιχείρησε να ιδιωτικοποιήσει τις δύο πλωτές δεξαμενές της, που αποτελούν τα βασικά της εργαλεία.
Το δρόμο του ΣΕΜΠΟ αναμένεται να ακολουθήσει άμεσα η περιοχή Παλατάκι, η οποία αποτελεί έναν από τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους του Πειραιά και προγραμματίζεται να ανεγερθεί από ιδιώτη εκθεσιακό - εμπορικό κέντρο. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο χώρος, που ανήκει στο Δήμο Πειραιά, είχε παραχωρηθεί στον ΟΛΠ μόνο για χρήση λιμενικών λειτουργιών και από τον ίδιο το νόμο της παραχώρησης προβλέπεται πως αν σταματήσουν αυτές οι λειτουργίες ο χώρος πρέπει να επιστρέψει στο δήμο. Ενώ η ίδια η διαδικασία που προωθείται για τη δόμησή του «μπάζει νερά» από νομικής πλευράς.
Επίσης, σε ιδιώτες για τη δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου (με μαρίνες, «ψυχαγωγικές δραστηριότητες», όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο του ΥΕΝ και ό,τι άλλο χρειάζεται μια σύγχρονη ...Τρούμπα) παραδίδεται και ο χώρος του ΟΛΠ των 650 στρεμμάτων στην πρώην βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας - Κερατσινίου, όπου βρίσκονταν και τα Λιπάσματα Δραπετσώνας. Κόβεται δηλαδή η πρόσβαση προς τη θάλασσα των κατοίκων και τσιμεντοποιείται μία περιοχή που θα μπορούσε να ήταν χώρος πράσινου, αθλητισμού και πολιτισμού. Ενώ οι αγωνιστικές δημοτικές κινήσεις των περιοχών αυτών διεκδικούν και ανέγερση νοσοκομείου παίδων που τόσο χρειάζεται ο Πειραιάς.
Οπου να 'ναι έρχεται και η σειρά του επιβατικού λιμανιού του Πειραιά, όπου σε συνδυασμό με τους «απελευθερωμένους» ακτοπλόους εφοπλιστές η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη από αυτή που βιώνουν σήμερα νησιώτες, ναυτεργάτες, επιβατικό κοινό.
Οι εργαζόμενοι στο λιμάνι, ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, επαγγελματοβιοτέχνες και αυτοαπασχολούμενοι, όλοι οι εργαζόμενοι του Πειραιά και των νησιών έχουν αντικειμενικό συμφέρον να βρεθούν σε ένα ενιαίο μέτωπο πάλης, για να αποκρούσουν το ξεπούλημα του λιμανιού, να εντείνουν την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Εχουν συμφέρον να συσπειρωθούν αποφασιστικά γύρω από το διεκδικητικό πλαίσιο των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ και των προτάσεων που έχει επεξεργαστεί το ΚΚΕ.
Ειδικότερα, τα λιμάνια πρέπει να μείνουν ενιαία, 100% δημόσια, χωρίς μετοχοποιήσεις, θυγατροποιήσεις, κατάργηση ή παραχώρηση δραστηριοτήτων τους στους ιδιώτες. Να απορριφθούν αποφασιστικά τα ιδεολογήματα του κεφαλαίου περί «ανταγωνιστικότητας», να αποδυναμωθούν και να απομονωθούν οι δυνάμεις της ενσωμάτωσης και του συμβιβασμού.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να παλέψουν για:
Γι' αυτό απαιτείται ανατροπή των συσχετισμών δύναμης, για να γίνει πραγματική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, για να μετατραπούν τα λιμάνια σε λαϊκή περιουσία μέσα στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, που αποτελεί τη μόνη λύση - διέξοδο σε όφελος της λαϊκής πλειοψηφίας.
Το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ άνοιξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψηφίζοντας στη Βουλή το 1999 το νόμο 2688, με τον οποίο μετατράπηκαν ο ΟΛΠ, αλλά και ο ΟΛΘ σε Ανώνυμες Εταιρείες και από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου σε Ιδιωτικού Δικαίου. Με το νόμο αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέδωσε σε ιδιώτες το 25,5% των μετοχών των δύο Οργανισμών και με βάση αυτόν μετέτρεψε στη συνέχεια, το 2001, επίσης σε Ανώνυμες Εταιρείες, άλλα 10 λιμάνια. Συγκεκριμένα: τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, του Βόλου, της Ελευσίνας, της Ηγουμενίτσας, του Ηρακλείου, της Καβάλας, της Κέρκυρας, του Λαυρίου, της Πάτρας και της Ραφήνας, τα οποία περιμένουν τον... ιδιώτη τους.
Οι ευθύνες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και συγκεκριμένα των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ που πλειοψηφούν στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων του χώρου είναι τεράστιες. Με σημαία τους την πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» και με όχημα τον «κοινωνικό διάλογο» προσυπέγραψαν με χέρια και με πόδια την ιδιωτικοποίηση. Ακόμα και σήμερα, που η ιδιωτικοποίηση έχει μπει στην τελική ευθεία, οι παρατάξεις αυτές συνεπικουρούμενες και από την Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ) στην Ενωση Λιμενεργατών, ψελλίζουν μεν να αποσυρθούν οι αποφάσεις για την παραχώρηση των λιμενικών εγκαταστάσεων, ωστόσο εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον «ειλικρινή διάλογο», κόντρα στη θέληση των εργαζομένων, οι οποίοι δείχνουν τη θέλησή τους για λιμάνια στην υπηρεσία του λαού με την καθολική τους συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.