Το τοπίο που προετοιμάζεται με την παραχώρηση κομμάτι κομμάτι του πρώτου λιμανιού της χώρας στο πολυεθνικό, εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι εφιαλτικό τόσο για το λαό ολόκληρης της πειραιώτικης περιφέρειας όσο και συνολικά για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Κι αυτό επειδή, εκτός των άλλων, έχει κορυφαία βαρύτητα για την εθνική άμυνα της χώρας και τα κυριαρχικά δικαιώματα και αφορά στη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα.

Με την ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ οι πολυεθνικές και οι εφοπλιστές θα θέσουν υπό τον έλεγχό τους την κύρια είσοδο και έξοδο εμπορευμάτων στη χώρα μας εφαρμόζοντας την τιμολογιακή πολιτική που αυτοί θα θέλουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το καταναλωτικό κοινό. Ταυτόχρονα, ο ΟΛΠ χάνει την κύρια πηγή εσόδων του. Αυτό θα σημάνει και τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Είναι άλλωστε ενδεικτικό γι' αυτά που σχεδιάζουν σε βάρος της Ζώνης - τη μετατροπή της δηλαδή σε ένα ακόμα χώρο εναπόθεσης κοντέινερ - το γεγονός ότι πρόσφατα η διοίκηση του ΟΛΠ επιχείρησε να ιδιωτικοποιήσει τις δύο πλωτές δεξαμενές της, που αποτελούν τα βασικά της εργαλεία.

Το δρόμο του ΣΕΜΠΟ αναμένεται να ακολουθήσει άμεσα η περιοχή Παλατάκι, η οποία αποτελεί έναν από τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους του Πειραιά και προγραμματίζεται να ανεγερθεί από ιδιώτη εκθεσιακό - εμπορικό κέντρο. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο χώρος, που ανήκει στο Δήμο Πειραιά, είχε παραχωρηθεί στον ΟΛΠ μόνο για χρήση λιμενικών λειτουργιών και από τον ίδιο το νόμο της παραχώρησης προβλέπεται πως αν σταματήσουν αυτές οι λειτουργίες ο χώρος πρέπει να επιστρέψει στο δήμο. Ενώ η ίδια η διαδικασία που προωθείται για τη δόμησή του «μπάζει νερά» από νομικής πλευράς.

Επίσης, σε ιδιώτες για τη δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου (με μαρίνες, «ψυχαγωγικές δραστηριότητες», όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο του ΥΕΝ και ό,τι άλλο χρειάζεται μια σύγχρονη ...Τρούμπα) παραδίδεται και ο χώρος του ΟΛΠ των 650 στρεμμάτων στην πρώην βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας - Κερατσινίου, όπου βρίσκονταν και τα Λιπάσματα Δραπετσώνας. Κόβεται δηλαδή η πρόσβαση προς τη θάλασσα των κατοίκων και τσιμεντοποιείται μία περιοχή που θα μπορούσε να ήταν χώρος πράσινου, αθλητισμού και πολιτισμού. Ενώ οι αγωνιστικές δημοτικές κινήσεις των περιοχών αυτών διεκδικούν και ανέγερση νοσοκομείου παίδων που τόσο χρειάζεται ο Πειραιάς.

Οπου να 'ναι έρχεται και η σειρά του επιβατικού λιμανιού του Πειραιά, όπου σε συνδυασμό με τους «απελευθερωμένους» ακτοπλόους εφοπλιστές η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη από αυτή που βιώνουν σήμερα νησιώτες, ναυτεργάτες, επιβατικό κοινό.