Εφιαλτικό για τα λαϊκά στρώματα είναι το τοπίο που ετοιμάζει πυρετωδώς για τις θαλάσσιες πύλες της χώρας η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ - που ως κυβέρνηση φρόντισε να ανοίξει το δρόμο με τη μετατροπή των λιμανιών σε Ανώνυμες Εταιρείες από το 1999 - και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, αρχίζοντας από τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Συνεπής η ΝΔ στις δεσμεύσεις απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το μεγάλο κεφάλαιο, τεμαχίζει τα λιμάνια και τα παραδίδει κομμάτι - κομμάτι στους πολυεθνικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών, αρχίζοντας από τους Σταθμούς Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ). Σπάει, δηλαδή, το ενιαίο των λιμανιών και τη δυνατότητα λειτουργίας και ανάπτυξής τους ως συνόλου και εντείνει τον «ανταγωνισμό» μέσα στο ίδιο το λιμάνι, αλλά και μεταξύ λιμανιών της χώρας. Και με δεδομένο ότι «ανταγωνισμός» σημαίνει αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τότε εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα πως τα όσα προωθούνται αυτή την περίοδο θα περάσουν από την πλάτη των εργαζομένων όχι μόνο αυτών που δουλεύουν στα λιμάνια - υπάλληλοι και λιμενεργάτες - αλλά από όλους!

Σήμερα ο «Ρ» παρουσιάζει τα πρώτα στοιχεία της έρευνας για τα λιμάνια της χώρας που προορίζονται για το «πιάτο» των ιδιωτών, αρχίζοντας από αυτό του Πειραιά. Η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, τα οποία αποτελούν ευαίσθητους τομείς στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, τα κυριαρχικά δικαιώματα και την άμυνα της χώρας, είναι εγκληματική. Η ιδιωτικοποίηση δεν έχει καμία σχέση με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, της δήθεν αύξησης των θέσεων εργασίας και άλλων φληναφημάτων, που ψευδέστατα διαδίδει η κυβέρνηση μέσω του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας.

Αντίθετα η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών έχει να κάνει ξεκάθαρα με την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και αποσκοπεί στην πλήρη ένταξη των λιμανιών της χώρας στους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις του μονοπωλιακού κεφαλαίου για την ικανοποίηση των αναγκών του, που στην προκειμένη περίπτωση θέλουν τα λιμάνια της χώρας διαμετακομιστικά κέντρα, χωρίς εθνικούς περιορισμούς και κοινωνικές δεσμεύσεις.

Τα όσα προωθούνται στα λιμάνια επιβεβαιώνουν ότι στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν οι δύο δρόμοι εξέλιξης - ανάπτυξης της κοινωνίας: Αυτός των μονοπωλίων, των αναδιαρθρώσεων, του ανταγωνισμού, που σημαίνει αναπαραγωγή της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης για τους πολλούς και πλούτος για τους λίγους. Και ο δρόμος που έρχεται σε ρήξη με τη φιλομονοπωλιακή πολιτική και τα μονοπώλια για να φέρει μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική. Ο δρόμος που περνάει από την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, που θα αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και θα ικανοποιεί τις ανάγκες των εργαζομένων.