Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΝΑΓΝΟΥ, αξιωματικός του ΔΣΕ από τα Πατήσια, με αφορμή δημοσίευμα του "Ρ", αφιερωμένο στον Γάλλο ποιητή, κομμουνιστή Πολ Ελιάρ, φλογερό συμπαραστάτη στους αγώνες του λαϊκού μας κινήματος, γράφει: "Για την ιστορία, θέλω να συμπληρώσω την προσωπική μου εμπειρία, σαν αξιωματικού του επιτελείου της Μεραρχίας του ΔΣΕ, για την υποδοχή που έκανε ο ΔΣ στον Πολ Ελιάρ, όταν ήρθε κοντά μας, να μας εκφράσει τη συμπαράστασή του.

Στις 8 - 6 - 49, συνοδευόμενη απ' τον υπουργό Πέτρο Κόκκαλη, ήρθε στην έδρα της 9ης Μεραρχίας μας στο Γράμμο σε περίοδο μεγάλης πολεμικής έξαρσης, αντιπροσωπεία του ΚΚ Γαλλίας απ' τους Πολ Ελιάρ επικεφαλής και τον Ανρί Μπασί, πρόεδρο της Επιτροπής βοηθείας του γαλλικού λαού στον αγώνα μας και τον γραμματέα της Ενωσης Συντακτών Αλβανίας.

Σ' ένα χώρο στολισμένο με κλαδιά και αγριολούλουδα, σημαιοστολισμένο και σε ατμόσφαιρα επαναστατικής έξαρσης, με τραγούδια, συνθήματα και χειροκροτήματα, υποδεχόμασταν τον Πολ Ελιάρ σηκώνοντάς τον στα χέρια, όπως και τους άλλους συντρόφους. Η μπάντα της Μεραρχίας παίζει τον ύμνο του ΕΛΑΣ και τον Εθνικό μας Υμνο. Τμήμα παρουσιάζει όπλα, ρίχνει ριπές στον αέρα και οι αντάρτισσές μας τους προσφέρουν λουλούδια. Μέσα σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα προσφωνείται ο Πολ Ελιάρ και ο στρατηγός Παλαιολόγου του απονέμει το Μετάλλιο Ανδρείας του τιμημένου ήρωα Γ. Ανδρεάδη (απ' τους 33 του Λιτόχωρου). Βαθιά συγκινημένος και με δακρυσμένα μάτια μάς αγκαλιάζει όλους και μάς φιλά. Ολοι μαζί τραγουδάμε τη Διεθνή.

Ακολούθησαν γεύμα, χοροί και τραγούδια. Το βραδάκι συνοδευόμενος απ' τη διμοιρία ασφαλείας της Μεραρχίας, ο Πολ Ελιάρ πλησιάζει στη γραμμή του Μετώπου και μιλά με τον τηλεβόα στους αντιπάλους μας.

Ετσι γνώρισα το μεγάλο Πολ Ελιάρ".

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ,Αθήνα: Στέλνω τη θερμή μου αγάπη σε όλους τους συντελεστές του κόμματός μου, του ηρωικού ΚΚΕ. Και πρώτα απ' όλα στον επίτιμο Πρόεδρό του, Χαρίλαο Φλωράκη, τον Βασίλη Εφραιμίδη, που με τους αγώνες τους στα βουνά και τις πόλεις, παρά τα χρόνια που έχουν στις πλάτες τους, δεν παύουν ν' αγωνίζονται για τον παγκόσμιο σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Επίσης, στη συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα, που ήταν, είναι και θα είναι πρωτοπόρα στον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, των συνταξιούχων και ολοκλήρου του λαού μας. Επίσης σε όλους τους βουλευτές μας, που δε σταματούν να τρέχουν για τα εσωτερικά μας προβλήματα και τα διεθνή.

Χαιρετώ επίσης από καρδιά, όσους ψήφισαν στη Ρωσία για το σοβιετικό καθεστώς, που δύσκολα αλλά γρήγορα θα επανέλθει στην πατρίδα του αθάνατου Λένιν.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΓΟΥΒΕΤΑΣ,Αθήνα: Οι προγραμματισμένες αντιλαϊκές κι αντεθνικές αποφάσεις των κυβερνώντων κανονίζονται έτσι ώστε να λαμβάνονται πάντα πριν από ασθένειες σαν αυτή του Α. Παπανδρέου.. Αλλη εποχή ήταν η δεκαετία του '50 κι άλλη του '90, που διανύουμε. Ηδη ο κόσμος σήμερα άρχισε να αντιλαμβάνεται πιο απελευθερωμένα τις αποπροσανατολιστικές ραδιουργίες που σκαρώνουν κάθε φορά οι κρατούντες για τα εθνικά και οικονομικά θέματα της χώρας. Γι αυτό και δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Καθημερινά αντιδρά αποφασιστικά και μαχητικά. Οι προσπάθειές του άρχισαν να παίρνουν το δρόμο του συντονισμένου και καθολικού αγώνα, που η ευόδωσή του δε θ' αργήσει να 'ρθει.

Γ. Α. ΧΑΛΑΡΗΣ,Αθήνα: Και ενώ οι απόγονοι των εγκληματιών του ναζισμού αναγνωρίζουν τα εγκλήματα των γονιών τους και με τις αποφάσεις τους τονίζουν ότι η μνήμη των εγκλημάτων του ναζισμού θα πρέπει να παραμένει ζωντανή για τις επόμενες γενεές, εμείς, οι δικές μας κυβερνήσεις, εδώ και ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, στο όνομα της Γερμανίας, δεν τολμούν να ζητήσουν τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές που προκάλεσαν στη χώρα μας οι αναγνωρισμένοι πια, από τους ίδιους τους συμπατριώτες τους, εγκληματίες.

Και όταν αυτά συμβαίνουν στη Γερμανία, εμείς δε διδάσκουμε στα σχολεία μας την Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, ενώ από την άλλη τιμήθηκαν και συνταξιοδοτήθηκαν οι δωσίλογοι συνεργάτες των κατακτητών, ενώ απόγονοί τους είναι σήμερα και βουλευτές στην ελληνική Βουλή... Τα γράφω αυτά με την ευκαιρία της ανακήρυξης της 27ης Γενάρη από την κυβέρνηση της σημερινής Γερμανίας, ως "Εθνικής Μέρας Πένθους για τα θύματα του ναζισμού"!

Ο ΗΛΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ από την Πεύκη Αττικής γράφει: Οι διαξιφισμοί ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή, κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης Σημίτη, απέβλεπαν στον αποπροσανατολισμό του λαού, από τα καυτά προβλήματά του.

Καμιά κουβέντα για το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, το κλείσιμο εργοστασίων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που πετάει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Και δεν έφταναν όλα αυτά, έστειλαν χωρίς να ρωτήσουν ούτε τη Βουλή, Ελληνες στρατιώτες στη Βοσνία. Αίσχος! Εγώ σαν αντιστασιακός, θυμάμαι με συγκίνηση που τραγουδούσαμε: "Εχουμε Σέρβους παλικάρια/που πολεμάνε μαζί μας σαν θεριά/τον ίδιο εχθρό τον φασισμό".

Σ' αυτά τα δύσκολα δοξασμένα χρόνια φάνηκε, όπως και παλιότερα, η αδερφική φιλία των Γιουγκοσλάβων απέναντί μας. Στις δύσκολες στιγμές φαίνεται ο φίλος, λέει ο λαός μας. Και όχι, όπως γίνεται σήμερα, που η... σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στέλνει τα παιδιά του λαού μας, με εντολή του ΝΑΤΟ, στη Βοσνία σαν στρατό κατοχής.

Ολα αυτά, εμάς τους απλούς ανθρώπους, μας πικραίνουν και σε όποιο μέρος κι αν βρεθούμε (στο δρόμο, στο λεωφορείο), μιλάμε για το κατάντημά μας, που μόνο το ΚΚΕ το κατήγγειλε στη Βουλή. Οι άλλοι δεν είπαν ούτε λέξη για την αποστολή στρατού στη Βοσνία. Το ίδιο όπως και παλαιότερα με τον Πόλεμο του Κόλπου, αλλά και το 1953 στην Κορέα ή και για να πάμε ακόμα πιο μακριά στην εκστρατεία στην Ουκρανία, το 1917.

Πάντως το ΠΑΣΟΚ σήμερα, συμπληρώνει με την πολιτική του, ό,τι δεν έκανε η ΝΔ. Ετσι και αλλιώς οι αποφάσεις δεν παίρνονται στην Αθήνα, αλλά στις Βρυξέλλες. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι ένα και το αυτό. Και όπως λέει ο λαός μας "Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο".

Την περιπέτεια της άρρωστης μητέρας του στα νοσοκομεία, μας περιγράφει ο αναγνώστης μας ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΠΑΡΕΛΗΣ απ' το Καματερό (Αττικής). Γράφει:

"Η μάνα μου έπαθε εγκεφαλικό στις 26.1.1996 και ώρα 12.30. Καλέσαμε το ΕΚΑΒ, αλλά μας απάντησαν ότι δεν είχε εκείνη τη στιγμή διαθέσιμο ασθενοφόρο. Τη μεταφέρω ο ίδιος με το αυτοκίνητό μου στον "Ευαγγελισμό". Φτάσαμε στις 2μμ, όπου ο γιατρός διέγνωσε ότι έπαθε εγκεφαλικό. Εμεινε στα εξωτερικά ιατρεία μέχρι τις 8.15 μμ. Τότε οι γιατροί αποφάσισαν να εισαχθεί για νοσηλεία. Μεταφέρθηκε στον 7ο όροφο του παλιού κτιρίου. Ομως, δεν υπήρχε κρεβάτι και έμεινε με το φορείο στο διάδρομο... Αυτή είναι η φροντίδα και η προτεραιότητα της κυβέρνησης για την υγεία που ακούμε κάθε λίγο απ' τους αρμόδιους υπουργούς; Νόμισαν πως κατάργησαν τα ράντζα, επειδή τα αντικατέστησαν με φορεία;

Η περιοχή μας δεν έχει ένα νοσοκομείο. Η αδιαφορία των μέχρι τώρα κυβερνήσεων έχουν καταδικάσει τις συνοικίες μας. Ομως, όταν είναι για προβολή οι αρμόδιοι συνωστίζονται. Οπως συνέβη στις 21.1.1996, που στο Καματερό υπήρξε πραγματική συρροή επιφανών στελεχών της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκείνη τη μέρα ο δήμαρχος Καματερού κ. Τράκας και η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου κάλεσαν τους μαζικούς φορείς της πόλης (εκτός του Παραρτήματος Οικοδόμων που είναι ο μαζικότερος φορέας) για το κόψιμο της πρωτοχρονιάτικης πίτας στο Πνευματικό Κέντρο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν 15 υπουργοί, βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης και οι Μ. Παπαϊωάννου, Κ. Γείτονας, Κ. Κουλούρης. Από τη ΝΔ οι κ. κ. Απ. Ανδρεουλάκος, Γκ. Μαυροπούλου, Β. Πολύδωρας κλπ. και από την Πολιτική Ανοιξη ο Α. Λεντάκης.

Παρόντες, δηλαδή, προς άγραν εκλογικής πελατείας, αλλά απόντες απ' τα λαϊκά προβλήματα της πόλης. Καλό θα ήταν ο δήμαρχος του Καματερού και το επιτελείο του να οργανώσουν και καμιά ημερίδα για τα οξυμένα προβλήματα της πόλης και να καλέσουν τους πιο πάνω κυρίους για να πάρουν θέση. Υπάρχει σε εκκρεμότητα το σχέδιο πόλης, το νεκροταφείο, το νοσοκομείο της Δυτικής Αθήνας κλπ".

Υ. Γ.Σας στέλνω και την καταγγελία που έκανε τη μέρα της φιέστας το Παράρτημα Οικοδόμων που αναφέρει: "Νομίζουν πως έτσι μας "τιμωρούν", γιατί τολμήσαμε στις προηγούμενες εκδηλώσεις να διαμαρτυρηθούμε για την ακρίβεια, την ανεργία, τη λιτότητα και στεναχωρήσαμε τους "υψηλούς" καλεσμένους τους; Εμείς, όμως κ. δήμαρχε, είμαστε παρόντες (όχι βέβαια στη χωρίς περιεχόμενο "φιέστα" σας), αλλά έξω, στο μετερίζι του αγώνα!"

Προς όλους τους βουλευτές και τα κόμματα της χώρας απευθύνει την ανοιχτή του επιστολή ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ από τη Θεσσαλονίκη, διαμαρτυρόμενος για την αδιαφορία των αρμοδίων στα προβλήματα των αναπήρων του εμφυλίου πολέμου.

"Από το 1989 μέχρι σήμερα οι επιτροπές κρίσεως σκοπίμως μας ταλαιπωρούν από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Επιτροπή. Πολλές απορρίψεις αναπηρίας είναι τόσο ελεεινές που στο σκεπτικό τους δεν υπάρχει η στοιχειώδης νοημοσύνη. Μάλλον λειτουργούν με κριτήριο "ΙΔΙΩΝΥΜΟΥ". Η προσωπική μου περίπτωση είναι η εξής: Είμαι 6 φορές τραυματίας, ποσοστό 15% για τα πέντε τραύματα. Ο ΟΓΑ μου έβαλε ποσοστό αναπηρίας 65% και για τα δυο αυτιά. Οι ίλιγγοι και οι ζαλάδες έχουν μείνει σε μόνιμη βάση. Ομως το πόρισμα της Επιτροπής ήταν: "Δεν οφείλεται σε πολεμικά αίτια. Ποσοστό αναπηρίας 0% και δικαίωμα ενστάσεως μέχρι ένα χρόνο". Παρακαλώ επωμιστείτε τις ευθύνες σας".

- ΚΩΣΤΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟ,Αθήνα. Σωστά και γνωστά όσα λες στο γράμμα σου. Αλλα δε νομίζουμε ότι είναι τώρα κατάλληλη η στιγμή να τα ξαναθυμίσουμε.

- ΝΙΚΟ ΧΑΡΑΚΑΚΟ,καθηγητής, Αθήνα. Λάβαμε κριτικό σημείωμά σας για το βιβλίο του στρατηγού Δημήτρη Λιμνιάτη με τίτλο "Κληρονομική Μοναρχία: Το καθεστώς του βασιλικού δεσποτισμού στη Δημοκρατική Ελλάδα". Το διαβιβάσαμε στο Ιστορικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ.

- ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ,Αγιο Γεώργιο Ιστιαίας. Λαβαίνουμε τα γράμματά σου με τα οποία εκφράζεις την αγάπη σου για το ΚΚΕ και το "Ρ".

- ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΜΑΚΡΥΔΗΜΗΤΡΗ,Επιτάλιο Ολυμπίας. Το κείμενό σου με τίτλο "Εξιλαστήριο θύμα", αφορά γνωστό θέμα. Πράγματι, ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανένας από τους πραγματικούς εμπρηστές των δασών και του Πολυτεχνείου.

- Αφοι ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΚΟΥ,Ιπποκράτους και Μεθώνης (Αθήνα). Τα στοιχεία της επιστολή σας με θέμα τη "λαθρεμπορία των ναρκωτικών" δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη χωρίς να 'χουμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία σας (ονοματεπώνυμο, ακριβή διεύθυνση, τηλέφωνο).