Ας ουρλιάζει όσο θέλει ο κάθε αντικομμουνισμός

Βρισκόμαστε σε σπάνια για τα χρονικά του ΚΚΕ, πολιτικο- ιδεολογική- οργανωτική δραστηριότητα. Το 1995 είχαμε τη συζήτηση και Διάσκεψη των ΚΚ, τα συμπεράσματα, για την "ανατροπή του σοσιαλισμού και παλινόρθωση του καπιταλισμού στις χώρες του σοσιαλισμού της Ευρώπης και την ΕΣΣΔ". Με το 1996, δημοσιεύτηκαν το Σχέδιο Προγράμματος και Καταστατικού, η Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ προς το 15ο Συνέδριο. Δύσκολο ακόμα και σε 3 κείμενα, να αγκαλιάσει κανείς τόσα σοβαρά θέματα. Γι' αυτό "ευχής ένεκεν" να αποδώσει η δουλιά, που προβλέπετε. Εμείς θα σταθούμε "μόνο" στην κριτική.

Βασικά ερωτήματα που θέτουμε: Πού πάμε; Τι θέλουμε; Ποια η στρατηγική μας; Κι αυτό, γιατί υπάρχει συγκεκριμένη "επιλεκτικότητα" στα υλικά και την πρακτική μας δουλιά. Δυστυχώς, κινούμαστε στα ίδια πλαίσια και συντεταγμένες, που λειτούργησε το ΚΚΕ, μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Μια στρατηγική, που μόνο μείωσε τις γραμμές μας και μας έκανε τόσα κομμάτια. Κι αυτό φαίνεται ακόμα και σήμερα στην αρθρογραφία πολλών στελεχών μας, την πλατιά παρουσίαση του 20ού Συνεδρίου από την ΚΟΜΕΠ και στα υλικά και τη συζήτηση "ανατροπής του σοσιαλισμού...", του πνεύματός του. Πάμε σε ένα από τα πιο υπεύθυνα συνέδρια του ΚΚΕ, το οποίο περιμένουν όλοι, για να ξεκαθαρίσουμε, πού πάμε και τι θέλουμε; Διερωτόμαστε, πού είναι η κριτική και αυτοκριτική, πού είναι ο καταλογισμός ευθυνών, για τις κρίσιμες καταστάσεις και τις ζημιές, που έγιναν κατά καιρούς στο Κόμμα κι αυτό γίνεται από συνέδριο, σε συνέδριο.

Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και οι αποφάσεις του, δεν αποτέλεσαν ποτές την απαρχή "νέας εποχής" στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Απεναντίας, ήταν η αρχή της κατεδάφισης των αρχών της Οκτωβριανής Επανάστασης και του κομμουνισμού. Αν το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ κι ο Νικήτα Χρουστσόφ, προετοίμασαν τους μακελάρηδες του σοσιαλισμού, το 27ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ και η "περεστρόικα" του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, προετοίμασαν τους νεκροθάφτες της ΕΣΣΔ και του σοσιαλισμού στην Ευρώπη.

Σήμερα δεν μπορούμε να λειτουργούμε με το "πνεύμα και τις αρχές" του 20ού Συνεδρίου, το οποίο κατάργησε ολόκληρη την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ (1925 - 1953), έθεσε υπό αμφιβολία αν υπήρχε σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ και τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης και τελικά τον ανέτρεψε. Κι αν είχε επίδραση στην Κίνα, το Βιετνάμ, τη Βόρεια Κορέα και την Κούβα, θα τον είχε διαλύσει και εκεί. Οπως έγινε στη Νικαράγουα, τη Ν. Υεμένη, την Αγκόλα κ.ά. Δεν μπόρεσε να διαλύσει πολλά άλλα κόμματα στον άλλο κόσμο, γιατί υπήρχε ο οξυμένος ταξικός αγώνας και αντιπαράθεση. Το ΚΚΕ δε διαλύθηκε για δύο λόγους: α) Χάρη στις ταξικές και επαναστατικές παραδόσεις, την πάλη ενάντια στο φασισμό στην Αλβανία, την Εθνική Αντίσταση, το στυγερό μεταπελευθερωτικό καθεστώς, τον εμφύλιο, το μετεμφυλιακό καθεστώς, τη δικτατορία και το Πολυτεχνείο. β) Την ύπαρξη των ανθρώπων, που πάλεψαν στους αγώνες αυτούς. Δεν άντεξαν τη διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου και την πίεση του ταξικού εχθρού και την προπαγάνδα του, μόνο εκείνοι οι "διανοούμενοι" και ορισμένοι άλλοι, που "γαλουχήθηκαν" στις σοσιαλ-δημοκρατικές αρχές του 20ού Συνεδρίου. Του συνεδρίου και της πολιτικής του, που διαμόρφωσε στην ΕΣΣΔ, εκτός το αντισοσιαλιστικό κίνημα, και ανθρώπους - ηθικά και ψυχικά τέρατα, που διέλυσαν τη σοσιαλιστική τους πατρίδα, στην οποία έδωσαν όρκο να τηνυπερασπιστούν.

Ας έρθουμε στα υλικά του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, σ' ένα από τα "χτυπητά" σημεία του Σχεδίου Καταστατικού. Στην εισαγωγή, στο σημείο Β, αναφέρεται: "Στη δράση για την υλοποίηση των υψηλών αυτών σκοπών, το ΚΚΕ καθοδηγείται από τη θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού και τον προλεταριακό διεθνισμό. Εμπνέεται από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, από τις πλούσιες αγωνιστικές παραδόσεις του λαού. Αξιοποιεί τα θετικά και αρνητικά διδάγματα, από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε".

Δε μας λένε... ποιο σοσιαλισμό "γνώρισαν"; Αυτόν που έχτισαν οι σοβιετικοί άνθρωποι, με τους αγώνες, την πάλη, το αίμα και τον ιδρώτα τους και τον υπερασπίστηκαν από το φασισμό στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΣΕ και του Ι. Στάλιν; Η τη γελοιογραφία του σοσιαλισμού, που διαμόρφωσε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και ολοκλήρωσε την καρικατούρα του, με το "σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο", τη "διαφάνεια", την "αποκατάσταση της δημοκρατίας", τα περιβόητα "ανθρώπινα δικαιώματα", τη μεγαλύτερη αυτή απάτη του 20ού αιώνα;

Τη στιγμή που μιλάμε για "σοσιαλισμό", αποσιωπούμε την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και τις χώρες της Ευρώπης. Μήπως προτείνουμε... ουτοπία; Πολλά τα ερωτήματα, που πρέπει να ξεκαθαρίσει το 15ο Συνέδριο.

Το Σχέδιο Καταστατικού "στηρίζεται" στα καταστατικά του 9ου, 10ου και 13ου Συνεδρίων του Κόμματος. Ολα τα παραπάνω συνέδρια, με τον έναν ή άλλο τρόπο, φέρουν το στίγμα του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, το 13ο Συνέδριο ιδιαίτερα, με τις λεγόμενες "πανανθρώπινες αξίες".

Ενα ακόμα παράδειγμα της φιλοσοφίας του νέου Καταστατικού, είναι και το εξής: εισαγωγή θέση "5". "... το μέλος του Κόμματος, να συμμετάσχει στις συζητήσεις, που ορίζει η ΚΕ, μέσω του κομματικού Τύπου". Και τι γίνεται; Τον άλλο καιρό, γράφουν στον κομματικό Τύπο μόνο "επίλεκτοι"... το Καταστατικό του 13ου Συνεδρίου, άφηνε ένα "παραθυράκι", μιλούσε... για "ειδικές σελίδες". Το νέο Καταστατικό καταργεί τα μέλη του Κόμματος, να εμφανίζονται απ' τον Τύπο!!! Και διερωτόμαστε στο ΚΚΕ, πότε έγινε αυτό; Σε τίνος χέρια τέλος πάντων δίνεται η πολιτικο- ιδεολογική, πολιτιστική δουλιά του ΚΚΕ; Ξεχάσαμε τόσο γρήγορα τους πολιτικούς αγύρτες, τύπου Φαράκου, Ανδρουλάκη, Δραγασάκη, Δαμανάκη και την παρέα τους;

Στο ΚΚ έγραφε ο Β. Λένιν, δεν υπάρχουν "αρχηγοί" και "υποταχτικοί". Υπάρχουν μέλη και στελέχη του Κόμματος, με τις ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Η δύναμη του Κόμματος, βρίσκεται στη συντροφική σύμπνοια μεταξύ του απλού μέλους του Κόμματος και του Γ. Γραμματέα του. Τώρα η φροντίδα που δείχνει το Κόμμα για τα στελέχη του, είναι ένας άλλος ηθικός κανόνας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι υπάρχουν πολλά μέλη του Κόμματος, που έχουν μορφωτικά, πολιτικά, πολιτιστικά κριτήρια, ισάξια πολλών ακόμα και ηγετικών στελεχών του Κόμματος.

Ο,τι αφορά το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, χαρακτηριστική είναι η απόφαση της ΚΕ γι' αυτόν. Νομίζουμε ότι δεν απαλλάχτηκε πλήρως από το "σύνδρομο" παραπληροφόρησης, που έπασχε μέχρι το 13ο Συνέδριο. Εχει κλειστές τις στήλες του, επιτελεί "συγκεκριμένα καθήκοντα", δέχεται μόνο "επιστολές" και τις "φτιάχνει" στα μέτρα του, κάτι περίπου, που κάνουν και οι αστικές εφημερίδες. Ακολουθεί την αρχή: εμείς γράφουμε, εσείς διαβάζετε. Και εμείς, πρέπει να δεχόμαστε και επικρίσεις, προκειμένου να τον διαδώσουμε. Ο Τύπος του Κόμματος, έλεγε ο Β. Λένιν, γράφεται απ' αυτούς που τον διαβάζουν. Ισως είναι και μερικές από τις αιτίες, πτώσης της κυκλοφορίας του...

Πιστεύουμε ότι το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, θα ψηφίσει σωστό Πρόγραμμα και Καταστατικό του Κόμματος, με τις σωστές αποφάσεις του, θα δώσει τη δυνατότητα σ' όσους βρέθηκαν, για διάφορες αιτίες έξω από το ΚΚΕ και παραμένουν πιστοί στις αρχές του, να επανέλθουν και να έρθουν νέοι αγωνιστές στις γραμμές του. Το ΚΚΕ, πρέπει να βρει και πάλι τον επαναστατικό του δρόμο. Κι όχι μόνο στις διακηρύξεις, αλλά στην πραγματικότητα. Κι ας ουρλιάζει όσο θέλει ο κάθε αντικομμουνισμός.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ

Αμπελόκηποι - Θεσσαλονίκη

Το ΚΚΕ ήταν πάντα μπροστά

Το Κόμμα έδωσε το δικαίωμα, εκτός από τα μέλη του, σε οπαδούς και φίλους και όποιους άλλους θέλουν, να πουν τη γνώμη τους για τη θέση και δράση του Κόμματος, για το χρονικό διάστημα που πέρασε από το προηγούμενο συνέδριο. Πιστεύω, για να πούμε καλώς ή κακώς, πρέπει πρώτα να πούμε, πώς μας φέρθηκε το κατεστημένο, τι υποσχέθηκε στον εργαζόμενο για να του πάρει την ψήφο του και τι του έδωσε, με τι τρόπους τον ξεγέλασε και μέχρι πού έχει φθάσει η αντικομμουνιστική προπαγάνδα.

Αφού το κατεστημένο είπε του Ελληνα και της Ελληνίδας:

Ψήφισέ μας και εμείς θα διοικήσουμε καλά, θα φτιάξουμε κράτος με οικονομική δύναμη. Κοίταξε, του είπε σε τι χάλι βρίσκονται οι ανατολικές χώρες και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μας λέει θα σου δώσω μια και θα σου πάρω χίλιες. Τι να κάμει ο εργαζόμενος, ψηφίζει.

Αφού μας είπαν ψηφίστε μας και εμείς θα αλλάξουμε ριζικά το σύστημα υγείας και παιδείας, τι να κάμει ο Ελληνας, ψηφίζει μην χάσει την ευκαιρία, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν οι εξουσίες για ιδιωτικοποιήσεις και αυτών των οργανισμών υγείας και παιδείας.

Αφού του υποσχέθηκαν του συνταξιούχου ότι θα του δώσουν αύξηση στη σύνταξή του, τι να κάμει ο γέρος, πηγαίνει με τη μαγκούρα του στο εκλογικό κέντρο και ψηφίζει την πείνα του, με αποτέλεσμα να του λένε οι κυβερνώντες σου έδωσα αύξηση δύο τα εκατό και η ακρίβεια να ανεβαίνει την ίδια μέρα, μόνο στα είδη διατροφής 15% - 20%, στα βιομηχανικά 30% - 50%. Στα καύσιμα 10% - 15%. Και του αγρότη του είπαν σου αυξάνω τη σύνταξη, ενώ αύξησε ο ίδιος ο αγρότης τη σύνταξή του με την πρόσθετη ασφάλεια. Και λέει του γέρου πάλι θα μας ψηφίσεις και όταν κατεβαίνεις σε διαμαρτυρία εμείς θα σε βαρούμε: Για το καλό σου, βέβαια, μην κουραστείς και κρυώσεις. Αφού το ξέρουμε από πολύ παλιά πως οι πολιτικάντηδες πηγαίνουν εις τα άτομα που ενδιαφέρονται για θέση εις το δημόσιο ή τους οργανισμούς και τους λένε ψηφίστε μας και θα σας διορίσουμε όπου θέλετε. Ετοιμάζουνε σχέδια νόμου, όπου δήθεν θα επικρατήσει η διαφάνεια, τα αντικειμενικά κριτήρια και άλλα δίκαια, που έχουν σχέση με αυτούς τους διορισμούς, αλλά οι διορισμοί γίνονται από παράθυρα, πόρτες, κεραμίδια και όπου υπάρχει τρύπα.

Βέβαια, δε διορίζονται όλοι όσοι πήραν υπόσχεση και εις τη διαμαρτυρίαν τους παίρνουν την απάντηση: Υπομονή παιδιά, οι διορισμοί έγιναν και διορίστηκαν οι ικανοί, αυτοί που πήραν μεγάλη βαθμολογία, την άλλη εκλογή θα διοριστείτε και σεις, αλλά αφού πρώτα γίνετε μεγαλύτεροι υποστηρικτές των οργανισμών που στηρίζουν διεθνώς το κεφάλαιο, από πόλεμο μέχρι ναρκωτικά και δεν πρέπει να παραλείψετε να το εκδηλώνετε και με καμία ντουντούκα και αφού πιάσουν δουλιά και βλέπουν πως δεν τους φθάνουν τα χρήματα, αρχίζουν την προπαγάνδα στους αριστερούς, γιατί δεν κάνετε απεργία; Και όταν οι αριστεροί, οι κομμουνιστές κάνουν δίκαιη διαδήλωση, αυτοί κάνουν αντίδραση για να' ναι καλοί στα αφεντικά τους και συγχρόνως παρακολουθούν ποιοι συμμετέχουν για να δώσουν αναφορά.

Αφού ο ένας εκπρόσωπος του κατεστημένου λέει εις τον άλλον εκπρόσωπο του κατεστημένου, φύγε από την εξουσία γιατί έχεις πάρει απόφαση να πουλήσεις τον ΟΤΕ, τα μυστικά του κράτους, τη μεγάλη μας τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ, έχουν παρουσιαστεί πείνες, ληστείες, δολοφονίες εις το διάστημα της εγκρίτου κυβέρνησής σας, θα κάνουμε εκλογές και αφού ξεπατώσουμε τον εργαζόμενο στα έξοδα θα σχηματίσουμε εμείς κυβέρνηση. Εγιναν εκλογές και πήγε το κόμμα που φώναζε εις το βήμα της Βουλής. Ναι, αλλά τα σεβαστά παράνομα παραμένουν:

Μετά από τόσα ταξίδια και έξοδα, η ΑΓΕΤ έπαψε να είναι ελληνική. Ο ΟΤΕ μαζί με τα μυστικά του κράτους ταξιδεύει σε ξένα μέρη. Γιατί, λοιπόν, έγιναν αυτές οι εκλογές με τα τεράστια έξοδα; Το ξέρω, εάν μου δοθεί απάντηση θα μου πουν είσαι χούντα ή παλιοκομμουνιστής. Ας τα αφήσουμε αυτά, ας αφήσουμε τους ηρωισμούς του καφενείου, του συμφέροντος, του ρουσφετιού. Οι ηρωισμοί ανήκουν σε αυτούς που έλαβαν μέρος και θυσιάστηκαν γι' αυτό. Και έχουν υποχρέωση και ευθύνη αυτοί που κυβερνούν να υπολογίσουν τον κόπο του ελληνικού λαού.

Αφού μας είπαν έχουμε οικονομική κρίση, πρέπει όμως με τη διαφάνεια που μας διακρίνει, με τη φερεγγυότητα που έχουμε σαν αρχή της δίκαιης φορολογικής είσπραξης για το Δημόσιο Ταμείο, θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή και δίκαιη φοροαπαλλαγή και ρωτάει ο φτωχομπατίρης εργαζόμενος που περίμενε, ποιος θα είναι αυτός εις τη φοροαπαλλαγή; Και του λέει το κατεστημένο, οι μεγάλοι πρόεδροι του κράτους, οι βουλευτές και όλες οι μεγαλοεπιχειρήσεις, εμπορικές, βιομηχανικές, τουριστικές και με δικαίωμα σε αυτές ό,τι χρήματα έχουν να τα βγάζουν έξω.

Αφού μας είπαν θα σας εντάξουμε στην Ενωμένη Ευρώπη, εις το Μάαστριχτ και θα σας ευτυχήσουμε, θα έχουμε εθνική ασφάλεια, με λόγια, θα έχουμε οικονομική ευτυχία (σε αυτό είμαστε χορτάτοι). Αφού ζητήσαμε να κάνουμε δημοψήφισμα γι' αυτό το μεγάλο ζήτημα, η απάντηση του κατεστημένου ήταν. Μας συγχωρείτε κύριοι, είσαστε κουτοί. Δεν καταλάβατε πως έχουμε Τρωικό Πόλεμο; Ο Δίας ήταν κάποτε στον Ολυμπο με τον κεραυνό του και περίμενε τη θυσία του παιδιού, τώρα πήγε πέραν του Ατλαντικού και κρατά τα δηλητήριά του και συσκέπτεται πώς θα φτιάξει την Ελένη και πώς τον Πάρη, σε ποιον θα είναι η Αθηνά και σε ποιον ο Ποσειδώνας και το κλεφτρόνι του, ο Ερμής, δερβέναγας στα ζώα, και από κάθε νέο και φτωχό λαό θυσία περιμένει.

Τα όσα ανέφερα εις το γραπτό αυτό δεν είναι ότι δεν τα γνωρίζετε ή δεν τα ζείτε εσείς, αγαπητοί Ελληνες και Ελληνίδες. Θέλω όμως να πω τη μικρή μου γνώμη γι' αυτά τα κοροϊδιλίκια που μας παίζουν οι στηριχτές του κεφαλαίου και δε θέλω σε καμιά περίπτωση να κάμω το δάσκαλο, διότι χρειάζονται οι ντομάτες. Το διαπίστωσες και εσύ εργαζόμενε, Ελληνα και Ελληνίδα, μας κοροϊδεύουν, μην τους έχουμε εμπιστοσύνη. Διώχτους μακριά σου, δεν είναι η θέση μας εκεί. Δεν πρέπει να στηρίζουμε κανέναν εκπρόσωπο του κατεστημένου, γιατί, όπως βλέπετε, μόλις πάρουν την εξουσία μας λένε: Πρέπει να μας βοηθήσετε, 'καναν αιώνα ακόμη για να ολοκληρώσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις μας και να δούμε πώς θα τα βολέψουμε εμείς οι τρανοί οικονομολόγοι. Πιστεύω, εργαζόμενε Ελληνα και Ελληνίδα, έχουμε ένα μεγάλο δίκιο, να τους πούμε, φύγετε μακριά μας και εμείς πρέπει να εργαστούμε για την τύχη μας. Και σαν γέρος που είμαι, η γνώμη είναι πως άλλη ελπίδα πέρα από την πάλη μας, τον αγώνα μας δεν υπάρχει.

Για την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ

Εις τα τεχνάσματα και τις ψευτιές που μας είπαν τα κόμματα, για να κρατούν την εξουσία, μας το προείπες το πως θα συμβούν, μας ενημέρωσες, με τον Τύπο, με τα ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και με δημόσιες εμφανίσεις. Η προσπάθειά σου εις τη Βουλή ήταν μεγάλη, να ψηφιστούν νόμοι για περισσότερο ψωμί εις τους εργαζόμενους και συνταξιούχους και για σωστές εθνικές κατευθύνσεις.

Στο διάστημα που πέρασε, το ΚΚΕ ήταν μπροστά εις τις εργατικές διαμαρτυρίες, για ψωμί και η προσπάθεια αυτή δεν πήγε χαμένη. Κατέβηκε στους δρόμους και πλατείες, φώναζε για ειρήνη, για ένα καλύτερο αύριο και το επίσημο κράτος, που κόπτεται δήθεν για ειρήνη, όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκε αλλά και σε καταδίωξε για να δείξει εις τη "Γουόλστριτ", πόσο πιστό είναι εις τας εντολάς της, τους είπε η ελληνική εξουσία: "Αφεντάδες μου αυτοί που φωνάζουν είναι κάτι παλιοκουμμουνιστάδες, μην τους λαβαίνετε υπόψη σας. Εμείς να είμαστε καλά και όλα θα γίνουν όπως τα θέλετε".

Για όλες αυτές τις προσπάθειες και τις ενέργειες, πράξατε καλώς. Εις αυτές τις μεγάλες προσπάθειες, συνέβαλες σε μεγάλο ποσοστό και εσύ νέα και νέε. Ούθε επήγες, ένιωσε ο κόσμος τον παλμό σου, εις την Καλαμάτα, όταν πήγα σε ένα καφενείο να πιω καφέ, άκουγα που το έλεγαν: Παρά το κυβερνητικό ρουσφετάκι που σκέφτονταν. Αυτό σας τιμά πολύ.

Οταν έλεγες κάποτε, νέε και νέα, σε κάποιον για τη φτώχεια μας, σου έλεγαν, μα τι έκαμε τόσα χρόνια ο σοσιαλισμός εις τις χώρες που ήταν; Τώρα δε στο λέει, διότι εκτός από τις φυλακές τις δικές τους γέμισαν και της Δύσεως με τα φιντάνια του αντικομμουνισμού, της πορνείας και του ναρκωτισμού. Σου έλεγαν ότι εις αυτές τις χώρες θα δημιουργηθεί χρυσούς αιώνας για τους εργαζόμενους, τώρα δε θα στο πει διότι δημιουργήθηκαν Δουκάτα και πορνεία. Ελληνα και Ελληνίδα, αφού πρώτα σου ζητήσω συγνώμην, σου δίνω μια γεροντική συμβουλή, βγαλμένη από πείρα. Μέσα σε αυτές τις δυσκολίες που περνάνε, δώσε δύναμη στο νέο και τη νέα του ΚΚΕ να αποκτήσει δύναμη και φωνή και να είστε σίγουροι θα σας δικαιώσουν, θα είναι το στήριγμά σας. Ελληνα και Ελληνίδα, μην βλέπεις το ΚΚΕ μόνο από την κακή του μοίρα, διότι το παρελθόν του απέδειξε σωστή κοινωνική αλλαγή, σημαίνει καλύτερη και σταθερή ζωή.

Πιστεύω κάθε άνθρωπος, σε όποιο μέρος του κόσμου και να βρίσκεται, έχει υποχρέωση να αγωνίζεται για ειρήνη και για μια βελτιωμένη ζωή. Μπορούμε και φθάνουν τα έξοδα του πολέμου, αν τα μετατρέψουμε για ειρηνικούς σκοπούς, να γίνει ένας κόσμος καθαρός και χορτάτος. Αγωνίσου, συνάνθρωπε, σε όποιο μέρος του κόσμου και να βρίσκεσαι γι' αυτό το σκοπό, εάν όχι αλίμονό σου. Αντέδρασε στα εμπόδια που σου δημιουργούν και περισσότερο εμπρός εις τη φιλοδοξία του πλούτου. Αγωνίσου και σου λέω εγώ ο γεροπαρμένος, σίγουρα η παλιοζωή θα αλλάξει. Γνώμη μου είναι ότι κάθε άλλη προσπάθεια θα είναι εις βάρος σου.

Για το Συνέδριο

Χαιρετίζω από τώρα το συνέδριο που θα γίνει το Μάη του 1996 και εύχομαι οι στόχοι του να είναι επιτυχείς.

Γνώμη έχω σαν μικρό ανθρωπάκι, μην παρασύρεσαι αγαπητέ Ελληνα και Ελληνίδα σε πολιτικές παγίδες. Φτάνει πια χορτάσαμε. Γνώμη μου είναι πως όσοι ενδιαφέρονται για βελτίωση ζωής, να δίνουν και μια ματιά στο παρελθόν, αλλά όσοι εργαστούν να μελετήσουν τις βάσεις της πορείας που πρέπει να ακολουθηθεί στο μέλλον. Είναι υποχρεωμένοι να μελετήσουν προσεκτικά το παρελθόν, γιατί έχουν γίνει και λάθη. Σε αυτή τη δύσκολη εποχή που περνάει το Κόμμα, παρόλη την επιφανειακή αδιαφορία που δείχνει ο κόσμος, ενδιαφέρεται να βγει σωστό συνέδριο διότι στηρίζει τις ελπίδες του σε αυτό. Βλέπει και προαισθάνεται εις την ιστορική διαδικασία που περνά, εάν χαθεί, θα χαθεί και αυτός μαζί του.

Ο Λένιν είπε ότι το ασήμαντο γίνεται σημαντικό. Και ότι η αλήθεια είναι πάντοτε συγκεκριμένη και ποτέ αφηρημένη. Ο σύντροφος θέλει μια καλύτερη συμπεριφορά και όχι όταν κάποιος πάρει τον τίτλο και τον κομματικό βαθμό να καβαλικεύει τον Κίτσο και με το καμτσίκι του να βαρά. Εχουν γίνει τέτοια και όταν του μοιράσει δολάριο να πουλά τον αγώνα και τη θυσία του συντρόφου. Ο σύντροφος αγωνίζεται για καλύτερη ζωή, όχι για ατομικό συμφέρον.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ

Λαγκαδάκια Ζακύνθου

Απαραίτητη συμβολή στις Θέσεις του ΚΚΕ μπροστά στο 15ο Συνέδριο, είναι η ανάγκη, η απαίτηση της καταδίκης του κακόφημου 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ και της 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ του 1956.

Επίσης απαραίτητη είναι η προβολή και υπεράσπιση του ανεπανάληπτου θεωρητικού και πρακτικού έργου του Ι. Β. Στάλιν.

Αν αυτά δε γίνουν και έως ότου αυτά γίνουν, εμείς οι κομμουνιστές και το ΚΚΕ δε θα δούμε άσπρη μέρα.

Οι τροτσκιστές, οι αναρχικοί, οι ρεβιζιονιστές, οι διαλυτές του κομμουνισμού, θα αλωνίζουν, θα διαγουμίζουν το ανυπεράσπιστο χώρο της συνεπούς Αριστεράς, μηδενίζοντας τις προσπάθειες, τους αγώνες του κινήματος, όσο κι αν οι αντικειμενικές συνθήκες ευνοούν αυτούς τους αγώνες. Αν θέλουμε λοιπόν να πάμε μπροστά, αν έχουμε σκοπό να πάμε μπροστά, οι θέσεις μας για το ΚΚΕ, πρέπει να 'ναι οι θέσεις του Ζαχαριάδη, για την Ιστορία του ΚΚΕ, οι θέσεις του τιμημένου ΚΚΕ της εποχής της δόξας, μέχρι την ντροπιασμένη 6η Ολομέλεια του '56.

Οι θέσεις του σημερινού ΚΚΕ πρέπει να 'ναι οι θέσεις του μαρξισμού - λενινισμού - σταλινισμού, όπως ακριβώς πολυάριθμες φορές εκτέθηκαν στον "Ριζοσπάστη" και στην ΚΟΜΕΠ μέχρι το 1956, όπως ακριβώς οι μεγάλοι Ελληνες διανοητές σαν τον Δημ. Γληνό και το Ν. Ζαχαριάδη τις ανέπτυξαν (βλέπε και ΚΟΜΕΠ 1943).

Είναι σίγουρα μεγάλο κατόρθωμα μέσα στις σημερινές συνθήκες της σήψης και της διάλυσης, το να κρατήσει το σημερινό Κόμμα, τον τιμημένο τίτλο ΚΚΕ και το τιμημένο σύμβολο το σφυροδρέπανο. Τιμή σ' αυτούς που το κατόρθωσαν. Δεν είναι όμως αρκετό.

Είναι αδήριτη ανάγκη ο τίτλος του ΚΚΕ και το σύμβολο, το σφυροδρέπανο, να αποκτήσουν ουσιαστική, επαναστατική αξία, να αποκτήσουν αντίστοιχο με τον τίτλο και το σύμβολο επαναστατικό περιεχόμενο.

Και αυτό θα το κατορθώσουμε μόνο μελετώντας, αξιοποιώντας, αφομοιώνοντας και προπαντός εφαρμόζοντας τις αθάνατες θέσεις του ΚΚΕ της εποχής της δόξας.

Οπως ακριβώς αυτές διατυπώθηκαν από τους θεωρητικούς του ΚΚΕ με κορυφές τον Ν. Ζαχαριάδη και τον Δημ. Γληνό.

Διαβάζουμε στην ΚΟΜΕΠ του 1943 αρ. φυλ.14, σελ. 304 ,ανατύπωση ΚΚΕ Οκτώβρης 1946:

" Ο μαρξισμός, κοσμοθεωρία και ζωντανή μέθοδος του προλεταριάτου και του ΚΚ, ανεπτυγμένος σε λενινισμό - σταλινισμό, δίδει τη μοναδική σωστή γνώση του κόσμου, και το δρόμο δράσης για την αλλαγή του, προς το συμφέρον της κοινωνικής προόδου.

Η τωρινή κοινωνική πραγματικότητα με τη φοβερή πολεμική σύρραξη, που βγήκε απ' τις εσωτερικές αντιθέσεις του καπιταλισμού και επιβλήθηκε από το φασισμό, αποτελεί περίτρανη απόδειξη για την ορθότητα του μαρξισμού - λενινισμού - σταλινισμού".

Αυτά λέει η ΚΟΜΕΠ του 1943, άρθρο του Γληνού.

Είναι φανερό ότι ο ακρωτηριασμός της κοσμοθεωρίας από το τρίτο συστατικό της, το σχετικά πιο σύγχρονο, την καθιστά ανάπηρη και αναχρονική. Θα είμαστε ανάξιοι και αρνητές της ιστορίας μας, ιστορίας αγώνων και θυσιών αν επιτέλους δεν ακολουθήσουμε το σωστό δρόμο, τη σωστή μέθοδο.

Αν δε χρησιμοποιήσουμε το υπέροχο πρακτικό ιδεολογικό όπλο - εργαλείο που λέγεται μαρξισμός - λενινισμός - σταλινισμός.

Η στέρεη γνώση, παραδοχή και αφομοίωση του ιδεολογικού θεωρητικού θησαυρού του ΚΚΕ μέχρι το 1955, θα γίνει το εφαλτήριο για τη σημερινή επέκταση αυτού του θησαυρού, για τη δημιουργία του σύγχρονου θεωρητικού όπλου, εργαλείου ικανού να μελετήσει τις σύγχρονες συνθήκες αγώνα του προλεταριάτου (βλέπε ΚΟΜΕΠ 1943, σελ. 139, άρθρο Ν. Ζαχαριάδη).

Η ζωντανή ψυχή του μαρξισμού - λενινισμού - σταλινισμού, ενάντια στα περιττώματα του χρουτσοφικού ρεβιζιονισμού, θα γίνει το δημιουργικό εργαστήρι, που θα επεξεργαστεί πάντα με κριτικό πνεύμα το σύγχρονο αγωνιστικό επαναστατικό εργαλείο, για σωστή πολιτική τακτική, που θα αντιμετωπίσει νικηφόρα και αποτελεσματικά τη σύγχρονη ζωντανή πραγματικότητα που όλο αλλάζει, εξελίσσεται, μεταβάλλεται.

Να μην αφήσουμε από άγνοια ή αδιαφορία να μας παραπλανούν, να μας εμπαίζουν οι ρεβιζιονιστές. Οτι δήθεν η σύγχρονη εποχή μπορεί να αντιμετωπιστεί με θέσεις που τις βαφτίζουν νέες, αλλά είναι παλαιότατες.

Θέσεις που έχουν εφαρμοστεί κι έχουν αποτύχει, θέσεις με τις οποίες οι σοσιαλδημοκράτες της 2ης Διεθνούς κατέστρεψαν το κίνημα στη Γερμανία και Δυτική Ευρώπη.

Θέσεις με τις οποίες οι μονσεβίκοι και τροτσκιστές δοκίμασαν να καταστρέψουν το κίνημα στην ΕΣΣΔ.

Θέσεις με τις οποίες τελικά ο Χρουτσόφ κατέστρεψε ό,τι οι Λένιν - Στάλιν δημιούργησαν.

Οσο κι αν εναγώνια ψάχνω, όσο κι αν μελετώ τις πολυάριθμες πολυποίκιλες θέσεις που βγήκαν στο προσκήνιο μετά το 1956 πάντα καταλήγω με μαθηματική ακρίβεια ότι: Οι μόνες σωστές θέσεις προς το παρόν είναι οι θέσεις του μαρξισμού - λενινισμού - σταλινισμού.

Είναι οι μόνες αναγκαίες και ικανές για να αναπαραχθούν, να μετεξελιχθούν για την αντιμετώπιση της σύγχρονης πραγματικότητας.

Α. Π. ΔΑΝΙΗΛ

Αθήνα

Με δύο προτάσεις - λύσεις

Θέλοντας να έχω την αίσθηση ότι βάζω κι εγώ ένα πετραδάκι για την επιτυχία του 15ου Συνεδρίου και με όλο το σεβασμό μου στις προσπάθειες για την εκπλήρωση της υψηλής αποστολής του Κόμματος, γράφω τις παρακάτω παρατηρήσεις - προτάσεις. Οσο μπορώ πιο σύντομες.

ΦΥΛΛΑΔΙΑ: Το φυλλάδιο "Σχέδιο Προγράμματος" ("Σχ. Προγρ."), όπως και η "Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ενωση" (Συνθ. του Μάαστριχτ), και η "Λευκή Βίβλος", ίσως, θα 'πρεπε να 'ναι γραμμένα με λόγια λίγα, απλά, κατανοητά.

Το "Σχ. Προγρ." δεν ξανακοιτάχτηκε, κατά τη γνώμη μου, όσο έπρεπε. Μάλλον, ήθελε κι άλλο "χτένισμα".

ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ: Παρεξηγημένες (απ' τους περισσότερους, είτε κακοπροαίρετα, είτε από αφέλεια) και πολύ ταλαιπωρημένες λέξεις, όπως κι άλλες (ελευθερία, δημοκρατία, σοσιαλισμός, μαρξισμός). Στην παράγρ. 36 του "Σχ. Προγράμματος", όπου αναφέρεται στην εξουσία του σοσιαλιστικού κράτους, νομίζω ότι πέντε - έξι επεξηγηματικές αράδες γραμμένες από συντρόφους που έχουν κατανοήσει σωστά αυτόν τον όρο, και τους έγινε "κτήμα" το τι εννοούσαν με αυτό οι μεγάλοι Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, που να απέδιδαν απλά, ορθά και πλήρη τη "δικτατορία του προλεταριάτου", θα διασκέδαζαν αρκετά τους φόβους και τους σκεπτικισμούς πολλών φίλων. Θα βοηθούσαν πολύ στην ιδεολογική κατάρτιση γενικά, που τόσο πιεστικά μας χρειάζεται.

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ: Δυστυχώς, η αύξηση και ο εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού των επιχειρήσεων δεν εξασφαλίζει κατ' ανάγκην και την αύξηση της παραγωγικότητας. Υποτιμούμε, κατά κανόνα, διάφορα άλλα μέτρα, και στην προκειμένη περίπτωση, στο "Σχέδιο Προγράμματος", παρ. 35, δεν αναφέρεται κανένα απ' αυτά, όπως είναι: Ο προγραμματισμός της παραγωγικής διαδικασίας, η καλύτερη κατάρτιση του εργατοϋπαλληλικού προσωπικού, η υποκίνηση του ζήλου των εργαζόμενων με διάφορες παροχές (υλικές, ψυχολογικές), η αναδιάταξη χώρων, η αξιοποίηση της ψυχοτεχνικής και φυσιολογίας της εργασίας, κ.ά.

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ "ΕΞΩΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ": Στο "Σχέδιο Καταστατικού", άρθρο 38, παρ. ζ, αναφέρεται η αξιοποίηση των οπαδών, φίλων και ψηφοφόρων του κόμματος. Στην πράξη, τι γίνεται; Απ' ό,τι έχω υπόψη μου, σχεδόν τίποτα. Είναι απαράδεκτο να τους θυμούνται μόνο για οικονομική ενίσχυση, και στις εκλογές. Πιστεύω, ότι με μια κάποια δραστηριότητα και φαντασία (πόσο λείπουν κανούριες ιδέες στη δουλιά του Κόμματος!) των υπεύθυνων των ΚΟΒ, η προσφορά τους θα 'ταν μεγάλη.

ΑΡΘΡΟ 3 του "Σχεδίου Καταστατικού": Εκεί αναγράφεται ότι "το μέλος του ΚΚΕ... αντιπροσωπεύει το Κόμμα". Βέβαια, το κάθε μέλος του, κατά κάποιο τρόπο, κατοπτρίζει το Κόμμα. Ομως, ότι το αντιπροσωπεύει..., νομίζω ότι είναι κάπως ατυχής η επιλογή αυτής της λέξης.

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ: Το πώς θα γίνει αυτό (που προτείνω παρακάτω) κι αν και εφόσον... γίνει, είναι θέμα του αρμόδιου κομματικού οργάνου. Λέω, λοιπόν, στα ανώτατα, τουλάχιστον, κομματικά όργανα (ΠΓ, ΚΕ) να καθιερωθεί σιγά σιγά, τα μέλη τους, όταν πρόκειται να υποβληθούν προτάσεις, να δοθούν λύσεις για ορισμένα (γιατί όχι και για όλα; ) θέματα, να προσέρχονται (τα μέλη τους) με δύο τουλάχιστον προτάσεις - λύσεις. Ετσι, θα έχουμε αφ' ενός να διαλέξουμε από περισσότερες απαντήσεις - προτάσεις, και αφ' ετέρου, και το σπουδαιότερο, το κάθε μέλος θα είναι υποχρεωμένο να σκεφτεί περισσότερο το προς συζήτηση θέμα, και όχι να προτείνει την πρώτη σκέψη που έτσι αβασάνιστα του ήρθε στο νου (όπως γίνεται συνήθως παντού). Ο υπουργός Οικονομικών της Αγγλίας (ήταν ο Τσόρτσιλ), που είχε και συμβουλευόταν έξι διαπρεπείς οικονομολόγους, έπαιρνε πάντα επτά λύσεις, γιατί ένας απ' αυτούς, ο πολύς Κέινς (ΚΕΥΝΕS) του έδινε πάντα δύο. Και μια και λέμε για λύσεις, επιτρέψτε μου να αναφέρω κάτι που θυμήθηκα και που πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό και αξίζει μιας κάποιας προσοχής: "Ο πατήρ Μπράουν (BRAWN) ακούμπησε το πούρο του και είπε προσεκτικά: Δεν είναι ότι δεν μπορούν να δουν τη λύση. ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ".

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΜΒΑΡΔΑΣ

Αθήνα

Πρόταση για το Καταστατικό

Προτείνω το συνέδριο να εκλέξει ένα όργανο, την επιτροπή των αρχαιότερων, που θα αποτελείται από μέλη του Κόμματος, τα οποία, λόγω ηλικίας, δεν ανήκουν σε όργανα. Θα εκλέγονται από το Συνέδριο και υποψήφιοι θα είναι αντιπρόσωποι του Συνεδρίου, μα και άλλοι ικανοί σύντροφοι που δεν είναι αντιπρόσωποι.

Θα αποτελείται από πενήντα (50) περίπου μέλη. Εφόσον όλοι θα είναι συνταξιούχοι, θα δουλεύουν σε κοινωνική βάση. Η επιτροπή αυτή θα είναι όργανο ανεξάρτητο από την ΚΕ και θα λογοδοτεί στο Συνέδριο. Το περιεχόμενο της δουλιάς του θα είναι περίπου το ακόλουθο: Θα μελετά όλες τις αποφάσεις και ενέργειες της Κεντρικής Επιτροπής και του ΠΓ και όταν δεν είναι σύμφωνοι με κάποια απόφαση ή ενέργεια, θα το βάζει για συζήτηση στην Κεντρική Επιτροπή για να πάρουν μια κοινή σωστή απόφαση. Σε περίπτωση που δε συμφωνούν βασικά σε αρχιακά ζητήματα, τότε θα έχει το δικαίωμα η επιτροπή να καλέσει ακόμα και έκτακτο Συνέδριο.

Ισως η πρόταση αυτή να φανεί σαν παράξενη και πρωτότυπη, όμως εάν γυρίσουμε πίσω στην Ιστορία του Κόμματος, θα δούμε ότι η παλιά φρουρά έσωσε το Κόμμα δύο τρεις φορές και εάν υπήρχε το όργανο αυτό θα έβλεπε τους αναθεωρητές στο γέννημά τους και θα προλάβαινε το κακό με τις μικρότερες απώλειες. Δε θα πρέπει να παραβλέψουμε τη Σοφία των Λαών, που την τελευταία λέξη την είχαν οι Αρχαιότεροι.

Ο Λένιν το 1923 στο δωδέκατο Συνέδριο του Κόμματος συνέστησε να αυξηθεί η Κεντρική Εξελεγκτική Επιτροπή ως τα 100 μέλη με υπεροχή εργατών και αγροτών για έλεγχο των οργάνων και των καθοδηγητών από τις παρεκκλίσεις. Αυτό όμως δεν έγινε, και είναι και αυτό μια από τις αιτίες, που το κόμμα σταδιακά πέρασε στον οπορτουνισμό και τον λικβινταρισμό. Η πρόταση αυτή έχει βαρύτητα, γιατί κανένας δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι και στο μέλλον δε θα παρουσιαστούν παρόμοιες καταστάσεις, οπότε η ύπαρξη τέτοιας επιτροπής θα είναι εγγύηση για το μέλλον του Κόμματος. Η Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου δεν μπόρεσε και ούτε μπορεί να παίξει το ρόλο της προτεινόμενης επιτροπής, γιατί εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή και είναι υποχρεωμένη να πειθαρχεί στις αποφάσεις της ΚΕ και αυτό έδειξε το παρελθόν, ότι καμιά ΕΚΕ δεν έβαλε στο Κόμμα για συζήτηση τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούσαν το Κόμμα και οδήγησαν σε διασπάσεις.

Γι' αυτό προτείνω, το Συνέδριο να συζητήσει αυτή την πρόταση και όχι να μείνει κάπου στα χαρτιά.

ΖΑΓΚΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Αθήνα