"Εάν δεν το δεις από κοντά δεν καταλαβαίνεις το έγκλημα που επιχειρείται",αυτή είναι η φράση που κυριάρχησε την Κυριακή το απόγευμα στον "Παράδεισο της Πάρνηθας" στην περιοχή "Πηγάδι Παπά" όπου μας ξενάγησαν "μικρά και μεγάλα" παιδιά του Αυλώνα. Και πραγματικά έτσι είναι. Οποιος δε δει από κοντά την ομορφιά της περιβόητης θέσης "Πηγάδι Παπά" δε θα καταλάβει. Οι κάτοικοι του Αυλώνα και πολύ περισσότερο οι νέοι, γνωρίζουν την πραγματική αξία της περιοχής, γιατί τη ζούνε και τη χαίρονται χωρίς να την ενοχλούνε. Ισως για αυτό, όπως λένε, αγαπάνε περισσότερο τη φύση από τα οποιαδήποτε "αντισταθμιστικά".

Καλεσμένοι για αυτήν την ξενάγηση, ήταν οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι που καλύπτουν το σχετικό ρεπορτάζ. Ανταποκρίθηκαν μόνο το ΚΚΕ, του οποίου πολυμελής αντιπροσωπεία, με επικεφαλής την Γενική Γραμματέα του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα και τον Σπύρο Χαλβατζή μέλος του ΠΓ και επικεφαλής της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας, έφτασε νωρίς στην περιοχή. Απόντες οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρόντες κάποιοι τοπικοί πολιτευτές της Πολιτικής Ανοιξης, παρόντες ορισμένοι δημοσιογράφοι από τηλεοπτικά μέσα, απόντες οι συνάδελφοι των εφημερίδων, παρόντες κι ορισμένοι πανεπιστημιακοί, κανείς όμως από τους άμεσα εμπλεκόμενους στην υπόθεση. Παρόν και το ερώτημα: Πώς θα γράψεις και πώς θα ψηφίσεις αύριο στη Βουλή, όταν δεν ξέρεις;

Η ξενάγηση άρχισε στις 6 το απόγευμα με πρώτη στάση τη θέση "Πηγάδι Παπά 2" η οποία απέχει μόλις δέκα λεπτά από την πόλη του Αυλώνα, κι είναι ένα μικρό σχετικά χωράφι με στάχια, στην καρδιά του δάσους της Πάρνηθας. Σε απόσταση μόλις 300 μέτρων, στην απέναντι πλαγιά, απλωνόταν η θέση "Πηγάδι Παπά 1". Η στάση έγινε μέσα στην καρδιά του κύριου παραπόταμου του Ασωπού, στο Μαυρόρεμα ή Κουκίστρα, ανάμεσα σε αιωνόβια πλατάνια, που το πλάνο ορισμένων προβλέπει ότι θα θαφτούν κάτω από τόνους επεξεργασμένων σκουπιδιών.

Ο δασολόγος Καπανδριτίου Χρήστος Πετρογιάννης,μας ανέλυσε μια σειρά από περιβαλλοντικά στοιχεία που αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα του χώρου όχι μόνο για χωματερή αλλά και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.

Συγκεκριμένα ο Χ. Πετρογιάννης, ανέφερε ότι η θέση "Πηγάδι Παπά" απέχει 4-5 χιλιόμετρα από τον πυρήνα του δρυμού της Πάρνηθας και 500 μέτρα από τις παρυφές της, όπου βρίσκεται το καταφύγιο θηραμάτων "Βουτήματος". Στο καταφύγιο, 11 χιλιάδες στρέμματα ανήκουν στο δήμο και κάθε χρόνο εμπλουτίζεται από τον κυνηγετικό σύλλογο Αμαρουσίου, με φασιανούς, λαγούς και πέρδικες, ενώ υπάρχουν περίπου 50 ελάφια σε όλη την περιοχή που μάλιστα πολλές φορές το χειμώνα κατεβαίνουν στις άκρες του χωριού. Για τη δημιουργία εκεί ΧΥΤΑ θα χρειαστεί να γίνει διαπλάτυνση του δρόμου για να περνούν τα "κοντέινερς", δηλαδή θα χρειαστεί να κοπούν τουλάχιστον 12 χιλιάδες δέντρα, ενώ συνολικά για τον ΧΥΤΑ θα χρειαστεί να κοπούν περίπου 50 χιλιάδες δέντρα. Οπως επίσης κατήγγειλε ο δασολόγος και διαπιστώσαμε αργότερα "ιδίοις όμμασι", τα 300 φορτηγά καθώς και οι 1.500 άνθρωποι που υπολογίζεται πως θα δουλεύουν στην περιοχή, θα διασχίζουν καθημερινά 6 χιλιόμετρα δρόμου μέσα στο δάσος. "Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για όποιο ανθρώπινο λάθος;" αναρωτήθηκε ο ίδιος.

Μετά από σύντομες αναφορές σε στοιχεία της περιοχής που κατέθεσαν και άλλοι παρόντες στην ξενάγηση επιστήμονες, η βόλτα στο δάσος τελείωσε με επίσκεψη στην περιοχή που υπάρχουν οι γεωτρήσεις οι οποίες δίνουν το 5% του νερού της Αθήνας.

Την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ για τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στον Αυλώνα, μετά και την επιτόπου αυτοψία, εξέφρασε, μιλώντας στην εκδήλωση η Αλέκα Παπαρήγα.Η ίδια υπενθύμισε ότι το ΚΚΕ έχει ήδη καταγγείλει τις πραξικοπηματικές ενέργειες, με τις οποίες παρακάμφθηκαν οι παρατηρήσεις της Τεχνικής Υπηρεσίας του ΕΣΔΚΝΑ επί της μελέτης Παρασκευόπουλου και τόνισε ότι τα κριτήρια για αυτό το πραξικόπημα ήταν κομματικά και οικονομικά. "Αν έρθει στη Βουλή μια τέτοια επιλογή θα την καταψηφίσουμε" είπε. "Πιστεύουμε, όμως, συνέχισε, ότι πριν έρθει στη Βουλή, πριν είναι αργά, πρέπει να οργανωθεί ένας αγώνας και ενημέρωση των κατοίκων του Λεκανοπεδίου, γιατί ο χώρος των χωματερών είναι ένας χώρος όπου παίζονται μεγάλα συμφέροντα πολιτικά και οικονομικά".

Αναφερόμενη στις μεθοδεύσεις σημείωσε πως "δεν πρόκειται για αθώα λάθη ή για τυχαία λαθεμένες ενέργειες. Η τεχνική υπηρεσία του ΕΣΔΚΝΑ μπορεί με αντικειμενικά κριτήρια να διατυπώσει πρόταση χωροθέτησης. Εχει δοκιμαστεί αυτή η υπηρεσία. Πρέπει όμως να αφεθεί να λειτουργήσει χωρίς κομματικές παρεμβάσεις. Η επιλογή που έγινε για τον Αυλώνα δεν είναι τυχαία και βεβαίως ο Λαλιώτης δεν είναι υπεράνω αυτής της επιλογής, ήταν μέσα στην επιλογή". "Είμαστε, συνέχισε, ριζικά αντίθετοι με τις φανερές μεθοδεύσεις, να κλείσει η υπόθεση με τη χωματερή σε μια περιοχή, στην οποία η λέξη περιβάλλον τής ανήκει με όλη τη σημασία. Πιστεύουμε ότι πίσω από αυτές τις επιλογές κρύβονται μεγάλα συμφέροντα οικονομικά και έχουν να κάνουν με όλο τον ορεινό όγκο της Πάρνηθας και με μεθοδεύσεις που έχουν σχέση με αλλαγή ίσως της χρήσης γης και με μεγάλα οικονομικά και άλλα ενδεχόμενα κέρδη. Η περιοχή έχει γίνει στόχος γενικότερων συμφερόντων. Γι' αυτό και αντιδράσαμε και θα αντιδράσουμε!"

Αναφερόμενη στην έμπρακτη στήριξη του ΚΚΕ στους αγώνες του λαού της περιοχής η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ότι αυτή δε θα εκφραστεί μόνο στη Βουλή, αλλά όπως είπε: "Θα δώσουμε μάχη σαν αυτές τις μάχες που δίνετε και εσείς. Εξω από τη Βουλή, στους δρόμους, στους αγώνες γιατί τουλάχιστον άλλο δρόμο εμείς δεν έχουμε".

Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο Σπ. Χαλβατζής έκανε ορισμένες επισημάνσεις. Πρώτον,είπε, υπάρχει μια σημαντική αντίφαση στα όσα λέει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Τα νομαρχιακά όρια είναι σχετικά. Εν μια νυκτί άλλαξαν τα όρια της νομαρχίας της Αθήνας, της Αν. Αττικής και της Δ. Αττικής. Δεν μπορεί να αλλάζουν στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Δεύτερον,ο υπουργός μάς είπε ότι στη Ριτσώνα θα πάνε τα τοξικά απόβλητα της μισής Ελλάδας. Δεν παραβιάζονται έτσι τα διοικητικά, νομαρχιακά όρια; Τρίτον,οι δύο νομοί Τρικάλων και Καρδίτσας, έχουν αποφασίσει με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργού, την οποία εμείς συμμεριζόμαστε, να διαμορφώσουν έναν ενιαίο χώρο υγειονομικής ταφής στη Δυτική Θεσσαλία. Εκεί υπάρχουν άλλοι νόμοι, άλλοι κανόνες, άλλες αρχές; Το ίδιος γίνεται και στη Δυτική Μακεδονία. Εκεί άλλο κράτος είναι; Επιμένουμε, στηρίζαμε και στηρίζουμε τις επιλογές του ΕΣΔΚΝΑ. Ασκήσαμε αυστηρότατη κριτική για τις καθυστερήσεις και τις τελευταίες παλινωδίες του. Υπάρχει καθυστέρηση. Είναι απαράδεκτη η μεθόδευση του 6ου χώρου, του "Παππά Πηγάδι 2". Η λογική τους είναι εγκληματική. Θέλουν να πάνε στον 6ο χώρο για να μεταπηδήσουν και στον 5ο. Θεωρούμε δικαιολογημένη την αγανάκτησή σας. Δεν πρέπει για κανένα λόγο να καταστραφεί αυτός ο πνεύμονας της ευρύτερης περιοχής της Αττικής. Θα είναι καταστροφή όχι μόνο για τον Αυλώνα, αλλά για την Αττική. Και επειδή ο νομάρχης Βοιωτίας Σταμούλης, αναφέρθηκε στα εργοστάσια καύσης, δηλώνουμε πως είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι και σ' αυτό. Είναι καταστροφική αυτή η αντιμετώπιση, η καύση. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη, δηλώνοντας πως μας βρίσκουν σύμφωνους μόνο οι επιστημονικές μελέτες που γίνονται χωρίς κομματικές παρεμβάσεις.

Στα Ανω Λιόσια θα συνεχίσουν να θάβονται επ' αόριστο τα 4/5 των 4.000 τόνων σκουπιδιών που παράγονται ημερησίως στην Αττική.Την καταδικαστική, για το σύνολο των 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων της Αττικής, απόφαση ανακοίνωσε χτες ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης! Η σχετική είδηση προκάλεσε "σοκ" στις ομάδες των ειδικών επιστημόνων, που ψάχνουν τα τελευταία 16 χρόνια να βρουν μία λύση επιστημονικά τεκμηριωμένη και σχετικά φιλική με το περιβάλλον, καθώς ο σχεδιασμός του Ενιαίου Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Αττικής τινάζεται ουσιαστικά στον αέρα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν με τον πλέον ωμό τρόπο οι ειδικές ανάγκες του κυβερνητικού κόμματος ενόψει του συνεδρίου του και να πάψουν οι αντιδράσεις ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που προωθούν επικίνδυνες λύσεις, όπως αυτή της καύσης.

Ο υπουργός εμφανίστηκε χτες να ενδίδει, δήθεν, στην αξίωση του νομάρχη Ανατολικής Αττικής Δ. Φράγκου,ένθερμου οπαδού της καύσης, που ζήτησε τρεις μήνες προθεσμία, προκειμένου να καταθέσει η νομαρχία δική της πρόταση για το πού και πώς θα γίνει η διαχείριση των απορριμμάτων που παράγονται αποκλειστικά στην περιοχή ευθύνης της. Ο υπουργός έδωσε την προθεσμία αυτή, αλλά ταυτόχρονα άνοιξε τους "ασκούς του Αιόλου" καθώς: Η υπαναχώρηση αυτή τινάζει στον αέρα ολόκληρο το σχεδιασμό του ΕΣΔΚΝΑ για τις τρεις Ολοκληρωμένες Εγκαταστάσεις Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΕΔΑ) στην Αττική, τις διεργασίες μιας ολόκληρης δεκαετίας, αλλά και τις αποφάσεις της τελευταίας πενταετίας των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που βασίστηκαν σε όλα τα επιστημονικά δεδομένα. Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος, λίγες μέρες πριν, είχε δεσμευτεί ότι σε 40 μέρες από σήμερα θα καταθέσει νομοσχέδιο στη Βουλή για τις οριστικές χωροθετήσεις των ΟΕΔΑ.

Η υπαναχώρησή του στρώνει το έδαφος για να ριχτεί και πάλι στο τραπέζι η μέθοδος της καύσης. Προετοιμάζει ως "λύση" για τη διάθεση των 4/5 των απορριμμάτων, που παράγονται σήμερα στην Αττική, την ήδη υποβαθμισμένη Δυτική Αττική, δηλαδή τη μοναδική ΟΕΔΑ που θα δημιουργηθεί στα Ανω Λιόσια. Σε μια τέτοια "λύση" φέρεται να έχει συμφωνήσει ήδη ο δήμαρχος των Ανω Λιοσίων Ν. Παπαδήμας έναντι πλουσιοπάροχων αντισταθμιστικών οφελών ύψους 10,5 δισ. δρχ. το χρόνο! Αγνωστο όμως είναι πώς θα αντιδράσουν οι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι θα δέχονται και πάλι - έστω και με σύγχρονες και λιγότερο επιβλαβείς μεθόδους επεξεργασίας - τον κύριο όγκο των 4.000 τόνων απορριμμάτων που παράγονται κάθε μέρα στην Αττική.

Η στάση αυτή του υπουργού συνιστά επιπλέον ωμή παρέμβαση στα πράγματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς τίθεται τώρα στο περιθώριο ο ΕΣΔΚΝΑ, το θεσμοθετημένο δηλαδή όργανο για την επίλυση του προβλήματος αυτού και ουσιαστικά οδηγείται στη διάλυση, αφού, από εκπρόσωπος του 95% των κατοίκων της Αττικής, καλείται να λύσει το πρόβλημα εντός των ορίων μιας περιοχής που καλύπτει λιγότερο από τα 2/3 της γεωγραφίας της Αττικής, μιας περιοχής ήδη πυκνοδομημένης.

"Πρέπει να ανησυχούμε για ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει", δήλωσε μετά τη συνάντηση ο νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ στην Ανατολική Αττική Νίκος Στεφανίδης.Ο ίδιος καταγγέλλει πως η όλη εξέλιξη είναι επανάληψη ενός κακοφτιαγμένου σεναρίου από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και σημειώνει πως η χτεσινή υπαναχώρηση του υπουργείου "πριόνισε το κλαδί που καθόμασταν" και έκλεισε το δρόμο στον αγώνα των κατοίκων της Αττικής, για μία πραγματικά δίκαιη λύση.

"Θέλω να πηγαίνω εκδρομή στο βουνό και να μυρίζω τα λουλούδια και όχι τα σκουπίδια της χωματερής. Θέλω να θαυμάζω τις πολύχρωμες πεταλούδες και τα χρώματα των λουλουδιών και όχι την γκρίζα χωματερή. Θέλω να αναπνέω το οξυγόνο των πεύκων και όχι των σκουπιδιών της χωματερής".Με αυτό το ποίημα της Χριστίνας Στεφανή,μαθήτριας της Γ Δημοτικού, άρχισε η εκδήλωση που οργάνωσαν οι κάτοικοι το βράδυ της Κυριακής στον κήπο του Μουσείου "Ζυγομαλά" για να τιμήσουν τους καλεσμένους τους. Τα παιδιά, που τραγούδησαν μετά το "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ" και τ' άλλα που χόρεψαν ύστερα τους αρβανίτικους χορούς, έδωσαν το στίγμα - πηγή της δικής τους δυναμικής αντίδρασης σε ό,τι σχεδιάζεται σε βάρος του τόπου τους.

Ωσπου ήρθαν οι μικροί μπόμπιρες του νηπιαγωγείου του Αυλώνα να δώσουν ένα επιπλέον χρώμα στην εκδήλωση. Με μια αναπαράσταση της καταστροφής του περιβάλλοντος από τα σκουπίδια που πετάνε οι άνθρωποι και το πώς ξαναζωντανεύει το δάσος όταν οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το σφάλμα που έκαναν. Οι όμορφες χρωματιστές φορεσιές τους μαζί με το χορό τους και τα λόγια που πλαισιώνανε το χορό έπειθαν και τους πιο δύσπιστους για την καταστροφή που προξενούν τα σκουπίδια στο περιβάλλον. Οι μικροί φίλοι της κυριακάτικης παρέας δε σταμάτησαν μόνο στην παράσταση, αλλά πριν αποσυρθούν έστειλαν και ένα μήνυμα πολύ επίκαιρο για την εποχή. "Τώρα το καλοκαίρι, προσοχή, μη λερώνεται με σκουπίδια τις θάλασσες και τις ακτές και στο βουναλάκι ούτε ένα σκουπιδάκι. Καλό καλοκαίρι".

"Αυτό που όλοι μας με αγωνία ζητάμε είναι να ενώσετε τη φωνή σας με τη δική μας, όπου και όπως μπορείτε, για να πάψει η παραπληροφόρηση και να σπάσει η ένοχη σιωπή. Παραφράζοντας τον Παπαδιαμάντη θα σας πω πως κι εμείς εδώ "όσο ζούμε και αναπνέουμε, θα σωφρονούμε", δε θα πάψουμε να υπερασπιζόμαστε το περιβάλλον μέσα στο οποίο συνειδητά θελήσαμε να ζούμε, το βουνό, το δάσος, τον αέρα και τα νερά που είναι δικά μας και... δικά σας".

Είναι η τελευταία φράση της Ελένης Μαρμαρινού, επίκουρου καθηγήτριας της Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που μιλώντας στην εκδήλωση έκανε μία εκτενή αναφορά στο χρονικό της απάτης σχετικά με τη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στον Αυλώνα.

"Και δώσαν τότε εντολή οι άντρες στις γυναίκες, που ήταν στη φυλακή, να μη δεχτούν ούτε νερό, ούτε ψωμί να πάρουν από εκεί μέσα, γιατί αυτά τα φέρναν απ' την Αθήνα. Την άλλη μέρα, φορτώσαν καραβιές με νερό και ψωμί απ' τον Αυλώνα για να 'χουν να τρώνε και να πίνουν οι φυλακισμένες". Τα λόγια του δασκάλου, του Χρήστου Τσάδαρη, ακούγονταν μέσα στη σιγαλιά σαν ένα άλλο μάθημα ιστορίας, απ' αυτά που δε διδάσκονται στα σχολεία. Μίλαγε για τους αγώνες από το 1520 μέχρι το 1914 που έκαναν οι κάτοικοι στο Σάλεσι (σ. σ. αυτό είναι το ιστορικό όνομα του Αυλώνα, που για τους Τούρκους και τους μετέπειτα τσιφλικάδες όπως ο Συγγρός, έγινε Κακό - Σάλεσι). Αγώνες για να κάνουν δική τους τη γη που σήμερα απειλείται. Σ' αυτά τα χρόνια πέρασαν πολλοί από κει. Από τον Μεχμέτ Ναουμάν Μαχίρ, στον Λαπιέρ κι ύστερα στον Συγγρό. Τώρα την απειλή οι ίδιοι την ονομάζουν Λαλιώτη. "Δεν προσκυνήσαμε ποτέ, είπε ο δάσκαλος. Δε θα προσκυνήσουμε και τώρα. Αυτή η γη, αυτοί οι ανθρώποι έδωσαν πολλά για την πατρίδα. Ομως τη λέξη "αφέντη" δεν την είπαν ποτέ".

Χρήστος Τσάδαρης