Στην αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της Αθήνας, την "αποστείρωσή" της, με την απομάκρυνση των λαϊκών τάξεων και των δραστηριοτήτων τους, την παράδοση του κέντρου της πόλης στο μεγάλο κεφάλαιο και τη μετατροπή του σε χώρο παροχής υπηρεσιών, στοχεύουν η μία μετά την άλλη οι παρεμβάσεις και οι ενέργειες που κάνει στην περιοχή ο ίδιος ο Δήμος Αθηναίων.

Με αποκλεισμούς περιοχών, αύξηση του κόστους ζωής και οικονομικής δραστηριοποίησης, εκδίωξη του υπαίθριου εμπορίου και καταστροφή των ελεύθερων χώρων, επιδιώκεται η "εξέλιξη" του κέντρου της πρωτεύουσας σε μια περιοχή που θα φιλοξενεί κατά κύριο λόγο τουρίστες, υψηλά εισοδήματα, τράπεζες και επιχειρήσεις.

Ο "δήμαρχος όλων των Αθηναίων" Δ. Αβραμόπουλος και η παράταξή του, σε συνεργασία με τον άλλο "οραματιστή" της πόλης, τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη,απέκλεισε το εμπορικό τρίγωνο από τα αυτοκίνητα, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα επιβίωσης στις επιχειρήσεις χονδρικής πώλησης που λειτουργούσαν εκεί. Ο ανεφοδιασμός τους και η επικοινωνία τους με τους πελάτες τους έγιναν προβληματικές, κάτι που, επανειλημμένα, έχει τονίσει ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας. Και βέβαια δε σταματά εκεί, αλλά σχεδιάζει να επεκτείνει την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου και σε άλλες περιοχές της Αθήνας, όπως η πλατεία Βικτωρίας, τα Εξάρχεια και το Κολωνάκι.

Επιπλέον, ο δήμαρχος προχώρησε σε μια σειρά από "αναπλάσεις" περιοχών, όπως αυτή του Ψυρρή, που οδήγησαν σε κατακόρυφη αύξηση της αξίας της γης, απομάκρυνση των παλαιών κατοίκων και είσοδο του κεφαλαίου. Μετέτρεψε πολλούς δρόμους σε πεζόδρομους, δυσχεραίνοντας τη στάθμευση για τους κατοίκους των"αναπλασμένων" περιοχών. Το γεγονός ότι ο δήμαρχος σχεδιάζει την κατασκευή γκαράζ για την κάλυψη των αναγκών στάθμευσης δε σημαίνει ότι θα ανακουφιστούν οι κάτοικοι. Και αυτό γιατί η στάθμευση στο γκαράζ θα προϋποθέτει και την καταβολή του σχετικού αντιτίμου.

Παράλληλα, κατάργησε το κυριακάτικο παζάρι στο Μοναστηράκι, ενώ εξαπέλυσε και άγριο διωγμό κατά του υπαίθριου εμπορίου και των μικροπωλητών, επιβάλλοντας πρόστιμα 300 χιλιάδων στους παράνομους μικροπωλητές του Εμπορικού Κέντρου και 100 χιλιάδων σε όσους ασκούν υπαίθριο εμπόριο εκτός του Κέντρου. Δεν εκδήλωσε, όμως, καμιά πρόθεση να οροθετήσει χώρο για τους μικροπωλητές αυτούς, όπου θα μπορούν να δραστηριοποιούνται και να μην απειλούνται με εξαφάνιση. Στο ίδιο μήκος κύματος, η δημοτική αρχή προχωρά τον τελευταίο καιρό στην κατάργηση θέσεων περιπτέρων, σε μια προσπάθεια να τα εξαφανίσει σταδιακά από την πόλη.

Επίσης, η διοίκηση του δήμου, προχωρώντας σε υπέρογκες αυξήσεις των δημοτικών τελών - φέτος υπολογίζει ότι από τα ανταποδοτικά θα βάλει στα ταμεία του δήμου 26,5 δισεκατομμύρια - έχει αυξήσει σε μεγάλο βαθμό το κόστος λειτουργίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και το κόστος ζωής των κατοίκων.

Εκτός από τα παραπάνω, με την ανοχή της δημοτικής αρχής, τη σύμφωνη γνώμη, ή, απόφασή της, χάνονται αρκετοί από τους τελευταίους, ελάχιστους ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου που έχουν απομείνει στην πρωτεύουσα. Χώροι όπως το Πάρκο Ελευθερίας, που χαρίστηκε στον Λαμπράκη για να "αναπτύξει" τις "δραστηριότητές" του ή το Πάρκο Ρηγίλλης, που δωρήθηκε στους Γουλανδρήδες για να φτιάξουν εκεί το ιδιωτικό και αμφιβόλου ποιότητας μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, αλλά και άλλοι μικρότεροι χώροι, που από ελεύθερης πρόσβασης μετατρέπονται σε "ελεγχόμενης", στερούν από τις λαϊκές τάξεις χώρους, όπου μπορούν να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους και να αναπτύξουν τις κοινωνικές τους σχέσεις.

Στην παρέμβασή του στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, ο επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας Αθήνας" Σπύρος Χαλβατζής, τόνισε: "Από τις 24 Ιούνη, εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών έδωσε την κατεύθυνση για τη μετατροπή των Νομαρχιών σε ΝΠΔΔ και για περιορισμό των δαπανών. Επίσης, άλλη εγκύκλιος του υπουργείου προς τις Περιφέρειες στις 10 Ιούλη, έδινε το στίγμα για προϋπολογισμό ίδιο με τον περσινό, άρα με μειωμένες για ακόμα μια φορά τις δαπάνες και με "σφιχτή" διαχείριση. Ζητούσε, μάλιστα, να δοθεί απάντηση από τις Νομαρχίες στις Περιφέρειες μέχρι τις 2 Αυγούστου. Οπως αναφέρεται στην εισήγηση του νομάρχη, έγινε προσπάθεια από τις υπηρεσίες της νομαρχίας να καταρτίσουν αυτό το προσχέδιο προϋπολογισμού. Εάν, αυτή η έκθεση - πρόταση κατατέθηκε στην Περιφέρεια, τότε δεν υπάρχει αντικείμενο συζήτησης στο ΝΣ. Αυτήν την έκθεση - πρόταση θα έπρεπε να συζητήσουμε πριν σταλεί στην Περιφέρεια.

Δεν αποδεχόμαστε τη λογική που μετατρέπει σε μάνατζερ το νομάρχη και το ΝΣ. Δε θα πρέπει να απομακρυνθεί η αιρετή ΝΑ από τον λαό. Αντίθετα θα πρέπει να μεταφέρεται πιο κοντά σ' αυτόν. Αναφορικά με το νομάρχη Βοιωτίας και την επιβολή φόρων στην οποία προχώρησε, πρέπει να επισημάνουμε ότι λειτουργεί πιλοτικά και εφαρμόζει μια συντηρητική πολιτική. Αυτό που καταγγέλλαμε ότι θα συμβεί, είναι πλέον πραγματικότητα. Διπλασίασε τα παράβολα και τα τέλη. Προχώρησε σε μια νέα επέλαση στην τσέπη των εργαζομένων και του λαού.

Σχετικά, εξάλλου, με την προκαταρκτική έκθεση για τις πηγές φορολογικών εσόδων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, που συντάχθηκε από τον καθηγητή Ν. Τάτσο - έπειτα από κοινό αίτημα του υπουργείου Εσωτερικών και της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας και στην οποία θα βασιστεί η συζήτηση για την κατάρτιση του νομοσχεδίου αναφορικά με τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης - επισημαίνουμε τα εξής: Για τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας, τα επιχειρήματά του τα θεωρούμε απαράδεκτα ως λογική και κατεύθυνση. Ειδικά το σημείο εκείνο, όπου με το νεολογισμό περί "αντιληπτικότητας" θέλει να εισαγάγει την αντίληψη περί πρόσθετης φορολογίας. Γενικότερα, τη διαμόρφωση συνείδησης για την πρόσθετη φορολογία. Βέβαια, αυτή η προσπάθειά του είναι πλήρως εναρμονισμένη με την κυβερνητική λογική που εκφράστηκε στους νόμους 2218/94 και 2240/94, που ορίζουν ότι για τα πάντα, για την ανάπτυξη της περιοχής, την εξυπηρέτηση των πολιτών, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής μπορούν να επιβάλλονται τέλη και φόροι.

Αυτή η αντίληψη εκφράστηκε και από τον πρώην υπουργό Οικονομικών και νυν Εσωτερικών ο οποίος δήλωσε ότι δε θα επιβληθούν νέοι φόροι. Και αυτό γιατί βρέθηκε ο μηχανισμός ώστε η Αυτοδιοίκηση και ειδικά η Νομαρχιακή να επιβάλλει νέες φορολογίες. Οι Νομαρχίες με βάση αυτά τα δεδομένα προσανατολίζονται σε δράσεις που οδηγούν στη διάσπαση του εθνικού προγραμματισμού. Κάθε Νομαρχία θα κοστολογεί διαφορετικά τις υπηρεσίες της. Αναπτύσσεται, μάλιστα, και η ταξική ανισότητα από Νομαρχία σε Νομαρχία, με την έννοια ότι κάποιες, λόγω ιδιομορφιών τους μπορεί να έχουν μεγαλύτερα έσοδα. Τελικά πού θα φτάσουμε; Ο εθνικός προγραμματισμός είναι αναγκαίος και δε θα πρέπει να υπονομεύεται και από ανάλογες πρακτικές.

Κάποιοι φόροι ή τέλη εάν παραχωρηθούν στην Αυτοδιοίκηση, αυτά πρέπει να είναι ενιαία για όλη τη χώρα. Ακόμα είμαστε αντίθετοι με το να διαχειρίζεται η Νομαρχία ποσοστά επιμέρους φόρων, όπως γίνεται σήμερα με την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. Και αυτό γιατί: 1) Αυτοί οι φόροι δεν είναι σταθεροί, αλλά μεταβάλλονται στη βάση κυβερνητικών αποφάσεων. Για παράδειγμα, από τα τέλη κυκλοφορίας, που ποσοστό τους αποδίδεται στους δήμους, απαλλάσσονται από την καταβολή τους τα καταλυτικά αυτοκίνητα για μια 5ετία. Αυτά τα χρήματα δεν τα χάνει η ΤΑ και συνολικά το κράτος; 2) Με διάφορες ερμηνείες, αυτά τα έσοδα διαμορφώνονται σε βάρος της Αυτοδιοίκησης. Για παράδειγμα αναφέρουμετη φορολογία εισοδήματος, όπου δεν εμφανίζονται οι τόκοι καταθέσεων και η φορολογία προηγούμενων χρόνων. 3) Γίνεται αυθαίρετη παρακράτηση από τις κυβερνήσεις, και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των πόρων που θα έπρεπε να αποδίδονται στην ΤΑ. Και το ποσό της παρακράτησης, από το '90 μέχρι σήμερα, ανέρχεται σε 720 δισ. δραχμές.

Να σημειωθεί, εξάλλου, ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών, πριν ένα χρόνο στο τελευταίο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ ανέφερε ότι είναι αποτυχημένη η λογική του ΤΑΠ. Ωστόσο το διατηρεί. Παρά το ότι όταν ψηφίστηκε το ΤΑΠ μιλούσε η σημερινή κυβέρνηση για αλλαγή. Και είναι γνωστό ότι το ΤΑΠ ευνοεί τη μεγάλη περιουσία και ρίχνει τα βάρη στους μικρούς. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ακίνητη περιουσία εταιρίας, αντικειμενικής αξίας 500 εκατομμυρίων δραχμών, έπρεπε να πληρώνει φόρο με το ΦΑΠ, 6.750.000 δραχμές το χρόνο, ενώ με το ΤΑΠ πληρώνει το πολύ 175.000 δραχμές. Η διαφορά που προκύπτει πληρώνεται από αυτούς τους μικροϊδιοκτήτες οι οποίοι με το ΦΑΠ απαλλάσσονταν. Και με τον τρόπο, μάλιστα, που εισπράττεται το ΤΑΠ, οδηγεί στην όξυνση των ταξικών αντιθέσεων.

Θεωρούμε ότι η ΤΑ, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, πρέπει να έχει, ένα συγκεκριμένο ποσό, στο σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού και το οποίο θα αυξάνει ανάλογα με τις αρμοδιότητες και την ολοκλήρωση του θεσμού. Μόνο όταν υπάρξει δίκαιη, φιλολαϊκή, δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση θα αποδεχόμασταν μια διαχείριση φόρων από τη νομαρχία. Θεωρούμε ότι το προσχέδιο του νομοσχεδίου για τα οικονομικά της ΝΑ πρέπει να συζητηθεί πρώτα σε όλα τα Νομαρχιακά Συμβούλια, να ακουστούν οι απόψεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και να μην συνταχθεί απλά από τεχνοκράτες.

Σε ό,τι αφορά τον κρατικό προϋπολογισμό του '97, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι θα κινείται στη λογική του προγράμματος σύγκλισης. Σφιχτός, αντιλαϊκός και αντιαναπτυξιακός. Αλλωστε η Συνθήκη του Μάαστριχτ έχει δρομολογήσει για τη χώρα μας πορεία όχι αναπτυξιακή, αλλά ενίσχυσης κυρίως των υπηρεσιών και του τουρισμού. Καλές οι προθέσεις για τη διαμόρφωση αναγκών και απαιτήσεων, αλλά στην πράξη θα χρησιμοποιηθεί η μεγαλύτερη Νομαρχία της χώρας για τη διοχέτευση μιας αντιλαϊκής πολιτικής και ειδικά μιας λογικής διαχείρισης της κρίσης".

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Απαράδεκτη διαδικασία, με βαρύτατες επιπτώσεις στην πόλη και τους κατοίκους της, χαρακτηρίζει την καταστροφή των ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου η Ρένα Λευκαδίτη,αρχιτέκτονας και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη σωτηρία του Πάρκου Ελευθερίας. "Αποτελεί βασική αρχή η ανάπτυξη της κάθε πόλης να γίνεται με βάση ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, ένα σχεδιασμό. Για την Αθήνα, υπάρχει αυτός ο σχεδιασμός, το ρυθμιστικό σχέδιο που καταρτίστηκε επί δημαρχίας Αντ. Τρίτση και που έγινε και νόμος του κράτους, αλλά δεν τηρείται. Ο καθένας αξιολογεί και εφαρμόζει στην πόλη όποιο "σχέδιο" θέλει, με βάση τις προσωπικές του φιλοδοξίες και οικονομικές βλέψεις" τονίζει και συνεχίζει: "Το κράτος δεν ακολουθεί προδιαγεγραμμένη πορεία για την πόλη. Παραχωρεί, απλώς, χώρους σε ιδιώτες, δημιουργώντας τετελεσμένα και με τους δημότες να το μαθαίνουν εκ των υστέρων".

Επισημαίνει το γεγονός ότι ακόμα και τα έργα για το μετρό γίνονται με λάθος τρόπο, καθώς δεν έγιναν απαλλοτριώσεις κτιρίων προκειμένου να κατασκευαστούν οι σταθμοί του, "αλλά αντίθετα όπου βρέθηκε ελεύθερος χώρος κατακρεουργήθηκε". Αναφέρει ως παραδείγματα το κηπάκι απέναντι από το Νοσοκομείο του "Ευαγγελισμού", το Πάρκο Ελευθερίας και τον Εθνικό Κήπο.

Εξάλλου, καταγγέλλει καταστροφές ελεύθερων χώρων, που παρουσιάζονται ως "προσπάθειες αναβάθμισής τους", όπως αυτή του Πάρκου Ελευθερίας που χαρίστηκε στο Λαμπράκη. "Ο κ. Λαμπράκης, αποκρύπτει το γεγονός ότι τα στρέμματα που έχει καταλάβει για να φτιάξει την όπερά του θα τα περιφράξει. Ο χώρος θα είναι τόσο κοινόχρηστος όσο και η πρασιά του Μεγάρου Μουσικής. Τα ίδια γίνονται και με την κ. Γουλανδρή και την παραχώρηση σε αυτήν του Πάρκου Ρηγίλλης. Κατακτούν, με την ανοχή κράτους και δήμου, ένα χώρο ανεγείροντας εκεί ένα κτίριο και μετά τον περιφράζουν".

Υπογραμμίζει ότι με τέτοιες ενέργειες οι ελεύθεροι χώροι γίνονται, σταδιακά, απρόσιτοι για τους δημότες της πόλης. Θεωρεί, μάλιστα, αυτονόητο ότι έτσι υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής στην πόλη, καθώς δεν υπάρχει, πλέον, διέξοδος και δυνατότητα περιπάτου και περιορίζονται οι κοινωνικές συναναστροφές των δημοτών, αλλά και όποιες άλλες δραστηριότητές τους, καθώς χάνονται οι χώροι ανάπτυξής τους.

Σχολιάζοντας τις παρεμβάσεις που εκτελούνται στην πόλη, αλλά και ενέργειες που γίνονται και αφορούν τη λειτουργία της, ο επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα" Λεωνίδας Αυδής - τώρα και βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας - τονίζει στο "Ρ": "Οι αναπλάσεις του κέντρου της Αθήνας και η πεζοδρόμηση του εμπορικού τριγώνου αποτελούν εφαρμογή γενικότερων σχεδιασμών του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Δήμου Αθηναίων για την πόλη. Ενέργειες, όπως η κατάργηση της υπαίθριας αγοράς της Κυριακής στο Μοναστηράκι, η προσπάθεια εξαφάνισης των μικροπωλητών, η βαθμιαία κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ο αφανισμός των βιοτεχνών και του χονδρεμπορίου πριν ετοιμαστεί χώρος μετεγκατάστασής τους και η έλλειψη της συγκοινωνιακής υποδομής (μετρό, τραμ) προσλαμβάνουν χαρακτηριστικά ταξικής εκκαθάρισης"."Τείνουν", αναφέρει, "να μεταβάλουν το κέντρο της πόλης σε χώρο αποξενωμένο από την καθημερινή ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και κατάλληλο μόνο για τουρίστες, το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο και μερικούς μεταπράτες. Συγκαλύπτονται κρίσιμα ερωτήματα, όπως, ποιος ωφελείται και ποιος βλάπτεται από τις συγκεκριμένες αναπλάσεις, για ποιους θα λειτουργήσουν οι αναμορφωμένες περιοχές και ποιες οι επιπτώσεις των έργων στην ανεργία, την επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την κατοικία, την ποιότητα ζωής αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών, τον τρόπο ζωής και την πολιτιστική συνέχεια της πόλης".

Οπως τονίζει η παράταξη, οι εξαγγελίες, οι ωραιολογίες και οι δήθεν εκσυγχρονιστικές προοπτικές συγκαλύπτουν μία πολιτική που εξυπηρετεί συγκεκριμένους κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους. Παράλληλα, θυμίζει ότι τα σημερινά πολεοδομικά αδιέξοδα δημιουργήθηκαν από τις μεγάλες παρεμβάσεις της καραμανλικής οκταετίας (καταστροφή δικτύου τραμ, κατασκευές και διανοίξεις οδικών αρτηριών προς όφελος των ΙΧ, εμπορευματοποίηση της δόμησης με αποτέλεσμα την τσιμεντοποίηση) και ότι οι παρεμβάσεις αυτές είχαν παρουσιαστεί ως έργα ανάπλασης και εκσυγχρονισμού της πόλης, για να προωθήσουν πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα.

Από την πλευρά της, η "Αγωνιστική Συνεργασία" ζητά να σταματήσει η αλλοίωση του κοινωνικού και παραγωγικού χαρακτήρα του κέντρου και η αποκοπή του από την παράδοση. Να ληφθούν μέτρα αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού προβλήματος με την κατασκευή και τη λειτουργία δικτύου τραμ. Να οργανωθεί με πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων σύσκεψη των αρμόδιων φορέων (ΥΠΕΧΩΔΕ - δήμος) και εκπροσώπων εμπόρων, βιοτεχνών, εμποροϋπαλλήλων, χονδρεμπόρων και μικροπωλητών, για να εξετάσει όχι μόνο τις τεχνικές, αλλά και τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προϋποθέσεις και επιπτώσεις των σχεδιαζόμενων αναπλάσεων.

Σε προετοιμασία του εδάφους, για τη μεταβολή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας σε φορομπηχτικό μηχανισμό, προχώρησαν οι προσκείμενοι στις δυνάμεις του δικομματισμού, νομαρχιακοί σύμβουλοι. Σε συζήτηση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, το βράδυ της Παρασκευής, με θέμα τα οικονομικά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, έκαναν σαφή την πρόθεσή τους να συμμορφωθούν με τις επιταγές Βρυξελλών και κυβέρνησης για επιβολή χαρατσιών. Και αυτό, με πρόσχημα την οικονομική ασφυξία, στην οποία καταδικάζει, μεθοδευμένα και συστηματικά, την Αυτοδιοίκηση η ίδια η κυβέρνηση. Αντίθετα, η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Αθήνας" αντέδρασε στη μετατροπή των νομαρχιών σε "μακρύ χέρι" της εξουσίας. Τόνισε ότι η ΝΑ πρέπει να είναι κοντά στο λαό, προέβλεψε τον κίνδυνο διάσπασης του εθνικού προγραμματισμού και επισήμανε ότι και ο κρατικός προϋπολογισμός του '97 θα είναι αντιλαϊκός και αντιαναπτυξιακός.

Ο προσκείμενος στο ΠΑΣΟΚ νομάρχης Αθήνας Δ. Ευσταθιάδης,αφού πρώτα φρόντισε να μιλήσει για τη "μιζέρια που καλούμαστε να διαχειριστούμε", μίλησε και για τον νομάρχη Βοιωτίας που επέβαλε σειρά χαρατσιών στους κατοίκους του νομού, βρίσκοντας να πει ότι ο ίδιος δε γνωρίζει αν προηγήθηκε σχετική μελέτη πριν επιβληθούν τα χαράτσια αυτά. Είπε, μάλιστα, ότι η Νομαρχία Αθήνας καταρτίζει τέτοια μελέτη, προκειμένου να ζητήσει αύξηση τελών. Προϊδέασε έτσι και για τη δική του προσφυγή στην τσέπη του λαού, την οποία θα "νομιμοποιήσει" και με "επιστημονική τεκμηρίωση".

Αναφέρθηκε ακόμα σε μελέτη επιστημόνων που παρουσιάστηκε στο υπουργείο Εσωτερικών, η οποία κάνει λόγο για μεταφορά στη ΝΑ φόρων, που αφορούν κύρια στην οικοδομή και την ακίνητη περιουσία. Μίλησε, εξάλλου, και για την εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, που ζητά από τις Νομαρχίες οι δαπάνες τους για το '97 να συγκρατηθούν στα επίπεδα του '96. Παρέκαμψε, όμως, το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε πετσοκόψει στο μισό τις δαπάνες που είχε προτείνει η Νομαρχία για φέτος.

Ο επικεφαλής της προσκείμενης στη ΝΔ παράταξης, Θ. Κατριβάνος, είπε ότι δεν πρέπει να γίνονται σπατάλες, να αυξηθεί η κρατική επιχορήγηση και να αποδοθεί στη ΝΑ μέρος απ' τα φορολογικά έσοδα. Σε ό,τι αφορά το χαράτσωμα από τη Νομαρχία δήλωσε την αντίθεσή του, από την άλλη όμως, ισχυρίστηκε ότι η αύξηση τελών έχει νομική και λογική θεμελίωση και ότι πριν αυξήσει η Νομαρχία τα τέλη της πρέπει να γίνει μελετημένη προσέγγιση του "εγχειρήματος".

Τέλος, ο προσκείμενος στο ΣΥΝ νομαρχιακός σύμβουλος Γ. Δραγασάκης εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορεί να αυξηθούν τα τέλη σε παρεχόμενες ήδη υπηρεσίες, αλλά ότι θα μπορούσε η Νομαρχία να "συζητήσει για παροχή νέων υπηρεσιών και μέσα από κοινωνικό διάλογο να δούμε πώς θα καλύπτονται".

Οι δραματικές συνέπειες των "παρεμβάσεων", που έγιναν σε ορισμένες περιοχές προκειμένου να τις "αναβαθμίσουν", φαίνονται ξεκάθαρα στην περίπτωση της Πλάκας. Μια περιοχή η οποία μεταβλήθηκε σε μουσειακό χώρο, που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε τουρίστες και ντόπιους επισκέπτες, ενώ ταυτόχρονα αξιοποιείται με τη νέα μορφή της για την οικιστική "εξυπηρέτηση" μιας ελίτ ιδιόμορφα διασυνδεδεμένης με κυβερνήσεις και μεγιστάνες τύπου Λαμπράκη...

Στην ιστορικότερη γωνιά της Αθήνας, ύστερα από την "ανάπλασή" της και την ανακήρυξη σε τουριστική περιοχή, οι απλοί κάτοικοι έχουν παραγκωνιστεί και οι περισσότεροι έχουν εκδιωχτεί από τις νέες συνθήκες που επικρατούν πλέον εκεί. Σύμφωνα, άλλωστε, και με τα όσα έχει δηλώσει παλαιότερα στο "Ρ" ο Στέλιος Τριάντης,πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου "Παρθενών", που δραστηριοποιείται επί δεκαετίες στην Πλάκα, από τους παλαιούς κατοίκους σήμερα έχουν παραμείνει μόνο 50 οικογένειες. Ακόμα, άλλα μέλη του συλλόγου υπολογίζουν ότι από τις 17 χιλιάδες κατοίκους που έμεναν στην περιοχή το 1967, απέμειναν μόλις 2 χιλιάδες το 1990 και η μείωση συνεχίζεται με ραγδαίους ρυθμούς.

Σ' ένα κέντρο "κενό" από κατοίκους αποσκοπούν οι παρεμβάσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Δήμου Αθηναίων

Ρεπορτάζ: Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ