Απαράδεκτη διαδικασία, με βαρύτατες επιπτώσεις στην πόλη και τους κατοίκους της, χαρακτηρίζει την καταστροφή των ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου η Ρένα Λευκαδίτη,αρχιτέκτονας και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη σωτηρία του Πάρκου Ελευθερίας. "Αποτελεί βασική αρχή η ανάπτυξη της κάθε πόλης να γίνεται με βάση ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, ένα σχεδιασμό. Για την Αθήνα, υπάρχει αυτός ο σχεδιασμός, το ρυθμιστικό σχέδιο που καταρτίστηκε επί δημαρχίας Αντ. Τρίτση και που έγινε και νόμος του κράτους, αλλά δεν τηρείται. Ο καθένας αξιολογεί και εφαρμόζει στην πόλη όποιο "σχέδιο" θέλει, με βάση τις προσωπικές του φιλοδοξίες και οικονομικές βλέψεις" τονίζει και συνεχίζει: "Το κράτος δεν ακολουθεί προδιαγεγραμμένη πορεία για την πόλη. Παραχωρεί, απλώς, χώρους σε ιδιώτες, δημιουργώντας τετελεσμένα και με τους δημότες να το μαθαίνουν εκ των υστέρων".

Επισημαίνει το γεγονός ότι ακόμα και τα έργα για το μετρό γίνονται με λάθος τρόπο, καθώς δεν έγιναν απαλλοτριώσεις κτιρίων προκειμένου να κατασκευαστούν οι σταθμοί του, "αλλά αντίθετα όπου βρέθηκε ελεύθερος χώρος κατακρεουργήθηκε". Αναφέρει ως παραδείγματα το κηπάκι απέναντι από το Νοσοκομείο του "Ευαγγελισμού", το Πάρκο Ελευθερίας και τον Εθνικό Κήπο.

Εξάλλου, καταγγέλλει καταστροφές ελεύθερων χώρων, που παρουσιάζονται ως "προσπάθειες αναβάθμισής τους", όπως αυτή του Πάρκου Ελευθερίας που χαρίστηκε στο Λαμπράκη. "Ο κ. Λαμπράκης, αποκρύπτει το γεγονός ότι τα στρέμματα που έχει καταλάβει για να φτιάξει την όπερά του θα τα περιφράξει. Ο χώρος θα είναι τόσο κοινόχρηστος όσο και η πρασιά του Μεγάρου Μουσικής. Τα ίδια γίνονται και με την κ. Γουλανδρή και την παραχώρηση σε αυτήν του Πάρκου Ρηγίλλης. Κατακτούν, με την ανοχή κράτους και δήμου, ένα χώρο ανεγείροντας εκεί ένα κτίριο και μετά τον περιφράζουν".

Υπογραμμίζει ότι με τέτοιες ενέργειες οι ελεύθεροι χώροι γίνονται, σταδιακά, απρόσιτοι για τους δημότες της πόλης. Θεωρεί, μάλιστα, αυτονόητο ότι έτσι υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής στην πόλη, καθώς δεν υπάρχει, πλέον, διέξοδος και δυνατότητα περιπάτου και περιορίζονται οι κοινωνικές συναναστροφές των δημοτών, αλλά και όποιες άλλες δραστηριότητές τους, καθώς χάνονται οι χώροι ανάπτυξής τους.