Στην πρωτοφανή σε αντοχή, αποφασιστικότητα, μαζικότητα και ενότητα εξέγερση των αγροτών, η κυβέρνηση, προκειμένου να σπάσει το δίκαιο αγώνα τους, έχει εξαντλήσει το αντιλαϊκό οπλοστάσιό της. Εχει χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, κυρίως τα αθέμιτα και ύπουλα, για να γονατίσει και να τσακίσει τους αγρότες. Δεν τα κατάφερε, ούτε θα τα καταφέρει. Οι αγρότες στα μάτια και τη συνείδηση του υπόλοιπου λαού στέκουν σε υψηλή θέση και χαίρουν της έμπρακτης λαϊκής συμπαράστασης και αλληλεγγύης.

Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους εξεγερμένους αγρότες υπαγορεύτηκε κυρίως από το φόβο που την κατέλαβε ότι τυχόν νίκη των αγροτών ή έστω "συμβιβασμός" μαζί τους θα την έφερνε σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση απέναντι στο διογκούμενο κύμα κινητοποιήσεων των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των εκπαιδευτικών, των ναυτικών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Από την άλλη, είναι αλήθεια, η κυβέρνηση Σημίτη δεν μπορούσε να ενεργήσει αλλιώς. Ηταν μονόδρομος γι' αυτήν η αδιαλλαξία και η προσπάθεια υπονόμευσης των αγροτικών κινητοποιήσεων, από τη στιγμή που έχει δεσμευτεί απέναντι στα μεγάλα αφεντικά - ντόπια και ξένα - ότι θα θυσιαστεί για να επιβάλλει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Από την πρώτη μέρα ήταν φανερό ότι η κυβέρνηση Σημίτη είχε υποταχθεί στη "μοίρα" της.

Οι πρώτοι που έσπευσαν στο πλευρό της και στήριξαν την αδιάλλακτη στάση της ήταν - ποιοι άλλοι; - οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεξαγωγείς. Ο ΣΕΒ και τα άλλα "ευαγή ιδρύματα" εξέφρασαν την ταξική τους αλληλεγγύη στον πολιτικό εκφραστή και διαχειριστή των συμφερόντων τους. Ηταν οι πρώτοι, και μόνοι, που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της κυβέρνησης να "αντιδράσουν", ως "κοινωνική τάξη", στις αγροτικές κινητοποιήσεις και μάλιστα έμπρακτα, καταθέτοντας μηνύσεις σε βάρος των αγροτών και συμμετέχοντας ενεργά στο χτύπημα του αγώνα τους, όπως αυτές του Συνδέσμου Εξαγωγέων Θεσσαλονίκης.

Οπως ήταν αναμενόμενο, η συμπαράσταση των μεγαλοεπιχειρηματιών δεν ήταν αρκετή για να σώσει την κυβέρνηση, η οποία στράφηκε σε περισσότερο αποτελεσματικές μεθόδους, οι οποίες όμως αποκάλυψαν το αποκρουστικό και αυταρχικό πρόσωπό της, ακόμα και σε αυτούς που την ψήφισαν πριν δύο μήνες.

Αρχικά η κυβέρνηση επιχείρησε να επιβεβαιώσει την πολιτική και ιδεολογική υπεροχή. Στην κατεύθυνση αυτή επιστρατεύτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, με τα απανωτά διαγγέλματα, τα οποία τα χαρακτήρισε η προσπάθεια ιδεολογικής τρομοκρατίας, η κινδυνολογία και ο εκβιασμός των συνειδήσεων. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Ο Κ. Σημίτης όχι μόνο δεν έπεισε τους αγρότες, αλλά πύκνωσε τα μπλόκα. Ακόμα χειρότερα γι' αυτόν, η "κοινή γνώμη" έμεινε κατάπληκτη από την πρωθυπουργική αλαζονεία, την υπεροψία και την αδιαλλαξία. Η κοινωνική απομόνωση της κυβέρνησης, αναπόφευκτη εξαιτίας αυτής της απαράδεκτης και άθλιας συμπεριφοράς της, αποτέλεσε την πρώτη και καθοριστική ήττα της κυβέρνησης στην αναμέτρηση με τους αγρότες.

Μέσα σε αυτό το δυσμενές για την κυβέρνηση και την πολιτική της κλίμα, κατέφυγε στα γνωστά και δοκιμασμένα από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ "μέσα". Ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ, που τις "παλιές, καλές εποχές" κατόρθωνε να παίζει το ρόλο του "κυματοθραύστη" των κοινωνικών αγώνων, ανέλαβε δράση. Τα κορυφαία στελέχη (Σκανδαλίδης, Τσουκάτος) πραγματοποίησαν εκφοβιστικές περιοδείες στη Θεσσαλία, αλλά, κυριολεκτικά, έσπασαν τα μούτρα τους. Την ίδια τύχη είχαν και οι επόμενες κινήσεις του κομματικού μηχανισμού, μέσω των νομαρχών και των κομματικών και συνεταιριστικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ.

Οι παρεμβάσεις τους προκάλεσαν και εξόργισαν τα μέλη και τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, τα οποία βέβαια δεν εξαιρούνται από την εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να τους αποσύρει από τα μπλόκα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δε δίστασε να χρησιμοποιήσει την Αγροτική Τράπεζα και τους ανταποκριτές των ΕΛΓΑ, οι οποίοι τους "πλησίασαν" σε προσωπικό επίπεδο, κομίζοντας "ελκυστικές" προτάσεις και υποσχέσεις, αλλά και απειλές και εκβιασμούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι προσπάθειες της κυβέρνησης απέτυχαν, παρά το γεγονός ότι τα λεγόμενα διαφωνούντα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Αρσένης, Τσοχατζόπουλος, Β. Παπανδρέου) είχαν ταχθεί στο πλευρό του Κ. Σημίτη και είχαν αποδοκιμάσει τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Ο ρόλος των "διαφωνούντων" στο ΠΑΣΟΚ ξεσκεπάστηκε στα μάτια των αγροτών. Αυτό που επίσης τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα εφαρμοστεί η ίδια πολιτική πιο αποτελεσματικά, να γίνουν με μια έννοια "Σημίτηδες στη θέση του Σημίτη".

Η κυβέρνηση, στην εναγώνια προσπάθειά της να σπάσει τον αγώνα των αγροτών, δε δίστασε - όπως αναμένονταν - να χρησιμοποιήσει τη συκοφάντηση και την προβοκάτσια. Ξεκίνησε από τη γνωστή θεωρία των "υποκινούμενων" και κορύφωσε την επίθεσή της, χαρακτηρίζοντάς τους ως "μπαταχτσήδες", μεγαλοτσιφλικάδες, "βαρυποινίτες" και "μαφιόζους". Το μόνο που απέδειξε η χρήση τέτοιων μεθόδων ήταν ότι κυβέρνηση παρουσιάζει έντονα τα σημάδια του πανικού, οι αντιδράσεις της είναι σπασμωδικές και επιβεβαιώνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει.

Δε θα μπορούσε βέβαια η κυβέρνηση Σημίτη να μην αναζητήσει σωσίβιο στον αντικομμουνισμό και την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ, μήπως και τρομάξει ορισμένους αφελείς. Κατόρθωσε και εδώ να γελοιοποιηθεί. Αυτός είναι και ο λόγος που τις τελευταίες μέρες έσπευσε να τα "μαζέψει".

Είναι φανερό ότι στην αναμέτρησή της με τους αγρότες η κυβέρνηση Σημίτη δοκιμάστηκε σκληρά. Η πολυδιαφημισμένη ικανότητά της να επιβάλει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα στραπατσαρίστηκε στα μπλόκα της οργής. Απέναντι στη μεθοδευμένη τρομοκρατική επίθεση - αυτός είναι ο περιβόητος "διάλογος" που προφασίζεται ότι επιδιώκει - οι αγρότες αντιπαρατάσσουν τη συμπαγή ενότητά τους και το λαϊκό κίνημα την έμπρακτη αλληλεγγύη και συμπαράταξή του. Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που αναπτερώνει γενικότερα το ηθικό και τις ελπίδες της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, που πλήττεται από τις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης, ότι μόνο με σκληρούς αγώνες μπορούν να αναχαιτίσουν αυτήν την πολιτική και να έχουν κατακτήσεις.

Ενα είναι βέβαιο. Τίποτα δεν είναι όπως πριν για την κυβέρνηση Σημίτη μετά τον αγώνα των αγροτών. Στο εξής καθημερινά θα το διαπιστώνει.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ο Ηλίας Παπαδημητρίου οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1941. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Φυλακίστηκε δύο φορές - από τον Αύγουστο μέχρι το Νοέμβρη του 1945 και από τον Αύγουστο του 1946 μέχρι τον Γενάρη του 1964. Εξορίστηκε στη Γυάρο και στη Λέρο - από τον Απρίλη του 1967 μέχρι τον Απρίλη του 1971 - για την αντιστασιακή του δράση.

Οσο διάστημα ήταν ελεύθερος, πήρε ενεργό μέρος στο συνεταιριστικό και γενικότερα στο αγροτικό κίνημα. Το 1981 εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Λάρισας και στη συνέχεια αντιπρόεδρος και πρόεδρός της, αξίωμα από το οποίο παραιτήθηκε το 1985, όταν εκλέχτηκε βουλευτής του ΚΚΕ. Διατήρησε όμως το αξίωμα του αντιπροέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ από το 1982 μέχρι το 1989, όταν παραιτήθηκε και από βουλευτής, λόγω προβλημάτων υγείας. Χωρίς καμιά αμφιβολία, μια συζήτηση που αναφέρεται στην ιστορία του αγροτικού κινήματος στη Θεσσαλία, στην πολύχρονη πάλη της αγροτιάς για το δίκιο της, στις τωρινές μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και στο μέλλον του αγροτικού κόσμου της χώρας μας, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.

- Τι σας θυμίζει ο αγροτικός ξεσηκωμός που ξεκίνησε πάλι από τη Θεσσαλία και εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα;

- Από την ύπαρξή της μέχρι σήμερα η αγροτιά αγωνίζεται για τα δικαιώματά της και αποτελεί - μπορώ να πω - από το Κιλελέρ και μετά τον πιστό σύμμαχο της εργατικής τάξης. Από προπολεμικά είχαμε τις εξεγέρσεις των Τρικάλων και αργότερα της Καρδίτσας και σε άλλες περιοχές της χώρας όταν η αγροτιά ζητούσε ένα κομμάτι γης. Οι αγρότες στην πλειοψηφία τους πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση και έδωσαν σκληρές μάχες και ένοπλα και άοπλα, φροντίζοντας τη συγκομιδή, για να έχει ψωμί ο πεινασμένος λαός. Μεταπολεμικά αναπτύχθηκε το αγροτικό κίνημα, έχοντας τις ρίζες του στην Εθνική Αντίσταση. Στη Λάρισα, για παράδειγμα, ο πρώτος πρόεδρος της Ενωσης Αγροτικών Συλλόγων μετά την απελευθέρωση ήταν κομμουνιστής. Στη συνέχεια θυμάμαι και άλλους αγροτικούς αγώνες όπως η κινητοποίηση των σιτοπαραγωγών του Πλατυκάμπου το 1966. Μετά τη μεταπολίτευση, είναι γεγονός ότι η αγροτιά άρχισε επίμονα να διεκδικεί ορισμένα ζητήματα που είχαν να κάνουν άμεσα με την επιβίωσή της. Οι αγώνες των τευτλοπαραγωγών, των καπνοπαραγωγών στο Συκούριο, στους Γόννους και αλλού, είναι γνωστοί. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο αποκλεισμός της Καρδίτσας με τρακτέρ, ιδιαίτερα την περίοδο 1979-'81. Το 1979 είχε γίνει και συλλαλητήριο εδώ στη Λάρισα, όπου ήρθαν μεγάλες φάλαγγες από Καρδίτσα, Τρίκαλα και αλλού. Το 1988 είχε γίνει αποκλεισμός της Ελασσόνας, ο οποίος μάλιστα διήρκησε αρκετές μέρες. Ολες οι προσβάσεις στην επαρχία αυτή είχαν αποκλειστεί και εμείς που πηγαίναμε σαν αντιπροσωπεία περνούσαμε μόνο με ειδικό σημείωμα από τις επιτροπές αγώνα. Κινητοποιήσεις έγιναν και σε άλλες περιοχές, όπως στην Κατερίνη και το Λαγκαδά. Επίσης, τρεις φορές η εργαζόμενη αγροτιά κατέβηκε με τρακτέρ και παντός είδους μηχανήματα μέχρι την Αθήνα το 1987-'88. Θέλω να πω με δύο λόγια ότι οι αγώνες της αγροτιάς και ιδιαίτερα στη Θεσσαλία έχουν τις ρίζες τους στο ξεσηκωμό του Κιλελέρ και πραγματοποιήθηκαν πάντα με την καθοδήγηση του προοδευτικού κινήματος.

- Μετά το '87-'88, οι αγροτικοί αγώνες παίρνουν πιο δυναμικές και μαζικές διαστάσεις. Ετσι δεν είναι;

- Από τότε που μπήκε η χώρα μας στην ΕΟΚ, οι κινητοποιήσεις πήραν πράγματι διαφορετικό χαρακτήρα. Οι ποσοστώσεις, οι περιορισμοί στους καπνοκαλλιεργητές με τα συμβόλαια κλπ., οι τιμές που καθορίζονταν απ' έξω και όχι από εδώ προκάλεσαν μεγαλύτερα προβλήματα στην αγροτιά. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν στις κινητοποιήσεις - και κυριαρχούν και σήμερα φυσικά - είναι "οι τιμές των αγροτών να είναι Αθηνών και όχι Βρυξελλών". Τα τελευταία χρόνια όμως ο αγώνας αυτός φούντωσε. Γιατί ολοένα και περισσότερο φαίνεται το πόσο καταστροφικές είναι οι συνέπειες της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ. Οι αγρότες ολοένα και περισσότερο αντιδρούν και προσπαθούν να αποσπάσουν ό,τι είναι δυνατόν, προκειμένου να εξασφαλίσουν κάτι, όχι για το βάλουν στην μπάντα, αλλά για να μπορέσουν να ζήσουν.

- Την κινητοποίηση του Μάρτη του '95 πώς την είδατε;

- Το '95 ήταν όχι μόνο ένα ξέσπασμα, αλλά και μια προειδοποίηση και για τη μαχητικότητα και τη μαζικότητα που παίρνουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις. Ηταν μια προειδοποίηση προς την κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι οι Ελληνες αγρότες, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Οι τωρινές κινητοποιήσεις αποτελούν το αποκορύφωμα των αγώνων της αγροτιάς, ύστερα από την κινητοποίηση του '95.

- Εχετε πάει στα μπλόκα, πώς νιώσατε και τι σκεφτήκατε εκεί;

- Πήγα παραγνωρίζοντας τα προβλήματα υγείας που έχω. Οπως και τότε, έτσι και τώρα, στα μπλόκα υπάρχει πράγματι ένας ενθουσιασμός, μια συγκίνηση, μια επιθυμία για αγώνα. Αυτό το έβλεπα και παλιότερα, όταν επισκεπτόμασταν την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, τους καπνοπαραγωγούς της Ελασσόνας. Αυτό που με συγκινεί περισσότερο τώρα είναι η ενότητα της αγροτιάς. Βλέπω ανθρώπους να παλεύουν, για να μπορούν να μείνουν στη γη τους. Κι ας λένε ότι στα μπλόκα κυριαρχούν οι μεγαλοπαραγωγοί. Κυριαρχούν περισσότερο οι παραγωγοί που πλήτονται από τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, η οποία εφαρμόζει πιστά τους κανονισμούς και τις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι αυτή η επιμονή του Σημίτη γενικά και του Τζουμάκα ειδικά, που έρχεται και ξανάρχεται χωρίς να δώσει λύσεις, πεισμάτωσε τους αγρότες. Γιατί τα αιτήματά τους είναι δίκαια και εγώ πιστεύω ότι ο αγώνας αυτός θα έχει μια εξέλιξη ικανοποίησης των βασικών αιτημάτων των παραγωγών γενικά.

- Πώς βλέπετε τη συνέχιση του αγώνα της αγροτιάς;

- Πώς σχολιάζετε το ρόλο που παίζουν η ΠΑΣΕΓΕΣ, η ΓΕΣΑΣΕ και η ΣΥΔΑΣΕ; - Εκείνα τα χρόνια από το '77 και ιδιαίτερα από το '81 μέχρι το '88, ο συσχετισμός των δυνάμεων και στις Ενώσεις και στην ΠΑΣΕΓΕΣ και τη ΓΕΣΑΣΕ ήταν διαφορετικός και κατά κάποιο τρόπο ταρακουνιόταν η κυβέρνηση. Μπορεί να ήμασταν τρεις μέσα στην ΠΑΣΕΓΕΣ, αλλά, μπροστά στα ζητήματα που βάζαμε συνέχεια και επιμέναμε πολλές φορές, η διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ έπαιρνε αποφάσεις υπέρ των αγροτών και προχωρούσε σε κινητοποιήσεις. Οι συνδικαλιστές τότε έβλεπαν τα πρώτα βήματα του ξεριζωμού της αγροτιάς και μετά κοιτούσαν την κομματική τους ταυτότητα κι αντιστέκονταν δυναμικά, με πείσμα. Μετά όμως, όταν άλλαξε ο συσχετισμός, ΠΑΣΕΓΕΣ και ΓΕΣΑΣΕ έγιναν καθαρά κυβερνητικά όργανα. Ακολουθούν ό,τι τους λέει ο υπουργός Γεωργίας και ό,τι τους λέει κάθε κανονισμός και ντιρεκτίβα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ηγεσίες των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ πηγαινοέρχονται στις Βρυξέλλες και προσπαθούν να συμβιβάσουν την κατάσταση και να συγκρατήσουν το μαζικό λαϊκό κίνημα της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

- Τι λέτε για την επίθεση της κυβέρνησης σε στελέχη του ΚΚΕ;

- Πάντα σε όλες τις κινητοποιήσεις, από παλιότερα και πολύ περισσότερο σήμερα, αυτό γίνεται. Τα στελέχη του ΚΚΕ, που δουλεύουν στους μαζικούς φορείς, συγκεντρώνουν τα πυρά της κυβέρνησης και των ΜΜΕ. Πολύ περισσότερο τώρα που συμμετέχουν σε μια Συντονιστική Επιτροπή που εκπροσωπεί όλους τους αγρότες και αγωνίζονται για τη λύση των αγροτικών προβλημάτων. Είναι επόμενο επειδή πρωτοστατούν στον αγώνα και καθημερινά βρίσκονται στα μπλόκα να συγκεντρώνουν τη μήνιν της κυβέρνησης και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

- Πέρα από αυτά, βλέπουμε όμως να υπάρχει μια πρωτόγνωρη αλληλεγγύη των άλλων εργαζομένων στην αγωνιζόμενη αγροτιά.

- Ετσι είναι. Και παλιότερα είχαμε πολλές εκδηλώσεις συμπαράστασης στην κινητοποίηση της αγροτιάς, όπως σε εκείνες της Καρδίτσας ή εδώ στη Λάρισα, όπου πολλές φορές τα μαγαζιά και οι μικροεπιχειρήσεις έκλεισαν σε ένδειξη συμπαράστασης. Τώρα όμως αυτή η συμπαράσταση έχει πάρει μαζική μορφή. Πράγμα που δείχνει ότι όλοι συνειδητοποιούν πως ο αγώνας αυτός είναι κοινός ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πλήττει το λαό μας. Αυτός ο κοινός αγώνας μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί και να ανοίξει το δρόμο για τη διαμόρφωση ενός κοινού μετώπου αντίστασης και αντεπίθεσης, ικανού να ανατρέψει αυτή την πολιτική και να θέσει τις βάσεις για την εφαρμογή μια άλλης, υπέρ του λαού και του τόπου μας.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Χαρακτηριστικό της ιδιαίτερης σημασίας, που έδινε η ηγεσία του ΔΣΕ στην πολιτική δουλιά - ιδιαίτερα μετά τη σχετική απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - αλλά και των τρόπων και των μεθόδων που χρησιμοποιούσαν, αποτελεί το παρακάτω άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 4 (Απρίλης 1948) του περιοδικού"Δημοκρατικός Στρατός":

"Στον λαϊκό - απελευθερωτικό πόλεμο, που κάνουμε πολεμάμε σε πολλά μέτωπα. Εκτός από το πολιτικό, στρατιωτικό, οικονομικό έχουμε και το ιδεολογικό μέτωπο. Με τους ντόπιους και ξένους εχθρούς μας κάνουμε και ιδεολογικό πόλεμο. Ολοι νιώθουμε πόση μεγάλη επίδραση έχει η ιδεολογική δουλιά στη διαμόρφωση του ηθικού των μαχητών μας, μα και στο σμπαράλιασμα του ηθικού των αντιπάλων μας. Ο σ. Ζαχαριάδης στην μπροσούρα του "Ολοι στ' άρματα", γράφει: "Στο ιδεολογικό μέτωπο χρειάζεται πιο έντονος και αποφασιστικός αγώνας μέσα στις γραμμές μας, μέσα στον κόσμο που πιστεύει σε μας και μας ακολουθεί, μέσα στις γραμμές του εχθρού, καθώς επίσης και ενάντια στην προπαγάνδα του, τη δημαγωγία και την απάτη του". Και σ' άλλο σημείο γράφει: "Για βασική αποστολή της η διαφώτιση (μέσα στο ΔΣΕ) έχει να κατατοπίζει το μαχητή απλά και κατανοητά, με συζητήσεις, με ομιλίες, με τα έντυπα, με νέα μας για την κατάσταση, να τον προσανατολίζει σωστά, να λύνει τις απορίες του, να απαντά στα ερωτήματα που του γεννιούνται. Πρέπει να αποφεύγει τις γενικολογίες και τα παχιά και άδεια λόγια. Τονίζει και ανεβάζει το προσωπικό παράδειγμα και την ηρωική πράξη. Οργανώνει την ψυχαγωγία του πολεμιστή, με ομαδικό διάβασμα καλού βιβλίου, με το τραγούδι, το χορό, το θέατρο και το καλό συναγωνιστικό γλέντι.

Παράλληλα, η διαφώτιση φροντίζει για την πολιτική, τη θεωρητική και πραχτική στρατιωτικοπολιτική μόρφωση και εκπαίδευση του στρατού".

... Με βάση αυτά και τη μέχρι τώρα πείρα της διαφωτιστικής δουλιάς, γράφουμε αυτό το άρθρο, σαν βοήθημα στην καλύτερη λύση του προβλήματος αυτού από τα αρχηγεία περιοχών, περιφερειακά, κλπ.

Οπως σ' όλα τα μέτωπα ο ΔΣΕ επιτίθεται, έτσι και στο ιδεολογικό μας μέτωπο, στη διαφωτιστική μας δουλιά, πρέπει να κυριαρχεί το πνεύμα της επίθεσης...

Η στενή μας σύνδεση με το λαό, η πολιτική της λαϊκής ενότητας και συμφιλίωσης στον αγώνα για λευτεριά, ανεξαρτησία, δημοκρατία και ειρήνη πρέπει να αγκαλιάζουν κάθε τομέα της διαφωτιστικής μας δουλιάς. Πώς και με τι πολεμικά διαφωτιστικά μέσα θα τα πραγματοποιήσουμε αυτά;

Τον ιδεολογικό μας πόλεμο, τον διεξάγουμε με ορισμένα όπλα και μέσα, στα Αρχηγεία περιοχής (που γι' αυτά κυρίως γράφεται το άρθρο αυτό). Αυτά είναι:1. Το καθημερινό δελτίο ειδήσεων

2. Η δεκαπενθήμερη εφημερίδα

3. Ο ραδιοσταθμός - ανταποκρίσεις

4. Πεταχτό υλικό (τρικ, προκηρύξεις, κλπ.)

Και ο προφορικός λόγος (διαλέξεις, ομιλίες)

Και όπως κάθε όπλο έχει τις δικές του τεχνικές και τακτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται κάθε φορά ανάλογα με τους σκοπούς, το χώρο, με την ποσότητα και ποιότητα εκείνων που απευθύνεται, κλπ. έτσι και τα διαφωτιστικά μέσα - όπλα έχουν τη δική τους τεχνική, ταχτική, χρησιμοποίηση. Στα διαφωτιστικά μας όπλα υπάρχει τούτο το ξεχωριστό: πως μ' αυτά απευθυνόμαστε στους δικούς μας ανθρώπους (μαχητές και λαό) και στους εχθρούς μας. Το καθένα απ' αυτά έχει διαφορετική χρησιμοποίηση. Αλλο σκοπό επιδιώκουμε με το δελτίο ειδήσεων, αλλιώτικο με τη δεκαπενθήμερη εφημερίδα, διαφορετικό με το πεταχτό υλικό, κλπ.

Αυτό πρέπει να το δούμε, να το μελετήσουμε ζωντανά, έτσι που για το καθένα μας όπλο να μπορούμε να ξεχωρίζουμε πότε, πού και για ποιον να το χρησιμοποιήσουμε...

Α. ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ενα καθημερινό καλογραμμένο "Δελτίο ειδήσεων" είναι ένα όπλο παραπάνω για την καλύτερη διεξαγωγή του πολέμου. Επιδιώκει να ανεβάζει το ηθικό του μαχητή, να τον ενημερώνει πολιτικά με τρόπο σύντομο. Μέσα απ' τις γραμμές του του "Δελτίου" πρέπει να ξεπηδάει το πνεύμα της επίθεσης, της πίστης στη νίκη, του ενθουσιασμού και της αισιοδοξίας, η δύναμη του δημοκρατικού κινήματος γενικά. Με την απλότητα που πρέπει να γράφεται, με το ρωμαλέο ύφος του, να γίνει ο αχώριστος σύντροφος του κάθε μαχητή, της κάθε ομάδας, ακόμα και λίγα λεπτά πριν την ώρα της μάχης. Από τα διαφωτιστικά μέσα που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι το σοβαρότερο και το καλύτερο...

Β. ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Εφημερίδα δεκαπενθήμερη πρέπει να βγάζουν μόνο τα Αρχηγεία περιοχών. Τα περιφερειακά αρχηγεία δε χρειάζεται να βγάζουν (αυτά κυρίως πρέπει να βγάζουν δελτίο ειδήσεων, εφ' όσον είναι κάπως απομακρυσμένα από το Αρχηγείο περιοχής, πεταχτό υλικό και να στέλνουν ανταποκρίσεις στο ραδιοσταθμό).

Η εφημερίδα, σαν όργανο του Αρχηγείου περιοχής, απευθύνεται στους μαχητές του ΔΣ της περιοχής της και στο σκλαβωμένο λαό της περιοχής της. Εντονα πρέπει μέσα στις στήλες της, να φαίνεται το τοπικό χρώμα απ' όλες τις εκδηλώσεις του πολέμου και της λαϊκής αντίστασης. Ετσι, αν δούμε τις εφημερίδες που βγάζουνε ως τώρα τα Αρχηγεία περιοχών έχουμε να παρατηρήσουμε, πως αν και έχουμε σημαντική βελτίωση, οι εφημερίδες των Αρχηγείων περιοχών, ακόμα μέσα από τις στήλες τους δεν περνάει ο παλμός και η ζωή του πολέμου σ' όλες του τις εκδηλώσεις...

Να προσπαθήσουμε να δώσουμε σε κάθε σελίδα τη δική της μορφή από κάθε άποψη... Στην πρώτη σελίδα να αποφεύγονται τα ολοσέλιδα και μεγάλα άρθρα, που όλες οι εφημερίδες γράφουνε. Αρθρο, παραπάνω από 2.000 γράμματα να μη βάζουν. Το θέμα του να παίρνεται τις πιο πολλές φορές από τη ζωή της περιοχής και όχι από τη γενική πολιτική και πολεμική ζωή, όπως συνήθως γίνεται ως τώρα...

Να μπάσουμε τον εύθυμο, ελαφρό και σατιρικό - καυστικό τόνο, στις δεύτερες σελίδες των εφημερίδων μας. Πιο ζωντανά, να γράφονται όσα μπαίνουν με τίτλο"αμερικανοκρατία" και όχι σαν δελτίο ωμοτήτων...

Να πλουτίσουμε τις εφημερίδες μας με άφθονο υλικό ανταποκρίσεων. Αυτό είναι εκείνο, που θα δώσει ζωντάνια και πολεμικό παλμό στις εφημερίδες... Περισσότερη προσοχή και τέχνη στη σελιδοποίηση και αισθητική εμφάνιση της εφημερίδας με τα λίγα μέσα που διαθέτουμε. Οχι συνέχειες από τη μια σελίδα σε άλλη.

Γ. ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΣ - ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ

Ο ραδιοσταθμός είναι ένα καινούριο διαφωτιστικό όπλο, που για πρώτη φορά χρησιμοποιείται στο λαϊκό - δημοκρατικό κίνημα στη χώρα μας. Είναι η καθημερινή εφημερίδα για το λαό της σκλαβωμένης Ελλάδας. Ποια πρέπει να είναι η συμβολή κάθε Αρχηγείου περιοχής, περιφερειακού, κλπ, προς το ραδιοσταθμό; Με τη βοήθεια που θα κάνει να φαίνεται και να εκλαϊκεύεται όλο το πολεμικό έργο που γίνεται σήμερα. Και αυτό θα το πετύχουμε με τις ανταποκρίσεις που θα στέλνουν οι ανταποκριτές του πρακτορείου "Ελεύθερη Ελλάδα" στο ραδιοσταθμό.

Ο Λένιν έγραφε στο "Τι να κάνουμε" πως ό,τι μπορούμε να δώσουμε σ' έναν εργάτη με μια πολιτική ανταπόκριση, παρμένη από τη ζωή δεν μπορούμε να το κάνουμε με ένα σωρό θεωρίες, κλπ. Και πολιτική ανταπόκριση σήμερα πάει να πει, κυρίως πολεμική ανταπόκριση. Πρέπει πολύ να καλλιεργήσουμε και να αναπτύξουμε το κίνημα των πολεμικών ανταποκριτών, που γράφουνε μέσα από τη μάχη, από τον καταυλισμό, το λημέρι, το έμπεδο, κλπ. Και όταν αυτοί δεν τα αποδίδουν καλά, δουλιά του γραφείου διαφώτισης είναι να τα δουλεύει καλύτερα, χωρίς να τους αφαιρεί το πηγαίο, το φυσικό, ζωντανό χρώμα που κλείνουν μέσα τους...

Δ. ΠΕΤΑΧΤΟ ΥΛΙΚΟ, ΤΗΛΕΒΟΕΣ, ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ

Μ' αυτά κυρίως τα διαφωτιστικά μέσα θα απευθυνθούμε στις ένοπλες μοναρχοφασιστικές δυνάμεις, μα και στα σκλαβωμένα χωριά σε συνδυασμό με τις επιχειρήσεις που γίνονται. Εδώ χρειάζεται να τονιστεί πως πρέπει να είναι απλά και σύντομα και γραμμένα με πειστικότητα... Η καλή επιλογή του τι θα γράφεται σε πεταχτό υλικό, πρέπει να συνδυάζεται με το τι θα περιέχουν η εφημερίδα, το δελτίο ειδήσεων...

Ε. ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Εδώ πρώτα πρώτα χρειάζεται να αξιοποιηθεί το υλικό που στέλνεται από το Γενικό Αρχηγείο (μπροσούρες, ορισμένα άρθρα, βιβλία) είτε με ατομικό είτε με ομαδικό διάβασμα. Για το υλικό αυτό χρειάζεται να παρθούν ειδικά μέτρα από τα Αρχηγεία περιοχών και να αξιοποιείται...

ΣΤ. ΟΜΙΛΙΕΣ

Θέματα για τέτοιες ομιλίες πρέπει να παίρνονται από τα στρατιωτικά και πολιτικά ζητήματα του αγώνα μας...

Κύρια επιδίωξη στην οργανωτική μας δουλιά πρέπει να είναι να κάνουμε το γραφείο διαφώτισης κολεχτίβα δουλιάς και ζωής. Αυτό θα το πετύχουμε με ένα καλό καταμερισμό ανάμεσα στα μέλη του γραφείου, με τη σκοπιμότερη διάθεση του εργάσιμου χρόνου, με την καλή οργάνωση της εσωτερικής του ζωής, με τη δημιουργία γύρω από το γραφείο ενός κύκλου συνεργατών της διαφώτισης και ειδικών επιτροπών κατά τομέα δουλιάς (συνταχτική επιτροπή εφημερίδας, δελτίου ειδήσεων, ραδιοσταθμού, κλπ.).

Ακόμα απαραίτητη προϋπόθεση για να ανταποκριθεί στη δουλιά του ένα γραφείο διαφώτισης είναι να δουλεύει με προοπτική και σχέδιο δουλιάς. Στο σχέδιο αυτό πρέπει να παίρνεται υπόψη η πολιτική μας γραμμή, η πολιτική μας δράση, τα πολιτικά γεγονότα, τι ζητήματα προωθούνται από τον περασμένο μήνα σε συνέχεια, σε τι σημεία χτυπάει η προπαγάνδα της αντίδρασης, οι τυχόν επέτειοι και καμπάνιες, που πρέπει να γίνονται...

Χρειάζεται να διώξουμε τον εμπειρισμό απ' την οργάνωση της έκδοσης και διανομής, να δουλεύουμε ορθολογιστικά, αποβλέποντας κάθε φορά σε μεγαλύτερη έκδοση και καλύτερη διανομή...

Στην τεχνική μας δουλιά, όπως συνηθίσαμε να τη λέμε, πρέπει να φύγει μια αντίληψη, όχι σωστή: να μην υποτιμούμε και να τη βάζουμε σε δεύτερη μοίρα και έργο ενός "ειδικού τεχνικού". Η όλη διαφωτιστική δουλιά είναι ενότητα πολιτικής σύλληψης, σύνταξης, έκδοσης και διανομής. Επομένως, εκτός από τον τεχνικό, όλα τα διαφωτιστικά στελέχη πρέπει να γίνουν "τεχνικοί", ιδίως σήμερα στον πόλεμο που κάνουμε.

Στα γραφτά μας πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα είδη του λόγου. Εκείνο το είδος που προσαρμόζεται περισσότερο στην ψυχολογία του πολεμιστή είναι η διηγηματική περιγραφή με τις ζωντανές εικόνες, το πολεμικό ρεπορτάζ.

Κάνουμε λαϊκόεπαναστατικό πόλεμο, το κριτήριο των μαχητών μας είναι πολύ οξυμένο και η ατμόσφαιρα τόσο πολύ ηλεκτρισμένη και ένας μικρός σπινθήρας χρειάζεται για να πάρει κανένας φωτιά. Αρκεί να μιλάμε στην ψυχή του. Λίγα λόγια ζουμερά, σύντομα και σταράτα μα και γεμάτα παλμό. Να εξοστρακίσουμε από τα γραφτά μας τις γενικότητες, αρθρογραφίες και φλυαρίες, τις δημοσιογραφικές προχειρότητες, τις εισαγωγές, προλόγους και επιλόγους. Να επιδιώκουμε να βάλουμε στο χαρτί όλο το μεγάλο έργο που γίνεται σήμερα, όσο το δυνατό πιο φυσικά, πιο ανθρώπινα, πιο πολεμικά, μα και να βοηθάμε ακόμα και στην παραπέρα προώθησή του.

Να δουλεύουμε γλωσσικά, αισθητικά τα κείμενά μας. Μας χρειάζεται ακόμα και λογοτεχνική επεξεργασία των γραφτών μας...

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΗΣ ΤΟΥ ΓΑ ΤΟΥ ΔΣΕ"

46ο ΜΕΡΟΣ

Η απόφαση του 2ου Κλιμακίου του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που δημοσιεύουμε σήμερα, αφορά την πολιτική δουλιά του Κόμματος στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού και λήφθηκε, όπως προκύπτει από την ημερομηνία που φέρει, σε συνεδρίαση του οργάνου, στις 2/12/1947.Στην ίδια συνεδρίαση, το 2ο Κλιμάκιο συζήτησε και τα προβλήματα υλοποίησης των αποφάσεων της 3ης Ολομέλειας, καθώς και του σχεδίου "Λίμνες". Η απόφασή του γι' αυτό το θέμα έχει δημοσιευτεί στα Επίσημα Κείμενα του Κόμματος (τόμος 6ος, σελ. 249 - 251), ενώ η απόφαση για την πολιτική δουλιά στο ΔΣΕ δεν έχει μέχρι σήμερα πουθενά δημοσιευτεί. Προέρχεται από το αρχείο του ΚΚΕ, απ' όπου την είχε πάρει το Ιστορικό Τμήμα της ΚΕ του Κόμματος, αλλά, λόγω του ότι εντοπίστηκε καθυστερημένα, δεν έγινε δυνατή η δημοσίευσή της στον 6ο τόμο των επίσημων κομματικών κειμένων. Η απόφαση τιτλοφορείται "Συμπεράσματα για την πολιτική μας δουλιά" και το περιεχόμενό της είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Αξίζει να σημειώσουμε ότι, βάσει αυτής της απόφασης, εκδόθηκε και το περιοδικό του ΔΣΕ, "Δημοκρατικός Στρατός".

"Συμπεράσματα για την πολιτική μας δουλιά

1. Η πολιτική μας δουλιά στο ΔΣΕ είναι ένας απ' τους πιο αδύνατους τομείς μας. Το περιεχόμενο δουλιάς των κομ. πυρήνων δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σκληρού αγώνα του ΔΣΕ. Το πολιτικό επίπεδο των μαχητών και κατώτερων στελεχών του είναι πολύ χαμηλό και αυτό επιδρά και στην πολεμική τους απόδοση και την κατάχτηση της πολεμικής τέχνης. Ακόμα και οι περιπτώσεις λιποταξίας οφείλονται βασικά στην έλλειψη σοβαρής πολιτικής και αφομοιωτικής δουλιάς ανάμεσα στους καινούριους μαχητές. Το διαφωτιστικό υλικό που βγαίνει (εφημερίδες, δελτία ειδήσεων, μπροσούρες και προκηρύξεις) δεν είναι αρκετό, παρουσιάζει πολλές ελλείψεις και δε συντελεί, όσο χρειάζεται, στην ανάπτυξη του πολιτικού επιπέδου των μαχητών και στελεχών του ΔΣΕ.

2. Επίσης αδύνατη είναι η πολιτική στις πόλεις και στα χωριά, στις περιοχές Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Ρούμελης. Η δουλιά των οργανώσεών μας στις περιοχές αυτές περιορίζεται μόνο στην έκδοση διαφωτιστικού υλικού (εφημερίδες, προκηρύξεις, τρικ). Η αδύνατη πολιτική δουλιά στις πόλεις εμποδίζει την πραγματοποίηση της επιστράτευσης σ' αυτές και τη δημιουργία των εφεδρειών που χρειάζονται για να εκπληρωθούν οι σκοποί του ΔΣΕ. Η μικρή συμμετοχή της εργατικής τάξης στο ΔΣΕ έχει τον αντίκτυπό της και στην όλη μας πολιτική δουλιά μέσα σ' αυτόν.

3. Για να καλυτερέψει και να αναπτυχθεί η πολιτική δουλιά στο ΔΣΕ, πρέπει να γίνουν τα εξής:

α. Να ολοκληρωθεί η οργάνωση των κομματικών δυνάμεων σε όλες τις μονάδες του ΔΣΕ, να βελτιωθεί η κομματική λειτουργία και προπαντός να δοθεί συγκεκριμένο και κατάλληλο περιεχόμενο δουλειάς στους κομ. πυρήνες που χρειάζεται στις σημερινές συνθήκες. Κι αυτό είναι η πολιτική ενημέρωση των μελών του Κόμματος και ο σωστός προσανατολισμός τους πάνω στα προβλήματα του ΔΣΕ, η καλύτερη οργάνωση της στρατιωτικοπολιτικής δουλιάς στις ομάδες, διμοιρίες, λόχους κλπ., το ξεπέρασμα των αδυναμιών που παρουσιάζονται σε σχέση με την εκγύμναση και την κατάχτηση της πολεμικής τέχνης, το καθήκον της ανάπτυξης της πειθαρχίας και επαγρύπνησης κλπ. και όλα αυτά με βάση την πείρα, τα θετικά και αρνητικά σημεία απ' την καθημερινή δράση του ΔΣΕ.

β. Η εφημερίδα του Γ. Α. "Εξόρμηση" να δίνει την απαραίτητη πολιτική τροφή και σωστό πολιτικό προσανατολισμό στους μαχητές και αξιωματικούς. Γι' αυτό πρέπει να καλυτερέψει η ίδια η εφημερίδα, να εκφράζει περισσότερο τη ζωή και τα προβλήματα του ΔΣΕ, να 'χει ανταποκρίσεις και να τονίζει, τόσο τα θετικά σημεία της δουλιάς, όσο και τις αδυναμίες και τις υπερβολές.

γ. Να βγει μέσα στο Γενάρη μηνιάτικο στρατιωτικοπολιτικό περιοδικό, που να συγκεντρώνει και να γενικεύει την πείρα που βγαίνει από τον αγώνα του ΔΣΕ και να κατατοπίζει τα στελέχη του πάνω στα στρατιωτικοπολιτικά ζητήματα.

δ. Για να αναπτυχθεί περισσότερο η πολιτική δουλιά στη Σχολή Αξιωματικών του Γ. Α., στη σειρά που πρόκειται να τελειώσει μέσα σ' ένα μήνα, αποφασίζεται να γίνουν ορισμένα μαθήματα και διαλέξεις που να δίνουν μια ιστορική εισαγωγή για τους αγώνες του ελληνικού λαού απ' το 1821 μέχρι σήμερα και για τους σκοπούς και επιδιώξεις του ΔΣΕ.

ε. Να βγουν σε σύντομο χρονικό διάστημα (σε δύο μήνες) μια σειρά από πολιτικές μπροσούρες (Τι είναι και τι θέλει ο ΔΣΕ, αντάρτικο και ταχτικός στρατός, Λαϊκή Εξουσία και ΔΣ, επαγρύπνηση και πειθαρχία, ο μαχητής και αξ/κός του ΔΣ), που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της μορφωτικής δουλιάς, καθώς και μικρές μπροσούρες με στρατιωτικό περιεχόμενο.

4. Τα αρχηγεία περιοχής και ιδιαίτερα οι υποδιοικητές τους πρέπει να προσέξουν περισσότερο τις πόλεις και να πάρουν άμεσα πραχτικά μέτρα για την οργάνωση και την ανάπτυξη της στρατιωτικοπολιτικής δουλιάς μέσα σ' αυτές. Να οργανωθεί καλά το δίχτυ μας των πληροφοριών στις πόλεις, η ένοπλη αυτοάμυνα, η οργανωμένη στρατολογία καινούριων μαχητών για το ΔΣΕ και ταυτόχρονα να αναπτυχθεί το μαζικό παλλαϊκό κίνημα.

Παράλληλα, πρέπει να προσεχτεί η δουλιά του ΑΚΕ, των γυναικών και της ΔΝ. Ιδιαίτερη πολιτική δουλιά πρέπει να γίνει ανάμεσα στους Σλαβομακεδόνες και να στρατολογήσουμε και άλλους μαχητές - άνδρες και γυναίκες - στο ΔΣΕ.

2/12/47".

Δημοσιεύουμε σήμερα γνωμοδότηση του δικηγόρου Λ. Αυδή, βουλευτή τώρα του ΚΚΕ και Δημοτικού Συμβούλου του δήμου Αθηναίων σχετικά με το άρθρο 30 του Ν. 2081/92 (ΦΕΚ Α 154/10.9.92), που ανέτρεψε την απλή αναλογική καθιερώνοντας σύστημα που προσβάλλει πολλαπλά και βάναυσα τη συνδικαλιστική αυτονομία. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η γνωμοδότηση του κ. Λ. Αυδή είχε διατυπωθεί τον Οκτώβρη του 1992, αλλά παραμένει επίκαιρη μέχρι την αλλαγή του εκλογικού συστήματος της ΕΣΗΕΑ.

"Για την εκλογή του Προέδρου, των Α και Β Αντιπροέδρων, του Γενικού Γραμματέα και του Ταμία, στη συνδικαλιστική οργάνωση των συντακτών ημερήσιων εφημερίδων Αθηνών, ισχύει το εκλογικό σύστημα που ορίζει το καταστατικό τους. Για την εκλογή των λοιπών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, ισχύει το σύστημα της απλής αναλογικής, που ορίζει το παρόν άρθρο" (δηλ. το άρθρο του ν. 1264/82).

Η διάταξη αυτή όπως καταγγέλθηκε, τότε, είχε σκοπό να παραγάγει φιλοκυβερνητική πλειοψηφία στο εντεκαμελές ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Πρόκειται για "νόμο - φωτογραφία". Η πρακτική της ψήφισης διατάξεων που φαινομενικά έχουν γενικό χαρακτήρα, αλλά στην πραγματικότητα αφορούν ατομικές περιπτώσεις έχει χρησιμοποιηθεί ως τώρα για την εξασφάλιση παροχών στους κομματικούς φίλους των κυβερνήσεων. Με το άρθρο 30 του ν.2081 η αθλιότητα των "φωτογραφικών" ρυθμίσεων επεκτείνεται και στο συνδικαλιστικό δίκαιο για την κομματική άλωση συνδικαλιστικών οργανώσεων.

1. Η διάταξη αφορά μια μόνον οργάνωση, την ΕΣΗΕΑ και ψηφίστηκε στις παραμονές των αρχαιρεσιών στην οργάνωση αυτή. Δεν αφορά τις άλλες δημοσιογραφικές οργανώσεις, ούτε καν την Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλονίκης. Γι' αυτό και χωρίς να ονομάζει την ΕΣΗΕΑ, είναι διατυπωμένη στον ενικό. Οι δισταγμοί των κατασκευαστών της διάταξης ως προς τη διατύπωση φαίνονται και στο τελικό κείμενο όπου παρέμεινε μια ασυνταξία: Η διάταξη μιλά για τη συνδικαλιστική οργάνωση (στον ενικό) και για το καταστατικό τους (στον πληθυντικό).

2. Φαινομενικά η διάταξη παραπέμπει για τον καθορισμό του εκλογικού συστήματος στο Καταστατικό της Οργάνωσης. Η διατύπωση είναι απατηλή. Η διάταξη αφορά συγκεκριμένη οργάνωση με συγκεκριμένο καταστατικό, γνωστό στον συντάκτη του νόμου: Επομένως ο νομοθέτης ορίζει με έμμεση διατύπωση ότι για την εκλογή του προέδρου, του Α και Β αντιπροέδρου, του γενικού γραμματέα και του ταμία, θα εφαρμοστεί το πλειοψηφικό σύστημα που ορίζουν οι συγκεκριμένες και γνωστές διατάξεις του Καταστατικού της ΕΣΗΕΑ.

3. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν εφαρμόζεται ούτε το Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ. Γιατί αυτό προβλέπει το πλειοψηφικό σύστημα για την εκλογή όλων των μελών του ΔΣ. Ο φωτογραφικός νόμος, όμως, δημιουργεί ο ίδιος ένα άλλο τραγελαφικό εκλογικό σύστημα με το οποίο τα πέντε από τα μέλη του ΔΣ εκλέγονται με πλειοψηφικό και τα υπόλοιπα έξι με απλή αναλογική. Ετσι οι αρχαιρεσίες θα γίνουν με ένα ανέντιμο εκλογικό σύστημα που δεν υπάρχει ούτε στο Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ, ούτε στον ν. 1264/82 και που προσβάλλει ακόμη και την ισότητα της ψήφου: Οι ψήφοι της μειοψηφίας για τα πέντε αξιώματα λόγω του πλειοψηφικού συστήματος μένουν χωρίς εκπροσώπηση και επομένως χάνονται, ενώ οι ψήφοι της μειοψηφίας για τις υπόλοιπες έξι θέσεις αξιοποιούνται λόγω του συστήματος της απλής αναλογικής. Φαίνεται δηλαδή ότι κατά τους υπολογισμούς της κυβέρνησης οι φίλοι της θα πλειοψηφούσαν στα πέντε αξιώματα και θα μειοψηφούσαν στις υπόλοιπες έξι θέσεις. Τους προφύλαξε, λοιπόν, από τους κινδύνους τόσο του πλειοψηφικού, όσο και της αναλογικής.

Οι συνταξιούχοι δημοσιογράφοι υφίστανται μια άδικη μειωτική μεταχείριση, αλλά και συνεχή υποβάθμιση. Πολλές φορές στις γενικές συνελεύσεις καταγγέλθηκε η τακτική αυτή, που εδώ και μια δεκαετία εφαρμόζεται με τη σημαντική περικοπή ποσοστών από τις αυξήσεις που παίρνουν στις συντάξεις τους.

Πρέπει εδώ να το πούμε καθαρά πως ενώ στο Καταστατικό του ΤΣΠΕΑΘ σωστά προβλέπεται το ίδιο ποσοστό αύξησης με εκείνο που παίρνουν οι εργαζόμενοι συνάδελφοι - αυτό δηλαδή που προβλέπει η ετήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπογράφεται με την ΕΙΗΕΑ - οι συνταξιούχοι από το 1986 βλέπουν το ποσοστό αυτό να το περικόπτουν. Και μέσα σε μια δεκαετία να έχει δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα για τους συνταξιούχους δημοσιογράφους και ιδιαίτερα τους παλιούς.

Υπενθυμίζουμε ότι δεκαετίες ολόκληρες οι συνταξιούχοι συνάδελφοι έπαιρναν κανονικά αύξηση στις συντάξεις τους κατά το ίδιο ποσοστό, που έπαιρναν οι εν ενεργεία δημοσιογράφοι. Χωρίς να δημιουργούνται "χάσματα" με τις συνεχείς περικοπές.

Εν τούτοις ενδεικτικά και μόνο σημειώνουμε: Το 1991 οι συνταξιούχοι δημοσιογράφοι πήραν αύξηση 16%, ενώ οι εργαζόμενοι 22%. Δηλαδή μέσα σε μια χρονιά πήραν έξι μονάδες λιγότερες.

Το 1992 οι συνταξιούχοι έλαβαν αύξηση 11,2% - και αυτήν σε δυο δόσεις, ενώ οι εν ενεργεία 16%. Δηλαδή σε δυο μόνο χρόνια οι συνταξιούχοι πήραν 10,5 μονάδες λιγότερες απ' ό,τι έπρεπε να πάρουν σύμφωνα με το Καταστατικό του ΤΣΠΕΑΘ, το οποίο καθιερώνει την ισοτιμία ανάμεσα στους εν ενεργεία και τους συνταξιούχους.

Εδώ επίσης πρέπει να υπογραμμιστεί ότι μια κατηγορία συναδέλφων μας δεν παίρνει ούτε αυτήν την κουτσουρεμένη σύνταξη, αλλά και την κατώτερη του ΙΚΑ.

Σε όλα αυτά τα άδικα και τα αυθαίρετα πάνω στις συντάξεις των δημοσιογράφων, την κύρια ευθύνη βέβαια έχουν οι κυβερνήσεις της "λιτότητας". Και αυτό, μάλιστα, την ώρα που χαρίζουν χρέη των ιδιοκτητών, ουσιαστικά, με τις κατά καιρούς χαριστικές ρυθμίσεις των οφειλών προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.

Οξύτατο λοιπόν και επιτακτικό, ιδιαίτερα σήμερα, παραμένει το θέμα της γενικής αναπροσαρμογής των συντάξεων που θετικά είχε αρχίσει το 1974 ο αείμνηστος συνάδελφος και Πρόεδρος τότε του ΤΣΠΕΑΘ Στυλιανός Μούσης.Είχαν σημειωθεί τότε τα πρώτα βήματα. Και είχαν δοθεί υποσχέσεις για την ολοκλήρωση της αναπροσαρμογής, η οποία και τελικά δεν έγινε.

Γενικό Συμπέρασμα

Τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Από την 1/1/86 έως την 1/1/96 οι μισθοί των εργαζομένων αυξήθηκαν κατά 417,68%,ενώ οι συντάξεις αυξήθηκαν, στο ίδιο διάστημα, μόνο κατά 274,02%.

Τούτο σημαίνει ότι οι συντάξεις έμειναν πίσω έναντι των μισθών των εργαζομένων κατά 144%.Μισθός και σύνταξη που την 1/1/86 ήταν 100.000 δραχμές στην 1/1/96,έγιναν, ο μεν μισθός 517.676 δραχμές, η δε σύνταξη 374.021 δραχμές μόνο.

Χάνει δηλαδή σήμερα ο συνταξιούχος, μετά από 11 χρόνια, 143.655 δραχμές τον μήνα, έναντι ενός εργαζόμενου με τον οποίο είχαν τον ίδιο μισθό στις αρχές του 1986. Το ποσόν αυτό είναι σημαντικό με τις παρούσες συνθήκες, που το κόστος ζωής είναι πολύ υψηλό.

Είναι ώρα το μέγιστο αυτό πρόβλημα για τους συνταξιούχους και δικαιούχους του ΤΣΠΕΑΘ να αντιμετωπιστεί θετικά. Το χάσμα μεγαλώνει συνεχώς και έχει φέρει τους συνταξιούχους του κλάδου σε απελπισία. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο σοβαρή με την κατάργηση της φοροαπαλλαγής του 10%.

Μιά από τα ίδια ήταν και η τελευταία εκλογοαπολογιστική συνέλευση της ΕΣΗΕΑ. Και, τούτη τη φορά, πραγματοποιήθηκε "με τα χίλια ζόρια" αφού η προσέλευση των συναδέλφων ήταν μικρή και έγινε κατορθωτό να συμπληρωθεί απαρτία στην τέταρτη προσπάθεια... Αλλά και η συμμετοχή στην συνέλευση δεν ήταν παρά η γνωστή των μερικών δεκάδων συναδέλφων, κυρίως, συνταξιούχων. Κι αυτό, παρ' όλο που και τα προβλήματα που έπρεπε να συζητηθούν είναι πολλά και οξυμένα -και ανάμεσά τους εκκρεμεί η συζήτηση για την υπογραφή της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που, ήδη, έχει καθυστερήσει.

Μ' αυτήν την απογοητευτική εικόνα, απόντων των "εν ενεργεία" και κυρίως των νεότερων συναδέλφων, η συζήτηση που έγινε δεν μπορούσε να είναι παρά "κάτι από τα ίδια". Κι αν κάτι αναδείχτηκε σαν κυρίαρχο είναι πως η Ενωση είναι σε μεγάλη απόσταση από τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες των συναδέλφων -κι αυτό ανεξάρτητα οτι η ευθύνη που ανήκει ξεχωριστά στον καθένα μας.

Αποφασίστηκε οι αρχαιρεσίες για την εκλογή νέας διοίκησης για την επόμενη διετία 1997 -98 να γίνει στο διήμερο 7 και 8 Γενάρη καθώς κρίθηκε οτι δεν ήταν επαρκής ο χρόνος για να γίνουν πριν τις γιορτές. Η ευθύνη, πάντως, για την μεγάλη καθυστέρηση βαρύνει την απερχόμενη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ η οποία, παρ' όλο που υπήρξαν φωνές (όπως πχ του συνάδελφου Ν. Καρναντηνού) για την έγκαιρη προκήρυξή τους, τελικά επέλεξε διαφορετικά. Μ' αυτόν τον τροπο, αντικειμενικά, πάνε πίσω και οι συζητήσεις για τη νέα ΣΣΕ και η υπογραφή της αναμένεται να καθυστερήσει.

Σχετικά με την απαράδεκτη κατάσταση στην Ενωση, από τους εκπροσώπους της Δημοσιογραφικής Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Παράταξης,υπογραμμίστηκαν οι ευθύνες της απερχόμενης και των προηγούμενων διοικήσεων της ΕΣΗΕΑ: Γιατί δεν ενδιαφέρθηκαν -περα από περιστασιακή αντιμετώπιση ορισμένων προβλημάτων όπως πχ του Αγγελιόσημου- και δεν παρενήβησαν, ουσιαστικά, για να αποτραπούν όσα αρνητικά συμβαίνουν στο χώρο των ΜΜΕ και για να προστατευθεί το δημοσιογραφικό επάγγελμα από φαινομενα εξαχρείωσης και εκφυλιστικές λειτουργίες.

Τονίστηκε, επίσης, οτι η υποτυπώδης, ουσιαστικά, λειτουργία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σχετίζεται και με τον αντιδημοκρατικό τρόπο εκλογής των μελών του ΔΣ και των άλλων οργανων της Ενωσης. Με το απαράδεκτο εκλογικό διφασικό σύστημα που, ουσιαστικά, "θρέφει" τα φαινόμενα παραγοντισμού και επιτρέπει να χρησιμοποιείται η εκλογή στο ΔΣ της Ενωσης σαν εφαλτήριο για άλλες επιδιώξεις... Ωστόσο, τη δημορκατική λειτουργία στην Ενωση εμποδίζει πολύ περισσότερο το αναχρονιστικό καταστατικό της που έχει στοιχειώσει! Είναι καιρός λοιπόν να αλλάξει αυτό το αντιδημοκρατικό καταστατικό, υπογραμμίστηκε.

Σε κάθε περίπτωση, επισημάνθηκε από τους εκπροσώπους της Δημοσιογραφικής Αγωνιστική Συνδικαλιστικής παράταξης -που να σημειωθεί στις εκλογές στην ΕΣΗΕΑ στηρίζει το ψηφοδέλτιο της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΔΑΣ)- είναι ανάγκη να αλλάξει η κατάσταση στην Ενωση. Για να γίνει η ΕΣΗΕΑ το σωματείο των μελών της χρειάζεται, κατ' αρχάς, να εγγραφούν μέλη της όλοι οι νέοι επαγγελματίες δημοσιογράφοι και η λειτουργία της να γίνει πιό ανοιχτή και δημοκρατική τόσο για τον κλάδο όσο και, ευρύτερα, στην κοινωνία. Είναι ανάγκη να υπάρξει ενημέρωση των δημοσιογράφων για τα προβλήματα και τους κινδύνους, πχ σχετικά με το αγγελιόσημο, ώστε να κινητοποιηθούμε όλοι για να διεκδικήσουμε λύσεις στα δίκαια αιτήματά μας. Μιά τέτια αγωνιστική προοπτική στην ΕΣΗΕΑ μπορεί να προχωρήσει με τη στήριξη και ενίσχυση της Δημοσιογραφικής Αγωνιστικής Συνεργασίας που με τις όποιες αδυναμίες της έδοσε και δίνει τη μάχη της για τα προβλήματα του κλάδου. Αυτό αποτελεί μιά εγγύηση για μιά καλύτερη αγωνιστική προοπτική στην Ενωση και τον κλάδο.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Να βγούμε από το τέλμα

Συνάδελφοι

Καλούμαστε να εκλέξουμε το νέο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για τα επόμενα δύο χρόνια. Και πρέπει, τώρα, να κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για να βγούμε από το ΤΕΛΜΑ που χαρακτηρίζει την κατάσταση στην Ενωση.

Να ανοίξουμε ΤΩΡΑ αποφασιστικό μέτωπο στην κατάσταση ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗΣ στα ΜΜΕ, στα εκφυλιστικά φαινόμενα και την παραπληροφόρηση, που πλήττουν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και όλων των πολιτών, και εξευτελίζουν το δημοσιογραφικό επάγγελμα. Ας μην επιτρέψουμε άλλο να μας θεωρούν όλους συνεργούς στην εξαχρείωση των μεγαλοϊδιοκτητών των ΜΜΕ και των όποιων συνενόχων τους.

Η σημερινή κατάσταση παραλυσίας στην ΕΣΗΕΑ δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κανένας δεν πρέπει, πλέον, να κλείνει τα μάτια!

Το αναχρονιστικό - αντιδημοκρατικό Καταστατικό πρέπει να τροποποιηθεί άμεσα. Το απαράδεκτο, διφασικό, εκλογικό σύστημα πρέπει να αλλάξει.

Να ενταχθούν στην ΕΣΗΕΑ οι νέοι επαγγελματίες δημοσιογράφοι, χωρίς τον ξεπερασμένο θεσμό των εξετάσεων και να ασφαλιστούν στα ταμεία μας όλοι οι συνάδελφοι των Ρ/Τ μέσων που μένουν ανασφάλιστοι!

Να αναβαθμιστεί ο ρόλος της ΠΟΕΣΥ και να προχωρήσει, επιτέλους, η ίδρυση και λειτουργία ενός πανίσχυρου συνδικάτου στο χώρο του Τύπου, ικανού να συνενώσει όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ και να αμφισβητήσει στην πράξη την ασυδοσία των μεγαλοϊδιοκτητών και συγκροτηματαρχών.

Συνάδελφοι

Είναι η ώρα να ενισχύσουμε αποφασιστικά με την ψήφο μας το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο της "Δημοσιογραφικής Αγωνιστικής Συνεργασίας" (ΔΑΣ) και τους υποψήφιους για το προεδρείο και τα άλλα όργανα της Ενωσης που υποστηρίζει. Η σημαντική ενίσχυση του ψηφοδελτίου της ΔΑΣ πιστεύουμε ότι αποτελεί εγγύηση για να αλλάξουν τα "κακώς κείμενα" στην ΕΣΗΕΑ.

Η ΕΣΗΕΑ δε χρειάζεται ούτε "αναπαλαίωση", ούτε "ανανέωση" χρεοκοπημένων διοικήσεων. Δε χρειάζεται "σωτήρες" από τα παλιά, που επιστρέφουν... και μάλιστα ως τιμητές των πάντων, αφού δεν τα κατάφεραν να μας ...σώσουν από άλλες θέσεις! Χρειάζεται μια αγωνιστική διοίκηση, που θα θέλει και θα μπορεί να συμβάλει στη δραστηριοποίηση της Ενωσης και την κινητοποίηση του δημοσιογραφικού κόσμου.

Η "Δημοσιογραφική Αγωνιστική Συνδικαλιστική Παράταξη" συμμετέχει στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο της "Δημοσιογραφικής Αγωνιστικής Συνεργασίας" (ΔΑΣ) και ζητά την ψήφο των συναδέλφων δημοσιογράφων, με μοναδική φιλοδοξία να συμβάλει ώστε, όλοι μαζί, να κάνουμε την Ενωση πραγματική έπαλξη αγώνα για τα συμφέροντα του κλάδου.

Συνάδελφοι, είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε άμεσα για:

- Να μπει τέρμα στα φαινόμενα εξαχρείωσης και παραπληροφόρησης στα ιδιωτικά ΜΜΕ. Για αντικειμενική δημοκρατική ενημέρωση.

- Να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες για τον εκδημοκρατισμό σ' όλα τα επίπεδα στη λειτουργία της Ενωσης - για απλή αναλογική στις εκλογές, για να συσταθεί επιτροπή δεοντολογίας, ώστε να προχωρήσουμε πια στην αναμόρφωση του Καταστατικού και εσωτερικού κανονισμού των πειθαρχικών κλπ., να αναβαθμιστεί το Μεικτό Συμβούλιο με αναλογική εκπροσώπηση και συνεδριάσεις δύο φορές το μήνα.

- Να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τέτοια που να ενισχύει το εισόδημα των δημοσιογράφων με πραγματικές αυξήσεις, να κατοχυρώνει τα δικαιώματα που με αγώνες κατακτήσαμε και που σταδιακά αφαιρούνται, να καλύπτει τις νέες ανάγκες που προκύπτουν από τις εξελίξεις στο χώρο των ΜΜΕ και την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών.

- Να ενισχυθεί ο αγώνας για τον πλήρη έλεγχο καταβολής του Αγγελιοσήμου και είσπραξης των παλαιών χρεών, με τόκους, από τους εργοδότες.

- Να υπάρξει ουσιαστική ενίσχυση της ΕΡΤ, ώστε να αποτελέσει το βασικό μοχλό ανάπτυξης ενός διαφορετικού μοντέλου πληροφόρησης με δημοκρατία και πολιτισμό. Να εξομοιωθούν οι μισθοί των δημοσιογράφων της ΕΡΤ με τους μισθούς των άλλων εργαζομένων στον Τύπο και να αξιοποιηθεί το προσωπικό, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικές επιλογές.

- Να ασκηθεί πίεση προς κάθε κατεύθυνση για ψήφιση της τροπολογίας που επιτρέπει στους δημοσιογράφους (μη μέλη της ΕΣΗΕΑ) των ιδιωτικών καναλιών να ασφαλίζονται στο ΤΣΠΕΑΘ.

- Να μπει φραγμός στη συνεχή συρρίκνωση των συντάξεων.

- Να σταματήσει το όνειδος της απλήρωτης εργασίας και να περιοριστεί σε εντελώς αιτιολογημένο πλαίσιο η εργασία με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

- Να σταματήσουν οι άδικες και καταχρηστικές απολύσεις δημοσιογράφων και η εκμετάλλευση της δουλιάς των νέων συναδέλφων. Να υπάρξει επαρκής οικονομική στήριξη των απολυμένων συναδέλφων και των ανέργων.

- Να αναγνωριστούν και κατοχυρωθούν, τόσο στους μισθωτούς, όσο και τους συνταξιούχους δημοσιογράφους, οι ανελαστικές δαπάνες που απαιτεί το δημοσιογραφικό επάγγελμα (έξοδα μετακίνησης, επικοινωνίας, παράστασης, εκπαίδευσης, επιμόρφωσης, μέσων υποστήριξης και υλικών επικοινωνίας, επαγγελματικών ταξιδιών κλπ.).

- Να διασφαλιστούν αξιοπρεπείς μισθοί και αξιοκρατική αντιμετώπιση των δημοσιογράφων της κρατικής ραδιοτηλεόρασης. Να υπάρξει αναβάθμιση των κρατικών καναλιών και απεξάρτησή τους από τον ασφυκτικό έλεγχο των εκάστοτε κυβερνήσεων.

- Να γίνει εκκαθάριση του μητρώου μελών της Ενωσης.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΤΣΙΝΗΣ

Μαχητής

της δημοσιογραφίας

και της ζωής

Ενας ακόμα αγωνιστής δημοσιογράφος, ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΤΣΙΝΗΣ, σε ηλικία μόλις 59 ετών, έχασε τη μάχη με την επάρατο νόσο, που σ' αυτήν πληρώνει βαρύτατο φόρο το δημοσιογραφικό επάγγελμα.

Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΤΣΙΝΗΣ γεννήθηκε το 1937 στην Πυρσόγιαννη της Κόνιτσας και ήταν το μικρότερο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας. Η μάνα του στον εμφύλιο βγήκε στο βουνό και ο ίδιος στη Ρουμανία μαζί με χιλιάδες άλλα προσφυγόπουλα.

Ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δ. Γκλαβάς, αποχαιρετώντας τον αξέχαστο συνάδελφο υπογράμμισε πως ο Λ. Π. υπήρξε ένας μαχητής της δημοσιογραφίας και των Γραμμάτων, ένας αγωνιστής της ζωής που πέρασε όλες τις πίκρες της εξορίας και τις συνέπειες του Εμφύλιου και με το μόχθο και τη φιλομάθειά του αναδείχθηκε σε έναν πνευματικό άνθρωπο.

Ετεροθαλής αδελφός με τον αξέχαστο συνάδελφο και Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Τάκη Αδάμο, από μικρή κιόλας ηλικία τον ξεχώρισε το πάθος της μόρφωσης και το όνειρό του ήταν να σπουδάσει και επιστήμονας πια να επιστρέψει στην Ελλάδα και σαν επιστήμονας να προσφέρει τις υπηρεσίες του.

Στη Ρουμανία σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες.

Με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, με βαθιά γνώση της Ελληνικής γλώσσας, νεαρός ακόμη, δούλεψε στην κρατική ραδιοφωνία της Ρουμανίας, και αργότερα στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΚΚΕ"ΦΩΝΗ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ".

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα δούλεψε στο "Ριζοσπάστη" καθώς επίσης στην ΕΡΑ, στον ΑΝΤ - 1, στον"Φλας 9,61" και στο "Κέρδος".

Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ο Λ. Π. συνέχισε το λογοτεχνικό και το μεταφραστικό του έργο εκδίδοντας πάνω από είκοσι βιβλία.

Στην κηδεία του στο νεκροταφείο του Ζωγράφου, παραβρέθηκαν πολλοί δημοσιογράφοι, συναγωνιστές και φίλοι του.

Ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας στο θάνατο του Λ. Πετσίνη δήλωσε ότι "ο

Λάμπρος Πετσίνης υπήρξε λαμπρός και ως άνθρωπος και ως δημοσιογράφος. Υπήρξε μαχητής της δημοσιογραφίας αλλά κυρίως της ζωής".

Την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου και ώρα 12 το μεσημέρι θα γίνει στην αίθουσα συνεδρίων της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος) η παρουσίαση του βιβλίου - λευκώματος"Που λες... στον Πειραιά" (ντοκουμέντα και αναμνήσεις) του δημοσιογράφου Δημήτρη Σέρβου.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι δημοσιογράφοι: Βάσος Γεωργίου, Λιάνα Κανέλλη, Μανώλης Μαθιουδάκης, Νίκος Πηγαδάς, Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου και ο εκπαιδευτικός Τάκης Χιουρέας. Αποσπάσματα θα διαβάσει ο ηθοποιός Βασίλης Κολοβός.

Τον συντονισμό της παρουσίασης θα έχει ο δημοσιογράφος Δημ.

Χαλιβελάκης.

Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΔΟΕΑΠ χορηγήθηκε μία έκτακτη μηνιαία επικούρηση στους συνταξιούχους και δικαιόχους του Οργανισμού. Η έκτακτη ενίσχυση χορηγήθηκε με τη σύνταξη του Νοεμβρίου. Εξάλλου, η ετήσια αναπροσαρμογή των επικουρήσεων θα γίνει με νεότερη απόφαση του ΔΣ και θα ισχύσει αναδρομικά από την 1η Οκτωβρίου, όπως έχει καθιερωθεί.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ, ύστερα από πρόταση του Προέδρου του Οργανισμού, αποφάσισε τη βελτίωση ορισμένων παροχών σε χρήμα. Να σημειώσουμε ότι οι νέες τιμές ισχύουν εφόσον οι σχετικές αποδείξεις ή τα δελτία παροχής υπηρεσιών έχουν εκδοθεί μετά την 1η Νοεμβρίου 1996.

Οι βελτιώσεις των παροχών υγείας σε χρήμα, έχουν ως εξής:

• Αμοιβή ιδιωτικών γιατρών 5.000 δραχμές ανά ιατρική πράξη.

Καθηγητών 12.000, αναπληρωτών και επίκουρων καθηγητών

9.000.

• Γυαλιά οράσεως 50.000 για τα άμεσα μέλη, και 33.000 για τα

έμμεσα. Φακοί επαφής 40.000 και 35.000 αντίστοιχα.

• Φυσικοθεραπείες (μέχρι 20 ετησίως): Για τις πρώτες δέκα 3.000

ανά συνεδρία και το 50% για τις υπόλοιπες.

• Αποκλειστική νοσοκόμος: ημέρα 5.000, νύχτα 7.500, Κυριακή ή

αργία 11.000.

• Επίδομα φυσιολογικού τοκετού: 300.000 δραχμές για το πρώτο

παιδί, 350.000 για το δεύτερο και 450.000 για το τρίτο και πάνω.

• Βελονισμοί: για τους πρώτους δέκα, 3.000 ανά συνεδρία και για

τους υπόλοιπους το 50% (Πάντα μετά προηγούμενης έγκρισης

του Αρχίατρου).

• Λογοθεραπεία: 5.000 ανά συνεδρία.
• Ακουστικά βαρηκοϊας: Η συμμετοχή του Οργανισμού καθορίστηκε σε 80% και μέχρι ποσού 130.000δρχ. της αξίας.
• Ψυχαναλυτές, ψυχολόγοι: 3.000 ανά συνεδρία.
• Αμοιβή χειρούργου για καταρράκτη: 150.000 δραχμές.
• Λέιζερ: η συμμετοχή του Οργανισμού καθορίστηκε στο 65% της

δαπάνης.

• Βοήθημα κηδείας: 400.000 για τα άμεσα μέλη και 300.000 για τα

έμμεσα.

Με την ψήφιση του Αρθρου 33 του Νόμου 2429/96 που αντικατέστησε το Αρθρο 12 του Ν. 2328/95 (Νόμος Βενιζέλου), το πεδίο του Αγγελιόσημου παρουσιάζει μια συνεχώς βελτιούμενη ομαλοποίηση, ενώ, παράλληλα, προχωρεί η αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών Ελέγχου στα Ταμεία του κλάδου (ΤΣΠΕΑΘ και ΕΔΟΕΑΠ), ώστε αυτές να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.

Ομως, οι κίνδυνοι για το Αγγελιόσημο δεν εξέλιπαν. Και τούτο πρέπει να το κατανοήσουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, οι δε συνδικαλιστικές οργανώσεις να βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση. Ηδη υπάρχουν δυο μέτωπα ανοιχτά και ο κλάδος οφείλει να μην περιοριστεί σε άμυνα, αλλά να αντεπιτεθεί.

Συγκεκριμένα: α) Στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχουν κατατεθεί μέχρι στιγμής, από ιδιώτες και ραδιοτηλεοπτικά Μέσα της επαρχίας, τρεις προσφυγές που βάλλουν κατά του Αγγελιόσημου. Η συζήτηση των αιτήσεων ακυρώσεως έχει οριστεί για τον Φεβρουάριο 1997. Είναι αυτονόητο ότι - πέραν του Δημοσίου - θα παρέμβουν στο ΣτΕ όλοι οι δικαιούχοι του Αγγελιόσημου φορείς (συνολικά 14) για να αντικρούσουν τους ισχυρισμούς των προσφευγόντων.

β) Η κυβέρνηση - το δεύτερο μέτωπο - προωθεί τροπολογία στη Βουλή για την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής Αγγελιόσημου για έναν ευρύ κύκλο διαφημίσεων που μεταδίδονται από τοπικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Βέβαια η κίνηση αυτή, δηλαδή της κατάργησης του Αγγελιόσημου για διαφημίσεις που μεταδίδονται από περιφερειακούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, δεν είναι νέα και είχε αντιμετωπιστεί επιτυχώς το περασμένο καλοκαίρι κατά τη συζήτηση του Αρθρου 33. Ομως η κυβέρνηση και διάφοροι "παράγοντες" επαναφέρουν το θέμα και επιμένουν.

Η σχετική τροπολογία - προσθήκη έχει ως εξής: Για τη μετάδοση διαφημίσεων από νομίμως λειτουργούντες ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς που εδρεύουν εκτός των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, δεν καταβάλλεται Αγγελιόσημο, εφόσον ο διαφημιζόμενος εδρεύει και το διαφημιζόμενο αγαθό ή υπηρεσία παράγεται ή παρέχεται αντίστοιχα εντός των γεωγραφικών ορίων της περιοχής για την οποία έχει εκδοθεί η σχετική άδεια λειτουργίας των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών και δεν αποτελεί συνδεδεμένη επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 42ε παρ. 5 του νόμου 2190/1920 με οικονομικό φορέα που εδρεύει εκτός της ανωτέρω περιοχής.

Η εξαίρεση της μετάδοσης των διαφημίσεων αυτών από την υποχρέωση καταβολής αγγελιόσημου δεν απαλλάσσει τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς από την υποχρέωση καταχώρισης των διαφημιστικών αυτών μηνυμάτων και των λοιπών σχετικών στοιχείων στο τριπλότυπο αναλυτικό ημερολόγιο διαφημίσεων της παραγράφου 12 του άρθρου 12 του Ν. 2328/1995 (ΦΕΚ Α159), όπως αυτό ισχύει.

Στη νέα διετία 1997 - 1999

Αγωνιστική διοίκηση στην ΕΣΗΕΑ

Με τους υποψήφιους της ΔΑΣ για νέο βηματισμό

Βρισκόμαστε πια μπροστά στις κάλπες για να εκλέξουμε τη νέα διοίκηση της ΕΣΗΕΑ για τη διετία 1997 - 1999. Οι αρχαιρεσίες για την εκλογή των οργάνων της Ενωσης θα διεξαχθούν την Τρίτη και Τετάρτη 7 και 8 Γενάρη 1997 και στην περίπτωση επανάληψης της ψηφοφορίας οι εκλογές θα γίνουν την Τρίτη και Τετάρτη 14 και 15 Γενάρη 1997.

ΕΙΝΑΙ μια πολύ κρίσιμη αλλά και αποφασιστική στιγμή, γιατί το βήμα που πρέπει να γίνει πρέπει να μας βγάλει από την απραξία και το τέλμα και να ανοίξει την αγωνιστική προοπτική για τα μεγάλα προβλήματα της δημοσιογραφίας αλλά επίσης και της ελληνικής κοινωνίας.

ΠΡΩΤΙΣΤΟ,ύψιστο χρέος για την ελληνική δημοσιογραφία, για τον δημοσιογράφο, είναι να ανοίξουμε ένα πλατύ, σταθερό και συνεχή μέτωπο στην απαράδεκτη κατάσταση αθλιότητας και εξαχρείωσης, που ολοένα και πιο αποπνικτικά βαραίνουν τη ζωή και ευτελίζουν συνεχώς το επάγγελμα.

Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ και τα φαινόμενα του εκχυδαϊσμού είναι καθημερινά, τα υποπροϊόντα της τρομο-λαγνείας, της βίας αποδεικνύονται τα βασικά, κύρια θέματα ενημέρωσης και την ίδια ώρα αποσιωπούνται, διαστρεβλώνονται τα μεγάλα και τα κύρια, τα οποία έχουν σχέση με τη ζωή και το αύριο της ελληνικής κοινωνίας.

Είναι πολλά και σημαντικά αυτά που πρέπει ν' αλλάξουν στο σωματείο μας, σε πολλά επίπεδα, αλλά και στη λειτουργία και τους στόχους της Ενωσης. Η ΕΣΗΕΑ,με τις αρχαιρεσίες που σε λίγο θα γίνουν, πρέπει να αναδείξει μια νέα διοίκηση, αγωνιστική, ενωτική, που θα αντιμετωπίσει και τα ζητήματα που οξύτατα ανακύπτουν, αλλά και να σταματήσει τον κατήφορο της εξαχρείωσης που καθημερινά παρακολουθούμε.

Για να υπερασπιστούμε και να απαιτήσουμε αγωνιστικά την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων μας, για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις μας τέτοιες που να καλύπτουν τις απώλειες και την αύξηση του τιμάριθμου, για μέτρα προστασίας του επαγγέλματος και των δημοσιογράφων, ιδιαίτερα των νέων δημοσιογράφων που, επιτέλους, πρέπει να μπουν στην ΕΣΗΕΑ και να ασφαλιστούν στα Ταμεία.

ΑΥΤΗΝ ακριβώς την προοπτική στηρίζει και για αυτήν αγωνίζεται η "Δημοσιογραφική Αγωνιστική Συνεργασία" (ΔΑΣ).

Μ' ΑΥΤΟΝ το βηματισμό θα αγωνιστούν οι υποψήφιοι της "Δημοσιογραφικής Αγωνιστικής Συνεργασίας" για το προεδρείο, για το Διοικητικό Συμβούλιο και τ' άλλα όργανα της ΕΣΗΕΑ.

Η "Δημοσιογραφική Αγωνιστική Συνδικαλιστική Παράταξη" (ΔΑΣΠ) με ανακοίνωσή της είχε επισημάνει τους κινδύνους που υπήρξαν με τη "μικροπολιτική" και "καιροσκοπική" εκμετάλλευση του τρόπου αντιμετώπισης του αγγελιόσημου, από ορισμένες πλευρές. Με την ψήφιση της τροπολογίας και την έναρξη της εφαρμογής της, τα Ταμεία άρχισαν να εισπράττουν το αγγελιόσημο. Και κάπως ανέπνευσαν. Βρισκόμαστε όμως στην αρχή και χρειάζονται (και από την πλευρά του ΤΣΠΕΑΘ και του ΕΔΟΕΑΠ) να γίνουν πολλά που θα διασφαλίσουν την κανονική ροή.

Πρέπει επίσης και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να επαγρυπνούν και να ενισχύσουν τις προσπάθειες των Ταμείων. Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού ούτε για εκμετάλλευση "καιροσκοπική" και "μικροπολιτική" όπως το επιχείρησαν ορισμένοι. Για να διασφαλίσουμε το αγγελιόσημο, που είναι το Α και το Ω της ύπαρξης και λειτουργίας των Ταμείων όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, χρειάζεται ενότητα και συνεχής αγώνας. Και στη νέα αυτή φάση, η ΔΑΣΠ θα συμβάλει θετικά και αγωνιστικά στη διασφάλισή του.

Στο μητρώο της ΕΣΗΕΑ εξακολουθούν να εμφανίζονται ως μέλη της ορισμένοι, που από πολύ καιρό έχουν πάψει να είναι δημοσιογράφοι, με τον καταστατικό προσδιορισμό που δίνει το σωματείο μας. Μερικοί μάλιστα την ιδιότητά τους αυτή, την επιδεικνύουν και την επικαλούνται. Είναι γνωστοί πια επιχειρηματίες με μεγάλο "τζίρο" και άλλες δουλιές. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι απ' αυτούς (μετρημένοι στα δάχτυλα) αποχώρησαν από μόνοι τους... Οι άλλοι όμως;

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ έχει καταστατική υποχρέωση να προβαίνει στην ετήσια εκκαθάριση του μητρώου. Και αυτό δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια ούτε μια φορά.

Την ανάγκη της θεσμικής και οικονομικής στήριξης του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΜΑΠΕ) για να αναπτύξει όλες τις δυνατότητές του προς όφελος της σφαιρικής και αντικειμενικής πληροφόρησης, υποστήριξε η ΓΓ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, κατά την επίσκεψή της στα γραφεία του Πρακτορείου.

Ο διευθυντής του ΜΑΠΕ, Σπύρος Κουζινόπουλος, ενημέρωσε τη ΓΓ του ΚΚΕ για το ασφαλιστικό πρόβλημα των δημοσιογράφων και την άρνηση μέχρι τώρα των κυβερνήσεων να τους καλύψουν ασφαλιστικά, καταβάλλοντας εισφορές στο ΤΣΠΕΑΘ.

Στις 11 Νοεμβρίου έγινε στο εντευκτήριο του ΕΔΟΕΑΠ η ετήσια βράβευση των παιδιών ασφαλισμένων του Οργανισμού, που αποφοίτησαν φέτος με άριστα από το Λύκειο ή εισήχθησαν σε Ανώτατα και Ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Βραβεύτηκαν 23 αγόρια και κορίτσια.

Σε κάθε βραβευθέντα ο ΕΔΟΕΑΠ απένειμε τιμητικό δίπλωμα και επέδωσε επιταγή 300.000 δραχμών. Την εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του ο Πρόεδρος του Οργανισμού, Ορέστης Φαράκος.

Τα 23 αγόρια και κορίτσια που βραβεύτηκαν είναι:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ του Παναγιώτη, ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΟΝΤΟΒΑΣ του Γεωργίου, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΤΣΑΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΧΑΡΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ του Νικολάου, ΚΩΝ/ΝΑ ΡΗΓΟΥ του Γεωργίου, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ του Αρη, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ - ΜΑΡΙΑ ΧΟΥΝΤΑ του Κων/νου, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΜΗΣ του Γεωργίου, ΣΩΣΑΝΑ ΝΙΞΑΡΛΙΔΗ του Χαράλαμπου, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ του Λάζαρου, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ του Δημητρίου, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΥΤΟΥΖΗ του Βασιλείου, ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΙΤΩΡΟΣ του Σωτηρίου, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του Χρήστου, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΟΥ του Νικολάου, ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ του Αναστασίου, ΙΩΑΝΝΑ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΗ του Κων/νου, ΑΛΕΞΙΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ του Κυριάκου, ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗΣ του Ιωάννη, ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ του Κίμωνα, ΣΤΑΥΡΟΣ ΟΡΑΗΛΟΓΛΟΥ του Αντώνη, ΘΩΜΑΣ ΚΙΑΟΣ του Νικολάου.

Βραβευθέντες από τον ΕΔΟΕΑΠ με τον Πρόεδρο και μέλη τη Διοίκησης του Οργανισμού σε αναμνηστική φωτογραφία.

Στις αρχαιρεσίες της ΕΣΗΕΑ που γίνονται στις 7 και 8 Γενάρη - και στις 15 Γενάρη, εφ' όσον χρειαστεί επαναληπτική ψηφοφορία - η "Δημοσιογραφική Αγωνιστική Συνδικαλιστική Παράταξη" (ΔΑΣΠ) υποστηρίζει:

Για το Διοικητικό Συμβούλιο:

Τους υποψηφίους στο ψηφοδέλτιο της ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΔΑΣ): Πριτσαπίδουλα (Γιαννακόπουλο) Χρήστο - Ανδρέα,Γεωργάκη Γιάννη, Ζαγγανά Γιάννη, Πανάγου Ερμιόνη (Εμυ), Περλέγκα Αριστέα (Αριστούλα) και Πινού Παναγιώτα.

Για την Εξελεγκτική Επιτροπή:

την υποψήφια

Ευαγγελοπούλου Μαίρη.

Για το Προεδρείο της Ενωσης στηρίζει τις υποψηφιότητες: προέδρου Μανώλη Μαθιουδάκη,γεν. γραμματέα Γιώργου Λεονταρίτη,Α αντιπροέδρου Δημήτρη Χαλιβελάκη,Β αντιπροέδρου Λιάνας Κανέλλη και ταμία του Νίκου Καραντηνού.

Για το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό:

Ελένη Τράιου και Αρη Καρέρ.Για το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό: τους Αυγερινό Αναστάσιο και Βάσο Γεωργίου.

Τέλος, για αντιπροσώπους Συνταξιούχων στο Μεικτό Συμβούλιο η ΔΑΣΠ υποστηρίζει τους Γιαννακά Νικόλαο και Φωτάκη Παναγιώτη.

Το νέο ΔΣ της Ενωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου Ελλάδος που προήλθε από τις τελευταίες αρχαιρεσίες, συγκροτήθηκε σε σώμα με την ακόλουθη σύνθεση:

Πρόεδρος: Ευάγ. Αντώναρος.

Αντιπρόεδρος: Κ. Παρής.

Γενικός Γραμματέας: Π. Κουίν.

Ταμίας: Ναβάμπ Χαν.

Ειδική Γραμματέας: Βέρα Κορίδη.

Σύμβουλοι: Κ. Τσατσαρώνης, Ρ. Σουρμέλη, Τ. Μπερμπεράκης.

Ο αντιστασιακός δημοσιογράφος και λογοτέχνης Λ. Ραφτόπουλος, βραβεύτηκε με το κρατικό βραβείο για το βιβλίο του "Το μήκος της νύχτας. Μακρόνησος '48 - '50". Το βιβλίο του, προσωπική κατάθεση για το "μαρτυρικό νησί", ζωντανεύει τη μεγάλη δοκιμασία που έζησαν στη Μακρόνησο, χιλιάδες νέοι, έγκλειστοι στο κάτεργο.

Την εσπευσμένη και απροειδοποίητη προσπάθεια ορισμένων διευθυντικών στελεχών και υπηρεσιακών παραγόντων της ΕΡΤ, να αναθέσουν σε δημοσιογράφους (ρεπόρτερς), που υπηρετούν σ' αυτήν, την εργασία επιπλέον από εκείνα, που προβλέπει η ισχύουσα ΣΣΕ (και την οποία μέχρι τώρα εκτελούσαν) άσχετα μάλιστα με το αντικείμενό τους και χωρίς καμιά συμπληρωματική αμοιβή, καταγγέλλει με επιστολή - διαμαρτυρία του στον πρόεδρο της ΕΡΤ κ. Π. Παναγιώτου, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Η ΕΣΗΕΑ είναι αντίθετη στην προσπάθεια αυτή, που τη θεωρεί ως απόπειρα παραβίασης διατάξεων, που ισχύουν και μονομερούς βλαπτικής μεταβολής των όρων της σύμβασης εργασίας των συναδέλφων μας, την οποία κατηγορηματικά αποκρούει. Το ΔΣ, όπως τονίζεται στη διαμαρτυρία, θα αντιδράσει έντονα εάν τυχόν υλοποιηθούν οι προθέσεις της ΕΡΤ.

Με τον πολύ ταιριαστό τίτλο "Αθλητικός Συντάκτης", ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ), κυκλοφορεί την περιοδική ενημερωτική του έκδοση. Οπως γράφει χαρακτηριστικά: "ο ΠΣΑΤ ανοίγει την καρδιά του στους ανθρώπους του αθλητισμού και της επικοινωνίας". Στους συναδέλφους του ΠΣΑΤ και στο νεογέννητο ενημερωτικό έντυπο, ευχές για επιτυχία.

Συμπληρώθηκαν φέτος 50 χρόνια από τον μαρτυρικό θάνατο του Κώστα Βιδάλη, πολιτικού συντάκτη του "Ριζοσπάστη" στη Θεσσαλία. Μέλος της ΕΣΗΕΑ από τα πιο παλιά, με αγωνιστική συνεισφορά σε όλους τους αγώνες του κλάδου. Ο Κ. Βιδάλης έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στα χρόνια της φασιστικής κατοχής στον τομέα του παράνομου αντιστασιακού Τύπου.

Σ' εκείνα τα χρόνια, μαζί με τους συναγωνιστές του στο χώρο του παράνομου εκδοτικού μηχανισμού, βοήθησε να στηθούν τυπογραφεία, μερικά από τα οποία ήταν από τα πιο μεγάλα που λειτούργησαν στην κατεχόμενη Ευρώπη. Τέτοιο ήταν αυτό που λειτούργησε στην Καλλιθέα (οδός Σκρά).

Πενήντα χρόνια ύστερα από τη δολοφονία του, ο δημοσιογράφος, που όλοι τον αγαπούσαν και όλους τους αγαπούσε, μένει για την ελληνική δημοσιογραφία όχι μια μνήμη μουσειακή μόνο, αλλά σαν κάλεσμα αντίστασης και ευθύνης σε καιρούς δύσκολους όπως είναι σήμερα.

Ο Ηλίας Παπαδημητρίου συζητά με τον συντάκτη του "Ρ"

Η στρατιωτική εκπαίδευση, αλλά και η πολιτική ενημέρωση, η ιδεολογική και μορφωτική δουλιά αποτελούσαν βασικά στοιχεία, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τις αντίξοες συνθήκες, της καθημερινής ζωής των μαχητών του ΔΣΕ

Το εξώφυλλο της πρόσφατης έκδοσης του "Ριζοσπάστη", με αφορμή τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, που περιλαμβάνει όλα τα τεύχη του περιοδικού "Δημοκρατικός Στρατός"

Το αφιέρωμα γράφει και επιμελείται ομάδα συντακτών του "Ρ"

Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του "Ρ"

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ το επόμενο μέρος, σχετικά με την απόφαση του ΠΓ, για τις εφεδρείες του ΔΣΕ