ΜΑ ΚΑΛΑ,πουθενά δεν πάνε αυτοί οι "εκσυγχρονιστές", που χειρίζονται την εξωτερική πολιτική της χώρας, δίχως τους Αμερικάνους; Μέχρι και στη Διαβαλκανική Διάσκεψη στην Κρήτη ο Πάγκαλος είχε "ανοιχτή γραμμή" με την Ολμπράιτ!

***

Κι όταν λέμε ανοιχτή γραμμή, το εννοούμε. Ολο στο τηλέφωνο ήταν, για να ακούει τις συμβουλές της "καλής θείας" του έθνους. Το ίδιο, λένε, έκανε και ο Τούρκος ομότιμός του, ο Τζεμ.

***

Κατά τα άλλα, ο Σημίτης θέλει να προεδρεύσει μίας διάσκεψης των βαλκανικών κρατών προκειμένου να χαραχτούν χωρίς παρεμβάσεις οι μελλοντικοί άξονες των σχέσεων των χωρών και της καλής γειτονίας.

***

Με αυτή τη στάση που κρατά η ελληνική κυβέρνηση, τι το θέλανε οι ηγέτες των Βαλκανίων το Ηράκλειο; Δεν πηγαίνανε στη... Νέα Υόρκη να τα ακούσουν κατευθείαν από την πηγή και όχι από μεσάζοντες;

***

Είναι καλή εποχή εκεί τώρα. Κι οι κυρίες των ηγετών θα κάνανε τα ψώνια τους στα εμπορικά κέντρα, θα πήγαιναν και στο Μπροντγουέι...

***

Μια και τις αναφέραμε τις κυρίες, ας ασχοληθούμε με την κ. Γιλμάζ, η οποία, σύμφωνα με όσα μας μεταδίδουν τα τηλεοπτικά κανάλια, μάλλον ασκεί... περισσότερη εξωτερική πολιτική από τον σύζυγό της.

***

Διότι αν δεν έχει νόημα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις το ότι δε βγήκε βόλτα με την Δάφνη Σημίτη, τότε τι έχει νόημα;

***

Σύμφωνα με τις ίδιες μεταδόσεις, λοιπόν, μάλλον το μέλλον της συνύπαρξης Ελλάδας - Τουρκίας, ένας... ελληνοτουρκικός πόλεμος, εξαρτάται από το αν θα βρει ικανοποιητικά τα μαγαζιά του Ηρακλείου η κ. Γιλμάζ.

***

Αν, δε, διχογνωμήσουν με την κ. Δάφνη για κανένα μοντελάκι, ε, τότε μιλάμε για ολοσχερή καταστροφή.

Στο τραπέζι

γύρω, γύρω

ο Μιλόσεβιτς,

ο Κίρο,

ο Γιλμάζ

κι ο Φάτος Νάνο

κι ο δικός μας

πρώτο πλάνο.

Συζητούνε

με τις ώρες

για του Αίμου,

λέει, τις χώρες

κάνουν σκέψεις

και προτάσεις,

μ' άλλοι βγάζουν

αποφάσεις!

Ποιοι είν' αυτοί

αν απορείτε

σκύψτε λίγο

και θα δείτε,

στο τραπέζι

από κάτω,

και τις ΗΠΑ

και το ΝΑΤΟ!

Ο οίστρος

Πολλά και διάφορα βαρύγδουπα λέγονται και γράφονται τις μέρες αυτές, σχετικά με τη συνεχιζόμενη Διαβαλκανική Συνάντηση της Κρήτης. Οτι πρόκειται περί μιας πρωτοβουλίας, που προωθεί την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, τη φιλία και τη συνεργασία των βαλκανικών χωρών, κλπ., κλπ.Χωρίς να έχουμε την παραμικρή αυταπάτη, για τον πραγματικό χαρακτήρα και το περιεχόμενο της συνάντησης, δε θα αρνούμασταν και την παραμικρή, χειροπιαστή απόδειξη των προαναφερόμενων. Για παράδειγμα, απλά και μόνο, να σταματήσουν οι προκλητικές και επικίνδυνες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, από τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα. Η να υπάρξει μια σαφής και κατηγορηματική δέσμευση, περί σεβασμού των υπαρχόντων συνόρων και αποκήρυξης της οποιασδήποτε εδαφικής διεκδίκησης μιας χώρας εναντίον άλλης. Αν δεν υπάρξουν και ορισμένα τέτοια αποτελέσματα, τότε από πού συνάγεται ο φιλειρηνικός χαρακτήρας της πρωτοβουλίας και κατ' επέκταση της συνάντησης; Μήπως, επειδή ο Ελληνας πρωθυπουργός υποσχέθηκε στους άλλους αρχηγούς κρατών και τους Βαλκάνιους ομολόγους του, την απλόχερη βοήθεια της Ελλάδας, για να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ; Μα, η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και ετοιμάζεται να γίνει και πλήρες μέλος της ΕΕ και, όμως, το γεγονός αυτό δεν την εμποδίζει καθόλου, να κάνει όσα κάνει...

Το διαβάσαμε σ' ένα ρεπορτάζ των χτεσινών "Νέων" και το αναφέρουμε, γιατί αποτελεί μια ακόμη χεροπιαστή δικαίωση των όσων εκτιμούσε και κατάγγελλε από χρόνια το ΚΚΕ.

Σημειώνει, λοιπόν, το ρεπορτάζ: "Πριν από 25 χρόνια, σε μια πανηγυρική συνεδρίαση του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Παιγνιδιών, ο τότε πρόεδρος Νίκος Λύρας ανακοίνωνε στους παρευρισκόμενους, ότι "τα παιγνίδια της δικής μας (ελληνικής) παραγωγής, καλύπτουν έως και το 95% της ελληνικής αγοράς".Για πολλούς και διάφορους λόγους, εκείνο το 95% σήμερα έχει φτάσει στο 25%. "

Λίγο ο εντεινόμενος συνεχώς καπιταλιστικός ανταγωνισμός, η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίων και κερδών, λίγο η ένταξη της χώρας στον... παράδεισο της αγοράς των εκατοντάδων εκατομμυρίων της τότε ΕΟΚ, λίγο οι δεκαετίες των "γαλαζοπράσινων" πολιτικών της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, λίγο και τα τελευταία "φρούτα" της "παγκοσμιοποίησης", της "απελευθέρωσης", κλπ., κλπ., κι ένας εύρωστος κλάδος της ελληνικής οικονομίας πήρε κι αυτός την κάτω βόλτα. Μια εικόνα, που δεν είναι, δυστυχώς, καθόλου ασυνήθιστη για την ελληνική πραγματικότητα...

"Οι μάσκες έπεσαν!" έλεγε την περασμένη βδομάδα ο τίτλος του σχετικού, με τον "κοινωνικό διάλογο" ρεπορτάζ του "Ρ", και είχε απόλυτο δίκιο. Το πραγματικό, βαθιά αντεργατικό και αντιλαϊκό πρόσωπο του "διαλόγου" - παγίδα, που έστησαν από κοινού κυβέρνηση, βιομήχανοι και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αποκαλύπτεται πλέον σε όλη του τη... μεγαλοπρέπεια. Το περιεχόμενο του κειμένου, στο οποίο φαίνεται να συγκλίνουν οι... διαλεγόμενοι, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία. Οι μέχρι σήμερα κατακτήσεις και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων πετσοκόβονται. Ακόμη και αυτό το 8ωρο. Τα πάντα υποτάσσονται στη λογική της διαβόητης "ευελιξίας" ή, με άλλα λόγια, στις εκάστοτε απαιτήσεις και ορέξεις των μεγαλοεργοδοτών και, βέβαια, στη μεγιστοποίηση της άγριας εκμετάλλευσης και της αύξησης των τεράστιων ήδη κερδών τους.

Το μόνο πρόβλημα, που ακόμη απασχολεί τη σύγχρονη, αντεργατική "Ιερή Συμμαχία", είναι ο τρόπος παρουσίασης της επαίσχυντης συμφωνίας στους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις. Ετσι, ώστε να έχουν τις λιγότερες αντιδράσεις και το μικρότερο πολιτικό κόστος.

Χωρίς να υποτιμούμε στο παραμικρό τις "γκεμπελικές" τους δυνατότητες και... ικανότητες, τους υποσχόμαστε να τους ξεσκεπάσουμε ολότελα και να τους αφήσουμε εντελώς γυμνούς, μπροστά στα μάτια και του τελευταίου εργάτη. Ας είναι σίγουροι γι' αυτό.