Σ' όλο τον κόσμο, 250 εκατομμύρια παιδιά, εργάζονται κάτω από συνθήκες δουλείας και επικίνδυνης για την ασφάλεια και την υγεία τους εργασίας. Ομως και στην Ελλάδα το φαινόμενο της παιδικής εκμετάλλευσης γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη. Ο αριθμός των παιδιών ηλικίας 14-19 χρόνων που εργάζονται στη χώρα μας αγγίζει τις 73.000. Αυτά είναι ορισμένα από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν χτες στην ημερίδα που οργάνωσε το Ιδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΙΜΔΑ).

Σύμφωνα με έρευνα των Ι. Ψημένου και Σ. Γεωργούλα,που έγινε στην Ελλάδα, στοιχεία της οποίας παρουσιάστηκαν χτες, η "οικονομία του δρόμου" στηρίζεται σε αυτά τα παιδιά, τα οποία εργάζονται καθαρίζοντας τζάμια αυτοκινήτων, 10 με 15 περίπου ώρες καθημερινά. Τα περισσότερα απ' αυτά είναι λαθρομετανάστες ή Τσιγγάνοι. Οι ερευνητές τόνισαν πως στη διάρκεια της έρευνας, από 23 Νοέμβρη έως 1 Δεκέμβρη, συνάντησαν 234 παιδιά των "φαναριών και του τρένου" κάτω των 14 ετών.

Ομως δεν είναι μόνο η φανερή εικόνα των παιδιών που εργάζονται και πρέπει να μας προβληματίζει. Αγνωστος είναι ο αριθμός των παιδιών που δουλεύουν σε αγροτικές περιοχές, στις οικογενειακές επιχειρήσεις, παρατώντας το σχολείο για να βοηθήσουν την οικογένειά τους. Η κατάσταση στην Αθήνα επιδεινώνεται, αφού η ανάπτυξη των ελαστικών μορφών εργασίας (πορνεία, νυχτερινές επιχειρήσεις κλπ.) ευνοεί την αύξηση αυτών των φαινομένων.

Μιλώντας στην εκδήλωση ο υπουργός Εργασίας Μιλτ. Παπαϊωάννου είπε πως "μόνο 2.037 παιδιά έχουν βιβλιάριο εργασίας στη χώρα μας". Ενώ πρόσθεσε, σαν να μην είναι αυτός ο αρμόδιος υπουργός: "Αν θέλουμε να εξαλειφθεί το φαινόμενο, πρώτο μέλημά μας πρέπει να είναι η αναβάθμιση του ρόλου των Επιθεωρήσεων Εργασίας" (!).

Το φαινόμενο της παιδικής εργασίας παρουσιάζει ιδιαίτερη έξαρση στις χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας και της Αφρικής, ενώ η Τουρκία κατέχει την τέταρτη θέση.

Η βραδιά αφιερώθηκε στη μνήμη του 12χρονου συνδικαλιστή από το Πακιστάν, Ιγμπάλ Μασίν,που τον σκότωσαν "όλοι όσοι πιστεύουν στη σκλαβιά και την εκμετάλλευση των αθώων".

Χτες ένας συνεπής, αγωνιστής, ένας υπέροχος άνθρωπος, ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΑΣ,αποχαιρέτησε τούτη τη ζωή, που τόσο σκληρά αγωνίστηκε να ομορφύνει. Σε μας, άφησε ακριβή παρακαταθήκη τη στάση ζωής και αγώνα του. Εφυγε λίγες μέρες, πριν γιορτάσει τα γενέθλια των 80 χρόνων του και του κόμματός του.

"Εγώ - έλεγε συχνά - γεννήθηκα μαζί με το κόμμα μου". Από παιδί μπήκε στο κίνημα. Στα χρόνια της σκλαβιάς, αφουγκράστηκε τους τραγουδιστάδες της λευτεριάς και οργανώθηκε στο ΚΚΕ και στο ΕΑΜ. Διάλεξε τη ματωμένη πορεία των ανθρώπων και έμεινε πιστός σ' αυτήν μέχρι τη χτεσινή τελευταία του πνοή, σφραγίζοντας 60 τόσα χρόνια διαδρομής, με μαχητικότητα, με αυταπάρνηση με ανυποχώρητη στάση στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του Κόμματος, του λαού και της πατρίδας.

Στην τελευταία κρίση του Κόμματος, άρπαξε τη μαγκούρα και πέταξε έξω απ' τα γραφεία όλη τη φραξιονιστική ομάδα.

Παλικαρόπουλο 18 χρόνων, έχασε το ένα του πόδι και φόρεσε ξύλινο. Πόσες φορές αυτό το ψυχρό ξύλο δεν έκρυψε μυστικά, πόσες φορές δεν έσερνε τα ματωμένα κομματικά μηνύματα για ζωή ή ακόμα και για θάνατο.

Με το χωνί στο χέρι (Παγκράτι - Βύρωνας) πρωτοπιάστηκε και από κει και πέρα ακολούθησε βήμα το βήμα τη σταύρωση του λαού μας σε ολόκληρη τη μετεμφυλιακή αμερικανοκρατούμενη Ελλάδα. Ασφάλεια, Ικαρία, Μακρόνησος, Αϊ - Στράτης. Νύχτες και μέρες πικρές, αλλά τιμημένες. Εμεινε πάντα όρθιος, πάντα άνθρωπος.

Μετά από 12 χρόνια φυλακές και εξορίες, μέσα από την ΕΔΑ, μαζί με άλλους συντρόφους, δημιούργησε εκδοτικό συνεταιρισμό "ΚΥΨΕΛΗ", που έδωσε τη δυνατότητα σε μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού να έρθει σε επαφή με προοδευτικούς συγγραφείς και με το έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Οταν ο συνεταιρισμός διαλύθηκε κάτω από το κυνηγητό της Ασφάλειας, ο πεισματάρης αυτός μπολσεβίκος συνέχισε σε συνθήκες παρανομίας να δίνει την αγία μετάληψη της γνώσης στους ανθρώπους.

Εκδότης και συγγραφέας το επάγγελμα κατά το νόμο, μέγας διάκονος της αλήθειας για το λαό.

Τα προσωπικά του δημιουργήματα: "Διηγήματα της Εθνικής Αντίστασης", "Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά", "Μαρτυρίες" και άλλα σηματοδοτούν την προοδευτική Νεοελληνική Λογοτεχνία. Και αν κάποτε σ' αυτόν τον τόπο ευλογηθούμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη απ' το δικαστήριο των ανθρώπων, ο Μ. Μπούρμπουλας θα έχει μια σημαντική θέση στην κονίστρα των δημιουργών.

Σήμερα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, το κόμμα μας, η Εθνική Αντίσταση (από τα πρώτα ιδρυτικά μέλη και πρόεδρος του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Βύρωνα), αλλά και ολόκληρη η κοινωνία του Βύρωνα, χάνει έναν μαχόμενο, πρωτοπόρο 80χρονο νεολαίο. Πρώτος στο πλάνο της Οικονομικής Εξόρμησης, πρώτος στο πλάνο στρατολογιών, πρώτος στην εξασφάλιση συμμετοχών στη γιορτή των 80 χρόνων του Κόμματος.

Τον αντάμωσα στα πανηγύρια να πουλάει βιβλία. Η ζωή το 'φερε να γίνουμε σύντροφοι, φίλοι, συγγενείς.

Καλό ταξίδι, σύντροφε, θείε Μιχάλη. Ολες οι αρετές του κομμουνιστή, που έκλεινες μέσα σου, θα μας συντροφεύουν και θα μας κατευθύνουν. Μείνε ήσυχος, και εγώ και η Γεωργίτσα και τα παιδιά, όλοι οι σύντροφοι, τα αδέλφια σου, τ' ανίψια σου, θα συνεχίσουμε τον ίσιο δρόμο ως το τέλος. Και η θεία Ελένη, η ακριβή και πιστή συντρόφισσά σου σ' όλα τα δύσκολα, αλλά περήφανα χρόνια σου, πάντα μαζί μας.

Την Κυριακή, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα φωνάξουμε και για σένα θείε: ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑ ΜΑΣ.

Βασίλης Κολοβός