***

1ο. "Ο διττός στόχος της "Ατζέντας 2000" είναι να θεσπιστούν αποτελεσματικότερες πολιτικές για την Ενωση (...) ενώ θα διασφαλίζεται η δημοσιονομική λιτότητα στο επίπεδο της Ενωσης, παρόμοια με αυτή που εφαρμόζεται σε εθνικό επίπεδο". Η παραπάνω φράση (παράγραφος 54 των Συμπερασμάτων), που αφορά στις πολιτικές της ΕΕ κατά την περίοδο 2000 - 2006, είναι ίσως η καλύτερη απάντηση σε όλους όσοι μιλούν για "λήξη του τούνελ της λιτότητας", μόλις η Ελλάδα εισέλθει στην ΟΝΕ.

Η λιτότητα εντός της ΕΕ δεν έχει τέλος, ούτε στην "προ", ούτε στη "μετά" ΟΝΕ εποχή. Δεν το λέμε εμείς. Ο κ. Σημίτης το λέει, μαζί με τους ομολόγους του.

2ο. Σύμφωνα με εντολή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, "τα κράτη - μέλη πρέπει να αποδώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην αναθεώρηση των συστημάτων φόρων και επιδομάτων, ώστε να παρασχεθούν κίνητρα στους εργοδότες για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας". Η παραπάνω κατεύθυνση των "15" (παράγραφοι 30 και 31 των Συμπερασμάτων), είναι εξαιρετικά αποκαλυπτική για τα θρυλούμενα περί... ενδιαφέροντος των "εταίρων", όσον αφορά στην καταπολέμηση της ανεργίας.

Αν, δε, συνδυαστεί η πολιτική γραμμή της ΕΕ για χρηματοδότηση των εργοδοτών στο όνομα των ανέργων (!), με τη διάχυτη λογική για "επέκταση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας" (όπως υλοποιείται στην Ελλάδα με νόμους όπως η κατάργηση του 8ωρου), καθίσταται σαφές ότι το περίφημο "Σύμφωνο για την Απασχόληση", που αποφάσισαν να συντάξουν οι "15" σε μια προσπάθειαύφανσης ενός κάλπικου "κοινωνικού προσωπείου", ισοδυναμεί με σύμφωνο πλήρους εξανδραποδισμού των ικανών προς εργασία μελών της εργατικής τάξης.

3ο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι το κοινοτικό όργανο το αρμόδιο για τη νομισματική πολιτική. Πρόκειται για φράση (παράγραφος 14 των Συμπερασμάτων) που δίνει σαφή απάντηση σχετικά με τα σοσιαλδημοκρατικά παραμύθια για το ποιος κάνει κουμάντο επί της οικονομικής πολιτικής στην ΕΕ. Οι τραπεζίτες ή οι πολιτικοί; Βέβαια, το ερώτημα είναι τόσο φαιδρό, όσο και η προσπάθεια των "κεντροαριστερών" να παίξουν το παιγνίδι της δήθεν "απο- νεοφιλελευθεροποίησης" της ΕΕ, επειδή αυτοί είναι που αποτελούν, πλέον, την πλειοψηφία των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη.

Σε τελευταία ανάλυση, και οι σοσιαλδημοκράτες (υπουργοί των Οικονομικών), και οι τραπεζίτες, τα συμφέροντα των ίδιων αφεντικών υπηρετούν. Το γεγονός, βεβαίως, ότι η "αρμοδιότητα" για τη διαχείριση των συμφερόντων των πολυεθνικών αναγνωρίζεται στην ΕΚΤ, έχει τη σημασία του.

4ο. "Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει τη σταθερή προσήλωσή του να επιτευχθεί συνολικός συμβιβασμός σχετικά με την "Ατζέντα 2000"... Καλεί όλα τα κράτη - μέλη να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους ώστε να επιτευχθεί ένα ισόρροπο και αποδεκτό αποτέλεσμα, βασισμένο στην αλληλεγγύη και τη δημοσιονομική πειθαρχία". Εδώ (παράγραφος 56 των Συμπερασμάτων), τόσο από τον έκδηλα αγωνιώδη τρόπο που διατυπώνεται η "έκκληση", όσο και από τη... μεστή νοημάτων αναφορά στη διασφάλιση της "δημοσιονομικής πειθαρχίας", αναδεικνύεται η "σκοτεινιά" του επερχόμενου ευρωπαϊκού "μέλλοντος". Εδώ ακριβώς έχουμε την πλήρη επιβεβαίωση του θρυμματισμού όλων των σαθρών επιχειρημάτων περί "σύγκλισης".

Είναι γνωστό ότι στη Βιέννη, προεξάρχουσας της Γερμανίας, οι ισχυροί έθεσαν θέμα "παγώματος" των εισφορών τους προς τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Η απαίτησή τους αυτή αναμένεται να πάρει τη μορφή απόφασης στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, στα πλαίσια της γερμανικής προεδρίας. Το αποτέλεσμα θα είναι δραστικός περιορισμός των όποιων κοινοτικών επιδοτήσεων έφταναν προς τις πιο αδύνατες χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα και εκείνα τα "ξεροκόμματα" που ρίχνονταν σαν στάχτη στα μάτια του λαού, μέσω των "πακέτων", να αποτελέσουν μακρύ παρελθόν, σε ένα παρόν και ένα μέλλον όπου οι εργαζόμενοι, για κάθε ένα ECU που θα (συνεχίσει να) πηγαίνει στα ταμεία των μεγαλοσχημόνων, θα (συνεχίσουν να) το πληρώνουν τρία ECU.

5ο. Εκτός όμως από την "αρχή της σύγκλισης", στη Βιέννη (επανα) θρυμματίστηκε και η αρχή της "κοινοτικής αλληλεγγύης". Ιδού η παράγραφος 62 των Συμπερασμάτων: "Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει πως αποδίδει πολύ μεγάλη σημασία στην περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας (...)".

Κατά τα άλλα, οι προπαγανδίζοντες τη θεωρία της διασφάλισης των συμφερόντων της Ελλάδας από την ΕΕ πανηγυρίζουν γιατί, λέει, η Τουρκία δεν αναγνωρίστηκε ως "υποψήφια" προς ένταξη χώρα στην κοινοτική οικογένεια... Μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι ακόμα και την άρση του ελληνικού "βέτο" για το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο - που εν ευθέτω χρόνο και αυτό θα συμβεί - πάλι ως "περιφανή ελληνική νίκη" θα την εμφανίσουν...

6ο. "Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι, για να καταστεί η ΕΕ ικανή να διαδραματίσει πλήρως το ρόλο της στη διεθνή σκηνή, η ΚΕΠΠΑ πρέπει να διαθέτει την υποστήριξη αξιόπιστου επιχειρησιακού δυναμικού... Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο χαιρετίζει την πρόθεση της ΔΕΕ να ελέγξει τα μέσα που είναι διαθέσιμα για ευρωπαϊκές επιχειρήσεις". Χρειάζεται μεγαλύτερη σαφήνεια απ' ό,τι περιέχεται στις παραπάνω διατυπώσεις (παράγραφοι 76 και 77 των Συμπερασμάτων) για να γίνει αντιληπτή η περαιτέρω στρατιωτικοποίηση των δομών του ιμπεριαλισμού της ΕΕ;

***

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

"Βαθύ και επικίνδυνο αδιέξοδο"

Η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ επισημαίνει την "αντιφατική αδιέξοδη και γεμάτη παλινδρομήσεις πολιτική", που ακολουθεί η κυβέρνηση της Κύπρου

ΛΕΥΚΩΣΙΑ (του ανταποκριτή μας). - Η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ συνήλθε στις 11 και 12 του Δεκέμβρη και αφού μελέτησε το βαθύ και επικίνδυνο αδιέξοδο που υπάρχει όσον αφορά το Κυπριακό, εκτιμά ότι η κυπριακή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Γλ. Κληρίδη, ακολουθεί αντιφατική, αδιέξοδη και γεμάτη παλινδρομήσεις πολιτική, με κυριότερα χαρακτηριστικά τον μονόπλευρο προσανατολισμό στον αμερικανικό παράγοντα, τη δημαγωγική εκμετάλλευση διαφόρων πτυχών του Κυπριακού, τη στρατιωτικοποίηση του Κυπριακού με τη θεωρία του ενεργού ηφαιστείου και την πυραυλολογία.

Η απόφαση της Ολομέλειας, που δόθηκε στη δημοσιότητα αργά το απόγευμα του Σαββάτου, επισημαίνει τις παραμέτρους που υιοθετούν το βαθύ και επικίνδυνο αδιέξοδο, κυριότερες από τις οποίες είναι:

- Η αναβάθμιση της αδιαλλαξίας, κυνικότητας και επιθετικότητας της Αγκυρας, με αποκορύφωμα τις λεγόμενες προτάσεις Ντενκτάς για συνομοσπονδία. - Η στρατιωτικοποίηση του Κυπριακού και οι σχετικές μ' αυτή απειλές της Τουρκίας για ανάληψη δράσης στην Κύπρο.

- Η έλλειψη επαφών μεταξύ των δύο κοινοτήτων ως αποτέλεσμα των απαγορευτικών μέτρων του κατοχικού καθεστώτος.

- Η ενίσχυση των διαδικασιών και διεργασιών αφομοίωσης των κατεχόμενων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.

Η απόφαση υπογραμμίζει επίσης ότι η ευθύνη για το παρατεταμένο και βαθύ αδιέξοδο βαρύνει την τουρκική πλευρά. Η Τουρκία εκμεταλλεύεται το ρόλο που της ανατίθεται από τον αμερικανικό και γενικά το δυτικό παράγοντα στα πλαίσια της λεγόμενης νέας διεθνούς τάξης πραγμάτων για την προώθηση των στόχων της σε βάρος της Κύπρου. Η τουρκική αδιαλλαξία, κυνικότητα και επιθετικότητα τροφοδοτούνται και υποθάλπονται από την ανοχή που επιδεικνύουν προς την Αγκυρα και τον Ντενκτάς οι ΗΠΑ, η Βρετανία και άλλες ΝΑΤΟικές χώρες.

Σε άλλο σημείο της απόφασής της η Ολομέλεια της ΚΕ του ΑΚΕΛ αναφέρεται στη συνάντηση Κληρίδη - Σημίτη τον περασμένο Αύγουστο, για να τονίσει ότι η ελληνική κυβέρνηση - αντιλαμβανόμενη τα αδιέξοδα και τους κινδύνους - υπέδειξε την ανάγκη αλλαγής στρατηγικής και απυραυλοποίησης του Κυπριακού και επαναπολιτικοποίησης του αγώνα για επίλυση του προβλήματος.

Η Ολομέλεια εμμένει στη θέση αρχής ότι στο Κυπριακό οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται στην Κύπρο και η Ελλάδα να συμβουλεύει και συμπαρίσταται. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, όπου είναι υπαρκτός ο κίνδυνος πολεμικής αναμέτρησης από αφορμή τους πυραύλους, στην οποία αναπόφευκτα θα εμπλακεί και η Ελλάδα, επιβάλλεται να υπάρξει συναπόφαση των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας.

Σε σχέση με την ενταξιακή πορεία της Κύπρου, η Ολομέλεια εκτιμά ότι μέχρι σήμερα η πορεία αυτή δεν έχει διαδραματίσει ρόλο καταλύτη προς την κατεύθυνση σωστής λύσης του Κυπριακού. Ενδέχεται μάλιστα, σημειώνει, σε κάποιο στάδιο να βρεθούμε μπροστά σε ένα αδυσώπητο δίλημμα: Είτε να δεχτούμε λύση του Κυπριακού πέραν των κοινών αποδεκτών προδιαγραφών για να καταστεί δυνατή η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ είτε να μην ενταχθούμε καθόλου. Είτε ακόμη χειρότερα, η ένταξη να σημαίνει και επισημοποίηση της διχοτόμησης. Οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί και η έναρξη διαπραγματεύσεων σε κανένα λόγο δεν τους εξουδετερώνει, υπογραμμίζεται στην απόφαση της Ολομέλειας της ΚΕ του ΑΚΕΛ.

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ Δημ. Χριστόφιας, αναλύοντας την απόφαση της Ολομέλειας, σε συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Κυριακής είπε ότι το ΑΚΕΛ διαπιστώνει την ανάγκη να εκπονήσουμε ξανά ολοκληρωμένη στρατηγική πολιτικών χειρισμών του Κυπριακού στο διεθνή χώρο και να στραφούμε προς την κατεύθυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας, του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Συμβουλίου της Ευρώπης κ. α.

Απαντώντας σε ερώτηση για τους S - 300, ο Δημ. Χριστόφιας τόνισε ότι το θέμα των πυραύλων είναι πολύ δύσκολο και περίπλοκο και δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε τι θα υποστηρίξουμε. Θα πάμε, είπε, με ανοιχτό πνεύμα στο Εθνικό Συμβούλιο και μπορεί να χρειαστεί να ξανασυνέλθει η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Επανέλαβε τέλος την πρόταση του ΑΚΕΛ για συνάντηση του Εθνικού Συμβουλίου με τον Ελληνα πρωθυπουργό, καθώς και τη θέση ότι σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα χρειάζεται συναπόφαση για να βγούμε από το αδιέξοδο που μας έχουν φέρει οι χειρισμοί του Προέδρου Κληρίδη.

Εξάλλου, ο Πρόεδρος Κληρίδης είχε χτες συνάντηση μιας με την ειδική αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα στην Κύπρο Αν Χέρκοους. Μετά τη συνάντηση δεν έγινε καμιά δήλωση, πιστεύεται όμως ότι η Χέρκοους ενημέρωσε τον Κύπριο Πρόεδρο για τη συνάντησή της με τον ειδικό συντονιστή για το Κυπριακό στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών Τόμας Μίλερ.

Ο Πρόεδρος Γλ. Κληρίδης επιστρέφοντας από τη Βιέννη το απόγευμα της Κυριακής και απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι δεν του έγινε καμιά πρόταση για τους πυραύλους S - 300, ούτε καμιά συζήτηση έγινε για το θέμα αυτό κατά την παραμονή του στην αυστριακή πρωτεύουσα. Ανέφερε επίσης ότι ο Μίλερ δεν είχε καμιά επικοινωνία μαζί του και δεν είχε καμιά πληροφόρηση ότι οι Αμερικανοί επεξεργάζονται φόρμουλες.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). "Με το πάγωμα των δαπανών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα χρηματοδοτηθεί η διεύρυνση", δήλωσε χτες ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ στις Βρυξέλλες, παρουσιάζοντας το εξάμηνο πρόγραμμα της γερμανικής προεδρίας και κράτη - μέλη, όπως η Ελλάδα, πρέπει να "συμβιβαστούν" οικονομικά και να "συνδράμουν" χωρίς αντιρρήσεις, γιατί έχουν ιστορική υποχρέωση, αφού "βοηθήθηκαν" ως μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρόκειται για πρωτοφανείς δημόσιες δηλώσεις της γερμανικής διπλωματίας, που ανατρέπουν ριζικά το γράμμα και το πνεύμα της αρχής της "κοινοτικής αλληλεγγύης", επιβάλλοντας διά νόμου τις εκ των προτέρων οικονομικές απώλειες ενός κράτους - μέλους, υπέρ των συμφερόντων των ευρωπαϊκών "μεγάλων δυνάμεων", με την κυνική επίκληση στη στρατιωτική (ΝΑΤΟ) και οικονομική (ΕΕ) εξάρτηση και υποτέλεια.Ο Γερμανός ΥΠΕΞ επανέλαβε ότι "το αργότερο έως το Μάρτη 1999 πρέπει να έχει επιτευχθεί πολιτική ομοφωνία για ολόκληρη τη δέσμη της "Ατζέντας 2000"".

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας (Ιούνης 1999), που θα οριστεί ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, "θα συζητηθούν, ενδεχομένως τα θεσμικά που παραμένουν ανοιχτά",δηλαδή γενίκευση της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του Συμβουλίου και ριζική αλλαγή στη δομή και τη λειτουργία της ίδιας της Κομισιόν. Η πολύχρονη διαδικασία διεύρυνσης θα συνεχιστεί και θα ενταθεί επί γερμανικής προεδρίας. Το πολυσέλιδο "πρόγραμμα" της γερμανικής προεδρίας (...) "ξέχασε" να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στην Κύπρο, τόνισε, όμως, ότι "η γερμανική προεδρία θα προσπαθήσει να συμβάλει στη συνεπή υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Τουρκία" και ότι "η γερμανική προεδρία θα επιδιώξει, επίσης, τη συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Διάσκεψη".Η γερμανική καγκελαρία ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να"πείσει" την Τουρκία να (...) επανέλθει στις ευρωπαϊκές διαδικασίες, γι' αυτό και το "πρόγραμμα" τονίζει με έμφαση ότι "κατά τη διάρκεια της γερμανικής προεδρίας η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη θα συνεδριάσει ίσως σε επίπεδο αρχηγών κράτους και κυβερνήσεων". Αλλά η Αγκυρα δε θέλει Ευρωπαϊκή Διάσκεψη, θέλει πλήρη ένταξη στη διαδικασία διεύρυνσης - ανεξάρτητα από το πόσο θα καθυστερήσει η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως πλήρες κράτος - μέλος. Και αν γίνει η ποθητή "αναβάθμιση" της Αγκυρας, θα γίνει επί γερμανικής προεδρίας. Γι' αυτό και ο ΥΠΕΞ Γ. Φίσερ, ερωτηθείς χτες σχετικά, ήταν πολύ επιφυλακτικός και αφού επανέλαβε ότι "η Τουρκία είναι υποψήφια για ένταξη, αλλά έχει πολύ ειδικά, διμερή προβλήματα με ένα κράτος - μέλος", τόνισε ότι "και η Τουρκία πρέπει να προσφέρει" σε σχέση με τις "αρχές της Κοπεγχάγης", τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ., για να "μπορεί να της προσφερθεί μια προοπτική εκ μέρους της ΕΕ".

Το μεγάλο "αγκάθι" της εξάμηνης γερμανικής προεδρίας θα είναι βέβαια η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της "Ατζέντας 2000" μέχρι το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μάρτη 1999. Σύμφωνα με το "πρόγραμμα" της γερμανικής προεδρίας, "η εξεύρεση λύσης στα πλαίσια μιας γενικής εξισορρόπησης των συμφερόντων και ενός συνολικού συμβιβασμού μεταξύ όλων των κρατών - μελών και σε όλους τους επιμέρους τομείς θα είναι τότε μόνο δυνατή, εάν η "Ατζέντα 2000" διατηρηθεί ως ολόκληρη δέσμη", ήτοι "τον καθορισμό του νέου μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ για το διάστημα από το 2000 έως το 2006, τη μεταρρύθμιση της διαρθρωτικής πολιτικής, μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής". Ανατράπηκε, δηλαδή, η αρχική βάση διαπραγμάτευσης, όπως είχε προταθεί από την Κομισιόν τον Ιούλη 1997, σύμφωνα με την οποία "συνεχίζοντας το υφιστάμενο επαρκές δημοσιονομικό πλαίσιο", θα έπρεπε να "εξοικονομηθούν" κονδύλια κυρίως από την ΚΑΠ και τα διαρθρωτικά ("πακέτο Σαντέρ"). Το εξωφρενικό της συγκυρίας είναι ότι οι πλούσιοι το παίζουν (...) αδικημένοι, και το γερμανικό "πρόγραμμα" τονίζει ότι "η ΕΕ χρειάζεται εν προκειμένω λύσεις ανθεκτικές,στις οποίες να βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή οι αρχές της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των βαρών". Ο ΥΠΕΞ Γ. Φίσερ το εξειδίκευσε, ερωτηθείς, ως εξής: "Δεν μπορούμε να δώσουμε περισσότερα - απ' όσα διαθέτουμε", και αυτά που "διαθέτουμε", πρέπει να "περικοπούν" από το "εσωτερικό" της ΕΕ, ώστε να αγκιστρωθούν πιο θελκτικά οι υποψήφιες χώρες της ΚΑ Ευρώπης, τις οποίες αφήστε να τις εντάξουμε και μετά τις ξεζουμίσουμε. Δεν εξήγησε ο "πράσινος" ΥΠΕΞ, γιατί πρέπει να πληρώσουν οι φτωχοί του Νότου τη διεύρυνση του Βορρά, ούτε πώς θα συνεχιστεί η "ανάπτυξη" Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας (κατ' ευφημισμόν "χώρες συνοχής"), που αποτέλεσε τότε και το άλλοθι για τη δική τους ένταξη στην ΕΟΚ. Γιατί πρέπει να πληρώσουν οι "χώρες συνοχής" τα κέρδη της πλούσιας Γερμανίας; Ως ξεπλήρωμα, λέει, πολιτικής υποχρέωσης, γιατί η Γερμανία "βοήθησε" να πέσουν οι χούντες στις τρεις χώρες και να γίνουν κράτη - μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ετσι όπως πάει ο "πράσινος" ΥΠΕΞ, σε λίγο θα ζητήσει τα "ρέστα" και για τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο (...).

Οι κινήσεις της αμερικανικής διπλωματίας γύρω από το θέμα των ρωσικών πυραύλων S - 300, δημιουργούν ασφυκτικές πιέσεις σε Αθήνα και Λευκωσία, καθώς γίνεται σαφές πως η Κύπρος, αν και αναγνωρισμένο κράτος - μέλος του ΟΗΕ, αντιμετωπίζεται απροσχημάτιστα από την Ουάσιγκτον σαν χώρα με περιορισμένη κυριαρχία.

Η χτεσινή επίσκεψη των κυρίων Χόλμπρουκ και Μίλερ στην Αθήνα και οι επαφές που είχαν με αξιωματούχους της ελληνικής κυβέρνησης, κατέδειξαν, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το δικαίωμα της Κύπρου, ως ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος, να προχωρήσει στην επιλογή της και να εγκαταστήσει τους ρωσικούς πυραύλους S - 300 στην Κύπρο.

Οι Αμερικανοί διπλωμάτες δε θέλησαν να εμφανιστούν και να κάνουν δηλώσεις. Για τον λόγο αυτό, η "ουσιαστική" συνάντηση χτες πραγματοποιήθηκε στο σπίτι του Αμερικανού πρεσβευτή όπου σε δείπνο συζητήθηκε αργά χτες το βράδυ το θέμα των S - 300 με τη συμμετοχή των Χόλμπρουκ, Μίλερ, Μπερνς, Πάγκαλου και Κρανιδιώτη. Αυτή η συνάντηση ήταν "απροσπέλαστη" σε δημοσιογράφους. Πάντως, και λίγο νωρίτερα χτες, στη συνάντηση των Aμερικανών διπλωματών στο υπουργείο Αμυνας με τον Α. Τσοχατζόπουλο, δε θέλησαν να πουν το παραμικρό.

Ωστόσο, από τις δηλώσεις του υπουργού Αμυνας, συνάγεται το συμπέρασμα, ότι η Αθήνα δεν πρέπει να νιώθει και πολύ "βολικά" από την αμερικανική πρωτοβουλία. Ο Α. Τσοχατζόπουλος, όταν ρωτήθηκε: "υπήρξε αποτέλεσμα από τη συνάντηση με τον Χόλμπρουκ;", είπε: "Ηταν μια χρήσιμη επαφή, μια επικοινωνία που έδωσε τη δυνατότητα να ακουστούν εκατέρωθεν απόψεις που εκφράζουν αμοιβαία τις προοπτικές που η κάθε πλευρά βλέπει ως ρεαλιστικές για την ευόδωση των θεμάτων τα οποία μας απασχόλησαν".

Πίσω από τη... σαφήνεια της δήλωσης του υπουργού Αμυνας, Ελληνες διπλωμάτες διέκριναν τη δυσκολία της Αθήνας να "βολευτεί" με τις αμερικανικές προτάσεις για την άρση του "αδιεξόδου" στο θέμα των πυραύλων. Σύμφωνα με την εκτίμηση των ίδιων διπλωματών, η αποστολή που έχει αναλάβει ο Ρ. Χόλμπρουκ έχει να κάνει με τη δημιουργία των προσχημάτων που θα επιτρέψουν στη Λευκωσία να αναβάλει και τελικά να ματαιώσει την εγκατάσταση των ρωσικών πυραύλων. Αυτό, όπως διαβλέπουν οι ίδιες πηγές, επιχειρείται με τη δημιουργία της ψευδαίσθησης ενός διαλόγου για τον συνολικό έλεγχο των εξοπλισμών στην Κύπρο.

Συνεδριάζει σήμερα το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ) όπου θα συζητηθεί το πακέτο του πενταετούς (1996 - 2000) εξοπλιστικού προγράμματος, που αφορά την Πολεμική Αεροπορία. Η συνεδρίαση αυτή αφορά τα νέα μαχητικά αεροσκάφη, τα μέσα μεταγωγικά αεροσκάφη και το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης (σύστημα ιπταμένων ραντάρ παρακολούθησης του εναέριου χώρου). Τελικές αποφάσεις αναμένεται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, να ληφθούν από το σημερινό ΚΥΣΕΑ μόνο για το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, που θα περιλαμβάνει τέσσερα αεροσκάφη - φορείς και τα αντίστοιχα ραντάρ και ηλεκτρονικά συστήματα. Υποψήφια είναι τρία συστήματα, από αυτά τα δύο αμερικανικά και το ένα σουηδικό. Το συνολικό κόστος αυτού του συστήματος έχει προϋπολογιστεί στα 200 δισ. δραχμές.

Οσον αφορά την επιλογή των μαχητικών αεροσκαφών και των μέσων μεταγωγικών που θα προμηθευτεί η Πολεμική Αεροπορία τελικά αποφάσεις προβλέπεται ότι δε θα ληφθούν σήμερα αλλά στο πρώτο τρίμηνο του 1999. Στο μεταξύ στο παρασκήνιο οργιάζουν οι πιέσεις και οι παρεμβάσεις από τις ενδιαφερόμενες εταιρίες και τους εκπροσώπους τους, με κορυφαίο στο παιχνίδι αυτό τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Ν. Μπερνς, ο οποίος και χτες συναντήθηκε με τον υπουργό Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλο. Είχε προηγηθεί το πρωί συνάντηση του υπουργού Αμυνας με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη με αντικείμενο τη σημερινή συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ.