ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). "Με το πάγωμα των δαπανών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα χρηματοδοτηθεί η διεύρυνση", δήλωσε χτες ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ στις Βρυξέλλες, παρουσιάζοντας το εξάμηνο πρόγραμμα της γερμανικής προεδρίας και κράτη - μέλη, όπως η Ελλάδα, πρέπει να "συμβιβαστούν" οικονομικά και να "συνδράμουν" χωρίς αντιρρήσεις, γιατί έχουν ιστορική υποχρέωση, αφού "βοηθήθηκαν" ως μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρόκειται για πρωτοφανείς δημόσιες δηλώσεις της γερμανικής διπλωματίας, που ανατρέπουν ριζικά το γράμμα και το πνεύμα της αρχής της "κοινοτικής αλληλεγγύης", επιβάλλοντας διά νόμου τις εκ των προτέρων οικονομικές απώλειες ενός κράτους - μέλους, υπέρ των συμφερόντων των ευρωπαϊκών "μεγάλων δυνάμεων", με την κυνική επίκληση στη στρατιωτική (ΝΑΤΟ) και οικονομική (ΕΕ) εξάρτηση και υποτέλεια.Ο Γερμανός ΥΠΕΞ επανέλαβε ότι "το αργότερο έως το Μάρτη 1999 πρέπει να έχει επιτευχθεί πολιτική ομοφωνία για ολόκληρη τη δέσμη της "Ατζέντας 2000"".

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας (Ιούνης 1999), που θα οριστεί ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, "θα συζητηθούν, ενδεχομένως τα θεσμικά που παραμένουν ανοιχτά",δηλαδή γενίκευση της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του Συμβουλίου και ριζική αλλαγή στη δομή και τη λειτουργία της ίδιας της Κομισιόν. Η πολύχρονη διαδικασία διεύρυνσης θα συνεχιστεί και θα ενταθεί επί γερμανικής προεδρίας. Το πολυσέλιδο "πρόγραμμα" της γερμανικής προεδρίας (...) "ξέχασε" να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στην Κύπρο, τόνισε, όμως, ότι "η γερμανική προεδρία θα προσπαθήσει να συμβάλει στη συνεπή υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Τουρκία" και ότι "η γερμανική προεδρία θα επιδιώξει, επίσης, τη συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Διάσκεψη".Η γερμανική καγκελαρία ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να"πείσει" την Τουρκία να (...) επανέλθει στις ευρωπαϊκές διαδικασίες, γι' αυτό και το "πρόγραμμα" τονίζει με έμφαση ότι "κατά τη διάρκεια της γερμανικής προεδρίας η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη θα συνεδριάσει ίσως σε επίπεδο αρχηγών κράτους και κυβερνήσεων". Αλλά η Αγκυρα δε θέλει Ευρωπαϊκή Διάσκεψη, θέλει πλήρη ένταξη στη διαδικασία διεύρυνσης - ανεξάρτητα από το πόσο θα καθυστερήσει η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως πλήρες κράτος - μέλος. Και αν γίνει η ποθητή "αναβάθμιση" της Αγκυρας, θα γίνει επί γερμανικής προεδρίας. Γι' αυτό και ο ΥΠΕΞ Γ. Φίσερ, ερωτηθείς χτες σχετικά, ήταν πολύ επιφυλακτικός και αφού επανέλαβε ότι "η Τουρκία είναι υποψήφια για ένταξη, αλλά έχει πολύ ειδικά, διμερή προβλήματα με ένα κράτος - μέλος", τόνισε ότι "και η Τουρκία πρέπει να προσφέρει" σε σχέση με τις "αρχές της Κοπεγχάγης", τα ανθρώπινα δικαιώματα κλπ., για να "μπορεί να της προσφερθεί μια προοπτική εκ μέρους της ΕΕ".

Το μεγάλο "αγκάθι" της εξάμηνης γερμανικής προεδρίας θα είναι βέβαια η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της "Ατζέντας 2000" μέχρι το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μάρτη 1999. Σύμφωνα με το "πρόγραμμα" της γερμανικής προεδρίας, "η εξεύρεση λύσης στα πλαίσια μιας γενικής εξισορρόπησης των συμφερόντων και ενός συνολικού συμβιβασμού μεταξύ όλων των κρατών - μελών και σε όλους τους επιμέρους τομείς θα είναι τότε μόνο δυνατή, εάν η "Ατζέντα 2000" διατηρηθεί ως ολόκληρη δέσμη", ήτοι "τον καθορισμό του νέου μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ για το διάστημα από το 2000 έως το 2006, τη μεταρρύθμιση της διαρθρωτικής πολιτικής, μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής". Ανατράπηκε, δηλαδή, η αρχική βάση διαπραγμάτευσης, όπως είχε προταθεί από την Κομισιόν τον Ιούλη 1997, σύμφωνα με την οποία "συνεχίζοντας το υφιστάμενο επαρκές δημοσιονομικό πλαίσιο", θα έπρεπε να "εξοικονομηθούν" κονδύλια κυρίως από την ΚΑΠ και τα διαρθρωτικά ("πακέτο Σαντέρ"). Το εξωφρενικό της συγκυρίας είναι ότι οι πλούσιοι το παίζουν (...) αδικημένοι, και το γερμανικό "πρόγραμμα" τονίζει ότι "η ΕΕ χρειάζεται εν προκειμένω λύσεις ανθεκτικές,στις οποίες να βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή οι αρχές της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των βαρών". Ο ΥΠΕΞ Γ. Φίσερ το εξειδίκευσε, ερωτηθείς, ως εξής: "Δεν μπορούμε να δώσουμε περισσότερα - απ' όσα διαθέτουμε", και αυτά που "διαθέτουμε", πρέπει να "περικοπούν" από το "εσωτερικό" της ΕΕ, ώστε να αγκιστρωθούν πιο θελκτικά οι υποψήφιες χώρες της ΚΑ Ευρώπης, τις οποίες αφήστε να τις εντάξουμε και μετά τις ξεζουμίσουμε. Δεν εξήγησε ο "πράσινος" ΥΠΕΞ, γιατί πρέπει να πληρώσουν οι φτωχοί του Νότου τη διεύρυνση του Βορρά, ούτε πώς θα συνεχιστεί η "ανάπτυξη" Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας (κατ' ευφημισμόν "χώρες συνοχής"), που αποτέλεσε τότε και το άλλοθι για τη δική τους ένταξη στην ΕΟΚ. Γιατί πρέπει να πληρώσουν οι "χώρες συνοχής" τα κέρδη της πλούσιας Γερμανίας; Ως ξεπλήρωμα, λέει, πολιτικής υποχρέωσης, γιατί η Γερμανία "βοήθησε" να πέσουν οι χούντες στις τρεις χώρες και να γίνουν κράτη - μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ετσι όπως πάει ο "πράσινος" ΥΠΕΞ, σε λίγο θα ζητήσει τα "ρέστα" και για τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο (...).