Το γέλιο που κλαίει

"Ο Ουγκώ είναι ο κατεξοχήν ρομαντικός ποιητής, ο άνθρωπος που αναμφίβολα θα συνοψίσει το δέκατο ένατο γαλλικό αιώνα στα μάτια των μεταγενέστερων (...)", έγραφε ο Παλαμάς, κι ο Ρενουβιέ ότι ο Ουγκώ "είναι ο πρώτος κι ο μόνος που έχει δικαίωμα κύριο και απόλυτο στον τίτλο ποιητής",αλλά και "μπασμένος στον κύκλο των μεγάλων και των σπάνιων ανθρώπων όλων των αιώνων και όλων των θεών". Ποιητής διαιώνιος ο δημιουργός των "Αθλίων", είναι ζωτικά αναγκαίος τώρα, ώστε η χαραυγή του 21ου αιώνα να καταπολεμήσει τον τρόμο που της αφήνει δύοντας ο 20ός και να πορευτεί ελπιδοφόρα. Χρειαζόμαστε τον επαναστατικό και διεθνιστικό ρομαντισμό του έργου του Ουγκώ. Χρειάζεται να ξαναδιαβάσουμε ή και να πρωτοδιαβάσουμε τον Ουγκώ, τον "καθοδηγητή" και μαχητικό υπερασπιστή της ελληνικής επανάστασης, αλλά και των εξεγέρσεων και απελευθερωτικών επαναστάσεων όλων των καταπιεσμένων λαών στην ευρωπαϊκή και αμερικάνικη ήπειρο, κατά το 19ο αιώνα. Να τον διαβάσουμε όλον, ιδιαίτερα όμως τον Ουγκώ της εξορίας, της πιο σπουδαίας, πιο ταξικής και διεθνιστικής συγγραφικής περιόδου του. Ο Ουγκώ, ζώντας εξόριστος στα αγγλονορμανδικά νησιά Νιου Τζέρσεϊ και Γουέρνσεϊ από το 1852 έως το 1870 (όποτε εκθρονίστηκε ο Ναπολέων Γ και επέστρεψε στην πατρίδα του), έγραψε την "Ιστορία ενός εγκλήματος", το πολιτικό φυλλάδιο "Ναπολέων ο μικρός", την ποιητική "Τιμωρία" - "καθοδηγήτρια" των παρισινών κομμουνάρων και τα μυθιστορήματα "Οι Αθλιοι", "Οι εργάτες της θάλασσας" και "Ο άνθρωπος που γελά".

Το τελευταίο, "Ο άνθρωπος που γελά",το πιο αποσιωπημένο από τους αστούς ιστορικούς της λογοτεχνίας, ακριβώς γιατί είναι ο πιο δυνατός, πιο ταξικός λίβελος του Ουγκώ κατά της τυραννικής αριστοκρατίας, της απάνθρωπης ολιγαρχίας του πλούτου και της εξουσίας, που εξαθλίωνε πολύμορφα τον αγγλικό λαό, κυκλοφόρησε από τη "Σύγχρονη Εποχή",σε ρέουσα, εύγλωττη μετάφραση (Ντορέτα Πέππα). Ενα μυθιστόρημα που απαιτεί χρόνο (677 σελ. ), αλλά συναρπάζει με τον ποιητικό ρεαλισμό του, με τα διαχρονικά πρόσωπά του, με τη μεγαλοφυή σύλληψη και το πλάσιμο του κεντρικού προσώπου, του Γκουινπλέιν, που παραπέμπει στον παλιάτσο του σαιξπηρικού "Βασιλιά Ληρ", στον "Τρελό" που λέει σοφές αλήθειες. Οταν ο Γκουινπλέιν βγάζει τη μάσκα του γέλιου και απευθύνει το συγκλονιστικό "κατηγορώ" του στη Βουλή των λόρδων, εκφράζει τον πόνο, το δάκρυ, την οργή κάθε λαού κατά των εκμεταλλευτών του.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και πάλι ο επικεφαλής της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου του ιρακινού αφοπλισμού, Ρίτσαρντ Μπάτλερ. Μερικές μέρες μετά τις αμερικανο - βρετανικές αεροπορικές επιδρομές και ενώ το κλίμα στον Κόλπο παραμένει σταθερά πολεμικό, η αμερικανική εφημερίδα "Ουάσιγκτον Ποστ" δημοσίευσε εκτενές άρθρο στο οποίο αφήνει να εννοηθεί ότι ο Αυστραλός διπλωμάτης βρισκόταν σε διαρκή συνεννόηση με την Ουάσιγκτον στην οποία δεν παρέλειπε να παραδίδει τακτικά χρήσιμες πληροφορίες για το Ιράκ αλλά και να δέχεται "συμβουλές" - εντολές.

Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αυστραλός διπλωμάτης χαρακτηρίζεται "ιδιαίτερα συνεργάσιμος" με την αμερικανική πολιτική, άλλωστε και η ιρακινή ηγεσία τον έχει, επανειλημμένως, κατηγορήσει ως "κατάσκοπο", το δημοσίευμα αυτό προκάλεσε ιδιαίτερο θόρυβο. Τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο από τις δηλώσεις ενός πρώην συνεργάτη του Μπάτλερ, του Αμερικανού Ρίτερ Σκοτ, ο οποίος, χωρίς ενδοιασμούς, αποκάλυψε ότι παραιτήθηκε γιατί διαφώνησε με τη στάση του Μπάτλερ απέναντι στις ΗΠΑ, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τους σκοπούς της UNSCOM.

Η Ουάσιγκτον χαρακτήρισε "γελοίους" τους ισχυρισμούς της εφημερίδας, ενώ ο Μπάτλερ αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι είχε τέτοιου είδους σχέση με την αμερικανική ηγεσία, τονίζοντας ότι ουδέποτε η UNSCOM προέβη στην οποιαδήποτε ενέργεια που δεν είχε άμεση σχέση με τον έλεγχο του ιρακινού αφοπλισμού. Εντούτοις, ο θόρυβος γύρω από το όνομά του δε φαίνεται να λήγει καθώς ολοένα και περισσότερο η στάση του και οι πολυσυζητημένες, συνήθως αρνητικές, εκθέσεις του στο Συμβούλιο Ασφαλείας (που έδωσαν το πρόσχημα και για την "Αλεπού της ερήμου") αντιπαρατίθενται με τις εκθέσεις της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας που είναι σχετικά θετικές όσον αφορά την καταστροφή του ιρακινού πυρηνικού οπλοστασίου αλλά και τη συνεργασία της ιρακινής ηγεσίας.

Ε. Μ.

Το παρακάτω απόσπασμα του προχτεσινού τηλεγραφήματος του ΑΠΕ από την Ουάσιγκτον είναι αρκετό για να βγουν αρκετά συμπεράσματα, ιδιαίτερα για την αξία που έχουν οι ανθρώπινες ζωές για τους ιμπεριαλιστές.

"Οι αμερικανικές και βρετανικές αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποιήθηκαν κατά του Ιράκ από τις 16 έως και τις 19 Δεκέμβρη προκάλεσαν το θάνατο 600 - 1.600 Ιρακινών, εκτίμησε σήμερα (προχτές) ο στρατηγός, Χένρι Σέλτον, αρχηγός του Μεικτού Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ. Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο στρατηγός Σέλτον πρόσθεσε ότι αρκετοί σημαντικοί αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Σαντάμ Χουσεϊν, όπως σύμβουλοι του Προέδρου, προεδρικοί φρουροί κ.ά., έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια των επιδρομών, ενώ οι ζημιές που προκλήθηκαν από τις αεροπορικές επιδρομές είναι πολύ μεγαλύτερες και σοβαρότερες απ' ό,τι είχε αρχικώς εκτιμηθεί".

Αγρια χαρά και ικανοποίηση, γιατί οι γκαγκστερικές επιδρομές είχαν περισσότερα θύματα και ζημιές απ' όσες αρχικά υπολόγιζαν!!! Μόνο όταν οι λαοί απαλλαγούν από τον ιμπεριαλισμό θα γλιτώσουν από τα ποτάμια αίματος που επιζητά για να τρέφεται.

Οσο και αν ακούγεται αστείο κι όμως στη Ρηγίλλης έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους, για να κερδίσουν νέους ψηφοφόρους στη "νέα επικοινωνιακή πολιτική", που εφαρμόζει ο Κ. Καραμανλής, δηλαδή, στις περιοδείες που έχει ξεκινήσει, όπως στην Κάσο και στα χωριά της μειονότητας στην Αλβανία, τα οποία φαίνεται ότι θεωρεί ελληνική επαρχία... Με άλλα λόγια, πιστεύουν στη ΝΔ ότι αρκεί η εικόνα του προέδρου του κόμματος που περιοδεύει σε "εγκαταλειμμένες" περιοχές και να μιλάει με τους τοπικούς παράγοντες, για να πείσουν την "κοινή γνώμη" για το "ενδιαφέρον" του για τα λαϊκά προβλήματα και τη "συμπάθειά" του στις λαϊκές μάζες.

Η αλήθεια είναι ότι με αυτές τις περιοδείες ο Κ. Καραμανλής επιχειρεί να αποκρύψει τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει και τη σύμπλευση με αυτήν της κυβέρνησης Σημίτη. Δεν αρκούν, λοιπόν, τα επικοινωνιακά "φύλλα συκής", για να τον οδηγήσουν στην εξουσία και πολύ περισσότερο για να τον ξεχωρίσουν από τον Κ. Σημίτη.

Από την προχτεσινή "Ελευθεροτυπία", όμως, όπου υπήρχε το σχετικό ρεπορτάζ, αναδημοσιεύουμε τι είχε αναγράψει ο ίδιος ο αγωνιστής, πρώην μητροπολίτης Χίου, κάτω από ένα "πιστοποιητικό πατριώτου", που του είχε απονείμει ο ανώτατος αρχηγός των συμμαχικών δυνάμεων της Μεσογείου, στρατάρχης Αλεξάντερ. Το αναδημοσιεύουμε, λοιπόν και το αφιερώνουμε στον αρχιεπίσκοπο και σε όλους όσοι επιμένουν να "γράφουν" την ιστορία, όπως αυτοί θέλουν.

Να, τι είχε γράψει ο Ιωακείμ Στρουμπής: "Και εντούτοις οι πανάθλιοι και ασυνείδητοι δικασταί, του κατελόγισαν και γερμανοφιλίαν για να δώσουν δήθεν νομιμότητα στην πρόστυχη και παράνομον απόφασή των και να καλύψουν τις ιδικές των ευθύνες. Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς είναι δοσίλογοι και συνεργάτες των Γερμανών".

Με την έκδοση ενός καλαίσθητου ημερολογίου, αφιερωμένου στους Χιώτες ιερωμένους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και πρώτα και κύρια στον ΕΑΜίτη, πρώην μητροπολίτη Χίου, Ιωακείμ Στρουμπή, υποδέχτηκε τον καινούριο χρόνο το παράρτημα Χίου της ΠΕΑΕΑ. Εστειλε, λοιπόν, το ημερολόγιο αυτό και στον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και με την ευκαιρία αυτή επανέφερε το πάγιο αίτημα της αποκατάστασης του μητροπολίτη Ιωακείμ, ο οποίος καθαιρέθηκε το 1946 από το τότε Συνοδικό Δικαστήριο - και, μάλιστα, χωρίς να του δοθεί καν η ευκαιρία της απολογίας - επειδή θαρραλέα καταδίκαζε το τρομοκρατικό όργιο των μετακατοχικών κυβερνήσεων, ενάντια στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.

Ελαβε, λοιπόν, ο αρχιεπίσκοπος το ημερολόγιο κι ανταπάντησε στους Χιώτες αγωνιστές: "Σας ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση του όντως αξιόλογου ημερολογίου, που εκδώσατε για το έτος 1999 και είναι αφιερωμένο στους Χιώτες ιερωμένους, που έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1941 - 44. Σας εύχομαι Καλά Χριστούγεννα και ο Θεός να σας ευλογεί και να σας αγιάζει με την αγάπη του".

Για την αποκατάσταση του ΕΑΜίτη μητροπολίτη, ούτε κουβέντα. Προφανώς, κάπως έτσι καταλαβαίνει τις πρωτοβουλίες, που έχει ήδη εξαγγείλει ο αρχιεπίσκοπος, σχετικά με την ανάδειξη της συμμετοχής της Εκκλησίας στους αγώνες του λαού μας.

Ωστε έτσι, λοιπόν; Κατασκοπία σε βάρος του Ιράκ και υπέρ των ΗΠΑ κι όχι έλεγχο του επικίνδυνου - όπως ισχυρίζονται - οπλοστασίου του Σαντάμ, διενεργούσε η επιτροπή επιθεωρητών του ΟΗΕ, μ' επικεφαλής τον περιβόητο κ. Μπάτλερ. (Ονομα και πράμα, αυτός ο άνθρωπος... ) Αυτό έγραψαν η αμερικανική εφημερίδα "Ουάσιγκτον Ποστ", καθώς και άλλες, επικαλούμενες πληροφορίες από συνεργάτες του ΓΓ του Οργανισμού, Κόφι Ανάν.

Θα θυμάστε, βεβαίως, πως προσπάθησε να δικαιολογήσει την προκλητική και προσβλητική για τη χώρα μας συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με την αμερικανοβρετανική δολοφονική επιδρομή στο Ιράκ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ: "Καλώς έγινε - είπε, μέσες άκρες, ο κ. Ρέππας - η επίθεση, διότι, όπως βεβαιώνουν οι επιθεωρητές του ΟΗΕ, το Ιράκ δε συμμορφώθηκε και δεν τηρεί τις δεσμεύσεις του προς τη διεθνή κοινότητα". Τώρα τι λέει ο κ. Ρέππας; Αλλά τι να περιμένει κανείς σε ό,τι αφορά στο Ιράκ, από τους ίδιους που είπαν "ευχαριστώ τις ΗΠΑ" κι έχουν κάνει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι και ορμητήριο των στρατιωτικών δυνάμεων και των κάθε λογής υπηρεσιών της "νέας τάξης πραγμάτων"...

Και την παραπέρα αύξηση των κερδών τους θα εξασφαλίσουν και το χατίρι της κυβέρνησης θα κάνουν, να συμβάλουν δηλαδή στη συγκράτηση του πληθωρισμού. Ο λόγος για τις ασφαλιστικές εταιρίες και τα "κόλπα", που βρίσκουν, ώστε όλοι να είναι ικανοποιημένοι.

Οχι, βέβαια, κι εντελώς όλοι. Οπως θα παρατηρήσατε, δε γράφουμε στην αρχή του σχολίου, πως δε θα πληρώσουν παραπάνω οι πολλές χιλιάδες των ασφαλισμένων.

Ψάξανε, λοιπόν, τα σαϊνια των ασφαλιστικών εταιριών και ιδού τι βρήκανε: Θα επιβάλλουν - ήδη το έχουν δρομολογήσει και θα ισχύσει από τον επόμενο μήνα - μια μείωση του ποσοστού έκπτωσης (bonus malus) στους οδηγούς με καλή οδική συμπεριφορά, αυξάνοντας έμμεσα το ασφάλιστρο για το 85% περίπου των οδηγών, χωρίς αυτό να επιβαρύνει τον κυβερνητικό τιμάριθμο. Παράλληλα σύμφωνα με πληροφορίες, οι εταιρίες προσανατολίζονται στην αύξηση του ποσοστού που επιβαρύνει τα συμβόλαια διάρκειας μικρότερης του ενός χρόνου, ακόμα και με μείωση του ποσοστού κέρδους των ασφαλιστικών πρακτόρων.

Οταν έχεις και το πεπόνι και το μαχαίρι, όλα γίνονται. Οχι, παίζουμε!

Να την χαίρονται!

Δημοκρατία

του "έτσι θέλω"

και "άντε σκάσε"

για το "καπέλο",

του "διατάσσω

κι αποφασίζω"

όπως γουστάρω

κι όπως ορίζω!

Δημοκρατία

στραβή, καμπούρα,

σαν κωμωδίας

καρικατούρα,

δημοκρατία

με δεκανίκι,

ίδια με σκιάχτρο

με μορμολύκι!

Δημοκρατία

μόνο στα λόγια,

παραδομένη

στον κάθε μπόγια,

δημοκρατία

του "έτσι θέλω"

με προσωπίδα

και με "καπέλο"!

Ο οίστρος