Δε χρειάζεται να διαθέτει κανείς μαντικές ικανότητες για να διακρίνει τι κρύβεται πίσω από την απόφαση της ηγεσίας της ΝΔ να καταθέσει "ξαφνικά" πρόταση δυσπιστίας κατά... του Γ. Αρσένη. Θεωρεί ότι η αποπομπή του Γ. Αρσένη μπορεί να λειτουργήσει εκτονωτικά και να σταματήσουν οι μαθητικοί αγώνες, χωρίς όμως να θιγεί ουσιαστικά η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, με την οποία δεν έχει ουσιαστική διαφωνία και, ταυτόχρονα, επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις και διεκδικεί κομματικά οφέλη. Και τα προσχήματα είναι πολλά και διάφορα, που μπορεί να χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιεί η ηγεσία της ΝΔ, για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας, αλλά η πραγματική ουσία της κίνησής της παραμένει και είναι αυτή και μόνο. Βέβαια, πρέπει να αναγνωρίσουμε κι ένα δίκιο στον πρόεδρο της ΝΔ. Οι αγώνες των μαθητών, για ένα σχολείο αντάξιο των ελπίδων και των ονείρων τους, δε βγάζουν εκτός μόνο την κυβέρνηση και την πολιτική της, αλλά και τον ίδιο και την πολιτική του κόμματός του. Δεν είναι, λοιπόν, το κατάλληλο γήπεδο για να παίξει και γι' αυτό επιχειρεί να το μεταφέρει "εντός έδρας". Ούτε εκεί όμως πρόκειται να πετύχει, γιατί ήδη ο ρόλος του έχει γίνει ολοφάνερος.

Στο δρόμο,

στο δρόμο,

ενάντια

στο νόμο,

φωνή, γροθιά

στα ύψη,

κανένας σας

μη σκύψει!

Στην πάλη,

στην πάλη,

με δύναμη

ατσάλι,

τα τύμπανα

χτυπήστε,

και σάπιους θώκους

σείστε!

Στη νίκη,

στη νίκη

κι αφήστε

υποθήκη

πως ήλιος

δεν προβάλλει,

χωρίς αγώνες,

πάλη!

Ο οίστρος

Βέβαια, σταθήκαμε σε μια μόνο πλευρά της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και τέτοιες υπάρχουν πολλές. Οπως, για παράδειγμα, πως τα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας καλούνται να κάνουν μια σημαντική αύξηση των τμημάτων τους και να αυξήσουν τις προσφερόμενες θέσεις στους υποψήφιους, χωρίς όμως να μεγαλώνει η οικονομική κρατική επιχορήγηση.

Το τι σημαίνει αυτό, μπορούν όλοι να το καταλάβουν...

Οπως καταλαβαίνετε, υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τρόποι υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης και στη συγκεκριμένη περίπτωση των πανεπιστημίων της χώρας.

Κι επειδή, οι συνέπειες του νόμου 2525/97, για όσους μαθητές βρίσκονται τώρα στη Γ Λυκείου, είναι μια σοβαρή, αλλά επιμέρους πλευρά του όλου θέματος και μπορεί να έχει ξεφύγει και από αρκετούς άλλους, τις αναφέρουμε συνοπτικά.

Οι περίπου 120.000 μαθητές αυτοί, λοιπόν, θα δώσουν φέτος εξετάσεις για ΑΕΙ - ΤΕΙ με το παλιό σύστημα. Οσοι δεν καταφέρουν να περάσουν - συνήθως ξεπερνούν τις 60.000 - αλλά και αρκετοί ακόμη, που έχουν τελειώσει το Λύκειο, τα προηγούμενα χρόνια, θα μπορούν να ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους τον επόμενο χρόνο, πάλι με το παλιό σύστημα, αλλά για ένα περιορισμένο πλέον ποσοστό των όποιων τότε θέσεων θα υπάρχουν σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, το οποίο δεν έχει οριστεί ακόμη από την κυβέρνηση.

Ακόμη και εάν οι θέσεις τότε σε ΑΕΙ - ΤΕΙ είναι γύρω στις 80.000 (όπως υπόσχονται οι κυβερνώντες) και το ποσοστό είναι 20 ή ακόμη και 30% θα έχουμε γύρω στους 90.000 υποψήφιους για 16.000-24.000 θέσεις. Τον επόμενο χρόνο τα πράγματα θα είναι ακόμη δυσκολότερα, αφού το ποσοστό θα βαίνει μειούμενο και πάει λέγοντας. Την ίδια στιγμή, βέβαια, είναι ολοφάνερο πως οι τότε απόφοιτοι λυκείου - οι μαθητές, δηλαδή, που σήμερα βρίσκονται στη Β ή την Α τάξη - ή θα είναι αρκετοί περισσότεροι από τις προσφερόμενες θέσεις ή θα έχει φροντίσει, στο μεταξύ, η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης να έχει ισοφαρίσει τη "ζήτηση" με την "προσφορά", με τις αλλεπάλληλες εξετάσεις και τα τεστ.

Εσείς, γιατί παίρνετε μέρος στην κατάληψη; Εσάς, ο νόμος του Αρσένη, δε σας πειράζει καθόλου. Οι λέξεις λέγονταν με αρκετή ένταση από μια γυναίκα - μάλλον, μητέρα μαθητή - και απευθύνονταν σε ορισμένους μαθητές της Γ Λυκείου. Συνέχισε, κατηγορώντας τους ότι παρασύρουν τους μικρότερους μαθητές, μέχρι που κατάφεραν τα παιδιά να πάρουν και αυτά το λόγο.

Οταν της εξήγησαν τι προβλέπει και για τους ίδιους ο νόμος 2525/97, έμεινε να τους κοιτάει απορημένη και αμήχανη. Μα ο Αρσένης δήλωσε πως θα μπαίνουν όλοι στο πανεπιστήμιο, αντέτεινε σε κάποια στιγμή, τον άκουσα με τ' αυτιά μου στην τηλεόραση... Τα παιδιά, όμως, της έβαλαν τα νούμερα στο χαρτί και, τελικά, φαίνεται πως την έπεισαν, γιατί έφυγε κουνώντας το κεφάλι της και μουρμουρίζοντας κάτι για την κυβέρνηση.

Το περιστατικό έγινε χτες, έξω από ένα Λύκειο της Νέας Ιωνίας, που βρίσκεται σε κατάληψη. Και απ' ό,τι μας είπαν τα ίδια παιδιά, που αμέσως μετά τους πιάσαμε συζήτηση, οι γονείς, που με τον ένα ή άλλο τρόπο, αντιδρούν στον αγώνα τους είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανενημέρωτοι για το νόμο της λεγόμενης μεταρρύθμισης και τις συνέπειές του. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει, όμως, η επόμενη εκτίμησή τους και την οποία τη μεταφέρουμε, όπως μας την είπαν: Με όσους, πάντως, από τους γονείς αυτούς συζητήσαμε καλόπιστα και δέχτηκαν να ακούσουν τι λέμε κι εμείς, πείστηκαν πως έχουμε δίκιο.

Περί τις 1.000 κλήσεις καταναλωτών δέχτηκε μέσα σε ένα μήνα λειτουργίας το "1720", ο αριθμός που φιλότιμα διαφημίστηκε από το υπουργείο Ανάπτυξης σαν την... πανάκεια για τα προβλήματα που γεννά η "απελευθέρωση" της αγοράς και καθημερινά αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές στις συναλλαγές τους, από την ακρίβεια μέχρι την εξαπάτηση, νομιμοφανή και παράνομη.

Ο παραπάνω, πολύ μικρός αριθμός των καταναλωτών (πολύ περισσότερα παράπονα θα άκουγε κανείς σε μια μέρα με μια βόλτα στην αγορά) που ανταποκρίθηκαν - παρά τη διαφήμιση της οποίας έτυχε η τηλεφωνική γραμμή - καταδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την πεποίθησή τους ότι στην ακρίβεια που καθημερινά αντιμετωπίζουν στην αγορά, στην εξαπάτηση και στην κακή ποιότητα των υπηρεσιών των επιχειρήσεων, μόνο στο υπουργείο Ανάπτυξης δε θα βρουν απαντήσεις και λύσεις, αφού ως γνωστόν, τα νομοθετήματά του είναι αυτά που ευλογούν αυτή την εξέλιξη στην αγορά και στις συναλλαγές τους.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι ένα μέρος των 500 συνολικά καταγγελιών - μικρό σύμφωνα με τη γενική γραμματεία Ανάπτυξης - αφορά σε αυξήσεις τιμών κυρίως σε γλυκίσματα και είδη σούπερ μάρκετ. Σύμφωνα με τη γενική γραμματεία, αυτό συνηγορεί υπέρ της αποτελεσματικότητας της "συμφωνίας κυρίων" του υπουργείου με τις επιχειρήσεις. Δηλαδή, από τους 500 μόλις καταναλωτές που τηλεφώνησαν για διάφορες καταγγελίες, πόσοι θα έπρεπε να καταγγείλουν αυξήσεις για να καταδειχτούν οι ψευδολογίες της κυβέρνησης περί "συμφωνιών";