Εξαιρετικά δυσοίωνες προβλέπονται οι εξελίξεις γύρω από την ήδη βεβαρημένη εικόνα, που έχει διαμορφώσει η επιδρομή του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, όπως προκύπτει από εκτιμήσεις κυβερνητικών παραγόντων. Οπως τονίζεται από αξιωματούχους, που παρακολουθούν στενά τα πράγματα, "κάθε μέρα που περνά η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη" καθώς, όπως αναφέρουν, πρέπει να θεωρείται δεδομένη η "σκλήρυνση του ΝΑΤΟ".

Οσον αφορά την τακτική των Αμερικανών, αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούν ότι η συμπεριφορά των ΗΠΑ, αλλά και τα "μηνύματα" που έρχονται από την Ουάσιγκτον, δεν προμηνύουν τερματισμό της κρίσης, καθώς το ΝΑΤΟ δείχνει να έχει αποφασίσει συνέχιση των ανελέητων βομβαρδισμών για όσο διάστημα χρειαστεί να καμφθούν οι Σέρβοι, εφόσον δεν εκπληρωθούν οι ΝΑΤΟικές απαιτήσεις, που συνίστανται σε μονομερείς κινήσεις του Μιλόσεβιτς (επιστροφή προσφύγων στο Κόσσοβο, παροχή αυτονομίας και αποχώρηση σερβικού στρατού από την περιοχή).

Πολύ ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, δηλώνοντας το μέγεθος του προβλήματος, υπογραμμίζουν ότι δεν είναι σε θέση να διαψεύσουν ούτε να καθησυχάσουν τις ανησυχίες, που διατυπώνονται γύρω από την επέκταση της κρίσης και εκτός Σερβίας, αλλά και τις ανησυχίες για ενδεχόμενη ευρύτερη εμπλοκή της χώρας μας στην υπόθεση... Μάλιστα, οι επισημάνσεις τους παίρνουν δραματικό χαρακτήρα, αφού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, "δε φαίνεται να ξεμπλέκουμε εύκολα"...

Αξιοσημείωτο είναι πως, στις συνομιλίες τους, κυβερνητικοί παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι, αν και ακόμα δεν υπάρχει τίποτε επισήμως, ωστόσο εντονότατη είναι η συζήτηση που διεξάγεται στους διαδρόμους του ΝΑΤΟ για αποστολή χερσαίας δύναμης στο Κοσσυφοπέδιο. Αλλωστε, όπως σημειώνουν, έτσι κι αλλιώς, η αποστολή στρατευμάτων είναι δεδομένη, με την κάλυψη του "ειρηνευτικού" μανδύα μέχρι στιγμής.

H κλιμάκωση των ΝΑΤΟικών επιχειρήσεων κατά της Γιουγκοσλαβίας μέχρι την εμπλοκή χερσαίων δυνάμεων στο Κόσσοβο, αποτελεί πια πιθανότατο ενδεχόμενο και δημιουργεί πανικό και τεράστιο πολιτικό πρόβλημα στην ελληνική κυβέρνηση.

Αν οι εξελίξεις οδηγήσουν στη χερσαία εμπλοκή, τότε, όπως σημειώνουν διπλωματικές και κυβερνητικές πηγές, η ελληνική κυβέρνηση θα "τιμήσει" τις συμβατικές της υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ και θα παραχωρήσει τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης και του Βόλου, καθώς και αεροδρόμια στη Βόρεια Ελλάδα για τη διέλευση των στρατιωτικών δυνάμεων και του πολεμικού υλικού που απαιτείται για τις επιχειρήσεις. Η Θεσσαλονίκη, όπως υπογραμμίζουν Ελληνες διπλωμάτες, αποτελεί τον μόνο "αξιόπιστο δρόμο" για τη διέλευση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων προς το Κοσσυφοπέδιο.

Το "πρόβλημα", λοιπόν, της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι "ηθικό". Είναι πολιτικό, καθώς θεωρεί ότι είναι αναγκασμένη να συμμορφωθεί με μια απαίτηση του ΝΑΤΟ η οποία της δημιουργεί σοβαρά εσωτερικά προβλήματα λίγο πριν τις ευρωεκλογές.

Εκεί ακριβώς σταματούν τα περιθώρια "ανάλυσης" της Αθήνας. Από το σημείο αυτό και έπειτα υπάρχουν τα "σενάρια", τα πιθανά ενδεχόμενα, με βάση τα οποία η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να προσεγγίσει τα γεγονότα.

Το απευκταίο σενάριο της εμπλοκής του ΝΑΤΟ, όπως σημειώνουν παράγοντες της κυβέρνησης, βρίσκεται στο "τραπέζι", και όπως φαίνεται η κυβέρνηση θεωρεί ότι οι εξελίξεις οδηγούνται σε αυτό ακριβώς το σημείο.

Από την άλλη πλευρά, μεταξύ διπλωματικών κύκλων, προβάλλεται η "αισιόδοξη" εκτίμηση ότι τις προσεχείς μέρες θα ανοίξει ο δρόμος της διπλωματίας.

Οι επόμενες μέρες, όπως λένε Ελληνες διπλωμάτες, θα σηματοδοτήσουν τις εξελίξεις. Η "κρίσιμη" μέρα θα είναι η προσεχής Δευτέρα, καθώς θα συγκληθεί εκτάκτως Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ. Στη συνάντηση αυτή, προφανώς θα δοθεί απάντηση για τις "βαθύτερες σκέψεις" της αμερικανικής διπλωματίας.

Η προμήθεια του νέου μαχητικού της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν το αντικείμενο της σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε χτες στο Μέγαρο Μαξίμου υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και με τη συμμετοχή των υπουργών Εθνικής Αμυνας και Εθνικής Οικονομίας Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου. Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε ενόψει της συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ, που θα γίνει αμέσως μετά το Πάσχα, όπου και αναμένεται να ανακοινωθεί η τελική απόφαση περί του τύπου του μαχητικού που θα αγοραστεί τα αμέσως επόμενα χρόνια, καθώς για μετά το 2005 το ΚΥΣΕΑ έχει αποφασίσει τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή κοινοπραξία που παράγει το "Eurofighter".

To θέμα της επιλογής του μαχητικού που θα αγοραστεί για τις άμεσες ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας, πέραν του οικονομικού, έχει σκοντάψει και στο άτυπο εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Ελλάδα για οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας. Στον αρχικό σχεδιασμό προβλεπόταν ποσόν περίπου 500 δισ. δραχμών, το οποίο τελικά ξεπέρασε το 1 τρισ. δραχμές και για να καλυφθεί βρέθηκε η φόρμουλα της μετακύλησής του στα επόμενα πενταετή εξοπλιστικά προγράμματα. Το τελευταίο διάστημα, όμως, προέκυψε και θέμα εμπάργκο από τις ΗΠΑ, με αφορμή τους ισχυρισμούς υπηρεσιών των ΗΠΑ ότι διέρρευσαν από το ελληνικό υπουργείο Αμυνας προς τη ρωσική πλευρά απόρρητα στοιχεία για τα αμερικανικά οπλικά συστήματα.

Το θέμα αυτό του αμερικανικού εμπάργκο αποτέλεσε, σύμφωνα με πληροφορίες, αντικείμενο και της χτεσινής σύσκεψης στο Μαξίμου. Η κυβέρνηση, η οποία φαίνεται να έχει καταλήξει στην επιλογή της ανάμεσα στα δύο αμερικανικά μαχητικά, το F-15 και το F-16, έχει γίνει έρμαιο των αμερικανικών εκβιασμών. Οι Αμερικανοί πέραν του ότι θα πουλήσουν τα δικά τους μαχητικά, τα οποία θα αγοράσει η Ελλάδα και θα τα διαθέσει στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ, προσπαθούν να εξασφαλίσουν και τα μεγαλύτερα δυνατά πολιτικά ανταλλάγματα. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίας, στα πλαίσια αυτά εντάσσονται και οι κατάπτυστες δηλώσεις του Α. Τσοχατζόπουλου σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας, με τις οποίες "βγάζει λάδι" το ΝΑΤΟ, προκειμένου να αρθεί το αμερικανικό εμπάργκο. Ωστόσο, η εκτίμηση αυτή περισσότερο με απεγνωσμένη προσπάθεια του υπουργού Αμυνας μοιάζει για να βρει άλλοθι και να σώσει την τιμή του.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Γιατί μετά από δύο αιώνες καπιταλιστικής κυριαρχίας στον πλανήτη, η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους κινδυνεύει από μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Τεράστιες εκτάσεις δασών, οι πνεύμονες του πλανήτη, καταστρέφονται και θυσιάζονται στο όνομα του κεφαλαιοκρατικού κέρδους, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε κάτω από άθλιες συνθήκες στις τερατουπόλεις του καπιταλιστικού κόσμου, δημιουργήματα μιας άναρχης, άγριας και καταστρεπτικής κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Γιατί σε δυο μόλις δεκαετίες "παγκοσμιοποιημένου" καπιταλισμού μετράμε ήδη εκατομμύρια θύματα ακόμα και μέσα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις. Τα εργασιακά δικαιώματα ισοπεδώνονται, το βιοτικό επίπεδο υπονομεύεται, η ανεργία (ολικής ή μερικής απασχόλησης τσακίζει κόκαλα) οι εργαζόμενες μάζες χωρίς νομική προστασία, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς δικαιώματα, συμπιεσμένες από τις κάθε μορφής "ελαστικότητες" μοιάζουν σήμερα όλο και περισσότερο με δουλοπάροικους του μεσαίωνα.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Γιατί μέσω της οικονομίας των Χρηματιστηρίων, συντελείται σήμερα μία πρωτοφανής ληστεία σε βάρος όλων των λαών και της συντριπτικής πλειοψηφίας των κρατών του πλανήτη. Τρισεκατομμύρια δραχμές, υπό τη μορφή ρευστοποίησης μετοχών, ομολόγων και συναλλάγματος, μεταναστεύουν κάθε ήμερα από τα πιο φτωχά σημεία του πλανήτη για να καταλήξουν σε δυο - τρία χρηματιστηριακά κέντρα, της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου και της Φραγφούρτης. Αυτό είναι το μεγάλο "επίτευγμα" του "παγκοσμιοποιημένου" καπιταλισμού. Το δημόσιο χρέος των αναπτυσσόμενων (αλλά και πολλών αναπτυγμένων χωρών) γίνεται αντικείμενο ανηλεούς εκμετάλλευσης σε βάρος εκατοντάδων εκατομμυρίων εργαζομένων, καθώς στο όνομα της δημοσιονομικής κρίσης, επιβάλλονται αιματηρά προγράμματα λιτότητας, με χρονικό ορίζοντα στο διηνεκές. Διακόσιοι πενήντα Κροίσοι του καπιταλιστικού κόσμου ελέγχουν σήμερα το 50% του παγκόσμιου παραγόμενου ΑΕΠ, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες μωρά πεθαίνουν σε καθημερινή βάση, από έλλειψη λίγων γραμμαρίων γάλατος, φαρμάκων και των στοιχειωδέστερων συνθηκών υγιεινής.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Γιατί ο "παγκοσμιοποιημένος" καπιταλισμός δεν αρκείται μόνο στην άγρια οικονομική εκμετάλλευση όλων των λαών του πλανήτη. Απειλεί άμεσα την ανθρωπότητα με την επιβολή της πιο στυγνής δικτατορίας των πολυεθνικών, απειλεί να νεκραναστήσει τα πιο φρικαλέα οράματα του ναζισμού και του φασισμού του μεσοπολέμου. Αν ορισμένοι νομίζουν ότι η ιστορία θα σταματήσει στη Γιουγκοσλαβία, άντε και σε ορισμένες γειτονικές ακόμα χώρες. Αν νομίζουν ότι η ιστορία θα τελειώσει με μια "περιορισμένη" αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια, είναι οικτρά γελασμένοι. Στόχος του νεοφασισμού, που επιχειρείται να υλοποιηθεί μέσω των βρικολάκων του ΝΑΤΟ, είναι όλος ο πλανήτης. Στόχος είναι όλοι όσοι αντιστέκονται στη νέα τάξη πραγμάτων. Και αν ορισμένοι - όπως διάφοροι "αριστεροί αναλυτές" των σαλονιών - θέσουν το ερώτημα γιατί πλανητική δικτατορία, η απάντηση είναι αρκετά απλή. Γιατί αυτή είναι η φυσιολογική επιλογή του "παγκοσμιοποιημένου" καπιταλισμού, είναι η φυσιολογική εξέλιξη των ανακατατάξεων που έχουν γίνει στους κόλπους του χρηματιστικού κεφαλαίου τις τελευταίες δεκαετίες. Γιατί όπως πίσω από τον Χίτλερ βρίσκονταν ο Κρουπ και τα γερμανικά μονοπώλια (η υλική βάση - κατά το ήμισυ - των διεργασιών του Β Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου), σήμερα πίσω από τον Κλίντον βρίσκεται το αιμοχαρές τραπεζικό - κερδοσκοπικό κεφάλαιο των ΗΠΑ (αυτοί που μέχρι σήμερα προκαλούσαν τις διεθνείς οικονομικές - νομισματικές κρίσεις) και το ίδιο το στρατιωτικό - βιομηχανικό σύμπλεγμα. Αυτή, μαζί με τα δυτικοευρωπαϊκά μονοπώλια είναι η σημερινή βάση του νεοφασισμού, την οποία υπηρετεί ο κάθε Κλίντον, και από κοντά οι "κεντροαριστεροί" Μπλερ, Ζοσπέν, Ντ' Αλεμα. Αν ορισμένοι "ευαίσθητοι" με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορούν να δουν - δε μιλάμε για αυτούς που δε θέλουν - την απειλή του νεοφασισμού, ε, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους.

Θ. Κ.

Για άλλη μια φορά ο πρωθυπουργός λειτούργησε χτες ως εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Με ανακοίνωσή του, που διανεμήθηκε αργά το βράδυ, και αφού για εσωτερική κατανάλωση "επαινεί" εισαγωγικά τον Μιλόσεβιτς, κατόπιν τον καλεί να δεχτεί τις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ (!), αφού το "πρώτο βήμα" της Σερβίας - όπως το αποκαλεί - είναι "ανεπαρκές", κατά δήλωση του Σολάνα.

Συγκεκριμένα η ανακοίνωση του Κ. Σημίτη, με αφορμή την απόφαση για εκεχειρία του Μιλόσεβιτς ενόψει του Πάσχα, έχει ως εξής:

""Η πρόταση της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης είναι ένα πρώτο βήμα. Πρέπει να συμπληρωθεί αμέσως με διευκρινίσεις και διασφαλίσεις από τη γιουγκοσλαβική πλευρά, που θα εγγυώνται μεταξύ άλλων την ανεμπόδιστη επιστροφή των προσφύγων, την αποχώρηση του στρατού της Γιουγκοσλαβίας και την ειρήνευση στο Κόσσοβο, με την αξιοποίηση διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης. Την πρόταση αυτή θα πρέπει όμως να ακολουθήσει μια προσπάθεια πολιτικού διαλόγου με τη Γιουγκοσλαβία. Η Ελλάδα πρότεινε, ως εκ τούτου, την εξέταση από τα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ του τρόπου προώθησης διαπραγματεύσεων, με στόχο την επίτευξη μιας ικανοποιητικής συμφωνίας για το σύνολο του προβλήματος".

Ας σημειωθεί ότι από το Μαξίμου διοχετεύτηκε η είδηση πως ο Κ. Σημίτης, πριν την έκδοση της ανακοίνωσης, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τους Σρέντερ, Ζοσπέν και Ντ' Αλέμα. Πληροφορία που, όπως εκτιμάται, επιδιώκει να συντηρήσει το κλίμα "ρήγματος", δήθεν, που επικρατεί στο ΝΑΤΟ, μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών...