Στους γύρω δρόμους χαλάσματα. Ντουβάρια που κρέμονται και μπάζα από πολυκατοικίες που έπεσαν σαν "χάρτινοι" πύργοι. Παντού ουρές, από κόσμο που κάτι ζητάει ή κάτι ψάχνει να βρει. Το σκηνικό συμπληρώνουν οι καταυλισμοί και οι σκηνές. Δυο σκηνές εδώ, δέκα παρά κει, ένας οργανωμένος χώρος λίγο πιο κάτω. Οταν θα δημοσιεύονται αυτές οι προτάσεις θα έχει περάσει σχεδόν - με μερικές ώρες διαφορά - μια βδομάδα από κείνο το μεσημέρι της Τρίτης που οι συνοικίες της Αττικής χτυπήθηκαν από τον Εγκέλαδο.

Δευτέρα πρωί και ο φακός της φωτογραφικής μηχανής δεν ξέρει τι ακριβώς να καταγράψει. Τα χαλάσματα, τον ανθρώπινο πόνο, τις συνθήκες διαβίωσης των άστεγων κατοίκων, τις ατελείωτες σειρές του συσσιτίου για ένα πιάτο φαϊ... Είναι και η απόγνωση στην ψυχή που δε φωτογραφίζεται. Η χαμένη ελπίδα για τις υποσχέσεις των κυβερνώντων ότι θα σταθούν στο πλάι των σεισμόπληκτων. Και εσύ εκεί χωρίς καν να έχεις εισπράξει εκείνο το καταραμένο - όπως το λες - "διακοσαχίλιαρο"...

Στο Μενίδι τίποτα δε δείχνει ότι τα πράγματα μπαίνουν σε κάποια σειρά, όπως διατυμπανίζουν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης. Πάλι λείπουν σκηνές, σχεδόν 3.000. Οι χημικές τουαλέτες δεν έφτασαν στους πρόχειρους καταυλισμούς. Φαγητό όλες αυτές τις μέρες δε μοιράζεται. Το μόνο πράγμα που περισσεύει εκεί, στη δυτική εργατοσυνοικία, είναι η ανθρωπιά. Η αλληλεγγύη των ανθρώπων του μόχθου. Αυτό που φαίνεται να ξεπροβάλει είναι οι πρώτες προσπάθειες των κατοίκων να οργανώσουν επιτροπές διεκδίκησης των αιτημάτων τους.

Συμβολή των δρόμων Αριστοτέλους και Αγίας Τριάδας, μια περιοχή στο Μενίδι όπου η καταστροφή των κτιρίων είναι βιβλική. Σ' αυτό το σημείο υπάρχει ένας πρόχειρος καταυλισμός με περίπου 50 σκηνές. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί δημιούργησαν μια επιτροπή για να διεκδικούν τα απαραίτητα για τη διαβίωσή τους και να παλέψουν για το μέλλον τους.

"Βγήκαμε στο δρόμο και τον κλείσαμε. Αν χρειαστεί θα το ξανακάνουμε. Τότε δε μας έδιναν σκηνές, αδιαφορούσαν για την καταγραφή των καταστροφών, αδιαφορούσαν που υπήρχαμε", μας είπε ο Ηλ. Καλαϊτζής μέλος της επιτροπής. Αύριο, συνέχισε, θα δώσουμε μάχη για να έχουμε καθημερινό συσσίτιο, χημικές τουαλέτες, για να γίνει απολύμανση της περιοχής, για υγειονομική περίθαλψη. Ξέρουμε ότι τίποτα, κατέληξε, δε γίνεται χωρίς να φωνάξουμε. Μπαίνει και ο χειμώνας, θα ζητήσουμε λυόμενα, κοντέινερ, χρήματα για να επισκευάσουμε τα σπίτια μας. "Αυτά στα λέει ένας άνθρωπος που έχει κάνει τρία "μπάι πας". Δε θα εγκαταλείψουμε τόσο εύκολα", ήταν τα τελευταία λόγια του Ηλ. Καλαϊτζή.

Η κατάσταση στον καταυλισμό είναι τραγική. Δεν υπάρχει τουαλέτα. Τα ποντίκια άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Τα σκουπίδια "πολιορκούν" τον καταυλισμό και η εμφάνιση των απορριμματοφόρων του δήμου γίνεται αραιά και πού... Για το καθημερινό πιάτο φροντίζουν εκείνοι οι κάτοικοι του Μενιδίου που έμειναν όρθια τα σπίτια τους. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι βρύσες του πάρκου για να προμηθευτεί κανείς λίγο νερό.

"Οι σκηνές είναι λίγες. Μένουν δέκα άτομα μέσα σ' αυτές. Εχουμε μικρά παιδιά και μωρά. Ζούμε με τις προσφορές των φίλων και κάποιων ιδιωτών", μας λέει η Αν. Γιώργου."Ευτυχώς που υπάρχουν και οι γείτονες και τρώμε ένα πιάτο φαϊ. Οι αρμόδιοι είναι εξαφανισμένοι". Και συνεχίζει, ο σεισμός μας έφερε δίπλα στο συνάνθρωπό μας. Γνωριστήκαμε μεταξύ μας. Αναπτύξαμε αλληλεγγύη, γίναμε πιο ανθρώπινοι. Εγώ που είχα με μια γειτόνισσά μου να μιλήσω χρόνια, σήμερα μου φέρνει ένα φαγητό, γιατί αυτή είχε την τύχη να μην πάθει ζημιές. "Η κυβέρνηση και ο δήμος πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρέπει να δοθούν άμεσα λύσεις. Υπάρχουν μωρά παιδιά ανάμεσά μας και μεθαύριο ανοίγουν και τα σχολεία. Θα 'ρθουν και τα κρύα, δεν μπορούμε να μείνουμε στις σκηνές".

"Είμαι άστεγος και άνεργος. Σπίτι και μαγαζί σημαδεμένα. Πόσο καιρό θα μείνω χωρίς δουλιά. Είμαι σαράντα χρονών άνθρωπος και έχω τρία παιδιά μέσα σε μια σκηνή. Πόσο καιρό θα αντέξω ακόμα. Μέσα από την επιτροπή προσπαθούμε να λύσουμε βασικά ζητήματα επιβίωσης. Αυτοί είναι αποφασισμένοι να μας κάνουν μπαλάκι. Εδώ για τα διακόσια χιλιάρικα, πρέπει να αντέξεις τρεις μέρες ποδαρόδρομο και ορθοστασία, από το δήμο στη νομαρχία και από κει στην τράπεζα... ", μας λέει αγανακτισμένος ο Π. Παναγόπουλος.

Την ώρα που εγκαταλείπαμε τον καταυλισμό, κάποιες γυναίκες έφερναν ένα πιάτο φαϊ. Κάποια παιδιά έπαιζαν στην παιδική χαρά και μια μάνα άλλαζε το παιδί της. Εικόνες ελπίδας, εικόνες μοναδικές. Εικόνες που έρχονται σε αντίθεση με την κρατική αδιαφορία.

Σε δεκαπέντε μεγάλα προβλήματα, επικεντρώνει την προσοχή του το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αχαρνών και με ομόφωνη απόφασή του ζητάει από την πολιτεία την άμεση αντιμετώπισή τους. Στο υπόμνημα, που θα σταλεί και στον πρωθυπουργό, αποτυπώνεται η τραγική κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά το σεισμό και μεταξύ άλλων τονίζεται:

• Εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα αποστολής σκηνών. Σήμερα τέσσερις μέρες μετά το σεισμό, (σ. σ. καταγράφεται η κατάσταση μέχρι το Σάββατο 11/9) έχουν αποσταλεί περίπου 2.300 σκηνές και εκτιμάται ότι τις επόμενες 2 - 3 μέρες, δε θα έχει ολοκληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός για την κάλυψη των βασικών αναγκών μας. Εχουν οργανωθεί 4 καταυλισμοί, οι οποίοι πρέπει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να εξοπλιστούν κατάλληλα (χημικές τουαλέτες, λουτρά κλπ) και δέκα μικρότεροι, κατά γειτονιές. Στα διοικητικά όρια του δήμου μας υπάρχουν κατασκηνώσεις που επιβάλλεται ν' ανοίξουν και να χρησιμοποιηθούν από τους σεισμόπληκτους.
• Δεν υπάρχει ακόμη συστηματική υποστήριξη στην τροφοδοσία από κρατικής πλευράς. Απαιτούμε από το κράτος την αγορά συσσιτίου από "catering" για συνεχή τροφοδοσία των καταυλισμών.
• Η καταγραφή των ζημιών με συνεργεία μηχανικών και με την ευθύνη του ΥΠΕΧΩΔΕ δεν προχωρά με τέτοιο ρυθμό που να εξασφαλίζει την πλήρη αποτύπωση, ώστε να μπορούν οι πληγέντες να τύχουν σύντομης οικονομικής ενίσχυσης. Επιβάλλεται επίσης η σύσταση των δευτεροβάθμιων επιτροπών ελέγχου να γίνει άμεσα για να επιταχυνθεί η διαδικασία κατεδαφίσεως και επισκευών.
• Ο δήμος απαιτεί, η καταβολή του έκτακτου βοηθήματος των 200.000 δραχμών να γίνεται στο δημοτικό κατάστημα, γιατί εκεί βρίσκονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.
• Υπερεπείγει το έργο της άμεσης κατεδάφισης των επικίνδυνων κτιρίων, τοποθέτησης υποστυλώσεων και άλλων μέτρων για την αποφυγή επιπλέον ζημιών και δυστυχημάτων. Οι κατεδαφίσεις να γίνουν με έξοδα της πολιτείας.
• Στην περιοχή μας υπάρχει μεγάλος αριθμός βιοτεχνιών και βιομηχανιών, σε πολλές από τις οποίες τα κτίρια παρουσιάζουν στατικό πρόβλημα και δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Για να μην καταστραφεί η τοπική οικονομία ζητούνται κίνητρα: Πάγωμα ληξιπρόθεσμων οφειλών, άτοκα δάνεια στους ελεύθερους επαγγελματίες στο 50% του κύκλου εργασιών του 1998, παράταση πληρωμής ΦΠΑ, παράταση πληρωμής φόρου εισοδήματος, αποφορολόγηση των κατεστραμμένων εμπορευμάτων, χορήγηση κοντέινερς για αποθήκευση των εμπορευμάτων από κατεστραμμένα μαγαζιά, χορήγηση λυόμενων καταστημάτων σε άστεγους επαγγελματίες.
• Αμεση ανάγκη επιδότησης των ανέργων της περιοχής μέσω του ΟΑΕΔ. Η αποζημίωση των 200.000 ανά πληγείσα οικογένεια να είναι ελάχιστη. Ζητούμε την αύξηση του ποσού σε 1.000.000 δραχμές και να καταβληθεί σε 2 δόσεις.
• Από τις 75 σχολικές μονάδες που λειτουργούν στο δήμο μας, οι 55 έχουν κριθεί ακατάλληλες για την άμεση υποδοχή μαθητών. Επιβάλλεται να δημιουργηθούν άμεσα σχολεία (λυόμενα ή κοντέινερς) και να αρχίσει η κατασκευή σχολικών κτιρίων σε γήπεδα που ήδη έχει εξαγοράσει ο ΟΣΚ.
• Αμεση αναστολή των δόσεων των στεγαστικών δανείων και παραγραφή του υπόλοιπου χρέους, σε ποσοστό της αξίας των υλικών ζημιών που έχει υποστεί. Στα δάνεια για την κατασκευή η επιδότηση να είναι 50% του πραγματικού κόστους κατασκευής. Τα δάνεια να είναι 200.000 δραχμές ανά τ. μ. και όχι 120.000 και τα δάνεια των επισκευών 100.000 δραχμές το τ. μ.
• Στις οικογένειες των θυμάτων να δοθούν τα εξαγγελθέντα 3.000.000 δρχ., όχι μόνο στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ, αλλά σε όλες όσες επλήγησαν.
• Να γίνει σύνδεση ηλεκτρικού, τηλεφώνου και ύδρευσης - αποχέτευσης σε όλα τα αυθαίρετα κτίσματα που δε διαθέτουν.
• Εξαιτίας των αυξημένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο δήμος επιβάλλεται: Από 1/9/99 να σταματήσει οποιαδήποτε παρακράτηση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ). Αμεση οικονομική ενίσχυση του δήμου με 1 δισεκατομμύριο δραχμές.
• Ενίσχυση της συγκοινωνίας του δήμου με επιπλέον λεωφορεία και παράδοση 6 ακόμα λεωφορείων για τη δημιουργία δημοτικής συγκοινωνίας προς διευκόλυνση των κατοίκων που μένουν στους καταυλισμούς.
• Αύξηση του προσωπικού του δήμου με αποσπάσεις περιορισμένου χρόνου από το δημόσιο και οργανισμούς.
• Για την καθαριότητα ζητούμε τη χορήγηση 500 νέων κάδων, 2 πλυντηρίων κάδων και 5 απορριμματοφόρων.

"Ανθούπολη". Ενα όνομα μιας περιοχής που μόνο ειρωνικά μπορεί να ηχεί, πια, αφού εδώ και μια βδομάδα έχει μεταμορφωθεί σε σκηνούπολη και σωρούς ερειπίων. Τα περισσότερα σπίτια, μαγαζιά και βιοτεχνίες είναι ακατάλληλα προσωρινά για κατοικία, ενώ είναι πολλά αυτά που πρέπει να κατεδαφιστούν. Και όμως η περιοχή αυτή δεν είχε χαρακτηριστεί... σεισμόπληκτη, από τους αρμόδιους μέχρι και την Κυριακή.

Οι κάτοικοι στοιβάζονται στις πλατείες, τα οικόπεδα, τις νησίδες των δρόμων. Την ώρα που το υπουργείο Υγείας λέει ότι έχει καλύψει το θέμα της υγιεινής, η πραγματικότητα το διαψεύδει. Χωρίς χημικές τουαλέτες, ιατρεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι κάτοικοι καλούνται να αντιμετωπίσουν μια σειρά προβλήματα για την καθημερινή τους διαβίωση. Στους χώρους αυτούς περιόδευσε το Σάββατο το πρωί, ο ευρωβουλευτής Γ. Θεωνάς, επικεφαλής κλιμακίου του ΚΚΕ.

Πλατεία Ανθούπολης.Σαράντα σκηνές στοιβάζονται σε μια πλατεία λίγων τετραγωνικών μέτρων. Η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται αφόρητη για τις οικογένειες που μένουν εκεί, αφού εδώ και μια βδομάδα σχεδόν ζουν σε ένα χώρο χωρίς τουαλέτα, χωρίς βρύσες, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

Γιατρός, ιατρείο πρόχειρο, ακόμα και μικρό φαρμακείο είναι λέξεις και έννοιες άγνωστες. Ενας γιατρός - σεισμόπληκτος και αυτός - μπορεί και γυρνάει στις περιοχές που υπάρχουν σκηνές στοιβαγμένες και βοηθάει τον κόσμο. "Η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Μία χημική τουαλέτα για σαράντα σκηνές, για είκοσι. Η κατανομή των σκηνών είναι λάθος, καθώς είναι η μία πάνω στην άλλη, χωρίς να υπάρχουν λάκκοι γύρω σκαμμένοι για τη βροχή. Οσο για τις συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες, αφού δεν περνά κανείς που να καθαρίσει το χώρο", μας λέει ο γιατρός Κ. Παυλόπουλος για να συνεχίσει: "Σε τέτοιου είδους πρόχειρους καταυλισμούς είναι ανάγκη να υπάρχει τρεχούμενο νερό, να υπάρχουν χημικές τουαλέτες, να υπάρχουν συνεργεία του δήμου που θα καθαρίζουν δύο με τρεις φορές την ημέρα".

Τα πρώτα προβλήματα έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται. Πολλά είναι τα παιδιά που έχουν συμπτώματα αλλεργιών, ενώ το Σάββατο ο Ερυθρός Σταυρός ξεκινούσε διαδικασίες για την εγκατάσταση πρόχειρου ιατρείου.

Οταν βλέπει την κατάσταση ο ευρωβουλευτής Γ. Θεωνάς καλεί τους κατοίκους να οργανωθούν σε επιτροπές ώστε να απαιτήσουν από το δήμο να τους βοηθήσει, για να μπορέσουν να ζήσουν.

Η κατάσταση στην πλατεία Κώστα Βάρναλη είναι ακόμα χειρότερη, καθώς σε έναν πολύ μικρό χώρο στοιβάζονται δεκάδες σκηνές, χωρίς να υπάρχει έστω και ένας απλός διάδρομος για να περάσει κανείς. "Σε περίπτωση που θα γίνει ένας σεισμός τη νύχτα θα σκοτωθεί κόσμος γιατί θα μπερδευτούν στα σκοινιά από τα αντίσκηνα, που είναι δεμένα παντού", λέει η κυρία Μαρίνα.

"Εχουμε αρρώστους, έχουμε παιδιά. Σκηνές δεν έχουμε. Αν δεν έχει γίνει έλεγχος στο σπίτι σου, σκηνή δεν μπορείς να πάρεις, οπότε και εμείς κοιμόμαστε στα αυτοκίνητα ή σε ράντσα στο πεζοδρόμιο", λένε κάποιοι από τους κατοίκους.

Στις γειτονιές της Ανθούπολης, μετριούνται στα δάχτυλα τα σπίτια που δεν έχουν πρόβλημα, καθώς τα πιο πολλά έχουν χαρακτηριστεί είτε ακατάλληλα είτε προσωρινά μη κατοικήσιμα. Για το λόγο αυτό και δεν υπάρχει πλατεία, ελεύθερος χώρος, οικόπεδο που να μην έχει καταληφθεί από σκηνές, ενώ την ίδια στιγμή τα συνεργεία του Δήμου Περιστερίου που πρέπει να ελέγξουν τη στατικότητα των κτιρίων μετριούνται στα δάχτυλα.

"Πρέπει να γίνουν άμεσα οι έλεγχοι των σπιτιών, των καταστημάτων, των βιοτεχνιών, εν ανάγκη να επιστρατευτούν όλοι οι μηχανικοί. Πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για τους ανθρώπους που μένουν στις σκηνές, γιατί στο μέλλον θα έχουμε σοβαρά προβλήματα υγείας", είπε στους κατοίκους ο Γ. Θεωνάς. Για να συνεχίσει απευθυνόμενους σε αυτούς που διαμαρτύρονταν: "Πρέπει να δημιουργήσετε επιτροπές, να συντονιστείτε. Ο δρόμος που έχετε και έχουμε όλοι είναι μακρύς και δύσκολος, καθώς τα προβλήματα θα αρχίσουν με το που θα μπει ο χειμώνας. Αγώνας, μόνο έτσι θα λυθούν και αυτά τα προβλήματα".

Και η πλατεία Κολοκοτρώνη (Γιαννάκου) θυμίζει προσφυγιά. Οι σκηνές έχουν τοποθετηθεί σε όλα τα σημεία, ακόμα και γύρω από το σιντριβάνι που τώρα πια αποτελεί μόνο εστία μόλυνσης. Αφού το νερό που υπάρχει δεν είναι ανακυκλώσιμο και έχει γεμίσει σκουπίδια, κουνούπια και κάθε λογής αντικείμενα. Παιδιά παίζουν γύρω από αυτό και πολλά κατεβαίνουν στα άδεια σημεία του σιντριβανιού. "Θα πάθει ηπατίτιδα κάποιο παιδί ή τέτανο άμα χτυπήσει στο σιντριβάνι", μας λέει η κυρία Κατερίνα.

Δεν έχει άδικο άλλωστε, αφού το νερό του σιντριβανιού έχει γίνει πράσινο από τη βρωμιά. Οσο για τα κουνούπια, κάθε βράδυ στήνουν "χορό". Οταν ρωτήσαμε το 10χρονο Πέτρο γιατί παίζουν εκεί, η απάντηση είναι αποστομωτική: "Και πού να παίξουμε, στους δρόμους; Είναι επικίνδυνο, γιατί όλα τα σπίτια είναι γκρεμισμένα και μπορεί να χτυπήσουμε!".

Οσον αφορά το μέλλον; "Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Μας βάζουνε κίτρινο ή κόκκινο σταυρό και δε μας λέει κανείς ούτε πού θα μείνουμε, ούτε τι θα κάνουμε. Μας δίνουνε τις 200 χιλιάδες για να μας κλείσουν το στόμα και μας ξεχνάνε!", λέει η κ. Πουλοπούλου.

Το αποκορύφωμα όμως της κρατικής αδιαφορίας και της εκμετάλλευσης είναι στην οδό Ανδριτσαίνης και Αργυροκάστρου.Σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα τριώροφο, που αποτελείται από έντεκα διαμερίσματα. Οι κολόνες έχουν κοπεί στη μέση, ενώ το κτίριο έχει πάρει κλήση. "Το '81 η πολυκατοικία ήταν για κατεδάφιση κι όμως μετά τους τότε σεισμούς, την μπαλώσανε και μας βάλανε μέσα. Το ότι δε σκοτώθηκε κανείς είναι θαύμα", λένε οι ένοικοι της πολυκατοικίας, που κάθονται με σκηνές στον κοντινό ακάλυπτο χώρο. Ενας από τους ενοίκους εξηγεί: "Από το σημείο εδώ ξεκίναγε η κεντρική στοά των λατομείων κάρβουνου που υπήρχε στην περιοχή. Από εδώ ξεκίναγε το τρενάκι που μετέφερε κάρβουνο στα στρατόπεδα των Γερμανών. Γι' αυτό δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, όλο το έδαφος είναι κούφιο. Πάνω σε αυτή τη στοά επιτρέψανε να χτιστούν σπίτια. Τι να πει κανείς;".

"Στείλαμε σκηνές στα Ανω Λιόσια και συμπαραστεκόμαστε στους εκεί σεισμοπαθείς". Η Δημοτική Αρχή της Αθήνας επαίρεται στα μέσα ενημέρωσης εδώ και μέρες για τη συνδρομή της στους δοκιμαζόμενους από το σεισμό ανθρώπους. Μια συνδρομή που απευθύνεται όμως μόνο όπου στρέφονται οι τηλεοπτικές κάμερες. Στο κέντρο της Αθήνας, στο Γκάζι, το Μεταξουργείο, τον Κεραμεικό, εκατοντάδες Αθηναίοι μένουν στο δρόμο, κάτω από μουσαμάδες, επειδή "οι σκηνές του Δήμου τελείωσαν". Χωρίς ενημέρωση, νερό και ιατρική περίθαλψη.

Αβοήθητοι αλλά κρυμμένοι από τις κάμερες, για να μη φαίνεται το μέγεθος της καταστροφής, η ανεπάρκεια κεντρικής διοίκησης και δήμου να τους συνδράμει αλλά και οι βαθιά αντιδραστικές αντιλήψεις της σημερινής δημοτικής πλειοψηφίας: όποιος αλλόθρησκος καταφέρει να πάρει σκηνή, θα παραδώσει πρώτα στο δήμο την αστυνομική ταυτότητα!

Μια περιοδεία του Λεων. Αυδή,επικεφαλής της "Συμπαράταξης για την Αθήνα",συνοδευόμενου από κλιμάκιο του συνδυασμού, το Σαββατοκύριακο στις "κρυμμένες" γωνιές της πρωτεύουσας έφερε στην επιφάνεια - για άλλη μια φορά- την αναλγησία των διοικούντων και τα βάσανα που πλήττουν τα λαϊκά στρώματα της πόλης.

Στο Μεταξουργείο στην οδό Σφακτηρίας περίπου 30 οικογένειες μουσουλμάνων από τον Εβρο ζουν με το φόβο ενός δυνατού μετασεισμού. Τα χαμόσπιτα που μισθώνουν έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές και μέχρι το Σαββατοκύριακο δεν εμφανίστηκε κανείς για να τους ενημερώσει που πρέπει να απευθυνθούν και από που να ζητήσουν τη συνδρομή μηχανικού.

Ο Μουσταφά κοιτά τη γυναίκα του με το παιδί στην αγκαλιά: "Είμαστε στην "τσίτα". Εχουν πέσει σοβάδες. Οι τοίχοι έχουν ρωγμές. Που να τα πω; Εσείς είστε οι πρώτοι που περνάτε". Το πλινθόκτιστο που νοικιάζει, έχει ξύλινα δοκάρια στην οροφή, δύο πεντακάθαρα μικρά δωμάτια, μια φρεσκοασβεστωμένη αυλή και 53 χιλιάδες δραχμές ενοίκιο!

Ομόθρησκοί του Εβρίτες καταγγέλλουν ότι το "Σεράφειο" κολυμβητήριο, όπου συνεργεία του Δήμου διένειμαν σκηνές, οι δημοτικοί υπάλληλοι έδιναν στους μουσουλμάνους μόνον εφόσον αυτοί τους παρέδιδαν τις ταυτότητές τους. Η δικαιολογία ήταν ότι έτσι δε θα τις έκλεβαν ή δε θα τις έσκιζαν. Τους απείλησαν, μάλιστα, ότι σε περίπτωση καταστροφής της σκηνής, θα πλήρωναν στο Δήμο 80 χιλιάδες δραχμές.

Στην ίδια περιοχή άλλοι μουσουλμάνοι καταγγέλλουν τα ίδια περί σκηνών. Αυτοί είναι από την Κομοτηνή. Ο πρόεδρος του Συλλόγου τους, μετά μυρίων κόπων, εξασφάλισε μερικές σκηνές και αφού αντί να παραδώσει ταυτότητες "χρησιμοποίησε" το κύρος του Συλλόγου.

Μερικές απ' αυτές τις σκηνές στήθηκαν στη συμβολή των οδών Λεωνίδου καιΓιατράκου.Ενας μουσουλμάνος ρακοσυλλέκτης βγάζει αμέσως τον καημό του:"Είμαστε περίπου εκατό οικογένειες που θέλουμε σκηνή και ο Δήμος ζήτημα να έδωσε είκοσι. Μου είπαν να πάω στο Γουδί σε καταυλισμό του Δήμου. Εγώ είμαι ρακοσυλλέκτης. Μαζεύω χαρτιά από πέντε - δέκα τυπογραφεία του κέντρου και πηγαίνω στο Μοναστηράκι για να πουλήσω. Εδώ είναι η αγορά. Πως θα φύγω; Πως θα ζήσω; Με τα 200 χιλιάρικα που λένε ότι κάποτε θα πάρουμε και κανείς δεν έρχεται να μας εξηγήσει τι πρέπει να κάνουμε; Και αν πάω στο Γουδί, αφήνω εκεί τα παιδιά, βγαίνω για δουλειά και γίνει σεισμός, μόνα τους τι θα κάνουν;

Οι γυναίκες παραπονιούνται για το πλιάτσικο. Θεωρούν αδύνατο να φύγουν τώρα μακριά από τα σπίτια τους και να αφήσουν τα ελάχιστα που απέμειναν, στα χέρια των τρωκτικών. Οσο για τις περιπολίες των Αστυνομικών που διαφημίζει η κυβέρνηση; "Οι αστυνομικοί μόνο όταν είναι να προστατέψουν κάτι ανθρώπους σαν και εμάς, θυμούνται ότι δεν πληρώνονται καλά".

Εκεί δίπλα, καθισμένη σε μια παλέτα και η Θεώνη από την Αλβανία. Δεν κατάφερε να βρει σκηνή. Με τρία παιδιά στο δρόμο. Τρεις φορές πήγαν στο "Σεράφειο" για σκηνή. Και τις τρεις τους είχαν τελειώσει. Η μικρή της φοβισμένη αλλά πανέξυπνη, ξέρει καλά ελληνικά και σημειώνει τι πρέπει να κάνει για να έρθει μηχανικός να ελέγξει το σπίτι. Από την Τρίτη κάθε βράδυ στο ύπαιθρο. Με υγρασία και βροχή επειδή "οι σκηνές τελείωσαν".

Η κατάσταση γίνεται απελπιστική στο Γκάζι.Πίσω από τα ανακαινισμένα κτίρια που σήμερα στεγάζουν το δημοτικό σταθμό "Αθήνα, 9.84".Μακριά από την πολυσύχναστη οδό Πειραιώς.Εκεί στη συμβολή των οδών Τριπτολέμου καιΠερσεφόνης εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονται στον εκεί ελεύθερο χώρο, δίχως να τους διανέμεται τροφή και νερό. Δίχως γιατρό. Χωρίς χημικές τουαλέτες. Χωρίς συνεργεία του Δήμου να περνούν για αποκομιδή των απορριμμάτων. Με πολύ λίγες σκηνές για να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες.

Οι περισσότεροι έστησαν σε μουσαμάδες, χαλιά και μαδέρια πρόχειρα καταλύματα. Παιδιά άρρωστα από το κρύο κλαίνε. Και οι μεγάλοι κρέμονται από τα χείλη των επισκεπτών, για να μάθουν επιτέλους που θα ζητήσουν μηχανικό. Πως και πότε θα αποζημιωθούν για να σταθούν σιγά σιγά στα πόδια τους.

Να δημιουργηθούν επιτροπές κατοίκων σε κάθε καταυλισμό ώστε να μπορούν να τηρηθούν οι στοιχειώδης συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, πρότεινε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Θεωνάς, στην περιοδεία που πραγματοποίησε

Γύρω από αυτή την εστία μόλυνσης, στο σιντριβάνι στην πλατεία Κολοκοτρώνη, υπάρχουν πάνω από είκοσι σκηνές. Κατά τα άλλα, το υπουργείο μιλάει για συνθήκες υγιεινής

Στο κέντρο της Αθήνας, πολλά κτίρια πρέπει να κατεδαφιστούν

Πρόχειρα καταλύματα με μουσαμάδες και μαδέρια, στήνουν στο Γκάζι οι σεισμόπληκτοι