"Ανθούπολη". Ενα όνομα μιας περιοχής που μόνο ειρωνικά μπορεί να ηχεί, πια, αφού εδώ και μια βδομάδα έχει μεταμορφωθεί σε σκηνούπολη και σωρούς ερειπίων. Τα περισσότερα σπίτια, μαγαζιά και βιοτεχνίες είναι ακατάλληλα προσωρινά για κατοικία, ενώ είναι πολλά αυτά που πρέπει να κατεδαφιστούν. Και όμως η περιοχή αυτή δεν είχε χαρακτηριστεί... σεισμόπληκτη, από τους αρμόδιους μέχρι και την Κυριακή.

Οι κάτοικοι στοιβάζονται στις πλατείες, τα οικόπεδα, τις νησίδες των δρόμων. Την ώρα που το υπουργείο Υγείας λέει ότι έχει καλύψει το θέμα της υγιεινής, η πραγματικότητα το διαψεύδει. Χωρίς χημικές τουαλέτες, ιατρεία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι κάτοικοι καλούνται να αντιμετωπίσουν μια σειρά προβλήματα για την καθημερινή τους διαβίωση. Στους χώρους αυτούς περιόδευσε το Σάββατο το πρωί, ο ευρωβουλευτής Γ. Θεωνάς, επικεφαλής κλιμακίου του ΚΚΕ.

Πλατεία Ανθούπολης.Σαράντα σκηνές στοιβάζονται σε μια πλατεία λίγων τετραγωνικών μέτρων. Η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται αφόρητη για τις οικογένειες που μένουν εκεί, αφού εδώ και μια βδομάδα σχεδόν ζουν σε ένα χώρο χωρίς τουαλέτα, χωρίς βρύσες, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

Γιατρός, ιατρείο πρόχειρο, ακόμα και μικρό φαρμακείο είναι λέξεις και έννοιες άγνωστες. Ενας γιατρός - σεισμόπληκτος και αυτός - μπορεί και γυρνάει στις περιοχές που υπάρχουν σκηνές στοιβαγμένες και βοηθάει τον κόσμο. "Η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Μία χημική τουαλέτα για σαράντα σκηνές, για είκοσι. Η κατανομή των σκηνών είναι λάθος, καθώς είναι η μία πάνω στην άλλη, χωρίς να υπάρχουν λάκκοι γύρω σκαμμένοι για τη βροχή. Οσο για τις συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες, αφού δεν περνά κανείς που να καθαρίσει το χώρο", μας λέει ο γιατρός Κ. Παυλόπουλος για να συνεχίσει: "Σε τέτοιου είδους πρόχειρους καταυλισμούς είναι ανάγκη να υπάρχει τρεχούμενο νερό, να υπάρχουν χημικές τουαλέτες, να υπάρχουν συνεργεία του δήμου που θα καθαρίζουν δύο με τρεις φορές την ημέρα".

Τα πρώτα προβλήματα έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται. Πολλά είναι τα παιδιά που έχουν συμπτώματα αλλεργιών, ενώ το Σάββατο ο Ερυθρός Σταυρός ξεκινούσε διαδικασίες για την εγκατάσταση πρόχειρου ιατρείου.

Οταν βλέπει την κατάσταση ο ευρωβουλευτής Γ. Θεωνάς καλεί τους κατοίκους να οργανωθούν σε επιτροπές ώστε να απαιτήσουν από το δήμο να τους βοηθήσει, για να μπορέσουν να ζήσουν.

Η κατάσταση στην πλατεία Κώστα Βάρναλη είναι ακόμα χειρότερη, καθώς σε έναν πολύ μικρό χώρο στοιβάζονται δεκάδες σκηνές, χωρίς να υπάρχει έστω και ένας απλός διάδρομος για να περάσει κανείς. "Σε περίπτωση που θα γίνει ένας σεισμός τη νύχτα θα σκοτωθεί κόσμος γιατί θα μπερδευτούν στα σκοινιά από τα αντίσκηνα, που είναι δεμένα παντού", λέει η κυρία Μαρίνα.

"Εχουμε αρρώστους, έχουμε παιδιά. Σκηνές δεν έχουμε. Αν δεν έχει γίνει έλεγχος στο σπίτι σου, σκηνή δεν μπορείς να πάρεις, οπότε και εμείς κοιμόμαστε στα αυτοκίνητα ή σε ράντσα στο πεζοδρόμιο", λένε κάποιοι από τους κατοίκους.

Στις γειτονιές της Ανθούπολης, μετριούνται στα δάχτυλα τα σπίτια που δεν έχουν πρόβλημα, καθώς τα πιο πολλά έχουν χαρακτηριστεί είτε ακατάλληλα είτε προσωρινά μη κατοικήσιμα. Για το λόγο αυτό και δεν υπάρχει πλατεία, ελεύθερος χώρος, οικόπεδο που να μην έχει καταληφθεί από σκηνές, ενώ την ίδια στιγμή τα συνεργεία του Δήμου Περιστερίου που πρέπει να ελέγξουν τη στατικότητα των κτιρίων μετριούνται στα δάχτυλα.

"Πρέπει να γίνουν άμεσα οι έλεγχοι των σπιτιών, των καταστημάτων, των βιοτεχνιών, εν ανάγκη να επιστρατευτούν όλοι οι μηχανικοί. Πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για τους ανθρώπους που μένουν στις σκηνές, γιατί στο μέλλον θα έχουμε σοβαρά προβλήματα υγείας", είπε στους κατοίκους ο Γ. Θεωνάς. Για να συνεχίσει απευθυνόμενους σε αυτούς που διαμαρτύρονταν: "Πρέπει να δημιουργήσετε επιτροπές, να συντονιστείτε. Ο δρόμος που έχετε και έχουμε όλοι είναι μακρύς και δύσκολος, καθώς τα προβλήματα θα αρχίσουν με το που θα μπει ο χειμώνας. Αγώνας, μόνο έτσι θα λυθούν και αυτά τα προβλήματα".

Και η πλατεία Κολοκοτρώνη (Γιαννάκου) θυμίζει προσφυγιά. Οι σκηνές έχουν τοποθετηθεί σε όλα τα σημεία, ακόμα και γύρω από το σιντριβάνι που τώρα πια αποτελεί μόνο εστία μόλυνσης. Αφού το νερό που υπάρχει δεν είναι ανακυκλώσιμο και έχει γεμίσει σκουπίδια, κουνούπια και κάθε λογής αντικείμενα. Παιδιά παίζουν γύρω από αυτό και πολλά κατεβαίνουν στα άδεια σημεία του σιντριβανιού. "Θα πάθει ηπατίτιδα κάποιο παιδί ή τέτανο άμα χτυπήσει στο σιντριβάνι", μας λέει η κυρία Κατερίνα.

Δεν έχει άδικο άλλωστε, αφού το νερό του σιντριβανιού έχει γίνει πράσινο από τη βρωμιά. Οσο για τα κουνούπια, κάθε βράδυ στήνουν "χορό". Οταν ρωτήσαμε το 10χρονο Πέτρο γιατί παίζουν εκεί, η απάντηση είναι αποστομωτική: "Και πού να παίξουμε, στους δρόμους; Είναι επικίνδυνο, γιατί όλα τα σπίτια είναι γκρεμισμένα και μπορεί να χτυπήσουμε!".

Οσον αφορά το μέλλον; "Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Μας βάζουνε κίτρινο ή κόκκινο σταυρό και δε μας λέει κανείς ούτε πού θα μείνουμε, ούτε τι θα κάνουμε. Μας δίνουνε τις 200 χιλιάδες για να μας κλείσουν το στόμα και μας ξεχνάνε!", λέει η κ. Πουλοπούλου.

Το αποκορύφωμα όμως της κρατικής αδιαφορίας και της εκμετάλλευσης είναι στην οδό Ανδριτσαίνης και Αργυροκάστρου.Σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα τριώροφο, που αποτελείται από έντεκα διαμερίσματα. Οι κολόνες έχουν κοπεί στη μέση, ενώ το κτίριο έχει πάρει κλήση. "Το '81 η πολυκατοικία ήταν για κατεδάφιση κι όμως μετά τους τότε σεισμούς, την μπαλώσανε και μας βάλανε μέσα. Το ότι δε σκοτώθηκε κανείς είναι θαύμα", λένε οι ένοικοι της πολυκατοικίας, που κάθονται με σκηνές στον κοντινό ακάλυπτο χώρο. Ενας από τους ενοίκους εξηγεί: "Από το σημείο εδώ ξεκίναγε η κεντρική στοά των λατομείων κάρβουνου που υπήρχε στην περιοχή. Από εδώ ξεκίναγε το τρενάκι που μετέφερε κάρβουνο στα στρατόπεδα των Γερμανών. Γι' αυτό δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, όλο το έδαφος είναι κούφιο. Πάνω σε αυτή τη στοά επιτρέψανε να χτιστούν σπίτια. Τι να πει κανείς;".