Το ζήτημα είναι το πώς θα δημιουργήσουμε εμείς, ως βασικός σύμμαχος του Μετώπου, τις προϋποθέσεις ώστε όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι και λαός να διατηρούν αυταπάτες για τη φιλολαϊκότητα του καπιταλισμού και των δυνάμεων που τον στηρίζουν.

Πώς θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να γίνει πιο διακριτή η αντίθεση μονοπώλια - λαός και όλο και περισσότερα τμήματα της ΕΤ να συνειδητοποιούν το χαρακτήρα της πάλης σήμερα.

Είναι γεγονός ότι περισσότεροι κατανοούν τώρα ότι η σοσιαλδημοκρατία και ο λεγόμενος τρίτος δρόμος ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό, όχι μόνο δεν οδήγησε πουθενά, αλλά ενσωμάτωσε το εργατικό συνδ. κίνημα στο καπιταλιστικό σύστημα.

Η εφαρμογή των λεγόμενων αναδιαρθρώσεων, πέρα από την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατ. τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, λύνει πρόσκαιρα βέβαια δυσλειτουργίες του συστήματος, έχει όμως ένα μακροπρόθεσμο και ζωτικό για τον καπιταλισμό στόχο.

Τον αποπροσανατολισμό του λαϊκού κινήματος, τη συσκότιση του χαρακτήρα των αγώνων που απαιτούνται σήμερα, τη δημιουργία αυταπατών και ψευδαισθήσεων. Στοχεύουν κύρια στην αλλαγή της συνείδησης του εργαζόμενου, ώστε να συμμετέχει ο ίδιος στη διαδικασία της εκμετάλλευσής του.

Η ελαστικοποίηση της εργασίας απαιτεί ελαστικές συνειδήσεις. Η μερική απασχόληση και η κατάργηση σημαντικών κατακτήσεων της ΕΤ απαιτεί φτώχεια, μιζέρια, κακομοιριά.

Δεν επιδιώκουν βέβαια την πλήρη εξαθλίωση, γιατί έτσι θα αναδειχτεί η μεγάλη κρίση του συστήματος, γι' αυτό και προτείνουν κάποια μέτρα, όπως, για παράδειγμα, την εξασφάλιση του λεγόμενου ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Ετσι, νέες αλλά και αναπαλαιωμένες θεωρίες για τη διαιώνιση του καπιταλισμού βγαίνουν στην επιφάνεια. Αν κάποιος δεν έχει γνώση βασικών μαρξιστικών γνώσεων για τις κοινωνικές τάξεις, για την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, για την υπεραξία και την εκμετάλλευση, τότε, μπορεί εύκολα να παγιδευτεί και να στραφεί στην καλύτερη περίπτωση σε μεμονωμένους αγώνες που καταλήγουν αντικειμενικά, όχι στη βελτίωση της θέσης του, αλλά στη διαχείριση του καπιταλισμού, που σημαίνει ότι αύριο θα βρεθεί σε δυσχερέστερη θέση απ' ό,τι είναι σήμερα.

Και όσο παρατείνεται η κρίση του συστήματος και δε συνειδητοποιείται η ανάγκη συνολικής ρήξης μαζί του, τότε δημιουργούνται συνθήκες συμβιβασμού με τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, μοιρολατρία και απογοήτευση και σίγουρα κάνει πιο ρηχή και επιφανειακή την ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης.

Βέβαια, ο πιο σοβαρός παράγοντας συνειδητοποίησης της εργατ. τάξης είναι η ύπαρξη και δράση του ταξικού σ.κ. και αυτό το ξέρουν καλά όλοι οι διαχειριστές του συστήματος και κάνουν συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική δουλιά για να αποτραπεί τέτοιος προσανατολισμός του εργατικού σ.κ., που θα έχει τα χαρακτηριστικά του οργανωτή της ΕΤ, της προετοιμασίας της για τη σύγκρουσή της με το εκμεταλλευτικό σύστημα, την ανατροπή του και την εγκαθίδρυση της δικής της εξουσίας. Αυτός άλλωστε είναι ο ιστορικός ρόλος της ΕΤ και τα συνδικάτα, ως πλατιές οργανώσεις της ΕΤ, φτιάχτηκαν γι' αυτό ακριβώς το σκοπό.

Τέτοια συνδικάτα απαιτούνται. Πρέπει συνεπώς να προσαρμόσουμε εδώ τους αγώνες μας.

Ενιαία αντίληψη σ' όλο το κόμμα, πολιτικοποίηση των αγώνων, για να απεγκλωβίζονται εργαζόμενοι από τη λογική και πρακτική της κυρίαρχης ρεφορμιστικής λογικής.

Βήματα έχουμε κάνει αποφασιστικά με τη δημιουργία του ΠΑΜΕ, απαιτούνται πιο γρήγοροι βηματισμοί, ώστε να εξελιχθεί το ταξικό ρεύμα από πρωτοπορία σε ηγετική δύναμη ενός δυνατού και μαχητικού εργατικού σ.κ.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε αποτελεσματικά να συνδέουμε το άμεσο, το σημερινό με την προοπτική, το καθημερινό πρόβλημα με το όραμα, με τον αγώνα για βαθιές αλλαγές μέχρι τη λαϊκή εξουσία.

Για να τα καταφέρουμε, απαιτείται καθένας από μας να μην είναι ευχαριστημένος με την όποια προσφορά του. Να απαιτούμε από τον εαυτό μας όλο και περισσότερα για την αποτελεσματικότερη συλλογική δράση του κόμματός μας.

Από το 15ο Συνέδριο, η δράση της Κομματικής Οργάνωσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης (ΚΟ Αν. Μ - Θ) εκτιμήθηκε ως θετική. Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες και τις σημαντικές υποκειμενικές ελλείψεις, κενά, ανεπάρκειες, δεν τα «δίπλωσε». Είχε αποτελέσματα, όμως περιορισμένα, που, ωστόσο, πιστοποιούν τις δυνατότητες που έχουμε.

Ειδικότερα το τελευταίο διάστημα, οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις, σε συνδυασμό με τη δράση της ΚΟ Αν. Μ - Θ, έδωσαν ώθηση στη λαϊκή δυσαρέσκεια, στην ενίσχυση αγωνιστικών διαθέσεων, αλλά και αγώνων, στην προώθηση συσπειρώσεων και συνεργασιών, σε διαφοροποιήσεις.

Ηρθαν, λοιπόν, αυτές οι εξελίξεις να επιβεβαιώσουν την ορθότητα της πολιτικής του Κόμματος για τη συγκρότηση του ΑΑΔ Μετώπου, που βρίσκει ολοένα περισσότερη απήχηση.

Κρίσιμο ζήτημα, όμως, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα των ολόπλευρης ισχυροποίησης του Κόμματος, ώστε να «αρθεί στο ύψος των περιστάσεων».

• Οι προαναφερόμενες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, για τις οποίες κύρια ευθύνη φέρει η κυβέρνηση, που υλοποιεί τα σχέδια αστικής τάξης, ΕΕ και ΝΑΤΟ, έχουν δραματικές συνέπειες στο λαό της περιοχής, ανεξάρτητα από καταγωγή, γλώσσα και θρησκεία. Η αντιμετώπιση αυτής της αρνητικής κατάστασης, σήμερα, συνδέεται ολοένα και περισσότερο με την πάλη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τη «νέα τάξη» και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.
• Κατά συνέπεια, επιβάλλεται, γιατί υπάρχει η αντικειμενική βάση, η ανάπτυξη ενός ισχυρού αντιιμπεριαλιστικού - φιλειρηνικού κινήματος, που πρέπει να αγκαλιάσει και τη μειονότητα, που θα εντείνει τη δράση του σε τοπικό, ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, στα πλαίσια, φυσικά, κεντρικών πρωτοβουλιών.
• Οι προτάσεις της λαϊκής οικονομίας και αναγκαίες είναι και ρεαλιστικές, για μας, όμως, χρειάζεται να συγκεκριμενοποιηθούν σε επίπεδο περιοχής, νομού, κλάδου και τομέα. Επίσης, οι όποιες προτάσεις έχουμε να επικαιροποιηθούν και να εμπλουτιστούν με βάση και τις αλλαγές που συντελέστηκαν. Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε σε ανάλογες επεξεργασίες. Οι προτάσεις μας, αντικειμενικά, πρέπει να αποτελέσουν την ενοποιητική βάση των δυνάμεων του Μετώπου. Να αποτελέσουν τη βάση συζήτησης και ζύμωσης για την ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης, σε σύνδεση με τα επίκαιρα ζητήματα που θέτει το συνδικαλιστικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, με τελικό στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού και τον σοσιαλισμό.

Ενα από τα πιο κρίσιμα κλειδιά για την ισχυροποίηση του Κόμματος, σε σχέση με την προώθηση του κύριου πολιτικού στόχου, δηλαδή τη συγκρότηση του Μετώπου, αποτελεί η αποφασιστική ποιοτική και ποσοτική βελτίωση της καθοδηγητικής δουλιάς οργάνων και στελεχών. Πράγμα που έχει να κάνει με τη συλλογική προσπάθεια των οργάνων, αλλά και την προσωπική προσπάθεια των στελεχών.

Σε ό,τι αφορά τα στελέχη, θα πρέπει να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για:

• Αποφασιστική βελτίωση της Μαρξιστικο - Λενινιστικής κατάρτισής τους, της αφομοίωσης της πολιτικής του Κόμματος, καλή γνώση των προβλημάτων της κομματικής οργάνωσης και του τομέα του καθοδηγητή.
• Καλή και έγκαιρη προετοιμασία για να εκφραστεί η βοήθειά μας με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.
• Να προσανατολίζει τη δράση στα κύρια καθήκοντα, δηλαδή, προώθηση του Μετώπου και ισχυροποίηση του Κόμματος.
• Να είμαστε κοντά στις ΚΟ, ΚΟΒ, αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη να καθοδηγούμε «Συστηματικές συνεργασίες», να ακούμε τον προβληματισμό και ανάλογα να τον αξιοποιούμε.
• Κάτω από το βάρος της εκπλήρωσης των διαφόρων καθηκόντων, δεν πρέπει να αλλοιώνεται μέσα από διολίσθηση ο πολιτικός, ιδεολογικός, καθοδηγητικός τους ρόλος.
• Να επιμένουν στο πολιτικό ζωντάνεμα της ζωής και του περιεχομένου των οργάνων, αλλά και των ΚΟΒ. Να αναδεικνύεται και να γενικεύεται η πείρα, να βγαίνουν συμπεράσματα για τη συνέχεια.
• Να ενθαρρύνεται η κριτική και αυτοκριτική και να επιμένουμε στους τακτικούς ελέγχους της δουλιάς των οργάνων και των στελεχών.
• Να επιμένουμε στην τήρηση των καταστατικών αρχών και την εμπέδωση των κομμουνιστικών χαρακτηριστικών των κομματικών οργανώσεων. Επαγρύπνηση, απόκρουση της επίθεσης από την αστική τάξη και των εκφραστών της.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες, η αγροτική οικονομία συνολικότερα της χώρας μας δέχεται μια επίθεση διαρκείας. που εντάθηκε τη δεκαετία που διανύουμε με τις αναθεωρήσεις της ΚΑΠ στα πλαίσια της ΟΝΕ, αλλά και για να προσαρμοστεί η γεωργία στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.

Συνεχίζεται η συγκέντρωση γης και παραγωγής και το βίαιο ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Καθημερινά όλο και περισσότεροι κατανοούν τις πραγματικές αιτίες που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους.

Αντικειμενικά το έδαφος είναι πρόσφορο να προβάλουμε την πολιτική μας πρόταση, να δυναμώσουμε την ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση στην ύπαιθρο, να συσπειρώσουμε γύρω από το Κόμμα και την πολιτική του τμήματα της φτωχής και μικρομεσαίας αγροτιάς.

Εχουμε τη θετική εμπειρία του ΠΑΜΕ. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στην αγροτιά, που τα τελευταία χρόνια απέκτησε μια πλούσια αγωνιστική εμπειρία. Μέσα από τους αγώνες, πολλοί κατάλαβαν την αναγκαιότητα του πανελλαδικού συντονισμού των αγώνων και τη δημιουργία ενός σταθερού αγωνιστικού τόξου στα πλαίσια του αγροτικού κινήματος, που θα έχει στόχο την ανατροπή αυτής της αρνητικής πορείας και θα δώσει ελπίδα και προοπτική στο αγροτικό κίνημα.

Ποιοι μπορούν να συμμετέχουν σ' αυτή τη συσπείρωση;

Πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις του αγροτικού και συνεταιριστικού κινήματος, μεμονωμένοι αγρότες που βρέθηκαν στα «μπλόκα του αγώνα», κόντρα στην επιδρομή των ηγεσιών των κομμάτων τους.

Φτωχοί αγρότες, που, με την καθημερινή τους στάση στο χωριό, αρνούνται να δεχτούν το βίαιο ξεκλήρισμα και τη μαζική ανεργία.

Αγρότες που δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας, αλλά εκτιμάνε ότι πάντα τους λέγαμε την αλήθεια. Μια τέτοια κίνηση θα έχει κατεύθυνση και προσανατολισμό ριζικά αντίθετο με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Δε θα περιγράφει την κατάσταση, αλλά θα παλεύει για να την ανατρέψει.

Θα αναδείχνουν τις ευθύνες των κομμάτων που υποστηρίζουν αυτή την πολιτική, τις αιτίες των προβλημάτων. Θα οργανώνει την πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς, προσανατολίζοντάς τη για συμμαχίες με την εργατική τάξη και άλλα μικροαστικά στρώματα.

Το πρόγραμμα πάλης θα έχει ορισμένους άξονες, όμως η τελική του διαμόρφωση θα είναι αποτέλεσμα πλατιάς συζήτησης μέσα στην αγροτιά. Σε μια τέτοια κατεύθυνση μπορούν άμεσα να δραστηριοποιηθούν οι κομματικές δυνάμεις, συμβάλλοντας στη συγκρότηση αυτής της συσπείρωσης, δίνοντας ζωή στην ΚΟΒ, πλουτίζοντας το περιεχόμενό τους, ξεφεύγοντας από την τυπικότητα και τη ρουτίνα.

- ικανό να δένει τον άμεσο πολιτικό στόχο με τη στρατηγική, τη θεωρία με την καθημερινή πράξη σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης,

- μαχητικό, για να κινητοποιεί τη δυσαρέσκεια των λαϊκών μαζών με όρους ρήξης, για να αποκτά εμπιστοσύνη η δράση του μέσα σε αυτές,

- με σιδερένια πειθαρχία, για να εξασφαλίζεται η ενότητα θέλησης και η ενότητα δράσης όλων των κομμουνιστών.

Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει το σύστημα αποτελούν το έδαφος που ξεφυτρώνει η ανάγκη για βαθύτερες αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Το ΑΑΔΜ Πάλης είναι εκείνο που θα μπολιάσει την οξυμένη λαϊκή δυσαρέσκεια και γι' αυτό αποτελεί το μοναδικό ρεαλιστικό στόχο.

Η ρεαλιστικότητα του Μετώπου, η αναγέννηση των ιδεών λαϊκής εξουσίας - λαϊκής οικονομίας κρίνεται όχι από το μέγεθος του αντιπάλου - χωρίς να τον υποτιμούμε - αλλά κυρίως από το αν η πολιτική ανατρεπτική μας γραμμή επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις, από το αν βρίσκεται σε συμφωνία με τη νομοτελειακή εξέλιξη των πραγμάτων και τη θεωρία μας, εάν συμβάλλει στη συνειδητοποίηση της ΕΤ και των συμμάχων της. Αυτό αποτελεί και κριτήριο της δράσης μας, που θα επιταχύνει και τους ρυθμούς ανατροπής της δικτατορίας των πολυεθνικών και του ιμπεριαλισμού.

Πρέπει να δρούμε με όρους διαπαιδαγώγησης των μαζών με τις ιδέες της ρήξης και της σύγκρουσης, με όρους εξουσίας. Η Κρήτη μετατρέπεται σε πλωτό αεροπλανοφόρο για την εξυπηρέτηση πολεμοκάπηλων σχεδίων του ιμπεριαλισμού. Η αγροτική οικονομία του νησιού καταβαραθρώνεται αντί να αναπτύσσεται στην ΕΕ. Ο πακτωλός δισ. από το Γ` ΚΠΣ διοχετεύεται σε τομείς που διευκολύνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου (τουρισμό, εμπόριο, μεταφορές, υπηρεσίες). Η τεχνολογία και η έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΙΤΕ υποτάσσεται στις ανάγκες των πολυεθνικών και του ΝΑΤΟ.

Η Κρήτη, λόγω της προνομιακής γεωγραφικής της θέσης και ορισμένων συγκριτικών πλεονεκτημάτων (θάλασσα, ήλιος κ.α.), αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η δόμηση της οικονομίας του νησιού διαμορφώνει κλίμα ανάπτυξης ελαστικής συνείδησης, με μειωμένες απαιτήσεις στις διεκδικήσεις. Αυξάνει η ιδεολογική επίθεση του κεφαλαίου, η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς.

Η κατάσταση αυτή αντικειμενικά επιβάλλει έντονη ιδεολογική και πολιτική δουλιά, πριν απ' όλα στις δυνάμεις μας. Να τις διατάξουμε σωστά, να ανέβει η ποιοτική καθοδηγητική δουλιά, να προσανατολίσουμε τα στελέχη και τα κ.μ. στη δουλιά του σωματείου, του συλλόγου με την ικανότητα διαμόρφωσης επιμέρους συσπειρώσεων και την ενιαιοποίησή τους με κοινούς στόχους και αιτήματα.

Στο ότι αργούμε δεν ευθύνεται κατά τη γνώμη μου κυρίως η ηγεσία του Κόμματος, αλλά ευθύνονται κυρίως οι ενδιάμεσες οργανώσεις. Η ευθύνη τους συνίσταται στο ότι δεν επεξεργάζονται έγκαιρα, με βάση τα δεδομένα των χώρων που καθοδηγούν. Η δουλιά μας για το ΑΑΔΜ απαιτεί σοβαρό ανέβασμα του πολιτικο-ιδεολογικού μας επιπέδου. Θα αναφερθώ στο ρόλο των ΚΟ του ΚΚΕ στις χώρες της ΕΕ που πρέπει να παίζουν. Ποια θα είναι η συμβολή τους στη διαμόρφωση λογικής σύγκρουσης με την πολιτική της «νέας τάξης πραγμάτων», με την πολιτική της ΕΕ, καθώς και στην ανάπτυξη και δυνάμωμα των σχέσεών μας με τα αδελφά κόμματα, οργανώσεις και κινήματα. Ολα αυτά πρέπει να στοχεύουν στο σταθερό και μόνιμο συντονισμό δράσης. Οι ΚΟ στις χώρες της ΕΕ μπορούν και πρέπει να παίξουν καθοριστικό ρόλο σε αυτό που θέτει η Εισήγηση σαν 5ο σημείο, δηλαδή στο να αναπτυχθούν μορφές συντονισμού και συνεργασίες με αντιμονοπωλιακές, αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι η ΚΕ πρέπει να ρίξει περισσότερο βάρος στην ενίσχυση της δουλιάς των ΚΟ στις χώρες της ΕΕ. Οι οργανώσεις πρέπει να νιώσουν πιο ζωντανά το ρόλο που μπορούν να παίξουν. Αμεσα πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική και εμείς, αλλά και κεντρικά το Κόμμα ότι είμαστε μόνο μεταναστευτικές οργανώσεις. Αρα ασχολούμαστε, αλλά και αντιμετωπιζόμαστε μόνο με βάση τα ιδιαίτερα μεταναστευτικά μας προβλήματα, τα οποία σαφώς πρέπει να προβάλλουμε για να λυθούν. Στις σημερινές όμως συνθήκες επιβάλλεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο πολιτικός ρόλος των οργανώσεων του Κόμματος στις χώρες αυτές και να μπουν και κεντρικά καθήκοντα από την ΚΕ. Πρέπει να σχεδιαστούν, πάντα φυσικά σε συνεργασία με τα ντόπια κόμματα των χωρών της ΕΕ, κοινές κινητοποιήσεις, που πρέπει να πάρουν πανευρωπαϊκό χαρακτήρα, άρα και στην Ελλάδα. Και αυτές μπορεί να είναι:

- κινητοποιήσεις ενάντια στο ρατσισμό και στην άνοδο του φασισμού

- κινητοποιήσεις για το συνταξιοδοτικό που άμεσα καίει, σε συνδυασμό με τα άλλα εργασιακά ζητήματα, ανεργία, 35ωρο, 5ήμερο με σταθερό ωράριο εργασίας κ.ά.

- κοινές και συντονισμένες εκδηλώσεις μέσα από τις ελληνικές κοινότητες σ' όλες τις χώρες της ΕΕ που θα αφορούν τα παραπάνω ζητήματα και θα συνδέονται άμεσα με τα ιδιαίτερα μεταναστευτικά.

Η δράση της ΚΟ Θεσσαλίας ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για την κατάκτηση της πλειοψηφίας στο ΕΚΛ.

Η πλειοψηφία στο ΕΚΛ μας δίνει τη δυνατότητα να παίρνουμε πρωτοβουλίες για όλα τα προβλήματα της κοινωνίας - παιδείας - υγείας - αγροτιάς κ.ά.

Κυρίως αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να οδηγούν στο συντονισμό δράσης με τα άλλα κοινωνικά στρώματα γιατί κοινά είναι τα προβλήματα. Ιδιοι είναι αυτοί που μας εκμεταλλεύονται. Κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας.

Η συμπαράσταση στον αγώνα των μαθητών κάνει καθαρό σε όλους αυτούς που λένε, τι δουλιά έχει το Εργατικό Κέντρο στα σχολεία.

Το εργατικό κίνημα έχει λόγο για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών είναι παιδιά των εργαζομένων.

Η επίμονη δουλιά μας στην εργατική τάξη έχει και τα αποτελέσματά της στο κέρδισμα νέων σωματείων, στη δημιουργία νέων όπου δεν υπήρχαν.

Ομως δεν αρκεί μόνο η αλλαγή του συσχετισμού στο συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα. Δεν αρκεί να παλεύουμε για τη λύση εργατικών προβλημάτων, πρέπει να ανοίγουμε δρόμους να μπει στον αγώνα η πλειοψηφία της εργατικής τάξης. Να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε με τις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων σήμερα, τη διάλυση του Κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος αύριο. Είναι ανάγκη, σήμερα, να δουλέψουμε πιο συστηματικά με την παράταξη την κλαδική επιτροπή, την κομματική ομάδα.

Να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη να καταλάβει ότι η επίθεση που δεχόμαστε είναι μακροχρόνια. Να εξηγήσουμε ότι οι σημερινές ανατροπές θα γενικευτούν ακόμα περισσότερο, γιατί το κεφάλαιο τα θέλει όλα και για πάντα. Επιδιώκει την πλήρη εδραίωσή του και ταυτόχρονα τη διάλυση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Να πείσουμε και να κερδίσουμε την πλειοψηφία των εργαζομένων στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των πολιτικών της εκφραστών. Να ξεσκεπάσουμε την υπονομευτική δράση των πουλημένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Να προβάλουμε τις θέσεις και τη δράση του ΠΑΜΕ. Να εξηγήσουμε πειστικά ότι οι διαφορές μας με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό είναι σε βασικά ζητήματα.

Τι συνδικάτα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι; Εχουν ανάγκη από συνδικάτα που θα υπηρετούν τα συμφέροντά τους.

Η συσσωρευμένη εμπειρία που έχουμε στους αγώνες των εργαζομένων, μας οδηγεί στην εκτίμηση ότι δεν αρκεί μόνο το σωματείο και η εργοστασιακή επιτροπή και η επιτροπή υγιεινής και ασφάλειας, όσο καλή και να είναι η παρέμβασή τους. Είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε ΚΟΒ μέσα στα εργοστάσια από πρωτοπόρους εργάτες. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προωθήσουμε το στόχο του Κόμματος στη δημιουργία του μετώπου.