Περιττό να σημειώσουμε ότι το τμήμα αυτό του μηνύματος του Μπιν Λάντεν, «ως διά μαγείας», εξαφανίστηκε από τα αμερικανικά δίκτυα...
Ενα χρεοκοπημένο ουσιαστικά δήμο άφησε πίσω της η πρώην δημοτική αρχή της Νίκαιας. Το συνολικό χρέος του δήμου, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, που ανακοίνωσε προχτές ο δήμαρχος Στέλιος Μπενετάτος, ξεπερνά τα 12 δισ. δραχμές. Από το τεράστιο αυτό ποσό, 3,5 δισ. δρχ. αφορούν απλήρωτα εντάλματα για προμήθειες και έργα και 6,5 δισ. σε έντοκα δάνεια τραπεζών. Ακόμη και προκαταβολή 1,5 δισ. δρχ., από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2003 και του 2004, έδωσε η κυβέρνηση στον εκλεκτό της, πρώην δήμαρχο Β. Τράπαλη και, μάλιστα, λίγο πριν από τις περσινές δημοτικές εκλογές.
Και, βέβαια, πολύ καλά κάνουν η νέα δημοτική αρχή και οι μαζικοί φορείς της Νίκαιας, που συμπαρατάσσονται και σχεδιάζουν ήδη τις αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες, για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων του δήμου και των εργαζομένων, αλλά οι κυβερνώντες έχουν χρέος να τοποθετηθούν και να δώσουν εξηγήσεις, για όλα τα παραπάνω. Περιμένουμε, λοιπόν, τις απαντήσεις τους. Και κάνουμε από τώρα καθαρό το εξής: Μη μας πουν ότι δε γνώριζαν. Η... εξήγηση αυτή απορρίπτεται εκ των προτέρων...
Η χιονόπτωση των τελευταίων ημερών, που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις συγκοινωνίες, φέρνει ξανά στην επιφάνεια τις τεράστιες ελλείψεις σε μηχανήματα αποχιονισμού και διάνοιξης δρόμων, που αντιμετωπίζουν οι δήμοι και οι νομαρχίες. Αρκετές φορές στο παρελθόν οι ελλείψεις αυτές αναπληρώνονταν με τη μίσθωση μηχανημάτων από ιδιώτες κι έτσι μπορούσε η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ανταποκρινόταν, κάπως, στις υποχρεώσεις της.
Τούτη τη φορά, όμως, δύσκολα οι δήμοι και οι νομαρχίες θα βρουν ιδιώτες πρόθυμους να δώσουν τα μηχανήματά τους. Κι αυτό γιατί πολλοί απ' αυτούς τα είχαν δώσει για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας του περσινού χειμώνα κι ακόμα δεν πληρώθηκαν γι' αυτό. Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι θα έδινε χρήματα από τα ΠΣΕΑ στις νομαρχίες για να πληρώσουν τους ιδιώτες, αλλά - όπως το συνηθίζει - δεν τήρησε την υπόσχεσή της.
Η Αυτοδιοίκηση, λοιπόν, παρακαλάει τους ιδιώτες να προσφέρουν τα μηχανήματά τους, εκείνοι απαντούν «επί τη παλάμη...», αυτή ανταπαντά «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» και, τελικά, την πληρώνουν, όπως πάντα, οι πολίτες...
«Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, η ιδιωτική ασφάλιση - κι εγώ είμαι πιο αρμόδιος να μιλήσω για την ιδιωτική ασφάλιση - δεν μπορεί να προσφέρει τα εχέγγυα και τη σταθερότητα που χρειάζεται ο πολίτης στον τομέα των συντάξεων και της υγείας». Τάδε έφη προχτές, ο διοικητής του ΙΚΑ Μ. Νεκτάριος, στα εγκαίνια του πρότυπου ογκολογικού Νοσοκομείου του ιδρύματος «Γεώργιος Γεννηματάς». Κι όχι μόνον. Δεν παρέλειψε, επίσης, να «μνημονεύσει» την υποχρέωση όλων, στη δύσκολη και ρευστή εγχώρια και διεθνή κατάσταση, να στηρίξουν το θεσμό των κοινωνικών ασφαλίσεων, τόσο στον τομέα των συντάξεων όσο και της υγείας!
Κι αν αναρωτιέστε, αν διαβάσατε καλά, σας βεβαιώνουμε, ότι έτσι ακριβώς τα είπε. Βέβαια, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, που λέει κι ο λαός μας. Γιατί, πέρα από τις εξυπηρετούμενες σκοπιμότητες της δημιουργίας ενός κοινωνικού προφίλ, η κυβέρνηση και ο κ. διοικητής θέλουν το θεσμό των ασφαλίσεων μόνο κατ' όνομα κοινωνικό. Αλλωστε, η μέχρι σήμερα πορεία τους προσφέρει πλείστες όσες αποδείξεις, καθώς πάμπολλες υπηρεσίες του ΙΚΑ έχουν προσφερθεί στην κερδοσκοπία της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Από το σύστημα πληροφορικής, μέχρι το πρωτόκολλο συντάξεων. Κι από τη μέχρι χτες εκχώρηση της «καρδιάς» της απονομής των συντάξεων (απομακρύνθηκε η εταιρία, λόγω της πίεσης των εργαζομένων) μέχρι την πρόσφατη εκχώρηση του ελέγχου των συνταγών.
Ο πρωθυπουργός - όπως μάθαμε - τσαντίστηκε με την εξέλιξη που είχαν τα πράγματα στην ψηφοφορία στη Βουλή, αλλά μάλλον θα του περάσει. Ούτως ή άλλως, το 'χε πει από την αρχή στους βουλευτές του ότι αρνητική ψήφος δε συνιστά και απόρριψη της κυβέρνησης. Πολλοί είχαν μιλήσει για μεθόδευση τότε...
Τώρα, σε ποιο Κοινοβούλιο θα καταλήξουμε μετά από όλη αυτήν την εξέλιξη, θα το διαπιστώσουμε στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι από τώρα μπορούν να τρίβουν τα χέρια τους και να ...υπογράφουν επιταγές οι κάθε λογής «σπόνσορες» της πολιτικής ζωής.
ΔΕ ΛΕΜΕ, έχουν πλάκα τα ...τσαλιμάκια ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους τραπεζίτες, μετά την έκδοση των λεγόμενων «λαϊκών ομολόγων». Οταν απλώς τα παρακολουθείς, όμως. Γιατί, όταν παίζονται στις πλάτες των καταναλωτών, τότε προφανώς δημιουργούν τεράστια προβλήματα.
Και δεν έχει περάσει, βέβαια, και πολύ καιρός από τότε που ο Παπαντωνίου, αλλά και ο διάδοχός του στο υπουργείο Οικονομίας, καμάρωναν για τη ...φοβερή και ...τρομερή πολιτική μείωσης των επιτοκίων. Προφανώς, όλ' αυτά ήταν ένα μικρό διάλειμμα.
Τρόπος του λέγειν, δηλαδή. Εδώ που τα λέμε, και τα μέχρι σήμερα επιτόκια των δανείων δεν ήταν χαμηλά...Πάντως, από τη Δευτέρα, που θα ξεκινήσουν, όπως φαίνεται, τα αυξημένα επιτόκια, τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα και περισσότερο δυσβάστακτα για όσους έχουν πάρει δάνεια. Και δεν είναι καθόλου λίγοι. Μάλλον, μιλάμε για τη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία - μόνο και μόνο για να μην είμαστε απόλυτοι... - των εργαζομένων. Αλλωστε, πώς να τα βγάλεις πέρα μόνο με τα ισχύοντα πενιχρά μεροκάματα...
Οσο για τους τραπεζίτες, μάλλον ακούγονται αστείες οι δικαιολογίες τους περί ανελαστικού περιβάλλοντος ανάπτυξης, όταν ακόμη και τα επίσημα κέρδη τους μετριούνται σε τρισεκατομμύρια...
Αυτά, σε μια χώρα που οι κάτοικοι της χρωστούν περισσότερα απ' όσα κατέχουν και μπλέκονται ολοένα και περισσότερο σε καταστάσεις από όπου ...ξεμπερδεύεις, είτε μπαίνοντας στον Κορυδαλλό, είτε σε «μαύρες» τραπεζικές λίστες.