Υπόθεση και ευθύνη όλου του λαού είναι η παιδεία, σημείωσε χτες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα καταθέτοντας τη θέση του ΚΚΕ στη διάρκεια της κοινής - με τους εκπροσώπους των κομμάτων - συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε η ΟΛΜΕ. Η Αλ. Παπαρήγα, προειδοποίησε επίσης ότι με τα κυβερνητικά μέτρα "πάμε ολοταχώς για την πλήρη παράδοση της παιδείας στους νόμους της αγοράς".

Σχολιάζοντας κατ' αρχήν την απουσία εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, η Αλ. Παπαρήγα είπε: "Καλό θα ήταν να μας διαψεύσει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Να έρθει να μας ακούσει και να τον ακούσουμε, κυρίως να σας ακούσει. Δεν είναι καθόλου καλό δείγμα η απουσία του. Ο διάλογος δεν είναι αυτοσκοπός. Ας το πούμε καθαρά. Ο διάλογος είναι διαπραγμάτευση δύο μερών, όπου το ένα μέρος, η κυβέρνηση, έχει το πεπόνι, έχει και το μαχαίρι. Επόμενα, ο εκπαιδευτικός, έχει τον αγώνα του, τη συλλογικότητά του και το δίκιο του να αντιπαραθέσει σ' αυτό το διάλογο".

Αναφερόμενη, στη συνέχεια, στον αγώνα των εκπαιδευτικών, τόνισε:

"Εμείς στηρίζουμε τον αγώνα σας, δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε διαφορετικά. Τον θεωρούμε ένα μεγαλειώδη αγώνα, όχι μόνο γιατί είναι δίκαιος. Ανέδειξε τη φτώχεια, και το εννοώ αυτό, και την πραγματική κατάσταση του εκπαιδευτικού. Αλλά και γιατί είναι ένας αγώνας που άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση, σύγχρονη συζήτηση, στην ελληνική κοινωνία, ποιος μαθαίνει, τι μαθαίνει, για ποιο σκοπό μαθαίνει, ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού, που από τα ίδια τα πράγματα, χωρίς να υποτιμώ όλους τους άλλους συντελεστές, είναι ο στυλοβάτης του εκπαιδευτικού συστήματος".

"Υποστηρίζουμε, συνέχισε, τα αιτήματά σας, τα οικονομικά, για τα ζητήματα κατάρτισης, επιμόρφωσης και όχι γιατί συνηθίζουμε να υποστηρίζουμε όλα τα δίκαια οικονομικά αιτήματα των εργαζομένων. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι ένα πολύ δύσκολο, σύνθετο, λεπτό επάγγελμα, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Χωρίς να υποτιμώ την προσφορά όλων των άλλων εργαζομένων, πραγματικά έχει ιδιαίτερα βάρη και απαιτήσεις. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να ξέρει, να ανανεώνει τις γνώσεις του, αλλά και πρέπει να έχει κέφι, υπομονή, ταλέντο, επιδεξιότητα, για να τα βγάλει πέρα στις σύγχρονες απαιτήσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είναι πολύ βαθιά άρρωστο.

Γι' αυτό στηρίζουμε τα αιτήματά σας και ενημερώνουμε τους εργαζόμενους, ότι δεν πρέπει τα πράγματα να τα βλέπουν αριθμητικά. Πραγματικά και όπως δίνεται από την κυβέρνηση, ένας εργαζόμενος που παίρνει 180.000 δρχ. το μήνα, όταν βλέπει τα μεικτά των εκπαιδευτικών, φαντάζεται ότι είναι μεγάλος ο μισθός. Δεν είναι μεγάλος ο μισθός. Χρειάζεστε ελεύθερο χρόνο, άρα την αποκλειστική απασχόληση. Χρειάζεται να έχετε ένα καλό βιοτικό επίπεδο ζωής, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι για να μπορείτε να δουλεύετε με κέφι και για ναμπορεί ο μαθητής, ο γονιός, η κοινωνία, να σας ζητάει και λογαριασμό για το πώς αποδίδετε. Πρώτα όμως πρέπει να σας δώσει αυτά που σας οφείλει".

"Αντί να μιλάμε για μεγάλες τομές και θετικές ανατροπές στο χώρο της παιδείας, πάμε προς τα πίσω, σε μια μεγάλη αντιμεταρρύθμιση η οποία προωθείται κατά δόσεις και με ερασιτεχνισμό από το υπουργείο Παιδείας, αλλά και με στρατηγικούς στόχους. Μια αντιμεταρρύθμιση που θα μετατρέψει την παιδεία, σε μια παιδεία αριστοκρατική, για τους λίγους, σε παιδεία υποβαθμισμένη και ακριβή για τους πολλούς, για τα παιδιά κυρίως των λαϊκών στρωμάτων, μια παιδεία που θα μπει πλήρως στην υπηρεσία των νόμων της αγοράς, μια παιδεία εμπορεύσιμη υπηρεσία. Πάμε ολοταχώς για την πλήρη παράδοση της παιδείας στους νόμους της αγοράς. Με συνέπειες και την ιδιωτικοποίησή της, που θα είναι πολύμορφη ιδιωτικοποίηση, αλλά και με συνέπεια στο περιεχόμενο της παιδείας. Μιλάμε πια, τουλάχιστον αυτή είναι η γνώμη μας, για τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της παιδείας και του ενιαίου περιεχομένου. Θα αφήσουμε γεια στη σφαιρική μόρφωση, που και αυτή υπέφερε ως τώρα και θα πάμε για μια παιδεία που θα μετατραπεί σ' έναν πομπό αποσπασματικών στενών πληροφοριών, που ούτε όλες θα είναι αντικειμενικές. Μια παιδεία για την παροχή κάποιων γνώσεων, για φτηνή εργατική δύναμη που σήμερα δουλεύει στο ένα επάγγελμα, αύριο δουλεύει στο άλλο.

Θεωρούμε ότι τα πράγματα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα και ανησυχητικά. Οταν μια κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει τα δίκαια οικονομικά αιτήματα των εκπαιδευτικών, κατά τη γνώμη μας επιφυλάσσει ακόμα πιο μαύρες μέρες για την παιδεία".

"Αρα, συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, μια θετική μεταρρύθμιση στην παιδεία έπρεπε ν' αρχίσει και από την αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού και από την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης που εμείς υποστηρίζουμε ότι μπορεί να είναι 15% του κρατικού προϋπολογισμού, για να μπορούμε να το μετράμε συγκεκριμένα και να το ελέγχουμε και να μην διαχέεται σε πολλά νούμερα. Θα έπρεπε να ξεκινήσει από νέα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας. Θα έπρεπε να ξεκινήσει από τη διατήρηση, την ανάπτυξη της αξίας κάθε βαθμίδας της εκπαίδευσης. Εμείς συμφωνούμε με τους προβληματισμούς, που κατά καιρούς έχουν γίνει και στα πλαίσια της ΟΛΜΕ, για τον χαρακτήρα των Λυκείων".

"Υπάρχει το ερώτημα που βάζει η κυβέρνηση. Πού θα βρει φέτος τα λεφτά. Δε θα το αναπτύξω, γιατί έχουμε μια διαφορετική αντίληψη από την κυβέρνηση και στο πού βρίσκονται τα λεφτά. Και συμφωνούμε με το σύνθημα που ακούστηκε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων "λεφτά για την παιδεία - πάρτε τα από την ολιγαρχία". Υπάρχουν και φέτος χρήματα. Μόνο οι βεβαιωμένοι και ανείσπραχτοι φόροι, εάν εισπραχτούν, φτάνουν και περισσεύουν για τους μισθούς των εκπαιδευτικών για φέτος και του χρόνου. Τα 600 δισεκατομμύρια βεβαιωμένες φοροαπαλλαγές, και μιλάμε για φοροαπαλλαγές που δεν έχουν κοινωνικό περιεχόμενο, είναι και αυτές ένας πόρος, σημαντικός πόρος. Η κυβέρνηση μπορεί να βάλει νερό στο κρασί της, σ' αυτή την αδιαλλαξία. Το ζήτημα είναι ότι δε θέλει να βάλει νερό στο κρασί της, δε θέλει να λύσει τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών".

Καταλήγοντας η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε:

"Υποστηρίζουμε τα αιτήματά σας, καταθέτουμε συνολικές προτάσεις, που δεν είναι στενά κομματικές, για την παιδεία, για τον εκπαιδευτικό. Τέλος, θέλω να υπογραμμίσω μια άλλη σημαντική πλευρά της παιδείας. Χρειάζονται τέτοιες αλλαγές σήμερα και τέτοιες τομές στο θέμα της παιδείας, που είναι αδύνατο αυτόν τον αγώνα να τον σηκώσουν μόνοι τους οι εκπαιδευτικοί. Δεν μπορεί αυτός ο αγώνας να κλειστεί στα πλαίσια του σχολείου.

Εμείς υποστηρίζουμε, και έχει αρχίσει να γίνεται κοινή πεποίθηση, ότι ο αγώνας σας πρέπει να γίνει αγώνας παλλαϊκός. Δεν είναι μόνο υπόθεση και ευθύνη των εκπαιδευτικών. Είναι υπόθεση και ευθύνη ολόκληρου του λαού, των οργανώσεων, των μαζικών, των κοινωνικών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι υπόθεση όλων και ας μην κατακερματίζεται τεχνητά το θέμα, πρόβλημα γονιού, πρόβλημα εργαζόμενου, πρόβλημα μαθητή, πρόβλημα εκπαιδευτικού. Το κάθε τμήμα, βέβαια, αυτού του μεγάλου λαϊκού κινήματος έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, η νεολαία έχει τα δικά της, οι εκπαιδευτικοί τα δικά τους. Δε μιλάμε για μια κοινή δράση, για ένα κοινό μέτωπο ισοπεδωτικό, αλλά το ρεύμα πρέπει να είναι ενιαίο.

Αυτή είναι η θέση μας και χαιρετίζουμε πραγματικά το απογευματινό (σ.σ. το χτεσινό) συλλαλητήριο που έχετε αποφασίσει, ελπίζοντας ότι μπορεί ν' αποτελέσει την αρχή για ένα γενικότερο προβληματισμό όλων για το θέμα της παιδείας.

Αισθανόμαστε την ευθύνη μας. Νιώθουμε ότι, στο μέτρο βέβαια των δυνάμεών μας, μπορούμε να κάνουμε περισσότερα στον τομέα της παιδείας και θα ευχόμασταν και να μας ζητάτε, με απαίτηση, περισσότερη συνεισφορά και όταν ο καθένας το κρίνει και να στέκεστε κριτικά απέναντί μας, γιατί πραγματικά "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Και θέλουμε και μπορούμε, πιστεύω, να κάνουμε πολύ περισσότερα".

Μιλώντας στη συνέντευξη ο πρόεδρος της ΝΔ, Μ. Εβερτ, υποστήριξε επί της ουσίας το κυβερνητικό πρόγραμμα, διαφωνώντας στον τρόπο διαχείρισης. Ανάμεσα στ' άλλα σημείωσε: "Ενα μεγάλο τμήμα από το προϊόν που εισπράττει το κράτος από τις αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να πηγαίνει κατευθείαν στον τομέα της παιδείας. Οταν στη Βουλή συζητήθηκε το νομοσχέδιο για τη μετοχοποίηση ενός τμήματος του κεφαλαίου του ΟΤΕ, το οποίο πρέπει να ανέρχεται συνολικά σε 700 - 800 δισ. δρχ. η πρόταση της ΝΔ ήταν ότι το μισό αυτού του κεφαλαίου πρέπει να πάει απ' ευθείας στον τομέα της παιδείας. Γιατί, είναι η μεγάλη επένδυση του αύριο. Και το υπόλοιπο ασφαλώς να παραμείνει στον ΟΤΕ".

Ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε ευθυγραμμισμένος και με το γράμμα της "Λευκής Βίβλου", την οποία υλοποιεί με ακρίβεια η κυβέρνηση. Είπε επί λέξει, χρησιμοποιώντας την ίδια την ορολογία της "Λευκής Βίβλου": "Για μένα, παιδεία για ένα σωστά μορφωμένο λαό είναι η "διά βίου μόρφωση"". Φράση, που ως γνωστόν παραπέμπει σε ημιμορφωμένους εργαζόμενους, που μια ζωή θα επανεκπαιδεύονται για την απόκτηση κάθε φορά της ειδικότητας που στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος, εντόπισε το πρόβλημα μόνο στο γεγονός ότι "η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει τους εκπαιδευτικούς με ειλικρινή διάλογο".

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δ. Τσοβόλας, ζήτησε από τον πρωθυπουργό να κάνει διάλογο, καλώντας τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων να του υποδείξουν λύσεις. "Υπάρχουν, είπε, λεφτά, αλλά δίνονται στους έχοντες και τους κατέχοντες".

Ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης, Αντώνης Σαμαράς, αρκέστηκε να καταγγείλει ως κάλπικο τον εκσυγχρονισμό που επαγγέλλεται η κυβέρνηση και κατήγγειλε ότι "την ανικανότητά του ο πρωθυπουργός να λύσει προβλήματα την ονομάζει αποφασιστικότητα".

Ο γενικός γραμματέας της ΑΚΟΑ Γ. Μπανιάς τόνισε ότι η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και ότι όλοι οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι η παιδεία είναι και δική τους υπόθεση. "Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να πάει χαμένος", κατέληξε.

Μιλώντας στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Νίκος Τσούλιας, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε:

Για τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, που δεν κατέληξε σε τίποτα: "Αν η κυβέρνηση έκανε σήμερα μια τακτική κίνηση, δε θα μπορέσει να την ξανακάνει στο μέλλον. Στο επόμενο διάστημα, και η Θεσσαλονίκη θα γίνει δεύτερη Αθήνα. Θα ακολουθήσει πρωτοβουλία με ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων και της διανόησης και αργότερα με εκπαιδευτικές οργανώσεις της Ευρώπης. Η συνέχιση του αγώνα μας είναι και ομόφωνη και ομόθυμη".

Για τη συκοφαντική επίθεση και σε βάρος τους, που εξαπέλυσαν κυβερνητικά στελέχη, ισχυριζόμενα - όπως και με τους αγρότες - ότι ο αγώνας των καθηγητών είναι καθοδηγούμενος από τα κόμματα της αντιπολίτευσης: "Τα ζητήματα της αυτονομίας μας τα έχουμε λύσει και μέσα από τις διαδικασίες μας και μέσα από τη στάση των συνδικαλιστών όλων των ρευμάτων. Δε ζητάμε από τα κόμματα να παίξουν ρόλο διαμεσολάβησης. Ο κλάδος των καθηγητών είναι ο πιο πρωτοπόρος στο θέμα της αυτοδυναμίας. Δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα χειραγώγησης".

Για την, επίσης, συκοφαντία ότι οι καθηγητές θέλουν να έχουν "τυχερά" εκτός εκπαιδευτικής αίθουσας: "Δε θέλουμε τυχερά. Τυχερά θέλει η κυβέρνηση για να είναι οι καθηγητές εκτός σχολείου. Καθηγητής εκτός σχολείου δεν μπορεί να διαπαιδαγωγήσει χειραφετημένους πολίτες. Οι κυβερνήσεις θέλουν να είναι οι νέοι στις καφετερίες και στα φροντιστήρια. Θέλουμε να ζούμε από τους βασικούς μας μισθούς. Θέλουμε ένα μισθό που θα αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα του καθηγητή".

Για τα περιθώρια διαπραγμάτευσης με την κυβέρνηση: "Εμείς θα βάλουμε νερό στο κρασί μας, αλλά δε θα πάρουμε το ποτήρι με το νερό και τις λίγες σταγόνες κρασί που μας δίνει η κυβέρνηση. Δεν επαιτούμε, διεκδικούμε να ζούμε από το μισθό μας".

Για το πότε θα ανοίξουν τα σχολεία: "Η κυβέρνηση να ρωτήσει τον εαυτό της πότε θα ανοίξουν τα σχολεία. Θα γυρίσουμε στο σχολείο με ψηλά το κεφάλι. Το ζητάνε οι μαθητές, το ζητάει ο λαός και οι εργαζόμενοι. Εμείς λέμε ότι τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν ακόμα και αύριο. Το πότε, όμως, το ξέρει η κυβέρνηση".

Οι εκπρόσωποι των καθηγητών κάλεσαν τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων να σταθούν στην κεφαλή της πορείας που επρόκειτο να γίνει το απόγευμα, πρόσκληση στην οποία ανταποκρίθηκαν η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας.

Απαντώντας στα περί "χαμένων ωρών διδασκαλίας" η Αλ. Παπαρήγα, σχολίασε: "Εχει μπει ένα ερώτημα τις τελευταίες μέρες. Τι απασχολεί ένα σημαντικό μέρος του λαού; Βέβαια, εδώ αξιοποιείται και πριμοδοτείται η συζήτηση και από την κυβέρνηση. Για τις χαμένες ώρες. Δε διστάζουμε να τοποθετηθούμε σε αυτό το δίλημμα. Ετσι όπως είναι τα πράγματα, δεν είναι ουσιαστικό το δίλημμα. Θα πούμε ότι είναι προτιμότερο να μιλάμε σήμερα για χαμένες ώρες διδασκαλίας, παρά να μιλάμε αύριο για χαμένα χρόνια και χαμένη προοπτική της παιδείας. Καλύτερα κάποιες θυσίες σήμερα, παρά η τραγωδία που περιμένει το λαό μας από τη μεταρρύθμιση, από την προσπάθεια αντιμεταρρύθμισης στο χώρο της παιδείας που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια"

"Χρειάζονται τέτοιες αλλαγές σήμερα και τέτοιες τομές στο θέμα της παιδείας, που είναι αδύνατο αυτόν τον αγώνα να τον σηκώσουν μόνοι τους οι εκπαιδευτικοί. Δεν μπορεί αυτός ο αγώνας να κλειστεί στα πλαίσια του σχολείου. Εμείς υποστηρίζουμε, και έχει αρχίσει να γίνεται κοινή πεποίθηση, ότι ο αγώνα σας πρέπει να γίνει αγώνας παλλαϊκός. Δεν είναι μόνο υπόθεση και ευθύνη των εκπαιδευτικών. Είναι υπόθεση και ευθύνη ολόκληρου του λαού, των οργανώσεων, των μαζικών, των κοινωνικών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι υπόθεση όλων και ας μην κατακερματίζεται τεχνικά το θέμα, πρόβλημα γονιού, πρόβλημα εργαζομένου, πρόβλημα μαθητή, πρόβλημα εκπαιδευτικού".

"Μια θετική μεταρρύθμιση στην παιδεία έπρεπε ν' αρχίσει και από την αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού και από την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης που εμείς υποστηρίζουμε ότι μπορεί να είναι 15% του κρατικού προϋπολογισμού, για να μπορούμε να το μετράμε συγκεκριμένα και να το ελέγχουμε και να μην διαχέεται σε πολλά νούμερα. Θα έπρεπε να ξεκινήσει από νέα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας. Θα έπρεπε να ξεκινήσει από τη διατήρηση, την ανάπτυξη της αξίας κάθε βαθμίδας της εκπαίδευσης".