Υπόθεση και ευθύνη όλου του λαού είναι η παιδεία, σημείωσε χτες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα καταθέτοντας τη θέση του ΚΚΕ στη διάρκεια της κοινής - με τους εκπροσώπους των κομμάτων - συνέντευξης Τύπου που οργάνωσε η ΟΛΜΕ. Η Αλ. Παπαρήγα, προειδοποίησε επίσης ότι με τα κυβερνητικά μέτρα "πάμε ολοταχώς για την πλήρη παράδοση της παιδείας στους νόμους της αγοράς".

Σχολιάζοντας κατ' αρχήν την απουσία εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ, η Αλ. Παπαρήγα είπε: "Καλό θα ήταν να μας διαψεύσει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Να έρθει να μας ακούσει και να τον ακούσουμε, κυρίως να σας ακούσει. Δεν είναι καθόλου καλό δείγμα η απουσία του. Ο διάλογος δεν είναι αυτοσκοπός. Ας το πούμε καθαρά. Ο διάλογος είναι διαπραγμάτευση δύο μερών, όπου το ένα μέρος, η κυβέρνηση, έχει το πεπόνι, έχει και το μαχαίρι. Επόμενα, ο εκπαιδευτικός, έχει τον αγώνα του, τη συλλογικότητά του και το δίκιο του να αντιπαραθέσει σ' αυτό το διάλογο".

Αναφερόμενη, στη συνέχεια, στον αγώνα των εκπαιδευτικών, τόνισε:

"Εμείς στηρίζουμε τον αγώνα σας, δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε διαφορετικά. Τον θεωρούμε ένα μεγαλειώδη αγώνα, όχι μόνο γιατί είναι δίκαιος. Ανέδειξε τη φτώχεια, και το εννοώ αυτό, και την πραγματική κατάσταση του εκπαιδευτικού. Αλλά και γιατί είναι ένας αγώνας που άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση, σύγχρονη συζήτηση, στην ελληνική κοινωνία, ποιος μαθαίνει, τι μαθαίνει, για ποιο σκοπό μαθαίνει, ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού, που από τα ίδια τα πράγματα, χωρίς να υποτιμώ όλους τους άλλους συντελεστές, είναι ο στυλοβάτης του εκπαιδευτικού συστήματος".

"Υποστηρίζουμε, συνέχισε, τα αιτήματά σας, τα οικονομικά, για τα ζητήματα κατάρτισης, επιμόρφωσης και όχι γιατί συνηθίζουμε να υποστηρίζουμε όλα τα δίκαια οικονομικά αιτήματα των εργαζομένων. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι ένα πολύ δύσκολο, σύνθετο, λεπτό επάγγελμα, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Χωρίς να υποτιμώ την προσφορά όλων των άλλων εργαζομένων, πραγματικά έχει ιδιαίτερα βάρη και απαιτήσεις. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να ξέρει, να ανανεώνει τις γνώσεις του, αλλά και πρέπει να έχει κέφι, υπομονή, ταλέντο, επιδεξιότητα, για να τα βγάλει πέρα στις σύγχρονες απαιτήσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είναι πολύ βαθιά άρρωστο.

Γι' αυτό στηρίζουμε τα αιτήματά σας και ενημερώνουμε τους εργαζόμενους, ότι δεν πρέπει τα πράγματα να τα βλέπουν αριθμητικά. Πραγματικά και όπως δίνεται από την κυβέρνηση, ένας εργαζόμενος που παίρνει 180.000 δρχ. το μήνα, όταν βλέπει τα μεικτά των εκπαιδευτικών, φαντάζεται ότι είναι μεγάλος ο μισθός. Δεν είναι μεγάλος ο μισθός. Χρειάζεστε ελεύθερο χρόνο, άρα την αποκλειστική απασχόληση. Χρειάζεται να έχετε ένα καλό βιοτικό επίπεδο ζωής, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι για να μπορείτε να δουλεύετε με κέφι και για ναμπορεί ο μαθητής, ο γονιός, η κοινωνία, να σας ζητάει και λογαριασμό για το πώς αποδίδετε. Πρώτα όμως πρέπει να σας δώσει αυτά που σας οφείλει".

"Αντί να μιλάμε για μεγάλες τομές και θετικές ανατροπές στο χώρο της παιδείας, πάμε προς τα πίσω, σε μια μεγάλη αντιμεταρρύθμιση η οποία προωθείται κατά δόσεις και με ερασιτεχνισμό από το υπουργείο Παιδείας, αλλά και με στρατηγικούς στόχους. Μια αντιμεταρρύθμιση που θα μετατρέψει την παιδεία, σε μια παιδεία αριστοκρατική, για τους λίγους, σε παιδεία υποβαθμισμένη και ακριβή για τους πολλούς, για τα παιδιά κυρίως των λαϊκών στρωμάτων, μια παιδεία που θα μπει πλήρως στην υπηρεσία των νόμων της αγοράς, μια παιδεία εμπορεύσιμη υπηρεσία. Πάμε ολοταχώς για την πλήρη παράδοση της παιδείας στους νόμους της αγοράς. Με συνέπειες και την ιδιωτικοποίησή της, που θα είναι πολύμορφη ιδιωτικοποίηση, αλλά και με συνέπεια στο περιεχόμενο της παιδείας. Μιλάμε πια, τουλάχιστον αυτή είναι η γνώμη μας, για τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της παιδείας και του ενιαίου περιεχομένου. Θα αφήσουμε γεια στη σφαιρική μόρφωση, που και αυτή υπέφερε ως τώρα και θα πάμε για μια παιδεία που θα μετατραπεί σ' έναν πομπό αποσπασματικών στενών πληροφοριών, που ούτε όλες θα είναι αντικειμενικές. Μια παιδεία για την παροχή κάποιων γνώσεων, για φτηνή εργατική δύναμη που σήμερα δουλεύει στο ένα επάγγελμα, αύριο δουλεύει στο άλλο.

Θεωρούμε ότι τα πράγματα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα και ανησυχητικά. Οταν μια κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει τα δίκαια οικονομικά αιτήματα των εκπαιδευτικών, κατά τη γνώμη μας επιφυλάσσει ακόμα πιο μαύρες μέρες για την παιδεία".

"Αρα, συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, μια θετική μεταρρύθμιση στην παιδεία έπρεπε ν' αρχίσει και από την αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού και από την αύξηση της κρατικής επιχορήγησης που εμείς υποστηρίζουμε ότι μπορεί να είναι 15% του κρατικού προϋπολογισμού, για να μπορούμε να το μετράμε συγκεκριμένα και να το ελέγχουμε και να μην διαχέεται σε πολλά νούμερα. Θα έπρεπε να ξεκινήσει από νέα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας. Θα έπρεπε να ξεκινήσει από τη διατήρηση, την ανάπτυξη της αξίας κάθε βαθμίδας της εκπαίδευσης. Εμείς συμφωνούμε με τους προβληματισμούς, που κατά καιρούς έχουν γίνει και στα πλαίσια της ΟΛΜΕ, για τον χαρακτήρα των Λυκείων".

"Υπάρχει το ερώτημα που βάζει η κυβέρνηση. Πού θα βρει φέτος τα λεφτά. Δε θα το αναπτύξω, γιατί έχουμε μια διαφορετική αντίληψη από την κυβέρνηση και στο πού βρίσκονται τα λεφτά. Και συμφωνούμε με το σύνθημα που ακούστηκε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων "λεφτά για την παιδεία - πάρτε τα από την ολιγαρχία". Υπάρχουν και φέτος χρήματα. Μόνο οι βεβαιωμένοι και ανείσπραχτοι φόροι, εάν εισπραχτούν, φτάνουν και περισσεύουν για τους μισθούς των εκπαιδευτικών για φέτος και του χρόνου. Τα 600 δισεκατομμύρια βεβαιωμένες φοροαπαλλαγές, και μιλάμε για φοροαπαλλαγές που δεν έχουν κοινωνικό περιεχόμενο, είναι και αυτές ένας πόρος, σημαντικός πόρος. Η κυβέρνηση μπορεί να βάλει νερό στο κρασί της, σ' αυτή την αδιαλλαξία. Το ζήτημα είναι ότι δε θέλει να βάλει νερό στο κρασί της, δε θέλει να λύσει τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών".

Καταλήγοντας η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε:

"Υποστηρίζουμε τα αιτήματά σας, καταθέτουμε συνολικές προτάσεις, που δεν είναι στενά κομματικές, για την παιδεία, για τον εκπαιδευτικό. Τέλος, θέλω να υπογραμμίσω μια άλλη σημαντική πλευρά της παιδείας. Χρειάζονται τέτοιες αλλαγές σήμερα και τέτοιες τομές στο θέμα της παιδείας, που είναι αδύνατο αυτόν τον αγώνα να τον σηκώσουν μόνοι τους οι εκπαιδευτικοί. Δεν μπορεί αυτός ο αγώνας να κλειστεί στα πλαίσια του σχολείου.

Εμείς υποστηρίζουμε, και έχει αρχίσει να γίνεται κοινή πεποίθηση, ότι ο αγώνας σας πρέπει να γίνει αγώνας παλλαϊκός. Δεν είναι μόνο υπόθεση και ευθύνη των εκπαιδευτικών. Είναι υπόθεση και ευθύνη ολόκληρου του λαού, των οργανώσεων, των μαζικών, των κοινωνικών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι υπόθεση όλων και ας μην κατακερματίζεται τεχνητά το θέμα, πρόβλημα γονιού, πρόβλημα εργαζόμενου, πρόβλημα μαθητή, πρόβλημα εκπαιδευτικού. Το κάθε τμήμα, βέβαια, αυτού του μεγάλου λαϊκού κινήματος έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, η νεολαία έχει τα δικά της, οι εκπαιδευτικοί τα δικά τους. Δε μιλάμε για μια κοινή δράση, για ένα κοινό μέτωπο ισοπεδωτικό, αλλά το ρεύμα πρέπει να είναι ενιαίο.

Αυτή είναι η θέση μας και χαιρετίζουμε πραγματικά το απογευματινό (σ.σ. το χτεσινό) συλλαλητήριο που έχετε αποφασίσει, ελπίζοντας ότι μπορεί ν' αποτελέσει την αρχή για ένα γενικότερο προβληματισμό όλων για το θέμα της παιδείας.

Αισθανόμαστε την ευθύνη μας. Νιώθουμε ότι, στο μέτρο βέβαια των δυνάμεών μας, μπορούμε να κάνουμε περισσότερα στον τομέα της παιδείας και θα ευχόμασταν και να μας ζητάτε, με απαίτηση, περισσότερη συνεισφορά και όταν ο καθένας το κρίνει και να στέκεστε κριτικά απέναντί μας, γιατί πραγματικά "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Και θέλουμε και μπορούμε, πιστεύω, να κάνουμε πολύ περισσότερα".