Οι Ελληνες εφοπλιστές των ποντοπόρων πλοίων εντελώς «ξεσαλωμένοι» από το ρεκόρ κερδών που έχουν καταγράψει την τελευταία περίοδο, τη σωρεία των σκανδαλωδών υπερπρονομίων που τους προσφέρει απλόχερα με τη σειρά της και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ σε βάρος συνολικά των εργαζομένων, αλλά και τη φιλοεφοπλιστική τακτική της πλειοψηφίας της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, αξιώνουν τώρα ευθέως πλοία με πληρώματα πειθήνια και φτηνά και τη μετατροπή της ελληνικής σημαίας σε «πανί ευκαιρίας» τύπου Μάλτας και Κύπρου!

Ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Νίκος Ευθυμίου στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της Ενωσης, χτες το μεσημέρι, δεν έκρυψε λόγια. Κυνικά έθεσε θέμα άρσης ακόμα και αυτού του υποτυπώδους νομοθετικού πλαισίου που αφορά τις οργανικές συνθέσεις στα πλοία, κάνοντας λόγο για εφαρμογή των γνωστών κανονισμών Κίνοκ (πρώην Κοινοτικός επίτροπος) της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι προβλέπουν πλήρη «ελευθεριότητα» στη σύνθεση των πληρωμάτων, κανονισμοί που έχουν εφαρμοστεί σε Ολλανδία και άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ! Απαίτησε δε ευθαρσώς την εξίσωση της ελληνικής σημαίας με αυτές της Κύπρου και της Μάλτας που σημαίνει ναυτεργάτες χαμηλόμισθους χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα!

Το πρόσχημα των εφοπλιστών για τις αξιώσεις τους γνωστό: Η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των πλοίων τους. Και αυτό όταν, όπως ομολογούν οι ίδιοι, τα κέρδη που έχουν συσσωρεύσει την τελευταία περίοδο «δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο»!

Ο Ν. Ευθυμίου, προσπαθώντας να εξηγήσει το λόγο που, παρά τα συνεχή προνόμια στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, τα πλοία παραμένουν σε σημαίες ευκαιρίας, ενώ οι θέσεις εργασίας μειώνονται κατά χιλιάδες χρόνο με το χρόνο ανέφερε: «Η ανταγωνιστικότητα θεωρείται σταθερή παράμετρος όμως δεν είναι. Αλλάζει σύμφωνα με τις συνθήκες διεθνώς. Καλό ένα μέτρο που εφαρμόστηκε πριν από 5 χρόνια, όμως σήμερα δεν αρκεί» και συνέχισε λέγοντας: «Αν θέλουμε να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί, πρέπει να παίρνουμε συνεχώς μέτρα»!

Να σημειωθεί ότι με πρόσχημα ακριβώς την ανταγωνιστικότητα, «την επιστροφή πλοίων στην ελληνική σημαία και κατά συνέπεια την αύξηση των θέσεων εργασίας» από το 1985 μέχρι και σήμερα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μείωσαν 8 φορές τις οργανικές συνθέσεις, με τελευταία αυτή τον περασμένο Σεπτέμβρη, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να τροποποιήσει τον όρο 8 των εγκριτικών πράξεων, προδιαγράφοντας το πέταγμα στη στεριά των κατωτέρων πληρωμάτων και τη ναυτολόγηση δόκιμων, για τους οποίους οι εφοπλιστές επιδοτούνται, σε οργανικές θέσεις. Σε αυτά να προστεθεί και το πλήθος των φοροαπαλλαγών και πάει λέγοντας...

Ομως δεν είναι μόνο οι ποντοπόροι εφοπλιστές, αλλά πρόκειται για συντονισμένη επίθεση του εφοπλιστικού κεφαλαίου εφ' όλης της ύλης, τροφοδοτούμενη από την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ. Συντεταγμένοι με τους ποντοπόρους, οι εφοπλιστές της ακτοπλοΐας ετοιμάζουν νέα επίθεση στο πενιχρό εργατικό εισόδημα, προβάλλοντας με υπόμνημά τους την εξωφρενική απαίτηση για αύξηση των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων κατά 14,92%! Πρόσχημα οι αυξήσεις στο πετρέλαιο, όταν αυτοί το παίρνουν τράνζιτ δηλαδή αφορολόγητο και όταν οι αυξήσεις στα εισιτήρια, από το 2001 μέχρι το καλοκαίρι του 2004, ξεπέρασαν το 65%!

Και όχι μόνο αυτό, αλλά η αύξηση των κερδών που εμφάνισαν το 2004, σε σχέση με το 2003, όλες οι ακτοπλοϊκές εταιρίες ήταν από 35% μέχρι και 160% (!) που κατέγραψε ο όμιλος της «Αττικα Γκρουπ» του Περικλή Παναγόπουλου! Μάλιστα σήμερα στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών αναμένεται να συζητηθεί το θέμα των αυξήσεων και σύμφωνα με το ναυτιλιακό Τύπο να αποφασιστεί η κλιμακωτή αύξηση των εισιτηρίων από 3,4% μέχρι και 6%.

«Μαχαίρι» στα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις, με αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας του κλάδου με την υπογραφή ατομικών συμβάσεων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του αφεντικού και προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης, είναι ορισμένες από τις ...αναδιαρθρώσεις που προωθούνται από την πολυεθνική «Philip Morris International», αγοράστρια της καπνοβιομηχανίας «Παπαστράτος», σε βάρος των 1.050 εργαζομένων του εργοστασίου. Ταγμένη με την εργοδοσία είναι και η διοίκηση του εργοστασιακού σωματείου και συγκεκριμένα ο πρόεδρος και συνδικαλιστής του ΣΥΝ Αλεβιζόπουλος, οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, αλλά και κάποιοι «ριψάσπιδες» που προέκυψαν.

Οι ...αναδιαρθρώσεις προωθούνται μέσω της «Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», που συνέταξε η πολυεθνική και κάλεσε τη διοίκηση του σωματείου να υπογράψει. Αν και η θέση των συνδικαλιστών είναι δεδομένη, όπως έχει ξεκαθαριστεί από τους ίδιους, χτες, προκειμένου να καταστήσουν και τους εργαζόμενους «συνένοχους στο έγκλημα», τους κάλεσαν σε γενική συνέλευση, για να αποφασίσουν με μυστική ψηφοφορία, αν συμφωνούν με το κείμενο της εργοδοσίας.

Ενδεικτικό των ...δημοκρατικών «διαδικασιών» που ακολουθήθηκαν στη συνέλευση είναι το γεγονός ότι οι συνδικαλιστές της διοίκησης σε ρόλο εργοδότη, απαγόρευσαν - κλειδώνοντας μάλιστα και τις πύλες του εργοστασίου - στον γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά Μιχάλη Νουφαρίτση και σε δύο ακόμα μέλη της διοίκησης του ΕΚΠ - όλοι εκπρόσωποι της Γραμματείας Πειραιά του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου -, να μιλήσουν στους εργαζόμενους! Επιπλέον, η ψηφοφορία που άρχισε χτες το μεσημέρι, μέχρι και αργά χτες το βράδυ δεν είχε ολοκληρωθεί, επειδή σύμφωνα με πληροφορίες από εργαζόμενους, δεν τους «έβγαινε» το αποτέλεσμα που ήθελαν και αναμένεται να ολοκληρωθεί σήμερα το μεσημέρι...

Ευθύνες για τα όσα εκτρωματικά ετοιμάζονται σε βάρος των εργαζομένων της καπνοβιομηχανίας φέρουν οι πλειοψηφίες τόσο του ΕΚ Πειραιά όσο και της ΓΣΕΕ που έχουν αρνηθεί κάθε είδους παρέμβαση.

Να σημειωθεί ότι στα σχέδια της πολυεθνικής είναι και 200 απολύσεις με τη μέθοδο της «οικειοθελούς αποχώρησης». Το πρόσχημα για όλα αυτά είναι, όπως αναφέρεται σε μελέτη της ίδιας της εταιρίας, η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητάς» της. Δηλαδή, η διατήρηση και αύξηση των κερδών της. Μάλιστα, για την «ανταγωνιστικότητα» σχεδιάζεται και μετεγκατάσταση του εργοστασίου στην περιοχή του Ασπροπύργου το 2007.

Την επαναπρόσληψη των έξι συνδικαλιστών που απέλυσε παράνομα αρνείται προκλητικά η εργοδοσία της επιχείρησης ιχθυοκαλλιεργειών «ΣΕΛΟΝΤΑ ΑΕΓΕ», παρά τις δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τους εργαζόμενους. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να τους σύρει στην αστυνομία σαν κοινούς κακοποιούς, επειδή διεκδίκησαν το δικαίωμά τους να ξαναπιάσουν δουλιά ύστερα από πολύμηνους αγώνες και ευνοϊκή δικαστική απόφαση.

Η προκλητική στάση της εργοδοσίας κορυφώθηκε, όταν οι συνδικαλιστές πήγαν να πιάσουν δουλιά μετά και την προσωρινή διαταγή Πρωτοδικείου της Αθήνας την περασμένη Παρασκευή να επιστρέψουν στο πόστο τους. Οι συνδικαλιστές είχαν φέρει την υπόθεσή τους στο Πρωτοδικείο, μέχρι να αποφασίσει ο Αρειος Πάγος, στον οποίο έχουν προσφύγει μετά την άρνηση της εργοδοσίας να τους επαναπροσλάβει, παρά τη δικαίωσή τους από τη Δευτεροβάθμια Επιτροπή του άρθρου 15 του Ν. 1264/82 στην Αμφισσα.

Οταν το πρωί της Δευτέρας οι εργαζόμενοι παρουσιάστηκαν στο εργοστάσιο, η εργοδοσία αρνήθηκε την επαναπρόσληψή τους. Οι συνδικαλιστές μήνυσαν τη διεύθυνση της επιχείρησης και ο διευθυντής Ζαχαρίδης συνελήφθη. Η εξέλιξη αυτή ανάγκασε την εργοδοσία να καλέσει τους συνδικαλιστές για δουλιά, αλλά όταν επέστρεψαν στο χώρο εργασίας τους ανακοίνωσε ότι τους βγάζει σε άδεια, κάτι που φυσικά δεν έγινε δεκτό από τους συνδικαλιστές. Προκλητικά, η εργοδοσία απάντησε με μήνυση επειδή ...αρνήθηκαν δήθεν να πιάσουν δουλιά! Οι συνδικαλιστές συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα, ο οποίος τελικά, αν και δεν τους έστειλε στο Αυτόφωρο, όρισε τακτική δικάσιμο.

Την επιστροφή των παρακρατηθέντων από την επιβολή του ΛΑΦΚΑ, σε μια δόση με άμεση νομοθετική ρύθμιση, ζητούν με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή, οι συνεργαζόμενες Ομοσπονδίες Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΤΕΒΕ - ΤΣΑ - ΝΑΤ - ΕΛΤΑ - ΤΑΕ - ΟΤΑ και ΔΗΜΟΣΙΟΥ. Κυρίως όμως απαιτούν την επίλυση των οικονομικών και θεσμικών τους αιτημάτων.

Οπως τονίζουν στην κοινή τους επιστολή, η κυβερνητική δήλωση σχετικά με τα κλεμμένα του ΛΑΦΚΑ, προβλέπει την επιστροφή αναδρομικών πέντε χρόνων για τον ιδιωτικό τομέα και τριών χρόνων για το δημόσιο και μάλιστα σε πέντε εξάμηνες δόσεις, αρχίζοντας από το δεύτερο εξάμηνο του 2006.

«Με την πρόταση σας - υπογραμμίζεται - δε συμφωνούμε για τους εξής λόγους: Το ποσό που μας επιστρέφετε δεν είναι ούτε το 40% στον ιδιωτικό και λιγότερο από 25% στο δημόσιο τομέα. Η απόδοση σε πέντε εξάμηνες δόσεις, για το μεγαλύτερο ποσοστό των δικαιούχων είναι από 50-100 ευρώ η κάθε δόση και γιατί μέχρι το τέλος του 2008 για χιλιάδες συνταξιούχους θα έχει τελειώσει ο βιολογικός τους κύκλος και θα έχουν αποδημήσει στον άλλο κόσμο».