Αφιερώνεται στον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτη, στον διάδοχό του στην ηγεσία του Κινήματος - σήμερα υπουργό Εξωτερικών Γ. Α. Παπανδρέου - καθώς επίσης και στα μέλη και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και όλους εκείνους που από το 1996 ή αργότερα είχαν κάνει ευαγγέλιό τους τον «εκσυγχρονισμό», αν και ο ελληνικός λαός είναι που πρέπει να θυμάται, να συνειδητοποιεί ότι αυτή η πολιτική είναι εις βάρος του και να σταθμίσει πού θα ρίξει την ψήφο του ώστε να τους καταδικάσει ενισχύοντας το ΚΚΕ.

Επειδή πολλά από τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και τα φιλικώς προσκείμενα στην κυβέρνηση Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης βάλθηκαν να μας τρελάνουν, ανάγοντας τον Γ. Α. Παπανδρέου σε «σωτήρα» - όχι μόνο για το κυβερνών κόμμα αλλά και για τους εργαζόμενους, τους οποίους θα σώσει από τη δεινή οικονομική κατάσταση που τους έριξαν οι ίδιοι - αξίζει τον κόπο να δούμε πώς εφαρμόστηκε στην πράξη το έργο του «εκσυγχρονισμού» στην οικονομική πολιτική και για ποιον.

Για όσους έχουν ασθενή μνήμη, να θυμίσουμε πως ο Κ. Σημίτης - που διαδέχτηκε το 1996 τον Ανδρέα Παπανδρέου στη θέση του πρωθυπουργού και στη συνέχεια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ - είχε κάνει σημαία του τον «εκσυγχρονισμό» του ελληνικού κράτους και των δομών της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Σ' αυτή την οκταετία (από το 1996 μέχρι σήμερα), η κυβέρνηση του «εκσυγχρονιστή» πρωθυπουργού Κ. Σημίτη - μέλος της οποίας ήταν και ο Γ. Παπανδρέου (αρχικά στο υπουργείο Παιδείας και αργότερα στο υπουργείο Εξωτερικών) - προωθήθηκαν μια σειρά από μέτρα και πολιτικές, που αφαίμαξαν το λαό.

Στη συνέχεια θα παραθέσουμε - αναλυτικά - μερικά από αυτά τα «εκσυγχρονιστικά» μέτρα, όπως:

• Τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων κρατικής ιδιοκτησίας και περιουσίας (που συνεχίζονται), στα πλαίσια της πολιτικής του «λιγότερου κράτους», την οποία άρχισε πρώτη να εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ στην 3ετία 1990-1993 και συνεχίστηκε με ευλαβική συνέπεια από τις κυβερνήσεις του «παλιού» και «νέου» ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα τη μείωση του δημόσιου χρέους, όταν είναι γνωστό ότι μ' αυτή την πολιτική διευκολύνουν το κεφάλαιο να μεγαλώνει και να αυξάνει τα κέρδη του. Απόδειξη ότι το δημόσιο χρέος ήταν το πρόσχημα είναι το γεγονός ότι αυτό αυξάνεται κάθε χρόνο κατά μερικά τρισεκατομμύρια δραχμές και - παρά τις αλχημείες - ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει πάνω από το 100%
• Τις πολιτικές δραστικής μείωσης του λαϊκού εισοδήματος, με περιορισμό των ονομαστικών αυξήσεων στους μισθούς και στις συντάξεις ακόμη και κάτω από τον πληθωρισμό καθώς και τα δήθεν «νέα» ή «ενιαία» μισθολόγια για τους απασχολούμενους στο δημόσιο, με τα οποία επιχειρήθηκε η μείωση των μισθών και συντάξεων, όπως έγινε το 1997 με την κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος, χωρίς να σημαίνει ότι αν ήταν λίγο πάνω από τον πληθωρισμό θα έφτανε για την κάλυψη όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών
• Τις αλλεπάλληλες χαριστικές ρυθμίσεις στους φοροφυγάδες- εισφοροφυγάδες, που ανήκουν αποκλειστικά στον επιχειρηματικό κόσμο
• Τους «αντιασφαλιστικούς» νόμους, με τους οποίους αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης
• Τους «εκσυγχρονιστικούς» νόμους που ψηφίστηκαν τους τελευταίους μήνες, με τους οποίους νομιμοποιήθηκαν τα αυθαίρετα και παράνομα κτίσματα, από μεγάλα εργοστάσια, ξενοδοχειακά συγκροτήματα, από τα οποία ωφελούνται οι ιδιοκτήτες τους, που είχαν κτιστεί σε εκτάσεις του δημοσίου, σε δασικές εκτάσεις ή ακόμη και στον αιγιαλό - «πάνω στο κύμα» - και φτωχόσπιτα και παράγκες που οι ιδιοκτήτες τους δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα απόκτησης καλύτερης και νόμιμης στέγης, για να τους έχουν ομήρους και να υφαρπάσουν την ψήφο τους.

Ο κατάλογος με τα αντιλαϊκά - και ταυτόχρονα φιλομονοπωλιακά - μέτρα που προώθησε και εφάρμοσε την τελευταία 8ετία του «εκσυγχρονισμού» το ΠΑΣΟΚ καθώς επίσης και για κατακτήσεις των εργαζομένων που έπρεπε να εφαρμοστούν και δεν εφαρμόστηκαν (όπως η τελεσίδικη απόφαση για τα αναδρομικά) είναι πολύ μεγάλος. Εμείς επιλέξαμε να παραθέσουμε ορισμένα μόνον από αυτά, για να σημειώσουμε πως όλες τις ρυθμίσεις που προαναφέρθηκαν (όπως το νέο μισθολόγιο, οι νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων κλπ.) ψηφίστηκαν από ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, «εκσυγχρονιστές» και μη, μεταξύ των οποίων και ο Γ. Παπανδρέου.

Αν όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα από τα «εκσυγχρονιστικά» μέτρα που ψηφίστηκαν στη «χρυσή οκταετία» Σημίτη δεν αποτελούν γενναία ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών, τότε τι είναι;

Το μεγαλύτερο «εκσυγχρονιστικό» μέτρο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην τελευταία οκταετία - επικεφαλής της οποίας ήταν ο Κ. Σημίτης - ήταν η ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων κρατικής ιδιοκτησίας, είτε αυτές είχαν τη μορφή δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, κλπ.), είτε ακίνητης περιουσίας (δημόσιες εκτάσεις του ΕΟΤ και άλλων κρατικών υπηρεσιών και φορέων), είτε άλλη μορφή. Εχουμε κατά νου μια σειρά από νόμους που ψηφίστηκαν για την παράδοση των ΔΕΚΟ και άλλων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους, που φτιάχτηκαν από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, στη ληστρική εκμετάλλευση του ιδιωτικού κεφαλαίου, με πρόσχημα είτε τη μείωση του δημόσιου χρέους, είτε, ακόμη, ότι «το κράτος δεν είναι καλός επιχειρηματίας»!

Και ενώ ξεπούλησαν την κινητή και ακίνητη δημόσια περιουσία (με πρόσχημα το νοικοκύρεμα του δημόσιου χρέους), ο δημόσιος τομέας εξακολουθεί να παραμένει υπερχρεωμένος στις τράπεζες. Το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος παραμένει - ως ποσοστό του ΑΕΠ πάνω από 100% - σημαίνει ότι παραμένει υποθηκευμένο το μέλλον των ερχόμενων γενεών, που θα κληθούν να πληρώσουν τα απλήρωτα και σωρευμένα χρέη του δημόσιου χρέους, τα οποία θα λήξουν στα επόμενα χρόνια. Επομένως, τα προσχήματα πέφτουν για να αποκαλυφθεί αυτό που πραγματικά ενίσχυσε αυτή η πολιτική, τη μεγέθυνση των διαστάσεων του κεφαλαίου, αφού αυτό απαιτεί η αύξηση της κερδοφορίας και ο ανταγωνισμός. Είναι ένα από τα μέσα που διευκολύνει την αναπαραγωγή του.

Στη χρυσή «οκταετία» του ΠΑΣΟΚ των «εκσυγχρονιστών», που συντελέστηκε και το μεγάλο «φαγοπότι» γύρω από τη δημόσια περιουσία, οι κυβερνώντες («εκσυγχρονιστές» και μη):

• Προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση/ μετοχοποίηση των ΔΕΚΟ παραδίδοντας στον έλεγχο του πολυεθνικού ή ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου μεγάλα πακέτα μετοχών, όπως του ΟΤΕ, της ΕΥΔΑΠ, του δημόσιου ενεργειακού τομέα (ΔΕΗ, Ομιλος Ελληνικών Πετρελαίων, κλπ.), του ΟΛΠ, της «Ολυμπιακής» κλπ.
• Παρέδωσαν στη ληστρική εκμετάλλευση του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών την περιουσία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), όπως τις πλαζ, τις μαρίνες, τα καζίνο, τα ξενοδοχεία ΞΕΝΙΑ κλπ., περιορίζοντας παράλληλα την άσκηση κοινωνικής πολιτικής που γινόταν μέσω του ΕΟΤ
• Παραχώρησαν στη ληστρική εκμετάλλευση (μερική ή ολική) του ιδιωτικού κεφαλαίου τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους (Αττική Οδός, Εγνατία, κλπ.), που κατασκευάστηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους με κρατικά ή κοινοτικά κονδύλια (κρατικός προϋπολογισμός ή Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης), τα οποία στην ουσία είναι χρήματα του ελληνικού λαού
• Προανήγγειλαν - με δημόσιες δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκη - την ιδιωτικοποίηση των μεγάλων Ολυμπιακών Εργων (Αθλητικές εγκαταστάσεις, κλπ.) μετά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ενα τέταρτο «εκσυγχρονιστικό» μέτρο, ήταν η ψήφιση μιας σειράς νόμων και διατάξεων (μέσα στο 2003), με τις οποίες νομιμοποίησαν τις βίλες και άλλα πολυτελή ακίνητα ή εργοστάσια - ξενοδοχεία, που είχαν κτιστεί αυθαίρετα (από μεγαλοεπιχειρηματίες), καθώς και τα φτωχόσπιτα ή παράγκες που έκτισαν αυθαίρετα πριν από πολλές δεκαετίες οι πρόσφυγες και άλλοι σε ένα οικοπεδάκι (για να μπορούν να στεγάσουν τις οικογένειές τους). Με την τακτική αυτή, οι κυβερνώντες, έβαλαν στην ίδια μοίρα το φτωχό και άστεγο με το μεγαλοεργοστασιάρχη, μεγαλοξενοδόχο και γενικά τους μεγαλοκαταπατητές. Παράλληλα, έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια, το Σύνταγμα, που θέτει συγκεκριμένους και αυστηρούς περιορισμούς για την προστασία των δασών και της δασικής περιουσίας, από τους κάθε είδους «δασοφάγους».

Ενα πέμπτο «εκσυγχρονιστικό» μέτρο - το ψήφισαν στο δεύτερο εξάμηνο του 2003 - αποτέλεσαν οι νόμοι και άλλες διατάξεις, με τις οποίες οι κυβερνώντες νομιμοποίησαν τα ακίνητα που κτίστηκαν παράνομα από μεγαλοξενοδόχους και άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες σε εκτάσεις που ήταν είτε δασικές (ιδιωτικές ή δημόσιες), καθώς και δίπλα στον αιγιαλό.

Σε εφαρμογή των νόμων αυτών, ήδη έχουν αρχίσει να εκδίδονται αυτές τις μέρες και οι σχετικές εγκύκλιοι με τις οποίες καλούνται οι ενδιαφερόμενοι να καταθέσουν τα σχετικά δικαιολογητικά για να τους χορηγηθεί στο αυθαίρετο (ανεξάρτητα αν είναι υπερπολυτελής βίλα μερικών εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων, με πισίνες και σάουνες ή φτωχόσπιτο) φως, νερό, τηλέφωνο, και κάθε άλλο επίσημο έγγραφο με τα οποία δίνεται άφεση αμαρτιών και στους μεγαλοκατέχοντες και στους φτωχούς και άπορους. Με την κίνηση αυτή, όλο και κάτι θα τσιμπήσουν σε ψήφους, από τη φτωχολογιά που θα νιώσει ότι απαλλάχτηκε από το βραχνά που τους βασάνιζε από τη μέρα που έχτισαν - παράνομα - το σπιτάκι τους, σε ένα μικρό οικοπεδάκι, που δεν κτίζει...