Πρώτον, γιατί οι αντιλαϊκές πολιτικές και τα αντεργατικά μέτρα είναι η άλλη όψη του ιμπεριαλιστικού πολέμου και, μάλιστα, τόσο περισσότερο εντείνονται, όσο περισσότερο γίνεται φανερό το αποκρουστικό πρόσωπο του τελευταίου. Και δεύτερον, γιατί οι όποιοι μεταξύ τους ανταγωνισμοί και αντιθέσεις μπαίνουν στην άκρη, όταν καλούνται να αποφασίσουν, για τις τύχες των εργαζομένων και των λαών. Αλλωστε, η προ ολίγων εβδομάδων κοινή επιστολή των Μπλερ, Σρέντερ και Σιράκ, προς την Ελληνική Προεδρία της ΕΕ, σχετικά με την αυριανή σύνοδο και την ανάγκη λήψης ακόμη περισσοτέρων αντεργατικών μέτρων, δεν αποτελεί μόνο μια χαρακτηριστική απόδειξη των προαναφερομένων, αλλά και προδιαθέτει για τις σχετικές αποφάσεις.
«Η απορία είναι εύλογη. Σε τι χρησιμεύει ο διαγωνισμός αντιπολεμικού μένους σε μια χώρα, όπου όλοι είναι εναντίον του πολέμου και η οποία δεν πρόκειται να εμπλακεί πουθενά; Σε ποιους απευθύνεται; Και ποιο είναι, τελικά, το ζητούμενο;
Διότι, αν είναι να καταδικάσουμε τον πόλεμο, τον καταδικάζουμε ομοφώνως και απερίφραστα. Αν είναι να τον εμποδίσουμε, δεν περνάει από το χέρι μας. Για όλα τα άλλα, ευχαριστούμε και μακριά. Είπαμε ότι δε θέλουμε θανάτους στη Βαγδάτη, αλλά όχι και να αναστήσουμε τίποτε νεκρούς στην Αθήνα».
Ποιος αναρωτιέται και απαντά, ταυτόχρονα; Ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο χτεσινό «Βήμα». Και σημειώνουμε το σχετικό απόσπασμα, γιατί, πέρα από την ολοφάνερη υποκρισία, που αποπνέει, κάνει φανερό και το φόβο των κυρίαρχων δυνάμεων, μπροστά στις συνεχώς αυξανόμενες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και του λαού.
Πάντως, για να μην ...αδικούμε την κυβέρνηση, πρέπει να σημειώσουμε, πως έχει μαζί της, τόσο τη ΝΔ, όσο και το ΣΥΝ. Μπορεί, η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, να είναι κατηγορηματικά αντίθετη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Μπορεί, επίσης, να είναι εξίσου αντίθετη στην οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν. Μπορεί, να απαιτεί την άμεση διακοπή κάθε διευκόλυνσης στις πολεμικές επιχειρήσεις, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας, την επιστροφή των ελληνικών πολεμικών πλοίων από τον Περσικό Κόλπο και την Ανατολική Μεσόγειο κλπ., κλπ., αλλά οι ηγεσίες των τριών κομμάτων παριστάνουν τους Πόντιους Πιλάτους.
Η Ελλάδα δε συμμετέχει, ούτε και θα εμπλακεί στον πόλεμο, γιατί η βία είναι το ύστατο μέσο, που χρειάζεται τη σαφή νομιμοποίηση του ΟΗΕ, δήλωσε χτες ο Κ. Σημίτης και συμπλήρωσε: Η χώρα θα τηρήσει τις υποχρεώσεις, που απορρέουν από τις διεθνείς της συμφωνίες και συμβάσεις. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα δε θα συμμετάσχει και δε θα εμπλακεί στον πόλεμο, αλλά θα «κρατάει το φανάρι» στους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, καθώς θα βομβαρδίζουν τον ιρακινό λαό. Και, μάλιστα, χωρίς τη «σαφή νομιμοποίηση του ΟΗΕ»!
Από αύριο, όμως, ή, τέλος πάντων, από τη χρονική στιγμή που θα ξεκινήσει η μαζική φονική εισβολή, η Ελλάδα μετατρέπεται αυτομάτως σε συνένοχο του φρικτού αυτού εγκλήματος. Κανένας δεν μπορεί να λέει πως δε γνώριζε. Δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία. Πολύ περισσότερο, όταν η βάση της Σούδας παίζει καθοριστικό ρόλο στη γενικότερη διεύθυνση των πολεμικών επιχειρήσεων. Οταν, από τον εναέριο χώρο της χώρας μας έχουν περάσει, μέχρι στιγμής, περισσότερα από 2.000 πολεμικά αεροπλάνα. Οταν, από δω περνούν τα κάθε λογής πολεμοφόδια, οι σφαίρες και οι βόμβες, είτε είναι «έξυπνες» είτε «χαζές», αλλά εξίσου φονικές. Για να μην αναφερθούμε, στους Ελληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, που θησαυρίζουν πουλώντας πετρέλαιο και άλλα εφόδια στους «διευκολυνομένους».
Ισως αρέσκεται η κυβέρνηση - ακόμα και σε τέτοιες δραματικές περιστάσεις - να απευθύνεται στους Ελληνες με επικοινωνιακά «τρικ». Η αλήθεια είναι, όμως, ότι, ακριβώς, οι περιστάσεις αυτές τα κάνουν ακόμη φτηνότερα και περισσότερο λίγα. Αντάξια, δηλαδή, των εμπνευστών τους.
Κι όσο κι αν ο Κώστας Σημίτης (πλαγίως) κι ο Κώστας Καραμανλής (ευθέως) επιχειρούν να μας πείσουν ότι υιοθετούν το σύνθημα «πάνω από όλα η Ελλάδα», μόνο το αντίθετο επιτυγχάνουν. Γιατί, «Ελλάδα» είναι οι κάτοικοι αυτής της χώρας, οι οποίοι έχουν σαφέστατη άποψη για τον πόλεμο αυτόν και λένε «όχι».
Ομως, αυτό που πιστεύει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δε θα αποτυπωθεί σε καμιά πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και, κυρίως, σε καμιά από τις κινήσεις και τις πρακτικές, που θα ακολουθήσει. Η βάση της Σούδας λειτουργεί πλήρως και εφοδιάζει αυτούς που εγκληματούν στο Ιράκ.
Αλλα ούτε ακόμα και γι' αυτό δεν ευαισθητοποιούνται να λογοδοτήσουν, ούτε καν να προκαλέσουν μια συζήτηση στη Βουλή, προσπαθώντας να εξηγήσουν τι κάνουν. Βλέπετε, το λένε κιόλας, ότι το μόνο που εύχονται είναι να «περάσει» γρήγορα, για να ξεχαστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται...
Αλλωστε, δεν είναι λίγοι και αυτοί που επιχαίρουν με την άνοδο των γενικών δεικτών στις χρηματαγορές της Σοφοκλέους και της Ευρώπης. Φαίνεται, για μια φορά ακόμα, ότι τα «ευαγή ιδρύματα» αρέσκονται να τροφοδοτούνται με οτιδήποτε, ακόμα και με αίμα.
Α, ναι ...ας μη βιάζεται ο Χρήστος Πρωτόπαππας, να πει ότι όσοι παραμένουν στη Βαγδάτη, αναφερόμενος και στους δημοσιογράφους που είναι εκεί, το κάνουν «με δική τους ευθύνη». Δυστυχώς, αυτά που θα συμβούν, θα φέρουν και τη σφραγίδα της ελληνικής κυβέρνησης.