- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Μάλιστα, το γεγονός αυτό καταγγέλθηκε και από το βήμα της προχτεσινής απεργίας, καθώς ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου μετέφερε την περίπτωση μουσικού που αρνήθηκε να υπογράψει την εν λόγω σύμβαση και ενημερώθηκε από τη Λυρική ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η συνεργασία τους.
Σύμφωνα με ανακοίνωσή της, η Λυρική σκοπεύει να συζητήσει για τα συγγενικά Δικαιώματα των εργαζόμενων μουσικών. Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, έχει απευθυνθεί επανειλημμένα στη διοίκηση της Λυρικής, «ζητώντας να σταματήσει την τακτική απαλλοτρίωσης των Συγγενικών Δικαιωμάτων χωρίς αμοιβή καθώς και ζητήματα που αφορούν τον χαρακτήρα και τους όρους των Συμβάσεων που υπογράφουν μουσικοί με την ΕΛΣ. Από τότε έως σήμερα παρ' όλη την επιμονή μας και την υποχρέωσή τους ως Δημόσιου Φορέα να απαντούν σε όλα τα αιτήματα ακόμα και απλών πολιτών, αρνούνται να απαντήσουν στο Σωματείο μας για όλα αυτά τα σοβαρά ζητήματα που έχει θέσει».
Καλεί τη Λυρική να απαντήσει άμεσα στα δίκαια αιτήματα των μουσικών και στον ΠΜΣ που τους εκπροσωπεί. «Να σταματήσει τις επικοινωνιακές φιέστες με επιχειρησιακά Σωματεία που αντικειμενικά λόγω του καταστατικού τους δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τους μουσικούς που διεκδικούν και αντίστοιχα να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση που να τους περιλαμβάνει. Οταν η Λυρική μας καλέσει σε διάλογο εμείς θα καταθέσουμε συγκεκριμένα αιτήματα που έχουμε ετοιμάσει σε συνεργασία με μουσικούς που έχουν πλήρη εικόνα των έως τώρα Συμβάσεων. Αν η διοίκηση της Λυρικής πραγματικά ενδιαφέρεται για τη δίκαιη μεταχείριση των μουσικών στις παραγωγές της, ας κάνει δεκτά αυτά τα αιτήματα με άμεση απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου. Τέλος, να σταματήσει άμεσα την προσπάθεια πίεσης που ασκεί σε μουσικούς να υπογράψουν από τώρα καταχρηστικές Συμβάσεις για μελλοντικές της παραγωγές».
Τις έντονες ενστάσεις τους έχουν γνωστοποιήσει ακόμα η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών (ΕΕΣ), η Ενωση Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ) και η Ενωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ.
Η ΕΕΣ επανέρχεται με ανοιχτή επιστολή που απευθύνει στον γενικό γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού, Ν. Γιατρομανωλάκη, και ανάμεσα σε άλλα αναφέρει τα εξής:
«Δεν μάθατε για το πρωτοφανές γεγονός, που έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις μέσα στους κόλπους των διαγωνισθέντων, ότι τέσσερις από τους αναγνώστες (readers) που διάβασαν τα σχέδια και πρότειναν τις χρηματοδοτήσεις χρηματοδοτήθηκαν και οι ίδιοι; Ετσι εννοείτε τη διαφάνεια και την αξιοπιστία;
Σεις λέτε ότι το παρόν ΔΣ του Κέντρου "...είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό και αξιόπιστο και αφοσιωμένο στο σύνολο της ελληνικής κινηματογραφικής κοινότητας και όχι σε φατρίες και υπο-ομάδες...". Μένουμε κατάπληκτοι από την ανακάλυψη και την αποκάλυψή σας... Ποιο είναι, αλήθεια, κ. υφυπουργέ, το σύνολο της ελληνικής κινηματογραφικής κοινότητας; Είναι η υπο-ομάδα που διακηρύσσει δημόσια ότι "...δίπλα στους ενεργούς και εξωστρεφείς επαγγελματίες του ελληνικού κινηματογράφου, θα υπάρχουν πάντα κι αυτοί που αντιμετωπίζουν το επάγγελμά μας με λογικές παρωχημένες και με μικρόνοια. Οι φωνές αυτές ήταν και παραμένουν μειοψηφία, και ως τέτοιες θα απομονωθούν από τις υγιείς δυνάμεις του ελληνικού κινηματογράφου";
Είναι ψέμα ότι το ΔΣ του ΕΚΚ φαίνεται ευθυγραμμισμένο με αυτήν την υπο-ομάδα, αφού απαξίωσε δεκάδες δημιουργούς παλαιοτέρων γενεών, μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων, και ενέκρινε σε 3-4 παραγωγούς αυτής της υπο-ομάδας από δύο έως τέσσερα προγράμματα, τα οποία προικοδότησε με το 50% περίπου του ποσού που διατέθηκε συνολικά;».
Θα υπάρχει και δυνατότητα μεταφοράς με πούλμαν προς και από το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου με 10 ευρώ. Η αγορά εισιτηρίων θα μπορεί να γίνεται μέχρι τις 14.30 της προηγούμενης μέρας κάθε παράστασης. Η αναχώρηση θα γίνεται τις μέρες των παραστάσεων από το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη στην πλατεία Συντάγματος, στις 17.00. Το πούλμαν θα επιστρέφει στο ίδιο σημείο μετά το τέλος των παραστάσεων.
Οι πρώτες παραστάσεις είναι οι εξής:
Πρεμιέρα κάνουν οι «Ιππείς» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου από το Εθνικό Θέατρο, στις 25, 26 και 27 Ιούνη. Μία από τις πιο πολιτικές κωμωδίες του Αριστοφάνη. Το έργο ξεκινά με δύο υπηρέτες να διαμαρτύρονται για την κακομεταχείρισή τους από τον επιστάτη τους, τον Παφλαγόνα. Μέσα από τους χρησμούς θα μάθουν πως ένας αλλαντοπώλης θα εκτοπίσει τον Παφλαγόνα. Ο αλλαντοπώλης βρίσκεται και με τη στήριξη των Ιππέων, εκπροσώπων της ανώτερης τάξης, πείθεται πως είναι γραφτό του να αντιμετωπίσει και να νικήσει τον Παφλαγόνα, ώστε να γίνει ο πρώτος άρχοντας της πόλης. Οι δύο αντίπαλοι κρίνονται από τον ίδιο τον δήμο...
Μετάφραση: Σωτήρης Κακίσης. Παίζουν οι: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Στέλιος Ιακωβίδης, Κώστας Κόκλας, Λαέρτης Μαλκότσης, Πάνος Μουζουράκης κ.ά.
Η «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, ανεβαίνει στις 2, 3 και 4 Ιούλη. Τι σημαίνει να είσαι εξόριστος και ξένος; Πώς ξεφεύγει ο άνθρωπος από το παρελθόν και τη μοίρα του; Αυτά πραγματεύεται ο Ευριπίδης μέσα στα συντρίμμια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Μετάφραση: Γιώργος Ιωάννου: Παίζουν οι: Λένα Παπαληγούρα, Μιχάλης Σαράντης, Νίκος Ψαρράς, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Κίττυ Παϊταζόγλου και η Χάρις Αλεξίου.
Η Αργυρώ Χιώτη σκηνοθετεί τους «Βατράχους» του Αριστοφάνη στις 9, 10 και 11 Ιούλη. Ο Αριστοφάνης παρουσιάζει μια κατάβαση στον Κάτω Κόσμο, σε αναζήτηση του ποιητή που θα σώσει την πόλη. Η ποιητική μονομαχία του Ευριπίδη με τον Αισχύλο προσφέρει άφθονο γέλιο αλλά και προβληματισμό.
Μετάφραση: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος. Παίζουν οι: Εύη Σαουλίδου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Ακύλλας Καραζήσης, Νίκος Χατζόπουλος, Αντώνης Μυριαγκός κ.ά.
- Εισιτήρια στο tickets.aefestival.gr και www.ticketservices.gr, στα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου (Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου) και τα καταστήματα «Public».
Πραγματοποιήθηκε χτες η επίδειξη μόδας του οίκου «Ντιόρ» στο Καλλιμάρμαρο για τη νέα του συλλογή. Μάλιστα, για τις ανάγκες της συλλογής, τις προηγούμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν φωτογραφίσεις και βιντεοσκοπήσεις σε εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία της χώρας.
Και κάπως έτσι, η Ακρόπολη, το Καλλιμάρμαρο, η Κνωσός και άλλοι τέτοιοι χώροι «διαφημίστηκαν» και έγιναν γνωστοί σε όλο τον κόσμο, λες και το είχαν ανάγκη. Και κάπως έτσι έγινε ξεκάθαρο το τι σημαίνει να αντιμετωπίζεται η πολιτιστική κληρονομιά με αποκλειστικό κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιεχόμενο που της αποδίδεται και τον ρόλο που διαδραματίζει για να προσελκύει «πελάτες», για να εμπλουτίζει το «τουριστικό προϊόν» της χώρας.
Αυτή είναι η περίφημη «αξιοποίηση» των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων. Επιδίωξη είναι η αύξηση των εσόδων με οποιονδήποτε τρόπο, όπως είναι οι εισπράξεις των εισιτηρίων, αλλά και οι εκδηλώσεις κάθε είδους. Αυτό που μετράει είναι η εισπραξιμότητα, ανεξάρτητα από τον λόγο της επίσκεψης, αρκεί να καταβληθεί το αντίτιμο, ακόμα και αν δεν σχετίζεται με τον βασικό προορισμό των μνημείων: Την προώθηση της ιστορικής γνώσης και την αναβάθμιση του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου, ανεξάρτητα από τις ζημιές και τη φθορά που μπορεί να προκληθούν, ανεξάρτητα από το αν αλλοιώνουν τον χαρακτήρα των μνημείων.
Η λογική αυτή διαπερνά την πολιτιστική πολιτική των κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίες και αποτυπώνεται με κυνικό τρόπο στον τελευταίο νόμο για τη διαχείριση των οικονομικών πόρων που προέρχονται από τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μουσεία και τα μνημεία, στα σχέδια για αλλαγή του καθεστώτος των μεγάλων κρατικών μουσείων, αλλά και σε προγενέστερες παραχωρήσεις χώρων, όπως η Πορτάρα - ναός του 6ου π.Χ. στη Νάξο που χρησίμευσε ως ντεκόρ χορευτικού σε πρόσφατη ταινία Μπόλιγουντ και δόθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Οσο δε για αυτά που ακούγονται ότι όλοι αυτοί οι χώροι δόθηκαν με ελάχιστα χρήματα, π.χ. για τη χρήση της Ακρόπολης θα δοθούν 270 χιλιάδες ευρώ, ενώ πριν από λίγα χρόνια δεν είχε γίνει δεκτό αντίστοιχο αίτημα άλλου οίκου με μεγαλύτερη προσφορά, είναι εκ του πονηρού. Τι λένε; Οτι το ζήτημα δεν βρίσκεται στην τέτοια «αξιοποίηση» των πολιτιστικών μνημείων, αλλά... στο αντίτιμο.
Ο λαός μας να μη δεχτεί η πολιτιστική κληρονομιά του να αντιμετωπίζεται σαν «πασαρέλα» των κερδών του κεφαλαίου. Οι χώροι αυτοί είναι χώροι διαφύλαξης, μελέτης και έρευνας του ιστορικού κοινωνικού γίγνεσθαι. Ως πανανθρώπινο δημιούργημα, είναι συλλογική, λαϊκή περιουσία.
