Οι ρυθμίσεις που επιβλήθηκαν στα πλαίσια της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (νέα ΚΑΠ) και της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, που εφαρμόζεται από φέτος, έχουν βάλει αρνητικά τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις στην αγροτική οικονομία. Η εφαρμογή των ρυθμίσεων αυτών έχει οδηγήσει σε πλήρες αδιέξοδο στη γεωργική παραγωγή με το δραστικό περιορισμό των πλέον δυναμικών αγροτικών προϊόντων και προκαλεί την έντονη αντίδραση των μικρομεσαίων αγροτών που πλήττονται ιδιαίτερα σκληρά.

Ειδικότερα, στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ, η παραγόμενη ποσότητα στα καπνά,από το 1992 στο 1995, μειώθηκε κατά 23%. Δραματική επίσης είναι η συρρίκνωση της δυναμικής καλλιέργειας καλαμποκιού, εξαιτίας της δραστικής μείωσης της τιμής παραγωγού, με αποτέλεσμα να είναι υποχρεωμένη η χώρα να εισάγει μεγάλες ποσότητες ζωοτροφών για την κάλυψη των αναγκών της ντόπιας κτηνοτροφίας. Κι αυτό, ενώ είχαμε φθάσει στο σημείο να πραγματοποιούμε εξαγωγές μεγάλων ποσοτήτων του προϊόντος στο παρελθόν και οι δυνατότητες είναι ακόμα μεγαλύτερες... Επίσης, έχει "καθηλωθεί" σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, σε σχέση με τις μεγάλες δυνατότητες της χώρας, η καλλιέργεια και παραγωγή άλλων δυναμικών αγροτικών προϊόντων, όπως π.χ. των ζαχαρότευτλων και της βιομηχανικής ντομάτας.

Κοντά στα όρια της καταστροφής οδηγούν οι αρνητικές εξελίξεις στην κτηνοτροφία της χώρας που απειλείται με πλήρη αποδιάρθρωση. Σ' αυτό συντελούν οι δραστικοί περιορισμοί στο ζωικό κεφάλαιο (στα γιδοπρόβατα) και, άμεσα, στην παραγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων, όπως στο αγελαδινό γάλα, όπου έχει μπει ποσόστωση στους 625.000 τόνους κι ενώ η χώρα μας χρειάζεται πάνω από 1.100.000 τόνους για την εσωτερική κατανάλωση... Οι κτηνοτρόφοι, ταυτόχρονα, αντιμετωπίζουν μεγάλη μείωση στις τιμές του γάλακτος - πρόβειου και αγελαδινού - που φέτος αναμένεται να είναι μικρότερες από πέρσι, σε ονομαστική αξία, κατά 30%. Κι αυτό, γιατί πέρα από τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην αγορά (αθρόες και ανεξέλεγκτες εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων), στα πλαίσια της ΓΚΑΤΤ, μειώθηκαν από 600 στις 200 δραχμές το κιλό οι δασμοί και οι εισφορές στην εισαγωγή λευκών τυριών, από Βουλγαρία και Ρουμανία π.χ. Το αποτέλεσμα είναι να εισάγονται τυριά από τις χώρες αυτές με 1.000 δραχμές το κιλό (800 η τιμή εισαγωγής συν 200 δραχμές δασμοί και εισφορές) και οι Ελληνες κτηνοτρόφοι να μην μπορούν να διαθέσουν την ντόπια παραγωγή και λόγω του ψηλού κόστους παραγωγής που οδήγησε η απελευθέρωση στην αγορά των ζωοτροφών.

Τέλος, με τα τελευταία καταστροφικά μέτρα που συμφώνησε η κυβέρνηση, "θάβεται" και η καλλιέργεια βαμβακιού, η δυναμικότερη, όπως έχει εξελιχθεί, καλλιέργεια στη χώρα μας. Οι καταστροφικές, όπως αποκαλύπτονται στην πράξη, αποφάσεις του Συμβουλίου υπουργών Γεωργίας για το βαμβάκι και, τελευταία, στο ρύζι,φαίνεται να προδιαγράφουν και τις ακόμα χειρότερες εξελίξεις με την προωθούμενη - στα πλαίσια της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ - αναθεώρηση του καθεστώτος στα οπωροκηπευτικά,στο κρασί και το ελαιόλαδο.

Ηδη - σε πείσμα των καθησυχαστικών κυβερνητικών διαβεβαιώσεων και των παραπλανητικών υποσχέσεων για αυξημένες τιμές και μέτρα προστασίας της καλλιέργειας βαμβακιού (!) που πρόβαλαν, εκτός της ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας, και οι "κράχτες" της πολιτικής της ΕΕ και οι συμβιβασμένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων - τα αρνητικά αποτελέσματα στην καλλιέργεια βαμβακιού και το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών είναι συντριπτικά. Οι τιμές που πληρώνονται οι βαμβακοπαραγωγοί, φέτος, είναι μειωμένες, σε πραγματική αξία, κατά 50 δραχμές το κιλό από τις περσινές, όπως αποκάλυψε ο "Ρ". Και στο σύνολο της φετινής παραγωγής βαμβακιού, που υπολογίζεται σε 1.300.000 τόνους, η εισοδηματική απώλεια των βαμβακοπαραγωγών - λόγω της μείωσης της αξίας της τιμής του προϊόντος - θα ξεπεράσει τα 65 δισεκατομμύρια δραχμές, φέτος.

Παράλληλα, με βάση τα πραγματικά στοιχεία και τις συγκεκριμένες αρνητικές εξελίξεις, τις μειωμένες τιμές της διεθνούς αγοράς και, κυρίως, τα αρνητικά- καταστροφικά μέτρα της ΕΕ για το βαμβάκι, όπως, επίσης, αποκάλυψε ο "Ρ", συσσωρεύονται μεγάλα χρέη και ζημιές εκατοντάδων εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων δραχμών στις συνεταιριστικές οργανώσεις από την εμπορία βαμβακιού. Με ευθύνη της κυβέρνησης και των υποτακτικών ηγεσιών που ελέγχονται από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεκάδες δευτεροβάθμιες συνεταιριστικές οργανώσεις απειλούνται με διάλυση, αφού είναι βέβαιο πως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα νέα χρέη που συσσωρεύονται από την εμπορία του βαμβακιού. Κι αυτό, πριν ακόμα "ξεμπερδέψουν" με τα παλιά χρέη που τις φόρτωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι υποτακτικές, και τότε, ηγεσίες των συνεταιρισμών.

Τα αποτελέσματα της πλήρους εφαρμογής, με τη λήξη και της τρίχρονης μεταβατικής περιόδου 1992 - 95, της νέας ΚΑΠ αλλά και της εφαρμογής, από το 1995, της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, προβάλλουν, ήδη, καταστροφικά για την αγροτική παραγωγή και για τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά. Τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας δείχνουν πως, στα τελευταία χρόνια στη δεκαετία του '90, στην αγροτική παραγωγή παρουσιάζεται τάση απόλυτης μείωσης συγκριτικά με τη μικρή αύξηση και στασιμότητα του αγροτικού προϊόντος στη δεκαετία του 1980. Στα 1995 η αγροτική παραγωγή καθηλώνεται (μηδενική αύξηση), ενώ το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν αυξάνει 2%. Σε σταθερές τιμές η αξία της αγροτικής παραγωγής, στα 1995, είναι ίση με την αγροτική παραγωγή του 1991, ενώ σαν ποσοστό επί του συνολικού ΑΕΠ αντιπροσωπεύει μόνον τα 11,5% από 14,5% που αντιπροσώπευε το 1981, χρονιά της ένταξης στην ΕΟΚ.

Η υποβάθμιση, γενικά, της γεωργίας συνδέεται με τις αποφάσεις που πάρθηκαν για περιορισμό της αγροτικής παραγωγής με τους γεωργικούς σταθεροποιητές (Πράσινο Βιβλίο, Α' Πακέτο Ντελόρ) και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, με την αναθεώρηση της ΚΑΠ και την εφαρμογή της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ και τη μείωση των αγροτικών δαπανών που επιβάλλεται. Μείωση που επιβάλλεται με την αλλαγή του συστήματος τιμών και επιδοτήσεων, σύμφωνα με το οποίο μειώνονται δραστικά οι αγροτικές τιμές παραγωγού και αντισταθμίζεται μερικά η απώλεια εισοδήματος με απευθείας στρεμματικές ενισχύσεις ή κεφαλικές επιδοτήσεις που δίνονται. Με τις χαμηλές ποσοστώσεις που επιβάλλονται σε όλα τα προϊόντα και τα υψηλά πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Με τα επιδοτούμενα προγράμματα ξεριζώματος βασικών καλλιεργειών (αμπέλια, ροδάκινα, μήλα κλπ.), με τις υποχρεωτικές και προαιρετικές αγραναπαύσεις. Με τη δραστική μείωση του όγκου των επιδοτούμενων εξαγωγών και των εξαγωγικών επιδοτήσεων.

Η αλλαγή του συστήματος τιμών και επιδοτήσεων έχει σαν άμεσο στόχο τη μείωση των αγροτικών δαπανών συνολικά και υλοποιείται με μειώσεις σε κάθε προϊόν ξεχωριστά και ιδιαίτερα για προϊόντα που παράγει η χώρα μας. Ετσι π.χ., τα κοινοτικά κονδύλια μειώνονται για τα καπνά, από 1,3 δισ. ECU σε 850 εκατομμύρια. Στο κρασί από 2,7 δισ. σε 1,7 δισ. ECU, και στο βαμβάκι οι δαπάνες καθηλώνονται, από το 1995 και για τα επόμενα 4 χρόνια, στα 770 εκατομμύρια ECU, στα επίπεδα του 1992, όταν η παραγωγή περιοριζόταν σε 750.000 τόνους σύσπορου προϊόντος και η έκταση της καλλιέργειας σε 3.200.000 στρέμματα, ενώ σήμερα, η παραγωγή ξεπερνά τους 1.300.000 τόνους και η καλλιεργούμενη έκταση τα 4.400.000 στρέμματα.

Πέραν της μείωσης των δαπανών, ευνοούνται ιδιαίτερα οι πολυεθνικές εταιρίες οι οποίες μπορούν να αγοράζουν με εξευτελιστικές τιμές τα αγροτικά προϊόντα, την πρώτη ύλη. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στα καπνά βιρτζίνια.Πέρσι ο καπνοπαραγωγός πληρώθηκε - πριμ και εμπορική τιμή - 868 δραχμές για κάθε κιλό, ενώ ο καπνέμπορας πλήρωσε, "από την τσέπη του", μόλις 30 δραχμές κατά κιλό! Κάτι ανάλογο γίνεται και με άλλα προϊόντα, όπως το βαμβάκι, τη βιομηχανική ντομάτα, τα χυμοποιήσιμα εσπεριδοειδή κλπ. Είναι φανερό πως με το σύστημα τιμών και επιδοτήσεων της νέας ΚΑΠ γίνεται αναδιανομή των εσόδων του κοινοτικού προϋπολογισμού σε όφελος των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από τα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ για την εξέλιξη των αγροτικών τιμών, σύμφωνα με τα οποία: Σε πραγματική αξία και με συνυπολογισμό όλων των εισοδηματικών και άλλων (στρεμματικών ενισχύσεων, κεφαλικών επιδοτήσεων κλπ.), οι τιμές που εισέπραξαν στα 1994 οι Ελληνες αγρότες ήταν μικρότερες μέχρι 66% από τις τιμές που πληρώθηκαν, για τα αγροτικά προϊόντα, το 1980. Δηλαδή, στα 1980, πριν την ένταξη στην ΕΟΚ οι τιμές που πληρώθηκαν οι αγρότες της χώρας μας ήταν πολύ καλύτερες από τις τιμές που πληρώνονται 15 χρόνια μετά την ένταξη... Τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία, μαζί με το τεράστιο έλλειμμα που δημιουργήθηκε στο ισοζύγιο των εισαγωγών - εξαγωγών αγροτικών προϊόντων σε βάρος της χώρας μας, επιβεβαιώνουν ότι οι Ελληνες αγρότες και η αγροτική μας οικονομία και γενικότερα η χώρα μας είναι εκείνοι που ζημίωσαν και εξακολουθούν να ζημιώνουν με την ένταξη και παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κι αυτά υπογραμμίζουν πόσο ρεαλιστικό και αναγκαίο είναι, οι μικρομεσαίοι αγρότες και οι άλλοι εργαζόμενοι και επαγγελματίες να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής που εγκυμονεί ακόμα χειρότερες εξελίξεις.

Αν στο γεωργικό ισοζύγιο (εισαγωγές - εξαγωγές) το έλλειμμα έχει φτάσει σε επίπεδα που ξεπερνούν τα 150 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο (ενώ πριν την ένταξη ήταν θετικό υπέρ της χώρας μας), αν επιβεβαιώνεται η μείωση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών μας προϊόντων, τότε η αποεπένδυση και αποδιάρθρωση που συντελείται στην υποδομή του γεωργικού τομέα, ως συνέπεια της συνεχούς δραστικής μείωσης των γεωργικών επενδύσεων πάγιου κεφαλαίου, μειώνει παραπέρα την ανταγωνιστικότητα και υπονομεύει την ίδια την προοπτική της γεωργικής παραγωγής.

Παρά τα λεγόμενα για πακτωλό δισεκατομμυρίων εισπράξεων από την ΕΕ, είναι χαρακτηριστικό ότι οι μέσες ετήσιες συνολικές γεωργικές επενδύσεις πάγιου κεφαλαίου, σε σταθερές τιμές, μειώθηκαν στη δεκαετία του 1980 κατά 30% σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία του '70 και είναι μειωμένες κατά 40% στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990. Οι μειώσεις αυτές, που στη διετία 1993 - '94, σε σταθερές τιμές, φτάνουν στα 24%, είναι αποτέλεσμα του περιορισμού των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και των τοκογλυφικών επιτοκίων της ΑΤΕ. Καθώς, όμως, οι σχετικές δαπάνες του προϋπολογισμού διαμορφώνονται στα κοινοτικά πλαίσια των γνωστών πακέτων Ντελόρ, αποδείχνεται πως τα πολυδιαφημισμένα αυτά πακέτα δεν είναι ικανά να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά διαρθρωτικά και επενδυτικά προβλήματα της γεωργίας μας, που, αντίθετα, οξύνονται, χρόνο το χρόνο. Κι αυτό και γιατί είναι ανεπαρκή αλλά και γιατί δεν έχουν σωστό προσανατολισμό...

Σύμφωνα με τα συγκεκριμένα στοιχεία, από τα 5,544 τρισ. δραχμές που διατέθηκαν στη χώρα για το γεωργικό τομέα την περίοδο 1981 - 1994, από το Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων και Προσανατολισμού, μόνον τα 662 δισ. δραχμές ή το 12% των συνολικών εισπράξεων είχαν διαρθρωτικό επενδυτικό προσανατολισμό. Τα υπόλοιπα διατέθηκαν για επιδοτήσεις χωματερών, εξαγωγών και γενικά τη στήριξη των αγροτικών τιμών, που κι εδώ δεν πέτυχαν το στόχο, γιατί δεν μπόρεσαν να στηρίξουν αποτελεσματικά τα εισοδήματα των μικρομεσαίων αγροτών. Οσο για τα ποσά του Β Πακέτου Ντελόρ που προβλέπεται να δοθούν στη γεωργία (600 δισ. από τα ταμεία της ΕΕ και συμμετοχή 300 δισ. από τον εθνικό προϋπολογισμό) σε 6 χρόνια, είναι πολύ λίγα για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες της γεωργίας (ακόμα και αν απορροφηθούν στο σύνολό τους), αλλά έχουν και αποδιαρθρωτικό προσανατολισμό.Κι αυτό γιατί πολλά από τα χρήματα αυτά θα χρηματοδοτήσουν προγράμματα αποδιάρθρωσης της γεωργίας, όπως είναι το ξερίζωμα καλλιεργειών (αμπελιών, ροδάκινων, μηλιών). Επίσης, σημαντικά ποσά θα διατεθούν για προγράμματα όπως οι πρόωρες συντάξεις και η επαγγελματική κατάρτιση, που στοχεύουν στην εξαγορά των συνειδήσεων των αγροτών και τη συντήρηση της ψηφοθηρικής πελατείας της κυβέρνησης.

Αλλά και εκείνα τα ποσά που διατίθενται για έργα υποδομής δίνονται για έργα που καθορίζονται από την ΕΕ και προωθούνται με βάση τις επιλογές του Διευθυντηρίου της και όχι τις πραγματικές ανάγκες της χώρας μας. Και είναι ακόμα πιο αρνητικό ότι στα προγράμματα αυτά δεσμεύονται και εθνικοί πόροι για τη συγχρηματοδότησή τους, αντί έργων που απαιτούνται με βάση τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας. Ετσι, δεν είναι τυχαίο που δε χρηματοδοτείται η εκτροπή του Αχελώου, όπως αρχικά προβλεπόταν για την ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής.Και είναι γνωστές και σχετικές εγκύκλιοι, που απαγορεύουν χρηματοδότηση επενδύσεων για τη μεταποίηση και αποθήκευση αγροτικών προϊόντων που "πλεονάζουν", κατά την ΕΕ, τα οποία, μέχρι τώρα, οδηγούνταν στις χωματερές. Μέσα από τέτοιες επιλογές μεθοδεύεται η μείωση της αγροτικής παραγωγής στη χώρα μας. Αυτή η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα, με συγκεκριμένα μέτρα και αποφάσεις, που παίρνονται στην Κοινότητα με τη συμφωνία των ελληνικών κυβερνήσεων και υλοποιούνται. Αυτή την πραγματικότητα καλούνται να ανατρέψουν οι μικρομεσαίοι αγρότες με τον ενωμένο και μαχητικό αγώνα τους...

Οι καταστροφικές εξελίξεις στο γεωργικό τομέα - με τη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και τη δραστική μείωση των εισοδημάτων των μικρομεσαίων αγροτών κλπ. - που έχουν δημιουργήσει αξεπέραστα αδιέξοδα, ασφαλώς, υποδείχνουν και τα αίτια των μεγαλειωδών - δυναμικών αγροτικών κινητοποιήσεων που αναπτύχθηκαν το χρόνο που μόλις έφυγε. Και αποκτούν μεγαλύτερη αξία οι μαζικές αυτές κινητοποιήσεις καθώς αναπτύχθηκαν σε αντίθεση με την αρνητική - μπλοκαρισμένη από τα πάνω - κατάσταση που υπάρχει στο συνεταιριστικό και αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα που, πραγματικά, μπαίνει εμπόδιο στην οργάνωση του αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών.

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών που ξεκίνησαν από τους καπνοπαραγωγούς Αιτωλοακαρνανίας και της Πιερίας - που πρώτοι ένιωσαν τις συνέπειες της νέας ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ - και γενικεύτηκαν σε σύντομο διάστημα σ' όλη τη χώρα αγκαλιάζοντας όλους τους αγρότες, που πραγματοποίησαν τις μοναδικές πανελλαδικές κινητοποιήσεις του Μάρτη και του Νοέμβρη 1995, αποτελούν μια μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη των αγροτών. Ανεξάρτητα από τα συγκεκριμένα άμεσα αποτελέσματα, έπαιξαν θετικό ρόλο στη διαμόρφωση των συνειδήσεων και κυρίως, τόνωσαν την αυτοπεποίθηση των αγροτών για τις μεγάλες δυνατότητες του αγώνα τους. Αναδείχτηκαν, μέσα στο καμίνι του αγώνα, οι γνωστές Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα σαν φυσικοί ηγετικοί φορείς των αγροτών, σε αντιπαράθεση με τις υποταγμένες, συμβιβασμένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων οργανώσεων ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ, οι οποίες απομονώθηκαν επειδή, αντίθετα, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υπονομεύσουν τις αγροτικές κινητοποιήσεις.

Η πείρα από την οργάνωση των κινητοποιήσεων, η αποκάλυψη του υπονομευτικού ρόλου των ξεπουλημένων ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων που πρόσκεινται στα κόμματα του Μάαστριχτ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΠΟΛ.ΑΝ. και "ΣΥΝ", αποτελούν το μεγάλο κέρδος για το μαζικό αγροτικό κίνημα. Ολα αυτά τα θετικά αποτελέσματα επιτρέπουν τους αγρότες και τους πραγματικούς εκπροσώπους τους να οργανώσουν από καλύτερες θέσεις και με καλύτερες προϋποθέσεις τις νέες μεγάλες κινητοποιήσεις που απαιτούνται για να ανατραπεί η καταστροφική πολιτική της ΕΕ που συμφωνούν και εφαρμόζουν τα άλλα - πλην του ΚΚΕ - κόμματα.

Ασφαλώς πολλά διδάγματα βγάζουν οι αγρότες από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του τελευταίου χρόνου, που θα τα αξιοποιήσουν για την καλύτερη οργάνωση και το συντονισμό των νέων αγώνων τους. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί πόσο μεγάλη σημασία έχει η δραστηριοποίηση των μικρομεσαίων και των νέων στην ηλικία αγροτών, πρώτ' από όλους, οι οποίοι και πλήττονται περισσότερο. Επίσης, πόσο μεγάλη σημασία έχει η αναζωογόνηση και δραστηριοποίηση των πρωτοβάθμιων συνεταιρισμών και αγροτικών συλλόγων για την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των αγωνιστικών δυνάμεων, της Λαϊκής Ενότητας πρώτα πρώτα, για τη διασφάλιση της προοπτικής του αγώνα, που είναι ο μοναδικός δρόμος των αγροτών. Και, βεβαίως, αξίζει να υπογραμμιστεί πως η ενίσχυση του ΚΚΕ και πολιτικά πόσο μεγάλη σημασία έχει, καθώς αποδείχτηκε στην πράξη πως είναι το μόνο που στηρίζει πραγματικά τους αγώνες και τα αιτήματα των αγροτών,χωρίς ταλαντεύσεις και κόντρα στις συκοφαντικές και άλλες επιθέσεις της ολιγαρχίας και των ΜΜΕ της.

(Τρέχουσες τιμές - αξία σε εκατ. δρχ.)

Ετος Εξαγωγές (αξία) εισαγωγές (αξία) Ισοζύγια (αξία)

1993 638.411787.815149.404

1994 758.240923.086164.846

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Η αποεπένδυση στην ελληνική γεωργία είναι επιταχυνόμενη

Το βαμβάκι είναι ο "άσπρος χρυσός" της Ελλάδας. Ομως, ΕΕ και κυβέρνηση καθηλώνουν την καλλιέργεια

Η κτηνοτροφία στο "απόσπασμα" της ΕΕ και οι κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται και αγωνίζονται...

Καρδίτσα, 21.3.1995: Με μαύρες σημαίες και φέρετρα οι αγρότες διαμαρτύρονται κατά της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ και γενικά της αντιαγροτικής πολιτικής ΕΕ και κυβέρνησης