«Πραγματική, αναπάντεχη και σπάνια ευεργεσία» στην ποίηση, στη φιλολογία, στην παλαιογραφική επιστήμη, στην ιστορία της αναγεννησιακής ζωγραφικής, της τυπογραφίας και εν τέλει στους απανταχού της Γης βιβλιόφιλους, είναι η ομοιογραφική έκδοση του - αληθώς θαυμαστού - χειρόγραφου Κώδικα (Pluteo 32.4) της Λαυρεντιανής Βιβλιοθήκης Φλωρεντίας, με τίτλο «Ομήρου Ιλιάς Ραψωδίαι», την οποία - με χορηγία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου - κυκλοφόρησαν (για πρώτη φορά εκδίδεται στην Ελλάδα χειρόγραφο με έπος του Ομήρου) και παρουσίασαν χθες οι εκδόσεις «Εφεσος».

«Κάθε χειρόγραφο αποτελεί μοναδικό και ανεπανάληπτο θησαυρό, που μας κληροδότησε το ιστορικό παρελθόν. Και αν αυτό ισχύει για κάθε χειρόγραφο, ισχύει περισσότερο γι' αυτό το περγαμηνό χειρόγραφο του 15ου αιώνα, το οποίο συγκεντρώνει μοναδικά χαρακτηριστικά, που του εξασφαλίζουν ξεχωριστή θέση στην παγκόσμια βιβλιογραφία», όπως επισήμανε, μεταξύ άλλων, από μέρους της «Εφέσου», ο Νίκος Χατζηγεωργίου. Το εύκολα αναγνώσιμο χειρόγραφο διά της χειρός του σημαντικότατου Κρητικού γραφέα Δημητρίου Δαμιλά (ο πρώτος «εκδότης» των ομηρικών επών και πρωτοπόρος της ελληνικής τυπογραφίας στην Ευρώπη κατά τα πρώτα αναγεννησιακά χρόνια), διακόσμησε με την απαράμιλλη τέχνη του ο Φλωρεντινός ζωγράφος, μικρογράφος, κοσμογράφος, τυπογράφος έργων τέχνης, Φραντσέσκο Ροσέλι, για την οικογένεια των Μεδίκων και τη βιβλιοθήκη τους.

Η ομοιογραφική έκδοση του Κώδικα (το μέγεθος - της ένθετης σε χειροποίητη κασετίνα - έκδοσης είναι 0,23 πλάτος, 0,42 ύψος, 5,5 πάχος) συνοδεύεται με ξεχωριστό τόμο, ο οποίος περιλαμβάνει κείμενα (ελληνικά, αγγλικά) του ομότιμου καθηγητή του ΑΠΘ και μεταφραστή του Ομήρου, Δημήτρη Μαρωνίτη, της καθηγήτριας του ΑΠΘ Σοφίας Κοτζάμπαση και της υπεύθυνης των χειρογράφων στη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη Τζιοβάνα Ράο.

Ο Δ. Μαρωνίτης, αναφερόμενος σ' αυτό το εκδοτικό «ευεργέτημα», μίλησε για «πρώιμη δίψα» για τα ομηρικά έπη αναγεννησιακών λογοτεχνών, του μεγέθους των Πετράρχη και Βοκκάκιου, για την πρώτη ομηρική μετάφραση του Λεότζιο Πιλάτο (14ος αι.), για σπουδαίους Ελληνες που κλήθηκαν να διδάξουν στο «Φλωρεντικό Εργαστήρι», για το «επιδέξιο χέρι» του γραφέα Δαμιλά και τόνισε ότι όσοι πιάσουν αυτό το χειρόγραφο «θα αισθανθούν τη ζεστασιά της προτεινόμενης χειρονομίας, καταπώς λέει και ο ποιητής "δος μου το χέρι σου, πάρε τη λέξη μου"». Κι όσοι το διαβάσουν, θα νιώσουν σα ν' ακούνε «τη φωνή του ποιητή να βγαίνει μέσα από τα γράμματα του ποιήματος».

Την ολοκλήρωση των μελετών φωτισμού των αθηναϊκών μνημείων (λ.χ. του Παρθενώνα), αλλά και του Λυκαβηττού ανακοίνωσε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης (πρόεδρος του σωματείου «Φίλοι της Αθήνας» που συστάθηκε πριν δύο χρόνια ακριβώς γι' αυτό το σκοπό).

Στη συνέντευξη παραβρέθηκε ο φημισμένος Γάλλος ειδικός στους φωτισμούς μνημείων, Πιερ Μπιντό - μεταξύ των έργων του περιλαμβάνεται και ο φωτισμός του πύργου του Αϊφελ - ο οποίος ανέλαβε τις μελέτες. Επίσης, παραβρέθηκε και η παγκοσμίου φήμης υψίφωνος Αντζελα Γκεοργκίου, πρωταγωνίστρια της ταινίας «Τόσκα» που θα προβληθεί σήμερα, 8.30 μμ, στο «Εμπασσυ», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του συλλόγου για την προσέλκυση χορηγών για την εφαρμογή της μελέτης. Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά της όπερας του Πουτσίνι, από τον σκηνοθέτη Μπενουά Ζακό.

Ο Μ. Κακογιάννης είπε, μεταξύ άλλων, ότι η πρωτοβουλία του σωματείου στηρίζουν το ΥΠΠΟ, ο Δήμος Αθηναίων και ιδιώτες. Ωστόσο σημείωσε ότι «υπήρχαν αρνήσεις από μεριές που δεν περίμενα», χωρίς να τις κατονομάσει. Εγκωμιάζοντας τον Π. Μπιντό είπε ότι είναι ικανός να προϋπολογίζει με τέτοια ακρίβεια τις μελέτες του, ώστε να μην υπάρχει περιθώριο «μίζας» και εξέφρασε την ελπίδα ότι στο στάδιο της εκτέλεσης θα βρεθούν οι απαραίτητες χρηματοδοτήσεις.

Ο Μπιντό εξέφρασε το θαυμασμό του για τα αρχαία μνημεία της Αθήνας και την παλιά του επιθυμία να τα φωτίσει. Θεωρώντας πολύ σημαντικό αυτό το έργο υπογράμμισε ότι «μετά από αυτή τη δουλιά μπορώ πλέον να αποσυρθώ». Πρόσθεσε ότι μετά την κατάθεση των μελετών προς έγκριση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο θα ακολουθήσει η τεχνική μελέτη. Επί της ουσίας σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι παρεμβάσεις του θα στοχεύουν στη δημιουργία της εντύπωσης ότι το φως «πηγάζει» από τα ίδια τα μνημεία.

Την «παράσταση» πάντως έκλεψε η Αντζελα Γκεοργκίου, η οποία απάντησε σε πλήθος ερωτήσεων για τη σχέση της όπερας με τον κινηματογράφο. Μεταξύ άλλων σημείωσε ότι η όπερα δεν είναι καθόλου στατική όπως νομίζουν οι περισσότεροι και ότι η μαγεία της έγκειται ακριβώς στο ότι αποτελεί σύνθεση πολλών τεχνών. Η ίδια έχει εμπειρία με την κάμερα ήδη από την εποχή που ήταν φοιτήτρια στη Ρουμανία και πρωταγωνιστούσε σε όπερες ειδικά για την τηλεόραση.