ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Νοέμβρη 2000
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
Οι μηχανικοί ψηφίζουν «Πανεπιστημονική»

Στο δίλημμα «Αντίσταση ή Υποταγή στη συντηρητική επίθεση», λένε ΝΑΙ στον πιο αξιόπιστο πόλο συσπείρωσης, στην κατεύθυνση της αντίστασης

Την Κυριακή διεξάγονται σε όλη τη χώρα οι εκλογές για την ανάδειξη νέων διοικητικών οργάνων στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, που εκπροσωπεί πάνω από 80.000 μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων.

Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών καλεί τους μηχανικούς να την ενισχύσουν, καταθέτοντας ένα μαχητικό ψηφοδέλτιο, αλλά και ένα πλήρες και συγκροτημένο Πρόγραμμα.

«Οι μηχανικοί, ιδιαίτερα οι νέοι μισθωτοί, βιώνουν σήμερα τις πραγματικές συνέπειες απ' την πολυδιαφημιζόμενη πολιτική του "μονόδρομου της ΟΝΕ", τονίζεται στο Πρόγραμμα της "Πανεπιστημονικής". Βλέπουν να περιορίζονται όλο και περισσότερο τα δικαιώματά τους. Βρίσκονται μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους αντιμέτωποι με μία συντηρητική επίθεση που οδηγεί στην ανατροπή του συνόλου των εργασιακών, ασφαλιστικών και δημοκρατικών τους κατακτήσεων. Βασικές πλευρές της συντηρητικής επίθεσης των περιβόητων αναδιαρθρώσεων είναι οι ακόλουθες:

  • Η προώθηση των συγχωνεύσεων και η ενίσχυση της διαδικασίας συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Αυτή την επιλογή υπηρετούν τα νέα φορολογικά κίνητρα και νέα κριτήρια κατάταξης των τεχνικών εταιριών, που προωθούν από κοινού το ΥΠΕΧΩΔΕ και το ΥΠΕΘΟ. Πρόκειται για μέτρα που θα πλήξουν τις χιλιάδες μικρομεσαίες εργοληπτικές επιχειρήσεις, προς όφελος των 10 μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.
  • Η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Η συγκεκριμένη επιλογή θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη λαϊκή κατανάλωση μέσα από την αύξηση των τιμολογίων και θα οδηγήσει στη συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, στους οποίους περιλαμβάνονται και μηχανικοί.
  • Η επιβολή ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Στο χώρο μας οι νέοι συνάδελφοι που δουλεύουν χωρίς τυπική υπαλληλική σχέση, με ελαστικό ωράριο πάνω από 9 ώρες την ημέρα και χαμηλή αμοιβή ξεπερνούν το 50%. Η επίθεση συρρίκνωσης των εργασιακών δικαιωμάτων θα ενταθεί με την προώθηση των κοινοτικών κατευθύνσεων της Λευκής Βίβλου για την Εργασία και την Παιδεία.
  • Η ανατροπή των ασφαλιστικών κατακτήσεων.Η γενική αυτή επιλογή θα πλήξει περαιτέρω και τον κλάδο των μηχανικών (π.χ. όρια συνταξιοδότησης). Η σημερινή αρνητική κατάσταση (απαγορευτικές εισφορές για τους νέους συναδέλφους, χαμηλές παροχές του ΤΣΜΕΔΕ για νοσήλια ασφαλισμένων κ.λπ.) θα επιδεινωθεί.
  • Η αύξηση της ανεργίας. Η πολιτική του μονόδρομου της ΟΝΕ οδήγησε στο σημείο ο γενικός δείκτης της ανεργίας να σπάσει το φράγμα του 13%. Ενας στους εννέα μηχανικούς είναι υποαπασχολούμενος ή άνεργος. H κατάσταση θα επιδεινωθεί μετά την υλοποίηση του Γ` ΚΠΣ που διατηρεί προσωρινά ορισμένες θέσεις εργασίας.

Οι συντηρητικές αναδιαρθρώσεις και τα μέτρα που τις συνοδεύουν δεν αποτελούν τυχαίες ή αποσπασματικές επιλογές. Πρόκειται για μια ενιαία επίθεση, που αφορά το σύνολο των εργαζομένων και φυσικά όλους τους κλάδους των μηχανικών. Απέναντι σε αυτή τη συνολική επίθεση είναι επικίνδυνα αποπροσανατολιστική και αναποτελεσματική η αναζήτηση μεμονωμένων, συντεχνιακών κλαδικών ή τοπικιστικών λύσεων. Πραγματικές λύσεις σε αυτή την κατεύθυνση δεν μπορούν να υπάρξουν. Επομένως, το πραγματικό δίλημμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών και γενικότερα των εργαζομένων είναι:

Αντίσταση ή υποταγή;

Θα αντισταθούμε στην πράξη στην πολιτική του λεγομένου μονόδρομου της ΟΝΕ; Θα δώσουμε τη μάχη για μια ριζική αλλαγή των συσχετισμών στις διοικήσεις του ΤΕΕ και των Συλλόγων; Θα συντονίσουμε τα βήματά μας οι μισθωτοί με τους "ελεύθερους" επαγγελματίες μηχανικούς και όλοι μαζί με το εργατικό κίνημα; Η Πανεπιστημονική (ΔΠΚ) αποτελεί σήμερα τον αξιόπιστο πόλο συσπείρωσης στην κατεύθυνση της αντίστασης. Οι δυνάμεις της δε συγκροτούν ευκαιριακά, προεκλογικού χαρακτήρα σχήματα με όψιμες ανησυχίες για τα προβλήματα των μηχανικών. Είναι οι μόνες που αντιστάθηκαν με συνέπεια, διάρκεια και προοπτική στις αρνητικές επιλογές της πλειοψηφίας της απερχόμενης διοίκησης του ΤΕΕ. Την ώρα που οι παρατάξεις που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ βάζουν πλάτη για να προωθηθεί η κοινοτική - κυβερνητική πολιτική, εμείς δίνουμε τη μάχη για την αναχαίτισή της».

ΑΝΑΒΥΣΣΟΣ
Προδιαγεγραμμένο έγκλημα!

  Τα γύρω βουνά καμένα, ρέματα μπαζωμένα, ένας δρόμος  φράγμα  στα νερά  και αντιπλημμυρικά έργα μόνο στις κυβερνητικές εξαγγελίες. Πώς να μην πλημμυρίσει η περιοχή;

Με «φόντο» τις καμένες πλαγιές οι λίμνες νερού που «έπνιξαν» για άλλη μια φορά την Ανάβυσσο
Με «φόντο» τις καμένες πλαγιές οι λίμνες νερού που «έπνιξαν» για άλλη μια φορά την Ανάβυσσο
Οργή για το κράτος - ηθικό αυτουργό της καταστροφής, κατεστραμμένα σπίτια και επαγγελματικοί χώροι, κόποι μιας ζωής στα λασπόνερα, κάτοικοι που μετρούν τις πληγές τους και παρακαλούν τον ουρανό να τους λυπηθεί, αφού η κυβέρνηση τούς γυρίζει την πλάτη, είναι όσα συναντά κανείς στην Ανάβυσσο δυο μέρες μετά το καταστροφικό πέρασμα της βροχής. Την πληγείσα περιοχή επισκέφτηκε χθες το πρωί κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Βασίλαρο, νομαρχιακό σύμβουλο Ανατολικής Αττικής της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας και μίλησε με τους κατοίκους, αλλά και τους εκπροσώπους της κοινότητας.

Οι κακοτεχνίες στο δρόμο - «φράγμα» που κατασκευάστηκε το '75 και δεν επιτρέπει τη διέλευση των υδάτων προς τη θάλασσα, δάση που καίγονται για να «αξιοποιηθούν» στη συνέχεια, τεράστιες εκτάσεις που διαβρώνονται, κάμποι, πλαγιές και ρέματα που κόβονται σε οικόπεδα και γεμίζουν μπετόν, ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα είναι οι κύριες αιτίες για την εικόνα καταστροφής στην Ανάβυσσο, μια εικόνα που οι κάτοικοι έχουν ζήσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.

Ο απολογισμός της προχτεσινής βροχής, θλιβερός: Πλημμυρισμένα 130 σπίτια και τουλάχιστον 40επαγγελματικοί χώροι στην περιοχή Βόντα και τον παραλιακό συνοικισμό Αρετσού. Η εικόνα της πόλης και οι περιγραφές των κατοίκων μαρτυρούν τι συνέβη τα ξημερώματα της Δευτέρας στην Ανάβυσσο. Η βροχή ξεκίνησε στις 7 το απόγευμα της Κυριακής. Μέχρι τις 2:30 τα ξημερώματα η περιοχή από την παραλία της Αναβύσσου μέχρι 1,5 χιλιόμετρο βάθος στον κάμπο είχε μετατραπεί σε ποτάμι. Οι ορμητικοί χείμαρροι που κατέβαιναν από τα βουνά της περιοχής, που έχουν καεί πάνω από δέκα φορές από το 1975 μέχρι σήμερα, παρέσυραν στο πέρασμά τους μάντρες, κτίσματα, έσπερναν τον πανικό στους κατοίκους που προσπαθούσαν με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν να διαφυλάξουν τις περιουσίες τους, αλλά και την ίδια τους τη ζωή. Και όταν τα ορμητικά νερά έφτασαν στην παραλία, μην έχοντας διέξοδο να φτάσουν στη θάλασσα άρχισαν να γυρίζουν πίσω προς την πόλη, φτάνοντας σε ακτίνα 1,5 χιλιομέτρου από την παραλία, ενώ το νερό υπερχείλιζε από την παραλιακή λεωφόρο Σουνίου, η οποία ήταν απροσπέλαστη για αρκετές ώρες.

Μελέτες και... υποσχέσεις

Μηχανήματα και εμπορεύματα εκατομμυρίων στις λάσπες είναι ό,τι άφησαν στο πέρασμά τους οι ορμητικοί χείμαρροι
Μηχανήματα και εμπορεύματα εκατομμυρίων στις λάσπες είναι ό,τι άφησαν στο πέρασμά τους οι ορμητικοί χείμαρροι
«Τα καμένα βουνά, η άναρχη οικοπεδοποίηση, τα έργα που έγιναν στις αλυκές που βρίσκονταν δίπλα στη θάλασσα και ο υπερυψωμένος δρόμος που φτιάχτηκε το 1975 χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη, ώστε να επιτρέπεται η διέλευση των νερών φταίνε που πνιγήκαμε», εξήγησε στο κλιμάκιο του ΚΚΕ ο τοπογράφος μηχανικός Θόδωρος Δαλάκογλου, κάτοικος της περιοχής. «Στον κάμπο της Αναβύσσου υπήρχε αρχαίο ποτάμι το οποίο μπαζώθηκε και χτίστηκε. Ο υπερυψωμένος δρόμος εμποδίζει τα νερά που πρέπει να περάσουν από δυο τάφρους, οι οποίες δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση για τον όγκο του νερού», θα πει στη συνέχεια.

«Από το 1996 με πρωτοβουλία της κοινότητας έχει συνταχθεί μελέτη για την απορροή των υδάτων που θα λύσει το πρόβλημα. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε απευθυνθεί επανειλημμένα στη νομαρχία και στο ΥΠΕΧΩΔΕ και το μόνο που ακούμε είναι υποσχέσεις που ποτέ δεν υλοποιούνται», τόνισε στο κλιμάκιο του ΚΚΕ ο Σάββας Ακούσογλου κοινοτικός σύμβουλος Αναβύσσου. Η κοινότητα ζητεί άμεσα να δημιουργηθούν δυο επιπλέον λεκάνες απορροής των υδάτων στην παραλιακή λεωφόρο και επέκταση των ήδη υπαρχόντων ρεμάτων, αλλά και την άμεση αποζημίωση των κατοίκων που έχουν πληγεί.

«Δεν είναι κράτος αυτό»

«Καταστραφήκαμε ολοκληρωτικά. Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη. Τα νερά έφτασαν τα δυο μέτρα», λέει αγανακτισμένος ο Γιώργος Γεωργίου επαγγελματίας της περιοχής. Μηχανήματα και εμπορεύματα εκατομμυρίων πνιγμένα στη λάσπη είναι ό,τι απέμεινε από τη βιοτεχνία λευκών ειδών που έχτισε με κόπους χρόνων. «Δεν είναι κράτος αυτό. Πληρώνουμε τόσα χρόνια και τώρα ούτε αποζημίωση δε θα πάρουμε», λέει στη συνέχεια. Μια αγανάκτηση που γινόταν έκδηλη σε κάθε βήμα του χτεσινού οδοιπορικού του κλιμακίου του ΚΚΕ.

Την εγκληματική αδράνεια της νομαρχίας και του ΥΠΕΧΩΔΕ κατήγγειλε ο κοινοτικός σύμβουλος Σ. Ακούσογλου
Την εγκληματική αδράνεια της νομαρχίας και του ΥΠΕΧΩΔΕ κατήγγειλε ο κοινοτικός σύμβουλος Σ. Ακούσογλου
«Η νομαρχία και το ΥΠΕΧΩΔΕ έχουν σημαντικότατες ευθύνες για την καταστροφή», υπογράμμισε στους κατοίκους ο Γ. Βασίλαρος και τόνισε ότι η ΝΑΣ θα θέσει έκτακτα το ζήτημα στο Νομαρχικό Συμβούλιο που θα γίνει την Πέμπτη. Τέλος, κάλεσε τους κατοίκους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να διεκδικήσουν την άμεση αποζημίωσή τους, αλλά και την άμεση έναρξη των εργασιών κατασκευής των αντιπλημμυρικών έργων στην περιοχή.


Νατάσα ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Φόρεσαν μαγικά γυαλιά...

  Μια... άλλη Αθήνα «είδαν» χτες από ελικόπτερο ο Κ. Λαλιώτης και   η Γ. Αγγελοπούλου  

Φορώντας μαγικά γυαλιά και «πετώντας στα σύννεφα», ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και η πρόεδρος της «Αθήνα 2004» Γ. Αγγελοπούλου, είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν χτες, από αέρος, μια... άλλη Αθήνα. Πετώντας με ελικόπτερο, που νοίκιασε η «Αθήνα 2004», «είδαν» έργα που ακόμη βρίσκονται στις μελέτες, αλλά και «παρεμβάσεις» που... αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στο Λεκανοπέδιο.

Εκτός από το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, που βέβαια υποβαθμίζει ολόκληρη την περιοχή των Μεσογείων, την Αττική Οδό που πριμοδοτεί τη χρήση των αυτοκινήτων και δόθηκε για εκμετάλλευση μέσω των διοδίων στους εργολάβους, την περιφερειακή του Υμηττού, που καταστρέφει μεγάλες εκτάσεις πράσινου από τις λίγες που έχουν απομείνει στην Αττική, αλλά και την κάλυψη του Κηφισού που έχει αρχίσει εδώ και δεκαετίες, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και η πρόεδρος της «Αθήνας 2004», επιστρατεύοντας υποκριτικά χαρίσματα, δήλωσαν πως «είδαν» το τραμ, τον προαστιακό σιδηρόδρομο, τις επεκτάσεις του Μετρό, και μια ακόμα σειρά έργων που βρίσκονται στη διαδικασία των μελετών..!

«Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από αέρος τις παρεμβάσεις στο Λεκανοπέδιο Αττικής για τις οποίες είναι υπεύθυνο το ΥΠΕΧΩΔΕ», είπε η Γ. Αγγελοπούλου. «Οφείλω να πω ότι είμαι εντυπωσιασμένη, επειδή είδα σαν σύνολο όλες αυτές τις παρεμβάσεις από αέρος. Πρόκειται για έργα είτε είναι οδικά, είτε είναι έργα που έχουν σχέση με το μετρό ή με τον προαστιακό σιδηρόδρομο, το αεροδρόμιο ή την περιφερειακή του Υμηττού, αλλά και πολλές άλλες παρεμβάσεις που ουσιαστικά αναβαθμίζουν το επίπεδο της ζωής στο λεκανοπέδιο της Αττικής».

Με τη σειρά του ο Κ. Λαλιώτης, εκτός από το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, τα τμήματα της Αττικής Οδού και την περιφερειακή Υμηττού, χαρακτήρισε ως «σημεία αναφοράς» των όσων «είδαν» τις επεκτάσεις του μετρό, τις «διαδρομές» του προαστιακού και του τραμ και τον Ολυμπιακό Δακτύλιο.

Αυτό που βέβαια «δεν είδαν» είναι ότι ο σχεδιασμός όλων αυτών των παρεμβάσεων, εξυπηρετεί τη «Βηρυτοποίηση» της Αθήνας, με τη δημιουργία κοσμοπολιτικών περιοχών κυρίως στα βόρεια και ανατολικά, με τα υποβαθμισμένα δυτικά να εγκαταλείπονται πλήρως.

Ακόμη, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ «δεν είδε» τις περιοχές που πνίγηκαν από την τελευταία καταιγίδα, καθώς και τα πολλά προκατασκευασμένα σπίτια στα οποία κατοικούν ακόμα οι χιλιάδες σεισμόπληκτοι της Αττικής. Γι' αυτό ενοχλήθηκε ιδιαίτερα όταν ρωτήθηκε σχετικά και απάντησε με θράσος: «Από ψηλά φαίνονται όλα, ακόμη και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον από τη χωρίς σχέδιο και υποδομή ανάπτυξη της Αθήνας, η οποία θυμίζει ανοχύρωτη περιοχή».

ΣΕΙΣΜΟΠΑΘΕΙΣ ΜΕΝΙΔΙΟΥ
Ο «βρεγμένος» τη βροχή δεν τη φοβάται...

Λασπόνερα παντού. Πριν δύο μέρες - λένε οι κάτοικοι -δεν μπορούσες να περάσεις. Τώρα περνάς και αντικρίζεις την οργή τους
Λασπόνερα παντού. Πριν δύο μέρες - λένε οι κάτοικοι -δεν μπορούσες να περάσεις. Τώρα περνάς και αντικρίζεις την οργή τους
Δυο μέρες μετά τη νεροποντή της Κυριακής και οι λάσπες στον καταυλισμό του «Καποτά» στο Μενίδι δε λένε να υποχωρήσουν. Μόνο που το ποτάμι λάσπης που κατέβηκε μέσα σε ελάχιστα λεπτά, παρασέρνοντας ό,τι έβρισκε στο διάβα του, δεν μπόρεσε ούτε να τρομάξει, ούτε να δυσανασχετήσει τους κατοίκους του συγκεκριμένου καταυλισμού. Κι αυτό γιατί ήδη ο προηγούμενος χειμώνας είχε δείξει τη σκληρότητά του - «συνηθισμένοι είμαστε οι άνθρωποι και στις βροχές και στα κρύα» - είχε αποδείξει, όμως, και τη μοναξιά τους - «μας πέταξαν σε ένα λυόμενο και μας άφησαν στην κακή μας τύχη». Ετσι οι κουβέντες τους γίνονται ένα ανελέητο «κατηγορώ», ένα παράπονο που δεν έχει στόχο να συγκινήσει, αλλά να εκτονώσει - έστω και στο ελάχιστο - την οργή που προκαλεί η εγκατάλειψή τους.

Ουσιαστικά προβλήματα απ' τον «κατακλυσμό» της Κυριακής αντιμετώπισαν μόνο τα λυόμενα που έχουν επίπεδη στέγη. Συσσωρεύτηκαν τα νερά εκεί, έσταξαν ή μπήκαν... φουριόζικα μέσα στα «σπίτια», καταστρέφοντας έτσι τα ελάχιστα πράγματα που είχαν περισώσει οι άνθρωποι απ' τον καταστροφικό σεισμό. Δύο μέρες τώρα οι γυναίκες απλώνουν στον ήλιο τη βρεγμένη οικοσκευή τους, διώχνουν τα νερά απ' τις αυλές και τους δρόμους, αλλά απ' τις κουβέντες και τα πρόσωπά τους φαίνεται πως το κακό δεν... εξορκίζεται. Γιατί δεν είναι μόνο τα φυσικά φαινόμενα που βασανίζουν τις ήδη ταλαιπωρημένες ψυχές. Είναι προπάντων η φτώχεια και η ανεργία.

Η Χρυσούλα γυρνά και ξαναγυρνά τα στρώματα, να στεγνώσουν. Να περισώσει το ελάχιστο που της απέμεινε. «Ζωή κόλαση. Σκούπιζα όλο το βράδυ και καταριόμουν», λέει η μάνα τεσσάρων μικρών παιδιών
Η Χρυσούλα γυρνά και ξαναγυρνά τα στρώματα, να στεγνώσουν. Να περισώσει το ελάχιστο που της απέμεινε. «Ζωή κόλαση. Σκούπιζα όλο το βράδυ και καταριόμουν», λέει η μάνα τεσσάρων μικρών παιδιών
Η ΧρυσούλαΜπρίζιντερ ζει με τον άντρα της και τα τέσσερα μικρά παιδιά της σ' ένα λυόμενο 25 τ.μ. Δυο κρεβάτια, τέσσερα στρώματα, ένα ψυγείο και λίγα ακόμα μικροαντικείμενα είναι όλη τους η περιουσία. Χτες η Χρυσούλα άπλωνε στην αυλή τα στρώματα να στεγνώσουν. «Δεν ξέρω, όλοι για κοινωνική ευημερία μιλούν, εμείς με δέκα μεροκάματα το μήνα στην οικοδομή - κι αυτά αν τα βρει ο άντρας μου - ζούμε. Ξεχασμένοι, απελπισμένοι, αηδιασμένοι. Οση ώρα έβρεχε, εγώ σκούπιζα να διώξω τα λασπόνερα μη μας πνίξουν. Σκούπιζα και καταριόμουν», θα πει...

Για τον Διονύση και την Μαρία Μάργαρη - συνταξιούχοι και οι δύο - η βροχή και τα αποτελέσματά της είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. «Περάσαμε κι άλλον χειμώνα και ξέρουμε. Το καλοκαίρι δεν μπορείς να σταθείς απ' τη ζέστη, το χειμώνα δεν μπορείς να σταθείς απ' το κρύο. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν υπάρχει προοπτική να φύγουμε από δω. Αλλά ακόμα κι αν φύγουμε, κανείς μας δεν ξέρει πού θα πάει και τι θα κάνει», λέει ο 66χρονος άνδρας. Δύο γιους έχει το ζευγάρι, άνεργοι και οι δύο. Η σύνταξη ίσα - ίσα φτάνει για τις βασικές ανάγκες τους. Κι ένα μικροκομπόδεμα που είχαν το έριξαν στο λυόμενό τους κι έφτιαξαν ένα δεύτερο δωμάτιο γιατί «σ' ένα δωμάτιο -σπίτι δε ζουν τέσσερις άνθρωποι». Το πιο βασικό, όμως, για την κυρα - Μαρία είναι πως η ζωή στον συγκεκριμένο καταυλισμό «θυμίζει στρατόπεδο συγκέντρωσης, νιώθουμε περιφραγμένοι, εγκλωβισμένοι, αδύναμοι. Ολα στη ζωή μας άλλαξαν απ' τη μια μέρα στην άλλη».

Απ' το μικρό κομπόδεμά τους έφτιαξαν αυτό το δωμάτιο. «Ο,τι κι αν φτιάξεις, η ζωή σ' αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν υποφέρεται», λέει το ζεύγος Μάργαρη
Απ' το μικρό κομπόδεμά τους έφτιαξαν αυτό το δωμάτιο. «Ο,τι κι αν φτιάξεις, η ζωή σ' αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν υποφέρεται», λέει το ζεύγος Μάργαρη
Κι όμως η μάχη απ' τους περισσότερους δίνεται με αξιοπρέπεια. Ενδεικτική περίπτωση η κυρία Μαρία που ζήτησε να μη γραφτεί το επίθετό της. Η σύνταξή της στις 120.000 δραχμές, ο άνδρας της καρκινοπαθής και ανήμπορος μέσα στο λυόμενο και η κόρη της Γεωργία μόνη, με τρία μικρά παιδιά στην πλάτη της. «Πώς να ζήσουμε με αυτά τα χρήματα; Πώς να νοικιάσουμε σπίτι για να γλιτώσουμε απ' τις λασπουριές; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα έγινε η ζωή μας», λέει χαρακτηριστικά. Κι όμως και αυτή η οικογένεια έβαλε απ' το υστέρημά της χρήματα για να φτιάξει ένα πρόχειρο υπόστεγο με ελενίτ ανάμεσα στα δύο λυόμενα. «Τουλάχιστον να γλιτώσουμε και να μην μπουν νερά στο σπίτι. Τρία παιδιά, μωρά. Δε θα αντέξουμε κι άλλη νίλα», λέει.

Απ' όπου κι αν περάσεις τα ίδια θα σου πουν. Οι άνθρωποι προσπαθούν απ' το τίποτα που τους περισσεύει να φτιάξουν το λυόμενό τους, να θυμίσει λίγο σπίτι. Η βροχή της Κυριακής ήταν απλώς μια ακόμα δύσκολη νύχτα. Ολοι ξέρουν πως θα 'ρθουν κι άλλες. Οπως επίσης όλοι ξέρουν και γνωρίζουν πως ό,τι και να 'ρθει, η κυβέρνηση τους έχει ξεχάσει...


Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ

Πάντως, τα αίτια ερευνώνται...

Δύο προκαταρκτικές έρευνες διενεργούνται με εντολή της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών για τις καταστροφικές πλημμύρες της περασμένης Κυριακής. Ομως, όπως γίνεται μέχρι τώρα, κανένας υπεύθυνος δεν πρόκειται να καθίσει στο σκαμνί.

Η μία έρευνα έχει ως αντικείμενο τις πλημμύρες, που έπληξαν για άλλη μια φορά τη δυτική και ανατολική Αττική. Σύμφωνα με την εισαγγελική παραγγελία, θα διερευνηθούν οι ευθύνες αρμόδιων φορέων (ΕΥΔΑΠ, ΟΤΑ) ως προς την αδυναμία απορροής των ομβρίων υδάτων και, συγκεκριμένα, θα ερευνηθεί αν τα φρεάτια των ομβρίων υδάτων καθαρίστηκαν πρόσφατα. Επίσης, θα ερευνηθούν τυχόν ευθύνες της ΔΕΗ για τις παρατεταμένες διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, που παρατηρήθηκαν σε αρκετές περιοχές του Λεκανοπεδίου λόγω της βροχής.

Η άλλη έρευνα αφορά τον άδικο χαμό της 51χρονης Μαγδαληνής Πολίτη από πτώση βράχου πάνω στο αυτοκίνητο που επέβαινε, στο 49ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών - Κορίνθου, στο ύψος της Κακιάς Σκάλας. Ο βράχος ξεκόλλησε από σημείο του εργοταξίου, που υπάρχει εκεί για τη διάνοιξη νέας σήραγγας. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών ζητά να διερευνηθούν οι συνθήκες του δυστυχήματος, δηλαδή, πώς αποκολλήθηκε ο βράχος από το βουνό, αν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας από την εργολήπτρια εταιρία και αν είχε τοποθετηθεί σήμα ασφαλείας στο σημείο εκείνο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ