Με απειλές του Γκαίμπελ μπήκε το 1928. "Εάν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια, ώστε να μας παρέχει τη βουλευτική ασυλία, το πρόβλημα είναι δικό της και όχι δικό μας. Σε μας είναι θεμιτό κάθε μέσο, προκειμένου να ανατρέψουμε τη σημερινή κατάσταση", προκαλούσε το πρωτοπαλίκαρο του Χίτλερ. Στις ΗΠΑ πωλείται στις 3 Ιουλίου έναντι 75 δολαρίων η πρώτη συσκευή τηλεόρασης. Στις 31 Αυγούστου στο θέατρο "Σιφμπάουερνταμ" ανεβαίνει το έργο του Μπέρτολ Μπρεχτ "Οπερα της δεκάρας", σε μουσική Κουρτ Βάιλ.

Στο Αμστερνταμ στις 28 Ιουλίου έγινε η επίσημη τελετή έναρξης των 8ων Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Ολλανδοί είχαν προσπαθήσει να πάρουν τις Ολυμπιάδες του 1916, 1920 και 1924 κι αυτός ήταν κι ο λόγος που στη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1928, δεν είχαν αντίπαλο.

Για πρώτη φορά πήραν μέρος οι γυναίκες στα αθλήματα του στίβου, της κολύμβησης και της γυμναστικής.

Για πρώτη φορά άναψε η φλόγα, στο τσιμεντένιο Ολυμπιακό στάδιο του Αμστερνταμ.

Για πρώτη φορά απελευθερώθηκαν στον αέρα πολλά περιστέρια, το σύμβολο της ειρήνης, μια συνήθεια που έλκει την καταγωγή της από τις αρχαίες Ολυμπιάδες.

Για πρώτη φορά κατασκευάστηκε στο στάδιο ένας μεγάλος πίνακας αναγραφής των αποτελεσμάτων.

Για πρώτη φορά η ελληνική σημαία παρέλασε πρώτη στην τελετή έναρξης, ως αναγνώριση του ρόλου που έπαιξε η χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Για πρώτη φορά η "Κόκα Κόλα" γίνεται επίσημος σπόνσορας Ολυμπιακών Αγώνων. Η εμπορευματοποίηση κάνει τα πρώτα βήματά της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Για πρώτη φορά τέλος, στους Αγώνες παίρνουν μέρος αθλητές από τη Μάλτα και τον Παναμά.

Οι αγώνες άρχισαν με ένα πρωτοφανές επεισόδιο. Οι Γάλλοι την παραμονή της τελετής έναρξης θέλησαν να πάρουν μια πρώτη γεύση από το στάδιο. Μια ομάδα αθλητών με επικεφαλής τον γγ της ομοσπονδίας Π. Μέρικαμπ έφτασαν στο στάδιο, αλλά ο φύλακας, τους απαγόρευσε την είσοδο. Βλέποντας ότι πριν από αυτούς είχαν περάσει στο στάδιο οι Γερμανοί που μετά από 16 χρόνια επανήλθαν στους αγώνες, ο Π. Μέρικαμπ έσπρωξε το φύλακα και προσπάθησε να περάσει. Ο τελευταίος τον χτύπησε στο πρόσωπο. Ακολούθησε γενική σύρραξη και οι Γάλλοι εκδιώχθηκαν. Αργότερα δόθηκαν εξηγήσεις, αλλά το επεισόδιο είχε συνέχεια. Την επομένη οι Ολλανδοί δεν επέτρεψαν στο πούλμαν που μετέφερε τους Γάλλους να περάσει στο χώρο του γηπέδου, επειδή δεν είχε την ειδική κάρτα. Οι αθλητές κατέβηκαν από το πούλμαν και κατευθύνθηκαν με τα πόδια στο στάδιο. Στην είσοδο, ο ίδιος φύλακας που μια μέρα νωρίτερα είχε δημιουργήσει επεισόδιο, τους απαγόρευσε την είσοδο. Πιστεύοντας ότι πρόκειται για προβοκάτσια, οι Γάλλοι επιβιβάστηκαν στο πούλμαν κι έφυγαν χωρίς νασυμμετάσχουν στην παρέλαση. Χρειάστηκε η παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών για να πάρουν μέρος στους αγώνες.

Οπως και στην προηγούμενη Ολυμπιάδα οι Φινλανδοί αθλητές μπόρεσαν να συναγωνιστούν στα ίσια τους Αμερικανούς, κατακτώντας 5 χρυσά, 5 ασημένια και 4 χάλκινα μετάλλια, κερδίζοντας όλες τις αποστάσεις από τα 1.500 μέχρι τα 10.000 μέτρα. Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε ο Καναδός σπρίντερ Π. Ουίλιαμς που κέρδισε τα 100 και 200 μέτρα, αφήνοντας πίσω του και στις δύο κούρσες Βρετανούς δρομείς και τους Αμερικανούς για πρώτη φορά εκτός βάθρου. Ο Βρετανός Ντάγκλας Λόου κέρδισε και πάλι τα 800μ. και μάλιστα με ολυμπιακό ρεκόρ (51 8). Αργότερα έγραψε τους 5 χρυσούς κανόνες που πρέπει να τηρεί ο αθλητής αν θέλει να νικήσει και οι οποίοι είναι:

1. Τρέξε στην πρώτη διαδρομή.

2. Μην προσπερνάς ποτέ στη στροφή.

3. Κρατήσου κοντά στον πρωτοπόρο.

4. Ποτέ μην κοιτάς τριγύρω σου.

5. Αρχίζοντας το βιράζ, μη μειώνεις το ρυθμό σου μέχρι να τερματίσεις.Η μεγαλύτερη επίδοση στους αγώνες ήταν τα 4.20 που πήδησε ο Αμερικανός Σ. Καρ στο επί κοντώ, αφήνοντας στην 5η θέση τον κάτοχο του παγκόσμιου ρεκόρ Λι Μπαρνς.

Οι γυναίκες αγωνίστηκαν στα 100 και 800μ. στη σκυταλοδρομία 4Χ100, στο ύψος και τη δισκοβολία. Τα 800 μέτρα αποδείχτηκαν κοπιαστικά για τα κορίτσια, πολλά εκ των οποίων σταμάτησαν στη διαδρομή. Στην ελεύθερη πάλη, ή ελευθερο - αμερικάνικη όπως ονομαζόταν, οι αθλητές της Φινλανδίας και της Σουηδίας επικράτησαν των Αμερικανών. Ιταλοί και Γάλλοι ήταν ασυναγώνιστοι στην ξιφομαχία.

Στο ποδόσφαιρο δήλωσαν συμμετοχή 17 ομάδες. Ο τελικός ήταν Νοτιοαμερικάνικος. Η Ουρουγουάη που είχε εντυπωσιάσει και 4 χρόνια νωρίτερα στο Παρίσι, νίκησε σε δεύτερο αγώνα την Αργεντινή με 2 - 1 και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Το πρώτο παιχνίδι βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες 1 - 1. Στον μικρό τελικό η Ιταλία συνέτριψε την Αίγυπτο με 11 - 3. Δύο χρόνια αργότερα η Ουρουγουάη κατέκτησε στο Μοντεβιδέο τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας.

Στους Αγώνες του Αμστερνταμ συμμετείχαν 3.014 αθλητές (εκ των οποίων 290 γυναίκες) από 46 χώρες. Οι Αμερικανοί βρέθηκαν στην πρώτη θέση με 22 χρυσά, 18 ασημένια και 16 χάλκινα μετάλλια, σε 9 από τα 20 αθλήματα του προγράμματος.

Ο δόκτωρ Φέρεντς Μέζε από την Ουγγαρία, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη λογοτεχνία, για το έργο του "Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων".

Στις 28 Μάη 1925, στη Σύνοδο της ΔΟΕ στην Πράγα, ο Πιερ Ντε Κουμπερτέν υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου και μέλους της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Ο αναβιωτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελούσε μειοψηφία μεταξύ των μελών της ΔΟΕ, σε θέματα, όπως η συμμετοχή των γυναικών στους Αγώνες, η καθιέρωση των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ η συνεχώς αυξανόμενη απήχηση του αθλητισμού, ως αυτοτελής δραστηριότητα αποσυνδεμένη από την εκπαιδευτική διαδικασία, τον ενοχλούσε αφάνταστα.

Την προεδρία διεκδίκησε, ουσιαστικά, μόνο ο Βέλγος Ανρί Ντε Μπαλέ Λατούρ. Στην πρώτη ψηφοφορία πήρε 17 ψήφους. Εντεκα μέλη της ΔΟΕ, που είχαν ψηφίσει δι' αλληλογραφίας, προτίμησαν τον Κουμπερτέν, του οποίου την παραίτηση δε γνώριζαν. Ο Ελβετός Ντε Μπλονέ, που είχε εκτελέσει χρέη προέδρου στη διάρκεια του πολέμου, συγκέντρωσε 6 ψήφους. Στη δεύτερη ψηφοφορία, ο Ανρί Μπαλέ Λατούρ πήρε τις 19 από τις 27 ψήφους των παρευρισκομένων μελών.

Γεννημένος στις 16 Μάρτη 1876, γιος του κόμητα Φερντινάντ, πρώην διοικητή της Επαρχίας της Αμβέρσας και της κόμισσας Καρολίν, ο Μπαλέ Λατούρ μεγάλωσε μαζί με τον μετέπειτα βασιλιά του Βελγίου Αλβέρτο τον Α. Μετά τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Λουβέν, έκανε μακρινά ταξίδια για λογαριασμό της βελγικής κυβέρνησης και αργότερα της ΔΟΕ. Ικανός ιππέας, σε μικρή ηλικία εκλέχτηκε πρόεδρος του Ιππικού Ομίλου της χώρας του. Το 1903 έγινε μέλος της ΔΟΕ και τρία χρόνια αργότερα ιδρύει την Ολυμπιακή Επιτροπή του Βελγίου.

Ο Μπαλέ Λατούρ δεν ήταν ούτε παιδαγωγός, ούτε φιλόσοφος, σε αντίθεση με τον Κουμπερτέν. Οπως γράφει ο Γερμανός δόκτορας Καρλ Λενάρτζ στην εργασία του "Η εξέλιξη του ολυμπισμού από το 1925 έως το 1952", "ενώ ο Κουμπερτέν είχε μια ευρύτερη ενόραση των πραγμάτων και αναζητούσε πρωτοποριακές λύσεις προς διάφορες κατευθύνσεις, ο Μπαλέ Λατούρ ασχολούνταν κυρίως με την προάσπιση των κανονισμών. Ενώ ο βαρόνος αλληλογραφούσε με τους υποστηρικτές του εργατικού αθλητισμού και έδειχνε ζωηρό ενδιαφέρον, χωρίς οποιαδήποτε ιδεολογική επιφύλαξη για τον αθλητισμό στην ΕΣΣΔ, ο διάδοχός του στην προεδρία της ΔΟΕ απέρριπτε, χωρίς συζήτηση, οτιδήποτε θύμιζε μπολσεβικισμό".

Το 1933, ο Μπαλέ Λατούρ επανεκλέχτηκε στην προεδρία της ΔΟΕ για μια δεύτερη οχταετία, την οποία συνδύασε με την ανάθεση της θερινής και χειμερινής Ολυμπιάδας του 1936 στη φασιστική Γερμανία και τη θερινή του 1940 στη φασιστική Ιαπωνία. Φιλικά προσκείμενος στα χιτλερικά ιδεώδη, αρνήθηκε να μεταφέρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στη Βαρκελώνη, όπως ζητούσε η "Διεθνής Επιτροπή για τη διασφάλιση του Ολυμπιακού Πνεύματος". Ο Μπαλέ Λατούρ αρνήθηκε να συμβαδίσει με το πνεύμα της εποχής. Επιπλέον διέγραψε από μέλος της ΔΟΕ τον Αμερικανό Ερνστ Λι Τζανκ που πρωτοστατούσε στη χώρα του για τη μεταφορά των Αγώνων στη Βαρκελώνη και στη θέση του τοποθέτησε τον Ε. Μπράντετζ, που ήταν υπέρμαχος της Ολυμπιάδας του Βερολίνου. Ο τελευταίος, το 1952, διαδέχτηκε τον Σουηδό Ζ. Εντστρεμ στην προεδρία της ΔΟΕ. Ανάλογη αντιμετώπιση με τον Ερνστ Λι Τζανκ, είχε και ο κατά το ήμισυ Εβραίος Τεοντόρ Λιουάντλ, ο οποίος υποχρεώθηκε από τον Χίτλερ σε παραίτηση, προκειμένου να εκπροσωπηθεί η ΔΟΕ στη Γερμανία με τον Βάλτερ Ραϊχενάου. Κατά ειρωνεία της τύχης, ο Ραϊχενάου ήταν διοικητής της 6ης Στρατιάς που το Μάη του 1940 κατέλαβε το Βέλγιο. Ο Μπαλέ Λατούρ, βλέποντας ότι η πατρίδα του έπεσε θύμα της φασιστικής πολιτικής, έχασε τα λογικά του. Οταν μάλιστα έμαθε ότι ο γιος του κατατάχτηκε στον ελεύθερο βελγικό στρατό, έφυγε για τις ΗΠΑ. Πέθανε στις 6 Γενάρη 1942 από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 65 χρόνων. Στην κηδεία του, που έγινε στις Βρυξέλλες, παρευρέθηκαν τρία μέλη της ΔΟΕ. Και οι τρεις ανήκαν στη γερμανική σφαίρα επιρροής.

Επί δέκα χρόνια διακρινόταν στις πισίνες των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Στη συλλογή του μετράει πέντε χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Δύο φορές αναδείχτηκε Ολυμπιονίκης στα 100 μέτρα ελεύθερο. Στην ίδια απόσταση έγινε ο πρώτος κολυμβητής στον κόσμο, που έσπασε το φράγμα του ενός λεπτού, κατεβάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ το 1924 στα 57,4 δευτερόλεπτα.

Ο λόγος για τον Τζόνι Βαϊσμίλερ. Στην Ολυμπιάδα του Παρισιού το 1924 κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια. Στα 100 και 400μ. ελεύθερο και στη σκυταλοδρομία 4χ200μ. Τέσσερα χρόνια αργότερα διατήρησε τον τίτλο του στα 100μ. και στα 4χ200μ, αλλά δε συμμετείχε στην κούρσα των 400μ.

Το Δεκέμβρη του 1924 ο παραγωγός Ιρβινγκ Τάλμπεργκ τον επέλεξε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία "Ο Ταρζάν". Ο Βαϊσμίλερ πέρασε γρήγορα στο πάνθεον της Εβδομης Τέχνης και έγινε ο αγαπημένος φίλος των πιτσιρικάδων. Στη διάρκεια 16 χρόνων γύρισε 11 ταινίες.

Σε ηλικία 11 χρόνων ο Ταρζάν, όπως έμεινε στην ιστορία, δεν είχε καμία σχέση με το κολύμπι. Ηταν ένα αδύναμο και ασθενικό παιδί. Σε κάποια από τις επισκέψεις του στο γιατρό, ο τελευταίος τον κτύπησε στην πλάτη και του είπε:

- Νεαρέ, αν θέλεις όλα να πάνε κατ' ευχήν, πρέπει να ασχοληθείς με τον αθλητισμό και κατά προτίμηση με την κολύμβηση.

- Σας ευχαριστώ. Η κολύμβηση είναι το αγαπημένο μου άθλημα, απάντησε ο Τζόνι, που ντράπηκε να αποκαλύψει την αδυναμία του.

Εκτοτε άρχισε σε ημερήσια βάση να επισκέπτεται ένα μικρό ποταμό στα δυτικά του Σικάγου. Μετά από μερικούς μήνες, μπορούσε στα ίσια να συναγωνιστεί τους άλλους πιτσιρικάδες της περιοχής του. Στη συνέχεια πήγε στην πισίνα, όπου σε μερικά χρόνια απέκτησε ένα εκπληκτικό σε ομορφιά και μυϊκή δύναμη σώμα. Εκεί πρωτογνώρισε τον αρχιπροπονητή της ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ Ουίλιαμ Μπαχράχ. Ο τελευταίος εντυπωσιάστηκε από τα σωματικά προσόντα του Βαϊσμίλερ και άρχισε μαζί του δουλιά. Πολύ αργότερα, όταν ήταν ήδη Ολυμπιονίκης, ο Βαϊσμίλερ έγραψε: "Ο Μπαχράχ μού είπε ότι πρέπει να ενδιαφέρομαι για το στιλ κολύμβησης και όχι για την ταχύτητα". Επί ένα χρόνο κολυμπούσε μόνος του στην πισίνα. Ο Μπαχράχ δεν ήθελε να τον παρουσιάσει σε κανέναν. Καθημερινά επί μία ώρα κολυμπούσε κρατώντας στα χέρια του μια σανίδα, δουλεύοντας μόνο με τα πόδια. Ηθελε να αντιγράψει τον εντυπωσιακό τρόπο δουλιάς των ποδιών του Ολυμπιονίκη Ντ. Καχανάμοκ από τη Χαβάη. Στη συνέχεια έβαζε τα πόδια του σε ένα λαστιχένιο σωλήνα και την επόμενη ώρα τελειοποιούσε τη δουλιά του στα χέρια και το κορμί.

Ο Τζόνι Βαϊσμίλερ γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου 1904 στη Ρουμανία. Σε ηλικία 8 χρόνων μετανάστευσε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ. Εισήγαγε στην παγκόσμια κολύμβηση μια διαφορετική τεχνική. Απέδειξε ότι ένα πολύ καλό πρόγραμμα προετοιμασίας είναι το παν στον σύγχρονο αθλητισμό. Επιπλέον χάρισε στους νέους τον Ταρζάν, τον ήρωα της ζούγκλας, που μέχρι και σήμερα μένει ανεπανάληπτος.

Το 1928 ξεκίνησε για τον ελληνικό στίβο με την πρόσληψη του Γερμανού Χανς Γκέλντελ στη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή. Καθηγητής στην ανώτατη σχολή αθλητισμού του Βερολίνου, "27 χρόνων, ψηλός, ξανθός, συμπαθής, με αθλητικοτάτη διάπλαση, ικανός να εκτελεί υποδειγματικά όλα τα είδη των αγωνισμάτων", σύμφωνα με τον Παύλο Μανιτάκη.

Η πρόσληψη ξένου προπονητή δεν ενθουσίασε τους Ελληνες γυμναστές οι οποίοι ξεκίνησαν εκστρατεία εναντίον του. Εκάμφθησαν όμως αργότερα, καθώς όπως συνεχίζει ο Π. Μανιτάκης "αναγκάστηκαν ενδομύχως να παραδεχθούν ότι άλλο η απλή και αφελής γυμναστική που είχαν διδαχθεί στο Διδασκαλείο τους, καρυκευμένη μάλιστα με συνεχείς χυδαίες βρισιές και άλλο η συγχρονισμένη αθλητική προπόνηση που είχε αναχθεί σε αληθινή επιστήμη".

Η δουλιά του Γερμανού έφερε κάποια γρήγορα αποτελέσματα. Στα Παναθήναια τον Μάρτη δημιουργήθηκαν 7 νέες πανελλήνιες επιδόσεις και άλλες τόσες ένα μήνα αργότερα στη διάρκεια του πανελληνίου πρωταθλήματος. Στις 23 και 24 Ιουνίου έγιναν στο Στάδιο προκριματικοί αγώνες για την Ολυμπιάδα του Αμστερνταμ. Στη διάρκειά τους δημιουργήθηκαν 4 νέες πανελλήνιες επιδόσεις. Στο ακόντιο από τον Γ. Ζαχαρόπουλο, στο δέκαθλο από τον Στ. Μπεναρδή, στα 110 και 400 εμπόδια από τον Ε. Μοιρόπουλο. Οι τρεις τους κατά πρώτο λόγο και οι Φραγκούδης, Λάμπρου, Αντ. και Ι. Καρυοφύλλης, Σταυρινός, Πετρίδης, Καραμπάτης, Μάγγος, Καραγιάννης, Γεωργακόπουλος κατά δεύτερο, αποτέλεσαν την ομάδα στίβου, που μαζί με 4 παλαιστές, 1 πυγμάχο και 4 ξιφομάχους, αναχώρησαν στις 14 Ιουλίου μέσω Μασσαλίας και Παρισιού για το Αμστερνταμ. Απών από την αποστολή ήταν ο Γκέλντελ που εγκατέλειψε την ελληνική ομάδα καθώς το συμβόλαιό του έληγε τη μέρα αναχώρησης. Εμφανίστηκε όμως στην ολλανδική πόλη με την ομάδα της Γερμανίας. Οι Ελληνες αθλητές κατέλυσαν σε σπίτι 20 δωματίων που ενοικιάστηκε γι' αυτό το λόγο.

Οι επιδόσεις στους αγώνες δεν ήταν ανάλογες των προσδοκιών. Η ανυπαρξία ανώτατης εκπαίδευσης στον αθλητισμό, δεν μπορούσε να καλυφθεί με την ολιγόμηνη δουλιά του Γερμανού προπονητή. "Οι Φραγκούδης, Μοιρόπουλος και Σταυρινός υπήρξαν μέσα στο ολυμπιακό κλίμα και μόνο η ατυχία στις κληρώσεις τούς εμπόδισε να διακριθούν. Στους μεικτούς δρόμους, οι εκπρόσωποί μας έτρεξαν άστοχα και άτεχνα, κατέβαλλον όμως το άπαν των δυνάμεών τους, απόδειξις του οποίου είναι ότι ή εσταμάτησαν τελείως εξαντλημένοι ή ετερμάτισαν λιποθυμήσαντες αμέσως. Οι άλτες και οι ρίπτες μας, έκαναν και αυτοί ό,τι μπόρεσαν καταλαβόντες θέση στο μέσον των συναγωνιστών των. Ο Μπεναρδής τέλος, ο άφθαστος παναθλητής μας, με το θάρρος και τη μαχητικότητά του επεράτωσε το Δέκαθλο, επιτυχών την καλύτερή μας ατομική κατάταξη, ελθών 19ος μεταξύ 39 μετασχόντων, 50 δε δηλωθέντων στο αγώνισμα", γράφει στο βιβλίο του "100 χρόνια νεοελληνικού αθλητισμού" ο Π. Μανιτάκης. Με λίγα λόγια, σκέτη αποτυχία. Κι από δικαιολογίες, άλλο τίποτα. "Με τη βαριά και λιπαρή κουζίνα, που αγνοούσε το ψωμί, αντικαθιστώσα αυτό με τις τηγανητές σε μαργαρίνη πατάτες και το άθλιο κλίμα της Ολλανδίας, το αιώνιο ψυχρό, υγρό και ομιχλώδες, με τους 15 - 17 μάξιμουμ βαθμούς του, θερμοκρασία, άντε Ρωμιέ κακομαθημένε να αγωνισθείς!", συμπεραίνει ο Π. Μανιτάκης.

- VIII -

Ω Σπορ, είσαι η Πρόοδος! Διά να σε εξυπηρετήσει καλά, πρέπει ο άνθρωπος να βελτιώσει το σώμα και την ψυχή. Του επιβάλλεις την τήρηση μιας ανώτερης υγιεινής, απαιτείς να αποφεύγει κάθε κατάχρηση. Του μαθαίνεις τους συνετούς κανόνες, που θα δώσουν στην προσπάθειά του το ανώτερο της εντάσεως, χωρίς να διακινδυνεύσει την ισορροπία της υγείας του.

Πιερ Ντε Κουμπερτέν

ο Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Ο Τζόνι Βαϊσμίλερ στο ρόλο του θρυλικού Ταρζάν

Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Αμστερνταμ

Ο Ανρί Ντε Μπαλέ Λατούρ

Η Καναδέζα Εθελ Κάθεργουντ, νικήτρια στο ύψος με 1.59