Αυτές τις μέρες θα περάσουν για έγκριση από τα Νομαρχιακά Συμβούλια οι προϋπολογισμοί του 1997. Ηδη οι Νομαρχιακές Επιτροπές (ΝΕ), τουλάχιστον για την Αθήνα, είναι έτοιμες να εισηγηθούν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο τις προτάσεις τους για να πάρει το όργανο τις τελικές του αποφάσεις.

Χωρίς να θέλουμε να επαναλάβουμε γνωστά πράγματα, θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο και χρήσιμο για το λαό να πληροφορηθεί τι ακριβώς κρύβεται πίσω από την όλη αυτή επιχείρηση σύνταξης των προϋπολογισμών για κάθε Νομαρχία. Και αυτό για να αναδειχτούν ακόμα πιο ξεκάθαρα οι στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής, οι συγκεκριμένες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ο ρόλος, όπως θέλουν να τον διαμορφώσουν, που παίζει σε όλο αυτό το παιχνίδι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (ΝΑ).

Θα αναφερθούμε σε δύο από τις έξι Επιτροπές της Νομαρχίας, που έχουν αρμοδιότητες σε κυρίαρχα, πρωταρχικής σημασίας θέματα στη μεγαλύτερη Νομαρχία της Ελλάδας με 2.450.000 κατοίκους, 45 δήμους και τρεις κοινότητες. Είναι αυτές της Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλησης - Νεολαίαςκαι της Υγείας - Πρόνοιας.

Οι ΝΕ είναι πρώτα απ' όλα πολιτικά συλλογικά όργανα και αντίστοιχη πρέπει να είναι η συμβολή τους στη δράση, στο πρόγραμμα, στους στόχους, στην επεξεργασία κατευθύνσεων και λύσεων για τα προβλήματα που απασχολούν όλους τους κατοίκους και ιδιαίτερα των χαμηλών εισοδημάτων, της νεολαίας, της γυναίκας, του παιδιού, της οικογένειας. Πρωταρχικό τους χρέος είναι η αντιμετώπιση των κοινωνικών εργασιακών ζητημάτων και μάλιστα σήμερα που αυτά παίρνουν την πλέον οξυμένη τους μορφή και κυριαρχούν στους αγώνες του λαού μας, σε τομείς όπως της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας, του πολιτισμού και αθλητισμού και της ανεργίας. Οφείλουν και πρέπει να σκύψουν το κεφάλι σ' αυτά, να βρουν μεθόδους και τρόπους με τους οποίους η Νομαρχία και τα Νομαρχιακά Συμβούλια, με το κύρος τους, στηριγμένοι στο λαό, θα παλέψουν, θα διεκδικήσουν, θα απαιτήσουν λύσεις, βελτιώσεις, ακόμα και ανατροπές στις ήδη χαραγμένες επιλογές, πάντα για το συμφέρον των εργαζομένων, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, των αιτημάτων και τη στήριξη των προτάσεων από κοινωνικούς φορείς, συνδικαλιστικά όργανα, επιτροπές. Ο ρόλος τους, φυσικά, αν και κυρίαρχος δε σταματά εκεί. Πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένο πλαίσιο εφαρμογής και υλοποίησης που δεν είναι άλλο από τα χρηματικά κονδύλια που θα απαιτηθούν και από τις πολιτικές πράξεις που χρειάζονται να προχωρήσουν. Ετσι, το Νομαρχιακό Συμβούλιο θα έχει από "πρώτο χέρι" τις ανάγκες για τα σχολεία και την εκπαίδευση, την ποσοτική και ποιοτική βελτίωση στον τομέα της υγείας, την αναβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής, τις πραγματικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις που χρειάζονται να γίνουν στον πολιτισμό, και γενικά τη συμβολή της Νομαρχίας για ό,τι έχει σχέση με την πρόοδο, την κοινωνική προκοπή και τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Τελικά, το ανώτερο αυτό συλλογικό όργανο, δηλαδή το Νομαρχιακό Συμβούλιο, θα πάρει τις αποφάσεις που αρμόζουν και απαιτούν οι καιροί, η εξέλιξη και ο άνθρωπος ο ίδιος ως το ουσιαστικό μέσο ανάπτυξης και κοινωνικής ποιοτικής αναβάθμισης.

Αντί όλων αυτών, η κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία των Οικονομικών, έσπευσαν να στείλουν ακόμα πριν από την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού, εγκυκλίους και οδηγίες για το πώς έπρεπε να συντάξουν οι Νομαρχίες τους δικούς τους προϋπολογισμούς βάσει δύο σαφών κατευθύνσεων. Η πρώτη, ότι θα πρέπει να υπάρξουν μειώσεις στα ποσά για τις λειτουργικές δαπάνες, η δεύτερη, να παραμείνουν στα ίδια επίπεδα του '96 όλες οι υπόλοιπες. Δηλαδή ο φετινός προϋπολογισμός να έμενε ουσιαστικά στους ίδιους αριθμούς.

Μετά την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού απ' τη Βουλή (τον καταψήφισε το ΚΚΕ), ο οποίος ονομάστηκε και από τον ίδιο τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας ως ο σκληρότερος των τελευταίων δεκαετιών, στάλθηκε στις Νομαρχίες οι οποίες όφειλαν να τον εφαρμόσουν ως έχει, χωρίς να επιχειρηθεί φυσικά καμία απολύτως αύξηση στους κωδικούς με τα ποσά που αντιστοιχούσαν στις οποιεσδήποτε ανάγκες, υποχρεώσεις και λειτουργίες των υπηρεσιών, τμημάτων και διευθύνσεων της Νομαρχίας.

Οι ψυχροί αριθμοί του κρατικού προϋπολογισμού οδηγούν αναγκαστικά στην εφαρμογή της αντιλαϊκής, αντιαναπτυξιακής, αντικοινωνικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, δίνοντας το στίγμα μιας αυταρχικής και αντιδημοκρατικής δεοντολογίας. Επιβάλλουν στις Νομαρχίες, χωρίς καμιά συζήτηση να δεχτούν το επαχθές πρόσωπο της άρχουσας τάξης, της οικονομικής ολιγαρχίας, τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το πρόγραμμα σύγκλισης, προς χάρη του οποίου κινδυνεύει να διαλυθεί όλη η χώρα.

Με αυτόν τον τρόπο η ΝΑ όχι μόνο παύει να έχει τον πολιτικό λόγο που δικαιούται και απαιτείται, όχι μόνο δεν παίζει κανένα ρόλο στη βελτίωση συνθηκών και ποιότητας ζωής των κατοίκων, όχι μόνο δε συμβάλλει στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας, αλλά μετατρέπεται σε υποχείριο όργανο της κρατικής μηχανής, εντολοδόχος στην εφαρμογή κάθε αντιλαϊκού μέτρου και μεσάζοντα στην υλοποίηση των στόχων της κυβέρνησης, που υπηρετεί πιστά με ραγιαδισμό και χωρίς ντροπή τη μααστριχτική πολιτική των Βρυξελλών.

Ο τομέας Υγείας της Νομαρχίας Αθηνών επιχορηγείται φέτος με 133.384.500.000 αντί των 123.473.686.000 του '96. Η αύξηση των 9.910.814.000 θα απορροφηθεί εξ ολοκλήρου στη μισθοδοσία προσωπικού των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, δηλαδή στα 25 νοσοκομεία. Οι δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης μειώνονται κατά 2.343.000.000 και οι λειτουργικές δαπάνες των νοσηλευτικών ιδρυμάτων μένουν σχεδόν οι ίδιες, δηλαδή 600.000.000. Τα έξοδα λειτουργίας των νοσοκομείων εδώ και τρία χρόνια έπαψαν πλέον να καλύπτονται από το κράτος και υποχρεώνονται τα νοσοκομεία να τα καλύπτουν με ίδια έσοδα που προέρχονται, μέρος από αυτά, από τα νοσήλια, τις εισπράξεις από τα εξωτερικά ιατρεία, τις πληρωμές των ασθενών για εργαστηριακές και παρακλινικές εξετάσεις. Οσον αφορά τις δαπάνες των υπηρεσιών υγείας, οι οποίες θα έπρεπε τουλάχιστον να διπλασιαστούν, λόγω της οικτρής κατάστασης που κυριαρχεί, αυξάνονται από 80.500.000 σε 84.500.000 αντί των 230.000.000 που ζήτησαν οι υπηρεσίες. Δηλαδή κατά 4.000.000 που μόνο σαν κοροϊδία μπορεί να χαρακτηριστεί.

Τέλος, για τους νεφροπαθείς και χανσενικούς από 280.186.000 του '96 φτάνουν στο ποσό των 300.000.000. Αν λάβουμε υπόψη, ιδιαίτερα για τους νεφροπαθείς, τον αυξανόμενο αριθμό και τις ουσιαστικές ανάγκες, η αύξηση των 19.814.000 σ' αυτά τα επιδόματα είναι μηδαμινή.

Με αυτά τα ποσά τι πολιτική αλήθεια μπορεί η ΝΑ να εφαρμόσει σε ένα από τα πρώτα κοινωνικά αγαθά που αφορά την υγεία. Πώς θα αντιμετωπιστούν τα τεράστια χρονίζοντα προβλήματα των νοσοκομείων, που κάθε χρόνο μεγαλώνουν, αυτά που έχουν σχέση με τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού, τις ανεπάρκειες μορφών και τρόπων νοσηλείας, το μηχανολογικό και επιστημονικό εξοπλισμό, τη λειτουργία ειδικών τμημάτων, που σε ορισμένα νοσοκομεία καταργούνται ή υποβαθμίζονται; Την αύξηση των νοσηλίων, το χαράτσι που άρχισε να επιβάλλεται και αυξάνει ιδιαίτερα στα εξωτερικά ιατρεία, την εξευτελιστική μισθοδοσία του επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού, την απαράδεκτη έως μεσαιωνική κατάσταση των υπηρεσιών υγείας, τις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης, τα μειωμένα βοηθήματα των νεφροπαθών;

Στον τομέα πρόνοιας,από τους πιο ευαίσθητους της κοινωνικής μέριμνας, η επιχορήγηση από 19.244.900.000 που δόθηκαν το 1996, έφτασε στο "σοβαρό" ποσό των 19.263.500.000 το '97. Αφορούν, εκτός των άλλων, τα προνοιακά επιδόματα, τη μισθοδοσία προσωπικού και δαπάνες λειτουργίας των προνοιακών ιδρυμάτων και τις δαπάνες των υπηρεσιών πρόνοιας της νομαρχίας. Στη Νομαρχία Αθηνών υπάρχουν και λειτουργούν σήμερα 220 κρατικοί παιδικοί σταθμοί, τρία θεραπευτήρια, δύο ξενώνες, 65 προνοιακά ιδρύματα όπως "Η Θεοτόκος" και "Η Μητέρα" και χιλιάδες άτομα με προνοιακά επιδόματα. Είναι γνωστά τα σοβαρά προβλήματα των παιδικών σταθμών σε λειτουργικά έξοδα και προσωπικό (η νομαρχία καλύπτει μόνο τους μισθούς του βοηθητικού προσωπικού και τα λειτουργικά έξοδα), όπως επίσης και τα προβλήματα που αφορούν στα 65 προνοιακά ιδρύματα Ιδιωτικού και Δημοσίου Δικαίου, από τα οποία τα περισσότερα δυσλειτουργούν από μειωμένες επιχορηγήσεις λειτουργικών εξόδων και σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό. Από τους αριθμούς βγαίνει το συμπέρασμα για τη μείωση στη μισθοδοσία προσωπικού, τις ασήμαντες αυξήσεις για τις δαπάνες λειτουργίας, τις σχετικά σταθερές αλλά ανεπαρκείς επιχορηγήσεις για τα προνοιακά επιδόματα και τις μηδαμινές αυξήσεις για τις δαπάνες υπηρεσιών πρόνοιας.

Να σημειώσουμε ακόμα ότι με δύο ξενώνες για περίθαλψη και στέγη ενηλίκων, ένας στον Καρέα και ο άλλος στην πλατεία Κουμουνδούρου, δεν μπορούμε σοβαρά να συζητάμε για την κάλυψη των χιλιάδων αστέγων και ατόμων ηλικιωμένων που έχουν ανάγκη κοινωνικής προστασίας.

Επίσης, να αναφέρουμε ότι οι ανύπαντρες μητέρες υπολογίζονται στις 15.000, από τις οποίες ελάχιστες παίρνουν το αντίστοιχο επίδομα, το οποίο δίνεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις εφάπαξ, με ένα ποσό των 150.000 δραχμών.

Τρομάζουν κυριολεκτικά οι ανάγκες, οι αριθμοί, οι ελλείψεις, τα κενά, όλα αυτά που συνθέτουν την κοινωνική πολιτική πρόνοιας, κι όμως, στη λήξη του 20ού αιώνα, αυτή είναι η πραγματική εικόνα, κι αναρωτιόμαστε μετά πώς πληθαίνουν οι ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, οι οίκοι ευγηρίας, τα ιδιωτικά ιδρύματα, οι ζητιάνοι, πώς αυξάνεται η πορνεία, η βία και η εγκληματικότητα και πώς "ανηφορίζει" καθημερινά ο αριθμός των ναρκομανών.

Ποιος φταίει; Ποιοι φταίνε; Ποια τα αίτια; Δώστε την απάντηση. Σε Παιδεία και Πολιτισμό τα πράγματα είναι ακόμα πιο χειρότερα. Το 1996 το ποσό που δόθηκε ήταν της τάξης των 4.335.000.000 (δεν αναφερόμαστε στο ποσό των 15.000.000.000 που αφορά αποκλειστικά τα τρίμηνα των καθηγητών, μια και φέτος πέρασε στον προϋπολογισμό του υπουργείου Παιδείας). Φέτος αυτό το ποσό θέλησαν να το αυξήσουν και με γενναιότητα και τόλμη να το φτάσουν στα 4.442.701.000, δηλαδή, με τη "σημαντική" αύξηση των 7.701.000 δραχμές. Το ποσό αυτό θα διατεθεί για τους μισθούς των ωρομίσθιων, που για τη σχολική περίοδο '96 - 97 είναι 463, για τις δαπάνες των γενικών εξετάσεων, για τις λειτουργικές δαπάνες και ΔΕΚΟ των γραφείων εκπαίδευσης, τα τρία περιφερειακά επιμορφωτικά κέντρα (ΠΕΚ) στο Περιστέρι, στην Κηφισιά και την Ηλιούπολη, δαπάνες για πολιτισμό και αθλητισμό μέσα στα σχολεία ύψους 221.000.000, ενοικιάσεις σχολικών κτιρίων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και γραφείων εκπαίδευσης. Για να μπορέσουμε να έχουμε κάποιο δείκτη σύγκρισης, ιδιαίτερα για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, πρέπει να κάνουμε γνωστό ότι η Νομαρχία της Αθήνας έχει 1.300 δημοτικά και νηπιαγωγεία και 870 γυμνάσια και λύκεια, ημερήσια και νυχτερινά. Σε κάθε σχολείο λοιπόν, εν έτει 1997, θα δοθεί το γενναιόδωρο ποσό των 100.000 δραχμών για πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες.

Στον ίδιο τομέα για τη Νομαρχιακή Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού, προκειμένου να αναπτύξει δικό της πρόγραμμα με ποικίλες δραστηριότητες και εκδηλώσεις, το αντίστοιχο ποσό είναι μηδέν. Πέρσι η Επιτροπή έκανε δικό της προϋπολογισμό, ο οποίος και απορρίφθηκε και ασφαλώς το ίδιο θα γίνει και φέτος.

Τι να πει κανείς γι' αυτή την αθλιότητα, την υποβάθμιση και την κατάντια της Παιδείας, όπως την οδηγούν και την κατευθύνουν οι μεγάλοι "πατριώτες", οι "φίλοι" της νεολαίας, οι "φρουροί" της πολιτιστικής μας κληρονομίας, οι "αναβαθμιστές" της δημόσιας εκπαίδευσης, οι "υπερασπιστές" της δωρεάν Παιδείας. Τέλος να σημειώσουμε ότι για το 1997 τα χρήματα που θα μοιραστούν στους 45 δήμους και 3 κοινότητες για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων ανέρχονται σε 4.756.000.000 αντί 4.076.000.000 του '96, τη στιγμή που οι ανάγκες είναι υπερδιπλάσιες. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα για φως, νερό, τηλέφωνο, πετρέλαιο, μισθούς καθαριστριών, αγορά αναλώσιμων υλικών, έξοδα μικροεπισκευών κλπ. Για όλα αυτά σε κάθε σχολείο αναλογεί ένα ποσό των 2.200.000 δραχμών το χρόνο κι έτσι εξηγείται γιατί οι γονείς υποχρεώνονται να πληρώνουν, κακώς φυσικά, τη θέρμανση, τα παράθυρα, τις πόρτες κλπ. και γιατί οι δήμοι, που έχουν την ευθύνη, χρεώνονται κάθε χρόνο με χιλιάδες εργατοώρες και δεκάδες εκατομμύρια που βγαίνουν από τον ήδη λειψό και πενιχρό κορβανά τους. Να, γιατί πάρα πολλά σχολεία είναι χρεωμένα με εκατομμύρια δραχμές στη ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ και απειλούνται με κλείσιμο.

Αυτόν, λοιπόν, τον προϋπολογισμό θα κληθεί το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Αθήνας να εγκρίνει μεθαύριο, Τρίτη, 18 Φλεβάρη 1997. Εναν προϋπολογισμό του σκοταδισμού και της καθυστέρησης, της αθλιότητας και του εμπαιγμού. Εναν προϋπολογισμό, που θα έρθει έτοιμος από τα νοσηρά μυαλά των Βρυξελλών και των υπηρετών τους της κυβέρνησης, των "εκσυγχρονιστών" του Μεσαίωνα, αυτών με το νέο ήθος και ύφος, που θέλουν με τα δηλητηριασμένα νύχια και τους εγκληματικούς κυνόδοντες να κατασπαράξουν τις σάρκες του λαού και να εξαφανίσουν το μέλλον της χώρας.

Ο λαός πρέπει να αντιδράσει, το Νομαρχιακό Συμβούλιο να τον καταγγείλει, να οργανώσει περιοδείες, να ξεσηκώσει τον κόσμο, να συμπορευτεί με φορείς, επιτροπές, συνδικαλιστικά όργανα, σ' έναν αγώνα ολομέτωπο, ενάντια σ' αυτούς που τον σύνταξαν. Να καταψηφίσει, να διεκδικήσει, να απαιτήσει, να αρνηθεί. Η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" θα δώσει όλες της τις δυνάμεις σ' έναν τέτοιο αγώνα, θα πρωτοστατήσει και θα συμπαρασταθεί στους αγώνες του λαού, όπως στους εκπαιδευτικούς που συνεχίζουν για 5η βδομάδα την απεργία τους, στις κινητοποιήσεις των καθαριστριών των παιδικών σταθμών, στον αγώνα των συνταξιούχων, θα σταθεί δίπλα στους μαθητές, στους αγρότες, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Θα πει "όχι",γιατί θέλει τον καθηγητή να μπαίνει στις τάξεις με ξεκάθαρο μυαλό και όρεξη, τον μαθητή στο σχολείο με χαμόγελο και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, τους γιατρούς και επιστήμονες να μπαίνουν στους θαλάμους των ασθενών και τα εργαστήρια με ένα κόκκινο γαρίφαλο, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να έχουν τη σιγουριά του αύριο, τους αγρότες να σέρνουν το αλέτρι με μεγαλύτερη ασφάλεια και αισιοδοξία για να αυλακώνουν τη μυρωδάτη γη της Ελλάδας, τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, ιδρύματα, σχολεία, παιδικούς σταθμούς να τραγουδούν τις ώρες της δουλιάς, τους ηλικιωμένους ασφαλείς σε νοσηλευτήρια και ξενώνες, τους ανήμπορους να ζουν με αξιοπρέπεια, τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας να ζητωκραυγάζουν για τη ζωή που τους περιμένει, τη νεολαία να μαθαίνει, να ζωγραφίζει και να παίζει.

Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να οικοδομήσουμε και θα συμβάλουμε όσο μπορούμε και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η "ΝΑΣ" θα πει "όχι" στον προϋπολογισμό της ντροπής και την κατάρα για το μέλλον της χώρας μας. Ας μη χαίρονται για τα "επιτεύγματά" τους οι υποταγμένοι του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου". Ο αγώνας θα συνεχιστεί και θα τελειώσει με το θρίαμβο του δίκιου και της αλήθειας. Η νίκη τελικά θα είναι δική μας, του λαού, όλων των εργαζομένων, που στρατεύονται ενωμένοι για μια καλύτερη ζωή, για ένα ελπιδοφόρο αύριο.

Ελάχιστα είναι τα κονδύλια για την υγεία, που δίνονται στη Νομαρχία Αθήνας από την κυβέρνηση

Την Τρίτη ψηφίζεται ο προϋπολογισμός της Νομαρχίας Αθήνας για το '94

Χρεωμένα πολλά σχολεία, λόγω της πενιχρής χρηματοδότησης από την κεντρική διοίκηση

Με 100.000 δραχμές θα "ενισχυθεί" κάθε σχολείο φέτος για πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες

Ανάλυση στοιχείων και κείμενα: Χρήστος ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ, νομαρχιακός σύμβουλος Αθήνας της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας"