Στον τομέα πρόνοιας,από τους πιο ευαίσθητους της κοινωνικής μέριμνας, η επιχορήγηση από 19.244.900.000 που δόθηκαν το 1996, έφτασε στο "σοβαρό" ποσό των 19.263.500.000 το '97. Αφορούν, εκτός των άλλων, τα προνοιακά επιδόματα, τη μισθοδοσία προσωπικού και δαπάνες λειτουργίας των προνοιακών ιδρυμάτων και τις δαπάνες των υπηρεσιών πρόνοιας της νομαρχίας. Στη Νομαρχία Αθηνών υπάρχουν και λειτουργούν σήμερα 220 κρατικοί παιδικοί σταθμοί, τρία θεραπευτήρια, δύο ξενώνες, 65 προνοιακά ιδρύματα όπως "Η Θεοτόκος" και "Η Μητέρα" και χιλιάδες άτομα με προνοιακά επιδόματα. Είναι γνωστά τα σοβαρά προβλήματα των παιδικών σταθμών σε λειτουργικά έξοδα και προσωπικό (η νομαρχία καλύπτει μόνο τους μισθούς του βοηθητικού προσωπικού και τα λειτουργικά έξοδα), όπως επίσης και τα προβλήματα που αφορούν στα 65 προνοιακά ιδρύματα Ιδιωτικού και Δημοσίου Δικαίου, από τα οποία τα περισσότερα δυσλειτουργούν από μειωμένες επιχορηγήσεις λειτουργικών εξόδων και σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό. Από τους αριθμούς βγαίνει το συμπέρασμα για τη μείωση στη μισθοδοσία προσωπικού, τις ασήμαντες αυξήσεις για τις δαπάνες λειτουργίας, τις σχετικά σταθερές αλλά ανεπαρκείς επιχορηγήσεις για τα προνοιακά επιδόματα και τις μηδαμινές αυξήσεις για τις δαπάνες υπηρεσιών πρόνοιας.

Να σημειώσουμε ακόμα ότι με δύο ξενώνες για περίθαλψη και στέγη ενηλίκων, ένας στον Καρέα και ο άλλος στην πλατεία Κουμουνδούρου, δεν μπορούμε σοβαρά να συζητάμε για την κάλυψη των χιλιάδων αστέγων και ατόμων ηλικιωμένων που έχουν ανάγκη κοινωνικής προστασίας.

Επίσης, να αναφέρουμε ότι οι ανύπαντρες μητέρες υπολογίζονται στις 15.000, από τις οποίες ελάχιστες παίρνουν το αντίστοιχο επίδομα, το οποίο δίνεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις εφάπαξ, με ένα ποσό των 150.000 δραχμών.

Τρομάζουν κυριολεκτικά οι ανάγκες, οι αριθμοί, οι ελλείψεις, τα κενά, όλα αυτά που συνθέτουν την κοινωνική πολιτική πρόνοιας, κι όμως, στη λήξη του 20ού αιώνα, αυτή είναι η πραγματική εικόνα, κι αναρωτιόμαστε μετά πώς πληθαίνουν οι ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, οι οίκοι ευγηρίας, τα ιδιωτικά ιδρύματα, οι ζητιάνοι, πώς αυξάνεται η πορνεία, η βία και η εγκληματικότητα και πώς "ανηφορίζει" καθημερινά ο αριθμός των ναρκομανών.