ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κρίση του συστήματος

Ολο το τελευταίο διάστημα, παρακολουθούμε τη διαμάχη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για τις αιτίες της οικονομικής κρίσης. Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζει η ΝΔ, ενώ η κυβέρνηση μιλάει για «εισαγόμενη κρίση», στην οποία αποδίδει τις αιτίες της επιδείνωσης της δημοσιονομικής κατάστασης.

Αυτός καθαυτός ο διαχωρισμός του προβλήματος σε κυβερνητικές ευθύνες ή σε «εισαγόμενους παράγοντες» έχει έντονα στοιχεία αποπροσανατολισμού και δημαγωγίας. Είναι προφανές ότι τα δύο κόμματα της ολιγαρχίας αφ' ενός επιδιώκουν να συσκοτίσουν τις αιτίες γέννησης της οικονομικής κρίσης, των οικονομικών κρίσεων συνολικά, αφ' ετέρου επιχειρούν να συγκαλύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες για την επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Πού βρίσκεται η αλήθεια;

Η καπιταλιστική κρίση, όπως προδίδει και το όνομά της, έχει τις ρίζες της στις εκμεταλλευτικές καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Εχει αντικειμενικά χαρακτηριστικά, με την έννοια ότι η εκδήλωσή της δεν εξαρτάται από την υποκειμενική θέληση των ανθρώπων. Αντίθετα, υποτάσσεται στους νόμους που διέπουν την καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη, το ίδιο το σύστημα. Οι άνθρωποι, οι κυβερνήσεις, με την πολιτική τους, απλώς μπορούν να επιβραδύνουν ή να επιταχύνουν την εκδήλωσή της. Δεν μπορούν όμως να την αποτρέψουν.

Το ΚΚΕ ήταν το πρώτο κόμμα - όταν τα άλλα κόμματα, στην προσπάθειά τους να ερμηνεύσουν την κρίση, βολόδερναν σε ερμηνείες περί «καζινοκαπιταλισμού» και «γκόλντεν μπόις» - που μίλησε για κρίση υπερσυσσώρευσης. Πώς όμως δημιουργήθηκε αυτό το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, που δεν μπορεί να επενδυθεί στην παραγωγική σφαίρα, ή στις άλλες σφαίρες κυκλοφορίας του κεφαλαίου; Δημιουργήθηκε με την καταλήστευση της ανθρώπινης εργατικής δύναμης, την οικειοποίηση από την πλευρά των δυνάμεων του κεφαλαίου του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, των αποτελεσμάτων της επιστημονικής έρευνας. Η εκτεταμένη χρήση των νέων τεχνολογιών αυξάνει την παραγωγικότητα της εργασίας, μεγαλώνει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, επιταχύνει την κεφαλαιοκρατική συσσώρευση.

Τα δύο κόμματα του κεφαλαίου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που ασκούν την κυβερνητική εξουσία από το 1974, ακολούθησαν με συνέπεια τις πολιτικές που ικανοποιούν τις αξιώσεις της οικονομικής ολιγαρχίας για ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της θέσης της στην κοινωνία. Και το έκαναν «πατώντας» τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, περιφρονώντας τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, ενισχύοντας το κράτος του αυταρχισμού και της καταστολής. Το έκαναν, διευρύνοντας, ταυτόχρονα, τα περιθώρια κερδοφόρας δράσης της πλουτοκρατίας, εξασφαλίζοντας στους εκπροσώπους της καλύτερους όρους για την αποδοτική αναπαραγωγή των κεφαλαίων. Οι πολιτικές που ακολούθησαν και τα δύο κόμματα, βρισκόμενα στην εξουσία, ευθύνονται για τη συνεχή επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, τη διεύρυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων.

Και τώρα, που ξεσπά η κρίση, αυτοί οι ίδιοι, είτε το ομολογούν είτε το κρύβουν, με τον πλέον προκλητικό τρόπο επιχειρούν να σώσουν την οικονομική ολιγαρχία, υιοθετώντας τις πλέον επιθετικές αντιδραστικές επιλογές σε βάρος των εργαζομένων, ευνοώντας την κλιμακούμενη επιθετικότητα του κεφαλαίου. Από αυτή την άποψη επιβεβαιώνεται και πάλι η άποψη του ΚΚΕ. Φιλολαϊκή πολιτική διαχείρισης της κρίσης δεν υπάρχει. Τα δύο κόμματα της πλουτοκρατίας πρέπει να καταδικαστούν ως υπεύθυνα της αντιλαϊκής πολιτικής και πριν την κρίση και για την τωρινή πολιτική τους για την κρίση. Η αντιμετώπιση της κρίσης απαιτεί πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε ρότα κατάργησης του καπιταλισμού.

Τι είπε ο αρχηγός;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διαδόθηκε προχτές ότι ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Θ. Ρεντζεπέρης είπε αυτολεξεί ότι «την επόμενη φορά θα τους πυροβολήσουμε», δίνοντας «οδηγίες» στους «ράμπο» των Ειδικών Δυνάμεων του Λιμενικού για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους εργάτες της Ζώνης, όταν αυτοί διαδηλώσουν ξανά στο ΥΕΝ. Φέρεται να ξεστόμισε τη φράση αυτή λίγη ώρα μετά την απρόκλητη επίθεση που εξαπέλυσαν οι «βατραχάνθρωποι» του Λιμενικού, με ρόπαλα και χημικά, σε βάρος των εργατών που συγκεντρώθηκαν στο υπουργείο, για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στο μεροκάματο, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας τους, την ουσιαστική προστασία των χιλιάδων ανέργων.

Ο αρχηγός του Λιμενικού, μέχρι και χτες το πρωί, δεν είχε διαψεύσει αυτήν την απαράδεκτη και επικίνδυνη φράση. Τελικά, μετά από σχετική επίσημη ερώτηση του «Ρ», μέσω του Γραφείου Τύπου του ΥΕΝ δόθηκε η εξής απάντηση: «Η θέση του αρχηγού του ΛΣ Σώματος αποτυπώθηκε στη διάρκεια δηλώσεών του στις τηλεοπτικές κάμερες και των δημοσιογράφων, από τις οποίες δηλώσεις κατέστη σαφέστατο ότι οι εντολές που είχαν δοθεί ήταν στη λογική της αποκλιμάκωσης και της μη χρήσης βίας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο αρχηγός συνεχάρη στελέχη του ΛΣ για την ψυχραιμία που επέδειξαν, αν και προκλήθηκαν, καθώς και το γεγονός ότι με δική του πρωτοβουλία προγραμματίστηκε η συνάντηση της αντιπροσωπείας των εργαζομένων και του υπουργού». Γιατί δε διαψεύδει το ΥΕΝ; Ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Συνταγή διάσωσης του συστήματος

Σε άρθρο που δημοσιεύει χτες η «Αυγή» με τίτλο: «Ο άλλος δρόμος για την έξοδο απ' την κρίση», επικαλείται κάποιον Αμερικανό καθηγητή οικονομίας, ονόματι David Kotz, ο οποίος «ασκώντας κριτική στην πολύ πιο προωθημένη, σε σχέση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, παρέμβαση Ομπάμα στην Οικονομία, παραθέτει 9 σημεία για άμεση εφαρμογή».

Αυτά τα 9 σημεία του κ. καθηγητή, η «Αυγή» τα πλασάρει σαν τον «άλλο δρόμο για την έξοδο από την κρίση», προφανώς υιοθετώντας τα. Θα βγούμε, λοιπόν, απ' την καπιταλιστική οικονομική κρίση, αν το κράτος γίνει «εργοδότης έσχατης λύσης» και προσλάβει όσους δε βρίσκουν δουλειά, αν ενισχυθεί νομοθετικά το δικαίωμα εγγραφής στο συνδικάτο, αν επιστρέψουμε σε ένα προοδευτικό εισοδηματικό φορολογικό σύστημα, αν επιτραπεί σε όσους κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους να παραμείνουν σ' αυτά ως ενοικιαστές, αν μετατραπεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε μέρος του δημόσιου τομέα. Ακόμα, αν αυξηθούν οι συντάξεις, αν καθιερωθεί ένα εθνικό σύστημα Υγείας χρηματοδοτούμενο μέσω φορολογίας, αν είναι δημόσια δωρεάν η τριτοβάθμια εκπαίδευση και τέλος αν καθιερωθεί ένα εντατικό πρόγραμμα μετασχηματισμού του συστήματος ενέργειας και μεταφορών σύμφωνο με την ανάγκη μείωσης των εκπομπών αερίου. Για τις επιχειρήσεις στους αντίστοιχους τομείς κουβέντα.

Αυτός, λοιπόν, κατά την «Αυγή» είναι δρόμος εξόδου απ' την κρίση. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ούτε χαραμάδα εξόδου από καμιά κρίση, αλλά είναι άλλη μια πολύ γνωστή συνταγή διάσωσης του συστήματος της εκμετάλλευσης που έχει δοκιμαστεί σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες. Μόνο που είναι ουτοπία και γι' αυτό επικίνδυνη, ακριβώς γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί, λόγω απελευθέρωσης του κεφαλαίου, αλλά ακόμη και αν στην «έσχατη» περίπτωση εφαρμοστεί, πάλι καπιταλισμός θα είναι, πάλι τα ίδια προβλήματα και βάσανα θα έχουν οι εργαζόμενοι. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ο οπορτουνισμός ξαναζεσταίνει παλιές συνταγές των αστών και τις σερβίρει για καινούργιες. Για να εξωραΐσει το σύστημα χειραγωγώντας λαϊκές δυνάμεις σ' αυτό.

Με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς

Χτες, διά στόματος προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκου Αλαβάνου, διατυπώθηκε το αίτημα της «ουσιαστικής αξιοποίησης του Οργανισμού Ασφάλειας Συνεργασίας και Ειρήνης (ΟΑΣΕ)» στην Ευρώπη. Γιατί; Οπως εξήγησε ο ίδιος, «...να πούμε ότι αντί για τον επιθετικό οργανισμό του ΝΑΤΟ έχουμε μια δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα σύστημα ασφαλείας, που είναι το μόνο που συμμετέχει και η Ευρώπη και η Ρωσία».

Τι είναι όμως ο ΟΑΣΕ; Παράρτημα ή, καλύτερα, εξάρτημα του ΝΑΤΟ. Προκάλυμμα για διείσδυση των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστών σε άλλες χώρες. Δηλαδή, μέρος της επιθετικής στρατιωτικοπολιτικής λυκοσυμμαχίας για να χτυπά λαούς.

Φτάνουν στο σημείο να ζητούν να αξιοποιηθεί ένας μηχανισμός που στο παρελθόν έχει αποφασίσει τη σύσταση πολυεθνικών στρατιωτικών δυνάμεων και την επέμβασή τους στη Γιουγκοσλαβία και στα Σκόπια για να διασώσει τους άνδρες του UCK.

Να αξιοποιηθεί ένας οργανισμός που σε αγαστή συνεργασία με το ΝΑΤΟ αποφάσιζαν το πώς θα προστατεύσουν το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσυφοπεδίου και έστελναν πολυεθνική δύναμη στην Αλβανία.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μιλά συχνά για «ελευθερίες», «δικαιώματα», «ευημερία των λαών». Ομως, όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από κούφια λόγια. Κι αυτό γιατί την ίδια στιγμή, όχι μόνο στηρίζει αλλά ζητά την ακόμα καλύτερη αξιοποίηση οργανισμών της διακρατικής ιμπεριαλιστικής ένωσης. Είναι υπέρ του ευρωστρατού. Ζητά να βαθύνει ακόμα περισσότερο η καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ.

Σαν δυο σταγόνες νερό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ καλά από τη συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική συμβαίνουν τα εξής:

Η Νέα Δημοκρατία έχει πολιτική «υπεύθυνη», «σοβαρή», «ουσιαστική», «προσεκτική», «αποφασιστική» και «σύγχρονη».

Το ΠΑΣΟΚ πάλι έχει πολιτική «αισιόδοξη», «δημιουργική», «πρωτοβουλιακή», «ολοκληρωμένη» και «ξεκάθαρη».

Θα συμφωνήσουμε ότι ανάμεσά τους υπάρχουν αβυσσαλέες διαφορές όσον αφορά ...στα επίθετα. Το θέμα όμως είναι πως υπάρχει απόλυτη σύμπλευση ως προς ...τα ουσιαστικά.

Δηλαδή, την εναρμόνιση της χώρας με όσα θέλουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ και φυσικά την προάσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων παντού στον πλανήτη.

Γιατί με όποιο επίθετο κι αν στέλνεις στρατιώτες στο Αφγανιστάν ή στα Βαλκάνια, τις ίδιες ακριβώς επιδιώξεις εξυπηρετείς, που καμία φυσικά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού ή οποιουδήποτε άλλου λαού.

Αλλο που τα πάντα γίνονται στο όνομα της ...λαϊκής κυριαρχίας και ευημερίας. Εως και για δημοκρατικούς βομβαρδισμούς έχουμε ακούσει.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ πάντως, όπως διασαφηνίστηκε, «δεν σκέπτεται» τις εκλογές. Εννοούν μάλλον πως δεν τις σκέπτονται ...δημοσίως αλλά αποκλειστικά με τα εκλογικά και επικοινωνιακά τους επιτελεία.

Γιατί το ότι θέλουν να είναι έτοιμοι προκειμένου να κάνουν εκλογές όποτε κρίνουν ότι τους βολεύει ...δεν κρύβεται. Τόσοι μηχανισμοί κινητοποιούνται, δε γίνεται να μην κάνουν ...έστω λίγο θόρυβο.

Γρηγοριάδης Κώστας