ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 18 Φλεβάρη 2004
Σελ. /40
Υπερβάλλων συμμετοχικός ζήλος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «συμμετοχική δημοκρατία» του Γ. Παπανδρέου αναδεικνύεται σε πεδίο δόξης λαμπρόν της Αστυνομίας, όσον αφορά στο κυνηγητό των μεταναστών. Ετσι, μετά την προχτεσινή έφοδο αστυνομικών στο νοσοκομείο Ανδρέας Συγγρός για τον έλεγχο παράνομων μεταναστών, που είναι άρρωστοι, χτες επέλεξαν το εργοτάξιο του τραμ στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου στη Νέα Σμύρνη, όπου εργάζονται πάνω από 150 εργάτες από πολλές πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Εκεί, λοιπόν, μέσα στο κρύο ήθελαν να ελέγξουν τα χαρτιά ανθρώπων που τρέχουν και δε φτάνουν, για να μπορέσουν να αποκτήσουν την άδεια εργασίας και παραμονής.

Η νομιμοποίηση έχει γίνει βραχνάς για τους μετανάστες, καθώς η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχει βάλει ανυπέρβλητα εμπόδια. Ετσι, τρέμει το φυλλοκάρδι τους όταν βλέπουν αστυνομικό, καθώς οι έλεγχοι δίνουν και παίρνουν σε κάθε γωνιά.

Αλλά και γι' αυτούς που έχουν αποκτήσει τα πολυπόθητα χαρτιά μήπως είναι εύκολο να τα κουβαλούν μαζί τους; Και άντε μετανάστης που δεν έχει μαζί του τα χαρτιά να πέσει σε αστυνόμο που εφαρμόζει κατά γράμμα το νόμο... Το λιγότερο που θα χάσει θα είναι το μεροκάματο μέχρι να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Ο νόμος και ο αστυνόμος

Και μιας και ήρθαν έτσι τα πράγματα που οι αστυνομικοί δείχνουν τόσο ζήλο για την εφαρμογή των νόμων, η στήλη θυμήθηκε τούτο το προπολεμικό περιστατικό.

Σε κάποιο χωριό απείλησαν κάποιον με την εφαρμογή του νόμου και εκείνος έσκασε στα γέλια.

-- Γιατί εσύ δεν τον φοβάσαι το νόμο; τον ρώτησαν.

-- Οχι, απάντησε.

-- Και ποιον φοβάσαι; ξαναρώτησαν.

-- Τον αστυνόμο. Αυτός δέρνει, ενώ ο νόμος δε δέρνει, απάντησε ο τετραπέρατος χωρικός.

Λέτε η μεταχείριση των μεταναστών στη χώρα μας να γυρίζει στην προπολεμική περίοδο;

Η ... αμνησία του ΣΥΝ

Το ΚΚΕ ποτέ δεν είπε «τι Συνασπισμός τι δικομματισμός», όπως ισχυρίστηκε προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Εχει χρεώσει τον ΣΥΝ, όμως, με την παροχή «αριστερού» άλλοθι στην κυρίαρχη πολιτική. Με τη στήριξη αντιλαϊκών επιλογών της κυβέρνησης. Με τη συμπόρευση μαζί της, στο χώρο της Αυτοδιοίκησης και του συνδικαλιστικού κινήματος. Με την καλλιέργεια των αντιλήψεων της ταξικής συναίνεσης και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Αυτή είναι η αλήθεια, για την οποία, όμως, αποφεύγει συστηματικά να μιλήσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Λες και οι εργαζόμενοι και, μάλιστα, οι αριστεροί έχουν ξεχάσει τι έλεγε και τι έκανε ο ΣΥΝ, λίγους μήνες πριν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος. `Η, μήπως, έχει ξεχάσει η ηγεσία του ΣΥΝ ποιες θέσεις έπαιρνε σε μια σειρά σοβαρά ζητήματα; Π.χ. για το Κυπριακό, για το οποίο προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος έκανε αυστηρή κριτική στο «σχέδιο Ανάν» και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Ξέχασε ότι, όταν το σχέδιο πρωτοεμφανίστηκε, μόνο το ΚΚΕ το καταδίκασε και ο ΣΥΝ πανηγύριζε μαζί με την κυβέρνηση; `Η, μήπως, ξέχασε, ότι χαρακτήρισε ως εθνικιστικές εκείνες τις θέσεις του ΚΚΕ; Λοιπόν, τίποτε απ' όλ' αυτά δε θυμάται ο ΣΥΝ..;

Χυδαία ψηφοθηρία

Τι να υποθέσουμε τώρα... Το ρητό των αρχαίων μας προγόνων, που λέει πενία τέχνας κατεργάζεται ή πως... θέλει να συμβάλει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας; Για τον Γ. Καρατζαφέρη, πρόεδρο του ΛΑΟΣ μιλάμε, ο οποίος μιλώντας τις προάλλες σε τηλεοπτική εκπομπή του Ν. Χατζηνικολάου, ισχυρίστηκε πως έχει και κομμουνιστές στους συνδυασμούς του κόμματος και προκειμένου να το αποδείξει ανέφερε την Κεφαλονιά, όπου δήθεν συμμετέχει η αδελφή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα. Για κακή του τύχη, όμως, η Αλέκα Παπαρήγα - όπως γνωρίζουν όλοι στην ιδιαίτερη πατρίδα της - ήταν και είναι μοναχοκόρη. Δεν είχε και δεν έχει ούτε αδελφή, ούτε αδελφό.

Και πέρα απ' το αδιαμφισβήτητο προαναφερόμενο γεγονός, όμως, από πού κι ως πού η συμμετοχή ενός συγγενούς του όποιου κομμουνιστή στο κόμμα του Καρατζαφέρη ή σε κάποιο άλλο κόμμα σημαίνει την οποιαδήποτε σχέση μεταξύ ΚΚΕ και ΛΑΟΣ ή του άλλου κόμματος; Προφανώς, κατά τη... λογική, ο χωροφύλακας είναι μπουζούκι, αφού και ο ένας και το άλλο είναι όργανα... ΄Η σύμφωνα με τη... λογική της πιο χυδαίας ψηφοθηρίας.


Τα ... ξεσκέπαστα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΞΕΣΚΕΠΑΣΤΟ, όπως όλα δείχνουν, θα μείνει το Ολυμπιακό Στάδιο στους Αγώνες και φαίνεται να το αποδέχεται και η ΔΟΕ. Αλλωστε, αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλιώς. Από ό,τι φαίνεται, η πιο μισητή έκφραση για τους (οποίους) κυβερνώντες την περίοδο εκείνη θα είναι οι «αυγουστιάτικες μπόρες»....

Πάντως, ασχέτως με το αν θα γίνουν ή όχι τα έργα, τα χρήματα των φορολογουμένων έχουν δοθεί. Ποιοι τα πήραν, γιατί τα πήραν, πού τα πήγαν, μάλλον θα χρειαστεί μια 10ετία για να το διευκρινίσουμε και βλέπουμε...

ΟΝΤΩΣ ΘΑ είναι σκληρές οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, όπως είπε και ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που επισκέφθηκε την Κύπρο. Μόνο που για τον εαυτό του δε μας διευκρίνισε επακριβώς με ποιους διαπραγματεύεται και σε ποιους ασκεί πιέσεις...

Οσον αφορά στο ...περίεργο μείγμα, που (όπως λένε) συνιστά τη βάση των διαπραγματεύσεων και αποτελείται από το «σχέδιο Ανάν» και το «κοινοτικό κεκτημένο», περισσότερα ερωτήματα προκαλεί παρά αποσαφηνίζει τα πράγματα.

Στο τέλος βέβαια, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος κι αυτό ισχύει - περισσότερο από οπουδήποτε αλλού - για τη διπλωματία. Αρκεί να μην ξεχάσει κανείς τα αρχικά ζητούμενα του κυπριακού λαού περί δίκαιης λύσης χωρίς στρατεύματα και παντός είδους «ζώνες» ή οποιαδήποτε «καπέλα».

ΠΟΛΛΟΥΣ... υπερασπιστές έχουν αποκτήσει τελευταία οι αγρότες. Ιδίως αυτοί που επλήγησαν από την κακοκαιρία. Τόσο οι αρχηγοί, όσο και τα στελέχη ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν «πλάι» στους πληγέντες με μια ευαισθησία αξιοθαύμαστη.

Μόνον, που - όπως παρατηρήσαμε - την όποια οικονομική βοήθεια, για την οποία μιλάνε, την τοποθετούν όλοι για ...μετά τις εκλογές. Ομως, οι αγρότες είναι ίσως ο κλάδος που έχει δεχτεί τις περισσότερες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις από οποιονδήποτε άλλον.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξέρουν και τι ...εννοούν αυτοί που τους τάζουν και το πώς τα τελευταία χρόνια έχουν καταφέρει να πάρουν αυτά που δικαιούνται με τις κινητοποιήσεις τους. Εν ολίγοις δεν είναι εύκολο να τους «δουλέψει» ο οποιοσδήποτε.

«Τηλεοπτική δικτατορία»

To να πούμε σήμερα πως η τηλεόραση περισσότερο ίσως από κάθε άλλο μέσο ενημέρωσης έχει ταυτόχρονα τη δυνατότητα να αντανακλά πραγματικότητα, αλλά και να διαμορφώνει, είναι σαν να ξανα-ανακαλύπτουμε πως... υπάρχει η βαρύτητα. Ακριβώς γι' αυτό έχει σημασία ποιος την έχει στα χέρια του και πώς τη χειρίζεται. Ποια συμφέροντα κάνει μέσω οθόνης κτήμα όλου του κόσμου και ποια ρίχνει στα αζήτητα, αν και μπορεί να είναι συμφέροντα της πλειοψηφίας του κόσμου.

Οι τεχνικές είναι πολλές και τόσο εύκολες, όταν κανείς χειρίζεται - πλάθει τις εικόνες, που ακόμα και οι άσχετοι θεωρητικά, τις εφαρμόζουν από ένστικτο με μεγάλη επιτυχία. Πάντως, σε ιδιαίτερες περιόδους, όπως αυτές των εκλογών, συνήθως τελειώνουν τα «ψιλά γράμματα» και αρχίζουν τα κλασικά «μεγάλα κόλπα...». Αν, για παράδειγμα, πρέπει να φιμωθεί το ΚΚΕ, η αποδεδειγμένα φωνή των εργαζόμενων και τα μυαλά του κόσμου να πηγαίνουν και να έρχονται ανάμεσα στο ποιος είναι πιο άξιος νεοφιλελεύθερος να κυβερνήσει για χάρη του κεφαλαίου, τότε μία μόνο τεχνική υπάρχει: Το ΚΚΕ να φιμωθεί.

Θεσμοί και νομικά πλαίσια είναι έτσι και αλλιώς κοστούμια παραγγελμένα από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες των καναλιών και κομμένα (ψηφισμένα) από τους εκπροσώπους τους, που τώρα ξανασπρώχνουν στις οθόνες τους... καθημερινές οι περιπτώσεις. Προχτές, για παράδειγμα, ίσως τυπικά το ALTER και ο κ. Ευαγγελάτος, να ισχυριστούν, πως με βάση τη νομοθεσία είχαν προσκαλέσει εκπρόσωπο του ΚΚΕ στην εκπομπή τους. Είχαν πραγματικά προσκαλέσει, όχι όμως για να μιλήσει ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, αλλά για να φυτέψουν αυτοί στους τηλεθεατές την εντύπωση που θέλουν για το ΚΚΕ.

Πώς αλλιώς να ερμηνευτεί το γεγονός πως ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ «δέθηκε» ολομόναχος σε ένα ξεχωριστό στούντιο με κλειστά μικρόφωνα, καταδικασμένος να ακούει επί μία ώρα τους εκπροσώπους του δικομματισμού αλλά να μην μπορεί να παρέμβει. Αυτή η παράσταση από μόνη της δεν αποκαλύπτει πως θέλουν να φυτέψουν στον τηλεθεατή την εντύπωση πως εκεί είναι η θέση του κόμματος της εργατικής τάξης; Απομονωμένο, κάτι ξεχωριστό, ίσως και «συμπαθητικό» κατά περίπτωση αλλά όχι και να είναι με τα «μεγάλα φρόνιμα παιδιά»; Ο τηλεθεατής, να ακούει, πως υπάρχει ΚΚΕ, αλλά άλλοι να του λένε γιατί υπάρχει και τι ζητάει.

Το παράδειγμα αναφέρεται γιατί είναι ολόφρεσκο. Κατά τ' άλλα, δεν είναι το μοναδικό και ίσως ούτε το πιο κραυγαλέο. Καθημερινά, στην κυριολεξία, βιώνουμε τέτοιες εκδηλώσεις «τηλεοπτικής δικτατορίας». Η αλήθεια είναι πως οι κομμουνιστές δεν αιφνιδιάστηκαν. Καιρός είναι το κεφάλαιο να μη ρίχνει τους προβολείς στους εκπροσώπους του και να τους ρίχνει στους μοναδικούς αντιπάλους του. Ισα ίσα οι κομμουνιστές πεισματώνουν πιο πολύ και διεκδικούν όχι μόνο την ισότιμη προβολή αλλά και τον καλύτερο κόσμο. Στις 7 του Μάρτη και με την ψήφο τους.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ