ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 2 Ιούνη 1996
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Βιβλίο

Ως πότε παλικάρια...

Εξαιρετικά σημαντικός - ιστορικά και φιλολογικά - είναι ο καλαίσθητος τόμος των εκδόσεων "Αρμός", με τίτλο "Το Σύνταγμα και ο Θούριος του Ρήγα".Η σημαντικότητά του οφείλεται στην επιστημονική συγκρότησή του με: Ιστορικά και φιλολογικά προλεγόμενα. Κριτική παρουσίαση του αρχικού και τελικού κειμένου του Συντάγματος. Μετάφραση σε σημερινά ελληνικά του Συντάγματος. Κριτική έκδοση του αρχικού και τελικού κειμένου του Θούριου. Ερμηνευτικά και άλλα σχόλια στο Θούριο. Επιλεγόμενα. Πρόκειται για εργασία του γλωσσολόγου Ε. Σ. Στάθη,ο οποίος είχε την ευτυχία και το "προνόμιο", να ανακαλύψει στο οικογενειακό του αρχείο έναν πολύτιμο "θησαυρό". Ενα χειρόγραφο με το Σύνταγμα και το Θούριο του Ρήγα,για το οποίο "όλες οι ενδείξεις" λένε ότι είναι μοναδικό πιστό αντίγραφο τού, χαμένου μέχρι σήμερα, φυλλαδίου που τύπωσε μυστικά στη Βιέννη, το 1797, ο εθνεγέρτης. Η τύχη αυτή ώθησε, όπως ήταν φυσικό, τον Ε. Σ. Στάθη να ασχοληθεί με αυτό το τεράστιας σημασίας - και ακόμη επίκαιρο, παρότι πέρασαν δύο αιώνες - ιστορικό θέμα, αλλά και να συγκρίνει και εντέλει να αποκαταστήσει γλωσσικά τα δύο κείμενα του πρωτεργάτη της επανάστασης του '21. Κείμενα ιστορικά ορόσημα και σύμβολα, όχι μόνο για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, αλλά και για την κοινωνική απελευθέρωση του λαού μας, εμφορούμενα από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, προορισμένα για άμεση έναρξη της επανάστασης στη σκλαβωμένη Ελλάδα. Ο απάνθρωπος βασανισμός - μετά από προδοσία του μεγαλεμπόρου Δημητρίου Οικονόμου, χάριν των συμφερόντων του - και η δολοφονία του Βελεστινλή καθυστέρησαν, απλώς, την επανάσταση. Ο "σπόρος" των σπουδαίων αυτών κειμένων του - στη γλώσσα μάλιστα του λαού - "άνθισαν" το '21, αλλά ακόμα λαχταρούν να... καρπίσουν. Να καρπίσουν και για το δικό μας και για όλους τους βαλκανικούς λαούς, που σήμερα πάλι οι "Μεγάλες Δυνάμεις" τους απειλούν με νέα, χειρότερη (λόγω της ευρω-ΝΑΤΟικής "μάσκας" της) σκλαβιά.

Ο Ε. Σ. Στάθης, γλωσσολόγος γαρ, δεν ιστορεί μόνο το θρυλικό βίο του Ρήγα, γεγονότα και πρόσωπα που συνδέονται μ' αυτό τον αθάνατο ήρωα, τα αρχικά και τελικά σχέδια των δύο κειμένων του και τις "μεταγραφές" τους, αλλά, μέσω αυτών, και την περιπέτεια της γλώσσας μας.

Αριστούλα ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Απαγόρευση κυκλοφορίας

Διαβάζουμε σε τηλεγράφημα του ΑΠΕ πως ο επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος στη Γερμανία Ν. Γκάις πρότεινε στην κοινοβουλευτική επιτροπή για θέματα δικαιοσύνης ότι "οι νεολαίοι κάτω των 16 δεν πρέπει να επιτρέπεται να κυκλοφορούν στους δρόμους άνευ συνοδείας ενηλίκων μετά τις 8 το βράδυ και μέχρι τις 6 το πρωί, ενώ το Σάββατο η "άδεια εξόδου" τους θα μπορεί να παρατείνεται "μέχρι τις 11 το βράδυ" κατά το πρότυπο κατασταλτικών μέτρων που έχουν επιβληθεί σε πολλές αμερικανικές μεγαλουπόλεις...

Θα μπορούσε κανείς να γελάσει αν δεν επρόκειτο για εκείνους ακριβώς τους ανθρώπους που σε άλλες περιπτώσεις θέλουν να μας κάνουν μαθήματα προόδου, ελευθερίας και εκσυγχρονισμού. Ας τα βλέπουν επίσης εκείνοι οι δικοί μας που λένε "Ευρωπαίοι..." και γεμίζει το στόμα τους.

Πάντως για ανθρώπους με τέτοιες αντιλήψεις - και δεν είναι μόνο η κυκλοφορία των εφήβων που τους ενοχλεί -καλό θα ήταν το κίνημα να πάρει τα μέτρα του, για να διακόψει στους ίδιους την "κίνηση ιδεών τους" 24 ώρες το εικοσιτετράωρο...

Κι όμως την ξεπουλάνε...

Εχουν την αξία τους τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα για τα οικονομικά της ΑΓΕΤ - Ηρακλής. Τη στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να την εκχωρήσει στους Ιταλούς ("Concretum") αντί ποσού περίπου 33 δισ. δρχ., η εταιρία παρουσίασε το 1995 κέρδη 12,5 δισ. δρχ., έναντι 8,1 δισ. δρχ. του 1994. Μάλιστα οι πωλήσεις της το 1995 έφτασαν τα... 99,6 δισ. δρχ. από 87,7 δισ. δρχ. το 1994.

Κατά τα λοιπά οι "εκσυγχρονιστές" της κυβέρνησης Σημίτη κόπτονται ότι έχουν ως πρώτο στόχο την ανάπτυξη της χώρας. Ντροπή!

"Πρωταθλητές" υπερκεδρών

Η οικονομική κρίση είναι γνωστό ότι δεν πλήττει όλους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των 10 μεγαλύτερων βιομηχανιών της χώρας, που το 1995 οι συνολικές πωλήσεις τους ξεπέρασαν το 1 τρισ. δρχ. και παρουσίασαν αύξηση 131 δισ. δρχ. ή 15% σε σχέση με το 1994. Προφανώς ανάλογη και πολλαπλάσια είναι η πορεία των υπερκερδών.

Και κάτι ακόμα. Την πρώτη θέση κατέχει η "Μότορ Οϊλ", των Βαρδινογιάννηδων και τη δεύτερη η "Πετρόλα", του Λάτση. Οι δύο εταιρίες, δηλαδή, στις οποίες η κυβέρνηση Σημίτη χάρισε πρόσφατα χρέη 200 δισ. δρχ.

Την ίδια ώρα οι κυβερνώντες "ιδροκοπάνε" να βρουν κάποια ψίχουλα για τους χαμηλοσυνταξιούχους και δεν τα καταφέρνουν...

Αυτή είναι η "κοινωνική δικαιοσύνη" τους.

Απόπειρα πολιτικής ομηρίας

Τι νόημα έχουν και ποιους σκοπούς εξυπηρετούν οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων αυτή τη στιγμή, αφού:

- Πρώτο, θα εφαρμοστούν, αν εφαρμοστούν, από 1/1/1997;

- Δεύτερο, απαιτούν κονδύλια άνω των 150 δισ. δρχ., τα οποία η κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να δώσει;

Η εξήγηση είναι απλή.

Η κυβέρνηση Σημίτη χρειάζεται να ενισχύσει το φιλολαϊκό προφίλ της ενόψει του συνεδρίου και να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τα καυτά λαϊκά προβλήματα.

Επίσης χρειάζεται να ρίξει στάχτη στα μάτια και να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους από τα άμεσης εφαρμογής αντιλαϊκά μέτρα που ετοιμάζει, όπως η περικοπή των κοινωνικών δαπανών - κυρίως σε υγεία, παιδεία - η κατάργηση 20 και πλέον δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών.

Με λίγα λόγια οι γενικόλογες εξαγγελίες - οι οποίες ήδη από την επόμενη μέρα "απομυθοποιούνται", αφού ο Α. Τσοχατζόπουλος ομολόγησε ότι δεν έχουν προβλεφτεί καν οι βασικοί μισθοί, αλλά μόνο... βασικές αρχές - είναι μια συνήθης προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων στο δημόσιο. Προσπάθεια να εκτονωθεί η αγανάκτησή τους από τη μείωση του εισοδήματός του κατά 40% τα τελευταία χρόνια.

Πρόκειται απλά για άλλη μία απόπειρα να κρατηθούν σε πολιτική ομηρία οι δημόσιοι υπάλληλοι. Δοκιμασμένη μέθοδος, αλλά δεν πιάνει πια.

Η χώρα του... εφιάλτη

Δεκαετίες τώρα, η χώρα του... ονείρου, δείχνει το δρόμο και ακριβέστερα, τι πρόκειται να γίνει στις άλλες καπιταλιστικές κοινωνίες του πλανήτη μας. Τι μας περιμένει, δηλαδή...

Ποια είναι; Μα, ποια άλλη; Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Τη φορά αυτή, πρόκειται για τον ευαίσθητο και ιδιαίτερα νευραλγικό χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Σύμφωνα, λοιπόν, με το τελευταίο τεύχος του αμερικάνικου περιοδικού "Νέισιον", τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα των ΗΠΑ ελέγχονται πλέον από τέσσερις γιγαντιαίες επιχειρήσεις. Δύο απ' αυτές είναι πολύ γνωστές και γιγαντιαίες βιομηχανίες του... αμυντικού τομέα, με συμφέροντα ακόμη και στον πυρηνικό τομέα. Η "Τζένεραλ Ελέκτρικ" ("General Electric") ελέγχει το NBC και η "Γουέστινγκ Χάουζ" ("Westinghouse") το CBS. Τα άλλα δύο μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα ελέγχονται από δύο τεράστιες εταιρίες παραγωγής... ψυχαγωγικών προγραμμάτων και... παιγνιδιών.

Για τη χώρα μας, τι να περιμένουμε άραγε, πέρα απ' ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα;..

ΠΡΟΣΩΠΟ
Μπέντζαμιν Νετανάνχιου

Το να πεις ότι ο καινούριος πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπ. Νετανάνχιου ήταν για χρόνια εκπρόσωπος της χώρας του στις ΗΠΑ, ότι υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του Μεναχέμ Μπέγκιν, ίσως έφτανε, για να φτιαχτεί μια πρώτη ιδέα για το πορτρέτο του πολιτικού. Ομως, σε αυτήν ειδικά την περίπτωση, θα ήταν μεγάλη παράλειψη, αν δεν αναφερόταν πως ο εν λόγω αρχηγός της Δεξιάς "Λικούντ" είναι ο αδελφός του μοναδικού νεκρού αξιωματικού από την "επιχείρηση στο Εντεμπε"... Ακόμα και άθελά του, το όνομα και η παρουσία του στην πολιτική σκηνή συμβολίζει και φέρνει στο νου συνειρμικά την πιο σκληρή εκδοχή της ισραηλινής πολιτικής. Για τους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ" κάθε άλλο παρά έκπληξη ήταν τελικά η έστω με ελάχιστη διαφορά επικράτησή του στις πρόσφατες εκλογές. Παρά την αρχική φόρτιση του κοινού, αμέσως μετά τη δολοφονία του Γ. Ράμπιν, που έδωσε προσωρινά "φτερά" δημοτικότητας στον διάδοχό του, Σ. Πέρες, και τον ενθάρρυνε να επισπεύσει τις εκλογές, χρόνια άσκησης μιας συγκεκριμένης πολιτικής από μέρους του Ισραήλ έχει διαμορφώσει μια δεδομένη κοινή γνώμη, και σε περιπτώσεις, συνείδηση. Οπως σε κάθε περίπτωση, αυτή η "κτισμένη" κοινή γνώμη δεν είναι δυνατόν να διαθέτει πάντα τα αντανακλαστικά αλλαγής άποψης ή τακτικής της ηγεσίας που τη διαμόρφωσε. Ετσι, οι ελιγμοί και χειρισμοί δε γίνονται πάντα γρήγορα αντιληπτοί στην προοπτική τους... Η προσπάθεια του Πέρες με τα "νταηλίκια" της τελευταίας στιγμής φαίνεται πως δεν έπεισαν.

Π. Α.

Αλλα λένε τα έργα

Για οικοδόμηση νέων σχέσεων πιο συλλογικών, στα πλαίσια της πόλης, έκανε λόγο ο Δ. Αβραμόπουλος στη διεθνή συνάντηση για το περιβάλλον, ενώ επανέλαβε τη γνωστή καραμέλα για την ανάγκη διαμόρφωσης μιας... ανθρώπινης κλίμακας στην οικοδόμηση των πόλεων, με στόχο μια πόλη πιο ανθρώπινη, πιο απλή και κατανοητή.

Σεβαστή και ορατή η ανάγκη, παραμύθι ο στόχος, καθώς δύο χρόνια τώρα στη δημαρχιακή καρέκλα, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι, τουλάχιστον, προσπάθησε για την επίτευξή του. Αντίθετα, κατέστησε κάστρο άβατο για τους πολίτες το Δημαρχείο, τοποθετώντας, μάλιστα, και μπράβους στην είσοδο, μην τυχόν και τα ταλαιπωρημένα των δημοτών του πόδια λερώσουν τα βελούδινα χαλιά που κοσμούν το εσωτερικό του "κάστρου" του. Υποβάθμισε τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, αραιώνοντας εσκεμμένα τις συνεδριάσεις, προωθώντας τη συζήτηση "του ποδιού" σε σημαντικά θέματα. Περιόρισε τον πολιτισμό στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, φροντίζοντας, με τη μείωση ή την έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού, να υποβαθμίσει το ρόλο των τοπικών πολιτιστικών φορέων. Αυτά και άλλα, όπως οι δήθεν αναπλάσεις δρόμων που στόχο έχουν την "αποστείρωση" της πόλης από μετανάστες και "άσχημα" σπίτια, ...μόνο σε μια απλή και ανθρώπινη πόλη δεν παραπέμπουν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ