Δεν είναι λίγες οι φορές, που οι περί την ειδησεογραφία επιλογές ορισμένων δημοσιογράφων στα μεγάλα κανάλια, σε κάνουν να αμφιβάλλεις τι είναι πλέον είδηση. Και η αμφιβολία αυτή αναμειγνύεται με την οργή, όταν απ' τις ίδιες οθόνες ακούς διαπρύσιους κήρυκες της ανεξαρτησίας των δημοσιογράφων κ.λπ., κ.λπ.

Ετσι, λοιπόν, χτες βράδυ στο δελτίο των δώδεκα του "Μέγκα", ήταν είδηση η συνάντηση Εβερτ - Κουβελάκη για το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Δεν "ήταν", όμως, είδηση η συνάντηση Παπαρήγα - Κουβελάκη για το ίδιο θέμα. Και έτσι, η είδηση περιορίστηκε στη "διαφωνο-συμφωνία" Εβερτ - Κουβελάκη.

Δε θίχτηκε ο κομματικός μας πατριωτισμός, αλλά πρόκειται για επικίνδυνες παρενέργειες στην ενημέρωση, που πρέπει να επισημανθούν, αλλά και να καταγγελθούν με τον πλέον αυστηρό τρόπο. Οχι τίποτα άλλο, αλλά να μη νομίζουν τελικά ορισμένοι, πως τα στιγμιαία ανώδυνα ξεσπάσματά τους για "αντικειμενικούς", "επαγγελματίες", "ανεξάρτητους" δημοσιογράφους αποτελούν το άλλοθί τους για τις καθημερινές ασχημονίες τους.

Οι αρνητικές εξελίξεις στη γεωργία είναι πλέον οριακές καθώς ολοκληρώνεται, φέτος, η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ και υλοποιείται η πιο αντιδραστική Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, για απελευθέρωση της αγοράς αγροτικών προϊόντων. Από τις εξελίξεις κρίνεται, όχι απλώς η μικρότερη ή μεγαλύτερη μείωση της παραγωγής και του εισοδήματος, αλλά η ίδια η επιβίωση μεγάλου μέρους της μικρομεσαίας αγροτιάς..

Σ' αυτές τις συνθήκες και σε συνθήκες απομαζικοποίησης του κινήματος, το ΔΣ της ΓΕΣΑΣΕ οφείλει να αξιοποιήσει το επικείμενο Συνέδριο της Συνομοσπονδίας για την ενημέρωση και κινητοποίηση των αγροτών, για την αναδιοργάνωση του αγροτικού κινήματος ώστε να μπορέσει να οργανώσει αποφασιστικά τον αγώνα των αγροτών ενάντια στις καταστροφικές επιλογές της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Κι όμως! Η πλειοψηφία των συμβούλων της κυβερνητικής παράταξης και ο μοναδικός ΣΥΝεταίρος τους αποφάσισαν και οδηγούν τη Συνομοσπονδία σε ένα συνέδριο εικονικό με διορισμένους, νόθους αντιπροσώπους! Πράγμα που θα ενισχύσει το κλίμα αναξιοπιστίας και θα επιτείνει τα εκφυλιστικά φαινόμενα που, είναι βέβαιο θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη απομαζικοποίηση και αποδιοργάνωση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Η επιμονή της κυβερνητικής παράταξης σε Συνέδριο - "μαϊμού" στη ΓΕΣΑΣΕ που διευκολύνει την υποταγή και το πέρασμα των αντιαγροτικών επιλογών της ΕΕ και των κομμάτων του Μάαστριχτ, δεν πρέπει να μείνει χωρίς απάντηση... Οι αγρότες οφείλουν να αντιδράσουν άμεσα και με την ψήφο τους...

Επίμονα αρνήθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ Μ. Εβερτ ερωτήσεις γύρω από την προεδρολογία, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης για το νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Ασφαλώς γνώριζε τη σύγχυση που είχε προκληθεί με τη δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ, Β. Μαγγίνα, όσον αφορά τη θέση της ΝΔ για την προεδρική εκλογή και τη σύνδεσή της με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Η σιωπή αυτή του Μ. Εβερτ είναι αρκετά εύγλωττη και εύκολα μάλλον εξηγείται. Το πιθανότερο είναι ότι συνειδητά αφήνει να αιωρούνται οι εντυπώσεις και να προκαλείται συζήτηση, ώστε να διαμορφώσει το κατάλληλο κλίμα για να απεγκλωβιστεί από τη θέση για πρόωρες εκλογές.

Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο για τον Μ. Εβερτ αυτό το εγχείρημα, αφού στις δύο περσινές εκλογικές αναμετρήσεις ήταν το μόνο "όραμα" που πρόσφερε στους οπαδούς του κόμματός του.

Από την άλλη δεν μπορεί να τινάξει στον αέρα το κλίμα συναίνεσης, για το οποίο τόσο μόχθησε επί ενάμιση χρόνο.

Σε κάθε περίπτωση όμως ας μην αμφιβάλλει ότι θα καταβάλει το"απεχθές" πολιτικό κόστος.

Τη "δικαίωση" για το "βρόμικο '89" - και εμμέσως για τις βρομιές του '95 - αναζήτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αρπάζοντας από τα μαλλιά τη σχετική δήλωση του Μ. Εβερτ.

Δε γνωρίζουμε τα κίνητρα και τις προθέσεις του προέδρου της ΝΔ, αν δηλαδή, χτυπά τον επίτιμο αρχηγό του κόμματος κοκ - σε τελική ανάλυση αυτό ελάχιστα ενδιαφέρει - ούτε τους λόγους της έμμεσης αυτοκριτικής του.

Εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η αναγόρευση από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό του κυβερνώντος κόμματος, της δήλωσης Εβερτ, ως το μείζον πολιτικό "θέμα της ημέρας".

Μήπως αυτή ακριβώς η αντίδρασή τους υποδηλώνει τις ενοχές τους; Μήπως έτσι αποκαλύπτουν την εναγώνια προσπάθειά τους για εξιλέωση;

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι φανερό ότι ολοκληρώνουν σε όλα τα επίπεδα το συμψηφισμό. Ακριβώς γιατί αυτό αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να ευδοκιμήσει και να αναπτυχθεί η συναίνεση των δυνάμεων του δικομματισμού στις αντιλαϊκές επιλογές.

Αυτό, εξάλλου, ήταν το νόημα της φράσης του Α. Παπανδρέου για "τέλος στο διχασμό", αλλά και του Θ. Πάγκαλου για τους "τεχνητούς διαχωρισμούς".

Εντάξει. Δίκιο έχει ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, όταν λέει ότι κατά τη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών υιοθετήθηκε ανελαστική και επιζήμια, όπως σήμερα αποδεικνύεται, θέση για το θέμα των Σκοπίων.

Δίκιο έχει και ο Θ. Πάγκαλος, όταν διαπιστώνει ότι, παρά τις "κοινές" αντιλήψεις για το ίδιο θέμα, οι ηγέτες των κομμάτων το εκμεταλλεύτηκαν για μικροκομματικούς σκοπούς. Μόνο που ο ένας ήταν πρωθυπουργός της χώρας και είχε πανηγυρίσει έξαλλα, όταν ο τότε υπουργός των Εξωτερικών, Αντ. Σαμαράς, του είχε εξασφαλίσει, δήθεν, τους τρεις περιβόητους όρους και δεν πρόβαλε αντίσταση στην κοινοτική απόφαση για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Και ο άλλος ήταν αναπληρωτής υπουργός των Εξωτερικών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που συνέχισε την ίδια αδιέξοδη πολιτική. Καλύτερα και για τους δύο, αλλά και για όσους ακόμη συνυπέγραψαν την απόφαση της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών να μην τα ανακατεύουν, γιατί...