Με τα διαδικαστικά περί παραπομπής στη Χάγη για τα Ιμια και την υφαλοκρηπίδα επιχειρεί η κυβέρνηση να διασκεδάσει τις διάχυτες εντυπώσεις, που υπάρχουν γύρω από την πολιτική υποτέλειας που ακολουθεί στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Τόσο ο υπουργός Εξωτερικών, όσο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχειρούν να πείσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το επικίνδυνο και επιζήμιο για τα εθνικά συμφέροντα στους χειρισμούς της κυβέρνησης.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η γραμμή πλεύσης της κυβερνητικής πολιτικής είναι εκείνη που προκαλεί έντονες ανησυχίες. Τι σημαίνει η προτροπή της κυβέρνησης προς την Τουρκία να προσφύγει για τα Ιμια στη Χάγη, αν όχι αποδοχή μιας μορφής διαλόγου για κυριαρχικά μας δικαιώματα; Αφού η κυβέρνηση μπαίνει σ' αυτή τη λογική, ποιος εγγυάται ότι θα διασφαλίσει τα εθνικά μας συμφέροντα, όταν είναι γνωστές οι επιδιώξεις των ΗΠΑ και της ΕΕ για διάλογο εφ' όλης της ύλης με την Τουρκία και συγκυριαρχία στο Αιγαίο;

Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι θέμα χειρισμών και διαδικασιών, αλλά η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης που αναθέτει την επίλυση των "διαφορών" με την Τουρκία στους ιμπεριαλιστές.

Κώσταν

Σημίτην,

Μέγαρον Μαξίμου,

επ' ευκαιρία

της "αφαίμαξής" μου:

"Συγχαρητήρια

για νέα

βάρη,

άθλον διέπραξες

μεγάλον,

κατεργάρη"!

Πρωθυπουργόν

της "σύγκλισης",

ενταύθα:

"Εύγε, μεγάλε,

που μας έκαψες

με νάφθα,

μπράβο, αγά

που μας ξεπάτωσες

τους ώμους,

μα θα τα "πούμε",

σύντομα,

στους δρόμους"!

Ο οίστρος

Μέσα στο χάος των αντιλαϊκών κυβερνητικών μέτρων που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, πέρασε και κάποια παράγραφος για "φορολόγηση των διατραπεζικών πράξεων", χωρίς να προσδιορίζεται ούτε καν το συγκεκριμένο περιεχόμενό της.

Και δεν είναι μόνο η άμεση αντίδραση της ολιγαρχίας, που μέσα σε μια μέρα σήκωσε από τις τράπεζες τριακόσια εκατομμύρια δολάρια (72 δισεκατομμύρια δραχμές περίπου), ούτε που η κυβέρνηση "ψάχνεται" για το ποιος (κοριός;) έβαλε την παράγραφο αυτή στις πρωθυπουργικές δηλώσεις. Είναι ο ΑΚΑΡΙΑΙΟΣ τρόπος, που άρκεσε ένα "βήξιμο" της ολιγαρχίας για να πάρει πίσω η κυβέρνηση το μέτρο που εξήγγειλε, πριν καλά - καλά το εκστομίσει! Κράτος της ολιγαρχίας, των "εχόντων και των κατεχόντων". Για την οικονομική ολιγαρχία άμεση αναδίπλωση. Για τον εργαζόμενο λαό πολιτική "πυγμής" και αδιαλλαξίας.

Τα μάθατε; Η κυβέρνηση δε φροντίζει μόνο να μας σφίξει περισσότερο το ζωνάρι (αλίμονο, σε όσους δεν έχουν χώρο για νέες τρύπες...) με το νέο κρατικό προϋπολογισμό και την οικονομική της πολιτική γενικότερα. Οχι, βέβαια. Φροντίζει και για το... καλαίσθητο του πράγματος. Σου λέει, θα τους τα πάρω που θα τους τα πάρω χοντρά, τουλάχιστον να γίνει με... ωραίο τρόπο.

Γι' αυτό και στρώθηκαν τα τζιμάνια των κυβερνητικών επιτελείων, να βρουν τον ωραίο τρόπο. Σκέφθηκαν, σκέφθηκαν, μέχρι που κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα: Γιατί δεν κάνουμε κι εμείς ό,τι κάνει η ιδιωτική πρωτοβουλία;

- Δηλαδή; του λένε οι άλλοι.

Μα, να διαφημίσουμε την πολιτική μας, όπως διαφημίζουν αυτοί τα προϊόντα τους.

- Και ποιος θα πληρώσει; τον ρωτάνε.

Μα οι φορολογούμενοι, απαντά. Οι καταναλωτές δεν πληρώνουν το κόστος της διαφήμισης που κάνει η ιδιωτική πρωτοβουλία;

Το σκέφθηκαν για λίγο και τελικά σε όλους άρεσε η ιδέα. Αλλωστε, άλλοι θα πλήρωναν τη νύφη...

Προφανώς, θα νομίσατε ότι στα προαναφερόμενα υπάρχει αρκετή δόση φαντασίας για τις ανάγκες του σχολίου. Σας πληροφορούμε, ότι μόνον ο συγκεκριμένος διάλογος είναι φανταστικός. Ολα τ' άλλα είναι αλήθεια μέχρι κεραίας. Το 1997 θα πληρώνουμε πολύ περισσότερο, αλλά θα 'ναι μετά μουσικής...

Την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών ζήτησε, με Επίκαιρη Ερώτησή της στη Βουλή, η Μαρία Δαμανάκη, βουλευτίνα του ΣΥΝ. Αραγε να είναι τόσο αφελής που να πιστεύει πραγματικά πως έτσι θ' αντιμετωπιστεί το μέγα πρόβλημα των ναρκωτικών, ή κι αυτή η "προοδευτικιά" άποψη κινείται στα γενικότερα πλαίσια της επιχείρησης αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και των ίδιων των χρηστών, από τις πραγματικές αιτίες και τις ουσιαστικές λύσεις του προβλήματος;

Διότι πολλοί πιστεύουν ότι πίσω από τις απόψεις για ελεύθερη και νόμιμη διακίνηση των ναρκωτικών που πλασάρουν κυβερνητικοί κι άλλοι παράγοντες - και συνδυάζοντάς τες με την κυβερνητική αδιαφορία για τη λειτουργία των θεραπευτικών κοινοτήτων - κρύβεται η προσπάθεια να "ναρκώνονται" νομίμως και μονίμως οι νέοι, για να έχει το κράτος "ήσυχο το κεφάλι του". Γιατί, μπορεί οι κρατούντες να μη στενοχωριούνται ιδιαίτερα για την εξάρτηση πολλών νέων από τις ναρκωτικές ουσίες, ή και το θάνατο μερικών από τη χρήση τους, αλλά ενοχλούνται σφόδρα όταν η "νάρκωση" οδηγεί σε εγκληματικές πράξεις, που διαταράσσουν την "έννομον τάξιν". Γι' αυτό θέλουν να "ναρκώνουν" νομίμως τους νέους, ώστε να βρίσκονται μονίμως σε "ύπνο" και να μην ενοχλούν το κράτος με "εγκληματικές" πράξεις - βλέπετε δε χωρούν και οι φυλακές - και προπάντων να μην προχωρούν σε κοινωνικούς αγώνες για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αιτιών που ευθύνονται για την όξυνση του προβλήματος των ναρκωτικών.